De komende dagen zal ik wat foto’s posten die ik gisteren op een rondje Den Haag heb gemaakt. Dat begon bij HOK Gallery waar de collages van Hein Eberson te zien zijn. Eberson is een maniakaal kranten verwerkende collagist die zich twee keer per dag (en in het weekeinde drie keer) over de nieuwe Volkskrant buigt om daarmee een collage te maken. In de galerie is het archief met resultaten sinds 2017 te bewonderen, gecategoriseerd en volledig naspeurbaar. Het gaat echter om het echte werk. Een aantal geslaagde reële collages zijn dus te zien waaronder de meest recente. Het valt op dat de kunstenaar met rechte lijnen werkt, die langs een meetlat worden gescheurd, waardoor het werk modernistisch aan doet. De resultaten maken indruk door de rigoureuze regelmaat waarmee ze gemaakt worden, maar ook door de originele beelden die binnen het beperkte concept mogelijk zijn. Buiten de regelmaat van het werken met de Volkskrant verwerkt Eberson overigens ook nog andere kranten en magazines.
Afgezien van de collages doet Eberson ook aan restverwerking: hij maakt van het restmateriaal papier-maché ballen die om de collages heen geplakt worden wat een mooi relativerend element in de presentatie vormt. Er is ook nog een vel papier waarop inkt van de collages verzameld wordt. Alles wordt gebruikt. Het is zeker de moeite een kijkje te nemen bij HOK waar dergelijke in de marge werkende kunstenaars een mooi consistent podium hebben.
Vroeg werk van Hein Eberson
collages met ballen
En sentimenten
referenties misschien?
recente collages die worden aangevuld tijdens de expositie
Gisteren was het weer een dolle boel bij de HOK Gallery waar de 1.000.061e verjaardag van de kunst werd gevierd. Puntmutsen, wet cake en drankjes werden van stal gehaald om samen met een internationaal FLUXUS-netwerk deze verjaardag te vieren. Te midden van de zojuist geopende tentoonstelling Long Bord Slaatje van Jesus Cinco en Rowan van As zijn t.g.v. de verjaardag door favoriete artiesten van de galerie hoezen van vinyl singles verwerkt tot geheel nieuwe kunstwerken, bij deze een indruk van het feest:
Overzicht tentoonstelling
met rekken met bewerkte singlehoezen
waaronder die van yours truly
Een bekende Franse hitsingle werd tot sculptuur verwerkt
Ouborg runner-up Ramon Ottenhof maakt er het zijne van.
Mr. Pelham toont de bijdrage van Hester Scheurwater
Nog meer hoezen met 2e l.o. de bijdrage van Monika Dahlberg, de bedenker van het bewerkte platenhoesje.
Het was koud vanavond en de vijfenzeventigste editie was dientengevolge ook een wat tamme Hoogtij. Heel spectaculair was het aanbod niet, maar het is toch steeds bijzonder fijn om te zien wat de diverse podia te bieden hebben, dit jaar waren het er vierentwintig. Bovendien werd naar aanleiding van het lustrum weer eens een prijs uitgereikt: de Prix de Mer! De beoordeling vond plaats door twee jurykoppels die dus ook consequent twee prijzen ex-aequo uitreikten. De jury met Ramon Ottenhof (vermaard entrepreneur in beeldend Den Haag en medeverantwoordelijk voor het oer-Hoogtij) en Elisabeth de Vaal en een tweede jury bestaande uit Baraccaan en veel meer Ivo van der Vat en nog iemand die uiteindelijk Trixie en …ism de prijs waard achtten. Ik heb zelf wel wat gemist, maar bij deze in ieder geval een indruk:
Eerst bij West een tentoonstelling met vrouwelijke Koreaanse kunstenaars die in de tentoonstelling Hexed, Vexed & Sexed de positie van de vrouw in de maatschappij en natuur onderzoeken. Hier een tekening van Mackerel Safranski: Body Image
ik heb niet alle namen er bij gezocht, maar dit is van Eunsae Lee
de indruk is toch dat ze wel kan schilderen
en niet vies zijn van engagement: Theresa Hak Kyung Cha: Amer – (pre 1959 flag of the USA )
Een video met natuur en cultuur
En verslag van een performance, Theresa Hak Kung Cha: Aveugle Voix – 1975
Theresa Hak Kung Cha: Aveugle Voix – 1975
Een video van monotoon zingende vrouwen in een soort tredmolens
En lichamelijk bewustzijn is ook belangrijk
Nour Eddine Jarram is een van de door jongeren van 16 tot 30 jaar gekozen kunstenaars die in de tentoonstelling The Intern’s Choice figureren
Dat geldt ook voor een mooi schilderij van Albert Zwaan
Haags Zwitsers schilder Urs Pfannenmüller
en Koen Vermeule
Ook bij …ism Koreaanse kunst van Hee Sub Han
intrigerende beelden die zijn samengesteld door indrukken van de expositieplek
die ook ooit een biljartwinkel is geweest
Dat wordt dan in context geplaatst met zijn kunstenaarschap
en het proces
In de hal achter de ingang hangen wat schermen ondersteboven waarop acties in Den Haag worden getoond
Én dóórrr, naar HOK Gallery waar Sophia Boeschoten de performance Kill me uitvoert in de tentoonstelling Slumberland die ze samen met Renée van Roekel heeft gemaakt.
Vrouwelijke kunst
mooi gemaakt
met ook een mythische sfeer
Bij 1646 is de sfeer gedempt in Mulch Sleep van Görkem Yalim
een multi media installatie
met video’s
die met smaak is ingericht
alhoewel het niet goed fotograferen is.
Bij Eather Haga wordt getekend in een project waarin Marie Civikov met haar groepje afgestudeerden waarvan zij binnen het Apprentice-Master project master was afgelopen jaar. In Den Haag en in Sofia maken zij tekeningen. Waarbij het publiek mag participeren.
Er wordt driftig getekend in Aether Haga dat in het atelier van Civikov is gevestigd.
Werk van haar is dus ook te zien.
Bij het project is een mooi boekje gemaakt verkrijgbaar bij Marie Civikov
Om de hoek zag ik ook de resten van een performance van Mark van Overeem in Corneroh
Helaas was ik te laat, maar de resten intrigeerden wel!
HOK Gallery heeft een fascinatie met verschijnselen uit de rafelranden van de cultuur, dat is eerder gebleken. Op zondag 22 oktober vond bij gelegenheid van de presentatie van twee nieuwe zines een gesprek plaats over de manier waarop Allen Ginsburg en Richard Hell in New York contact hadden, zij bleken enige tijd buren. De aanleiding was aankoop van een vel papier dat door Ginsburg was volgetikt met een tekst over punk en Richard Hell als ik het goed begrijp. Hieruit kwam een zine voort met voor dit onderwerp relevante zaken, zoals een tekst van Rene van der Voort over Allen Ginsburg, een poster van CBGB in new York, een facsimile van de tekst van Ginsburg, een gezeefdrukte applicatie voor uw gescheurde T-shirt met ook een veiligheidsspeld om alles bij elkaar te houden en dit alles in een glanzende bezeefdrukte enveloppe.
Een tweede zine betreft een boekje met foto’s van David Arnoff, de fotograaf die recent exposeerde in HOK Gallery met oude foto’s van de punk-elite, maar nu foto’s van zijn foxy lady Gwen liet afdrukken. Hij helpt in London de vossenopvang en Gwen is een vos die vijf jaar bij hem in huis woonde. Mr. Pelham introduceerde het boekje en belde David Arnoff in London om hem vragen te stellen over hoe een vos tot huisdier werd. Het geheel werd zo een genoegzaam middagje waarin vele verhalen over de punktijd en hoe de beats daarin functioneerden werden verteld. Dit alles vond plaats in de tentoonstelling Come Sweet Death waarin een zestal vrouwelijke kunstenaars zich over Mr. D buigen en daar interessante zaken uit wisten te creëren.
René van der Voort leest voor uit eigen tekst
Het gescharrel met papier was niet van de lucht
Mr. Pelham legt uit
Het punk-zine Punk rock you’re my big cry baby
Lula Valletta in gesprek met David Arnoff
Maja Irene Bolier: Your cold touch
Lula Valletta: Diaries
Ciselaut: La petite mort
Ciselaut: La petite mort
Leonie Edel: Non I knew and none cared
Maja Irene Bolier: I don’t mind waiting
When he smoked he looked suave, like someone famous
Vandaag is de grote dag dat de door de in RUW #6 participerende kunstenaars gemaakte tekening van 6,50×1,50 m geveild zal gaan worden. Er is een niet groot, maar gemotiveerd publiek afgekomen op deze veiling en na een vergeefse poging het geheel voor een acceptabele prijs te verkopen is besloten het anders aan te pakken: twee dames met tekenhaken geven een detail van de tekening aan en dan wordt op dat detail geboden. Inspraak over formaat en details is mogelijk waarbij dit direct gevolgen heeft voor de vraagprijs. Dit bleek een veel succesvoller methode en al snel vlogen de hamerslagen ons om de oren. Gezegd moet worden dat de voor de gelegenheid uitgenodigde veilingmeester Geert Schriever directief en met gevoel voor urgentie de veiling leidde waarbij hij een incidentele humoristische noot niet schuwde. Met een stevig aangevulde RUW-pot wordt de veiling uiteindelijk afgehamerd!
RUW’s huisfotografe Dana Lamonda legt de geselegteerde fragmenten die geveild worden vast
Leontien en Leonelf selecteren het te veilen beeld
Huisvestingsproblemen zijn niet onderwerpen die je verwacht in een kunstgalerie, maar in HOK Gallery heerst een mentaliteit waarin alles mogelijk is. Op dit moment is een tentoonstelling van de Rotterdamse skate-punk kunstenaar Gyz La Rivière te zien waarin hij deze problemen tackled. Op speelgoeddozen die bedoeld zijn om kinderen te leren bouwen, zoals van bijvoorbeeld Meccano, Lego of Playmobiel, brengt hij teksten aan die hij in de loop van de tijd tijdens woningnood protesten heeft verzameld. Dit doet hij met uitgeknipte of met de hand aangebrachte letters. In combinatie met de vaak felle kleuren van de dozen en de manier waarop de dozen in een wolk op de muur zijn aangebracht krijgt het geheel daardoor het karakter van een feestelijke revolutie. Dat daarbij nog wat formeel werk te zien is wat wel erg serieus oogt, maar ook een relativerend materiaalgebruik toont geeft alleen maar aan dat de kunstenaar aan een consistent oeuvre werkt dat gezien mag worden!
formeel ogend werk
maar wel met een knipoog!
Dit is waarover het gaat
met ook twee affiches
die alleszins de moeite waard zijn.
Zondagmiddag werd in de galerie een optreden verzorgd door het duo Hollands Spoor, bestaande uit Harold Schellinx en Rinus van Alebeek. De avond ervoor hadden ze bij West in het Alphabetum opgetreden en nu lieten ze hun elektro-akoestische improvisaties zien in de intieme ruimte van HOK Gallery. Daarvoor werden dictafoons en gevonden cassettebandjes afgespeeld in willekeurige fragmenten en volgorde. Deze improvisatie met “found footage” zorgde voor een surrealistische duik in het tijd-ruimte continuüm wat een fascinerende werking had.
Hollands Spoor met op de achtergrond de dozen van Gyz La Rivière
Afgelopen vrijdag opende bij HOK Gallery de tentoonstelling van Ewoud van Rijn, een kunstenaar die mooi aansluit bij de interesses van HOK-Gallery. Van alternatieve bewegingen als punk en haar DIY-mentaliteit die o.a. leidden tot een initiatief als Printroom in Rotterdam, de hippie-beweging en de beats, surrealisme, spiritisme en de 19e-eeuwse romantici kunnen we de sporen vinden in het werk van van Rijn. In de huidige tentoonstelling is het spiritisme nogal aanwezig met aan ectoplasma refererende flarden die in gedrukte Rohrschach-tests serieel aan de muur hangen en waarin namen van gevallen aardsengelen figureren. De kunstenaar heeft zich voor deze tentoonstelling geconcentreerd op werk op papier en dat werk wordt in series getoond. Er hangen ook een drietal schilderijen met symmetrische uit aardkleuren voortkomende monsters die nogal apocalyptisch aandoen. Die schijnbare symmetrie wordt hier enigszins teniet gedaan door de gesuggereerde lichtval waardoor de abstractie in de papierwerken hier toch een beetje wordt gemist. Bij de tentoonstelling hoort een zine dat verkrijgbaar is in de galerie, daarbij krijgt de koper dan ook een bijbehorende print.
Bij HOK Gallery is op dit moment een bijzondere tentoonstelling te zien met werk en documentatie van Tuli Kupferberg, een van de oprichters en The Fugs, een underground band in de Verenigde Staten in de zestiger jaren . Opgericht door Kupferberg en Ed Sanders, twee dichters, werd de band een gedreven politieke en anarchistische eenheid die zich met vele acties tegen de oorlog in Vietnam verzette. Ze hadden banden met de beatpoets, zo waren Allen Ginsberg en Gregory Corso te horen op hun eerste lp. De vrijmoedige teksten waren duidelijk beïnvloed door de dichters uit die beweging en de muziek was folky, maar klonk soms naar de Velvet Underground wat in de hedendaagse beschrijvingen de vraag doet oproepen of zij de eerste punks zijn. Te zien zijn eenvoudige affiches, teksten en tekeningen van Tuli Kupferberg en bij bezoek aan de galerie zal men met plezier de eerste LP,The Fugs First Album, draaien. Kupferberg overleed in 2010, maar zijn dochter Samara toonde het materiaal in New York en bracht het nu naar Den Haag. Ze voegde er nog wel fijne potloodtekeningen van haar zelf toe aan de tentoonstelling
Het is een interessante tentoonstelling die naadloos past in het door een punkverleden gevoede programma van de galerie. De interesse in collage, tijdschriftjes in riso en andere snelle druktechnieken met een DIY attitude voegt zich zo in een bredere stroming in de cultuur die van dada en surrealisme naar de beats, hippies en punks beweegt waarbij geen discipline wordt geschuwd. Dat is ook zeker te zien aan de zondagmiddag activiteiten die sinds april plaats vinden, een mooie aanvulling op het programma. De tentoonstelling A Fug and his daughter is inmiddels verlengd tot en met 28 mei en is ook tijdens Hoogtij te bezoeken.
Een eenvoudig gestencild A4tje
Is genoeg
Dochter Samara Kupferberg
Gedicht van Tuli Kupferberg
Tulis Kupferberg
Aandoenlijk eenvoudige tekeningen
En ook theater
Vergezeld door tekeningen van Samara Kupferberg
Strips werden naar believen gesampled
Een door HOK Gallery uitgegeven editie
Stomp with the Fugs!
Flyer met Ed Sanders en tekening van Samara Kupferberg
Tijdens Hoogtij was het geen best weer, maar als ik de verhalen begrijp waren zeker aan het begin van de avond veel mensen op de been om het gebodene te bezoeken. Ik heb een ronde gemaakt om u een indruk te geven:
Ten eerste Quartair. Daar had Thom Vink een installatie met werk van Gerco de Ruyter gecombineerd. Radio Tonka draaide plaatjes, de nazit zou hier ook plaats vinden.
Thom Vink: Measured Silence
Gerco de Ruyter: Grid Corrections XL
In dit boek van Gerco de Ruyter zijn text-grids opgenomen. Door de draaiing van de bladspiegel vallen de parallellen op die tussen de grondstructuren op zijn foto’s en de structuren van de text bestaan.
Rob Bothof van Radio Tonka hing ook een bijdrage op.
Bij Quartair om de hoek aan de Toussaintkade vinden we tegenwoordig galerie Maurits van de Laar die met de huidige tentoonstelling Peinture Fraîche .schilders in zijn portefeuille presenteert:
Andrea Freckman
Erik Pape
Lotte van Lieshout
Ronald Versloot
De bruisende HOK Gallery aan het Westeinde laat dit maal onder de titel Cut Loose collagekunst zien van de Zwitserse Natascha Frioud en van Tinca Veerman. Tijdens Hoogtij werd ook een zine gepresenteerd van Tinca Veerman and Leonor Faber-Jonker, een gecollageerd tijdschrift dat vervolgens in editie gerisood is.
Natascha Frioud
Natascha Frioud
Natascha Friouod en Tinca Veerman
Collage-magazine van Tinca Veerman en Leonor Faber-Jonker
Bij West-End Gallery vond een performance plaats bij een tentoonstelling onder de naam Model Studies Florence Marceau-Lafleur. Deze Française is als model bij kunstopleidingen actief en houdt zich bezig met het lichaam en met een wat particuliere opvatting van het begrip extase:
Florence Marceau-Lafleur: Model Studies
Op naar de grafische werkplaats aan de Prinsegracht. Daar is het kunstenaarsintitiatief Hgtomi Rosa neergestreken om de tentoonstelling All You Can Print samen te stellen. Het deed me meer aan een sociaal kunstwerk denken dan aan een presentatie van grafische mogelijkheden:
Een levendige boel voorwaar
Alom aanwezig, die kunstenaars
In de Boekhorststraat is in de relatief nieuwe galerieruimtes van Gallery Nono en Sinarts-gallery een solotentoonstelling van de Chinese Serene Hui ingericht onder de naam WHAT KIND OF TIMES ARE THESE, WHEN TO TALK ABOUT A TREE IS ALMOST A CRIME. Een onderzoek naar diverse elementen, poëzie van de Chinees-Zweedse dichter Gui Minhai, maar ook leven onder beperkingen, in eenzaamheid en bespiegelingen over Zweden.
Een uitgekiende inrichting
Met voor de prints gebruikte linostenen
Eenmaal in de Boekhorststraat kan je niet om 1646 heen. Paul DD Smith stelt daar een installatie tentoon evenals een ruimte met zijde-schilderijen die van achter worden aangelicht. De man is sterk bezig met slakken en hermafrodieten, bestiariums en vivariums en christelijke thematiek. Hij doet dat met uitgekiend materiaal gebruik dat een sensuele kant heeft. Interessante tentoonstelling
chmkoome's blog 