21 januari 2024
In de tentoonstelling die vandaag in Galerie Maurits van de Laar werd geopend werd dit keer niet voor abstracte, conceptuele, formele of time based kunst gekozen. Dit keer is het narratief het thema en dat uit zich in werken van Cedric ter Bals, Lisa Blauwbroek, Lotte van Lieshout en Julia Kiryanova. Twee schilders, een tekenaar en iemand die met textiel werkt. Textiel heeft in dit onderwerp al een lange traditie, denk bijvoorbeeld aan het tapijt van Bayeux. Nadat de wandkleden in de zestiger jaren hun langste tijd gehad leken te hebben kan je tegenwoordig echter geen beurs of tentoonstellingsruimte meer betreden of er hangt wel ergens een getuft, jacquart geweven of beschilderd of bedrukt textiel gemaakt kunstwerk. Daarbij wordt door de gebruikte kleuren, formele beperkingen en materialiteit een eigen kwaliteit bereikt die tot verrassende resultaten leidt. Zo ook bij de Kazachse Julia Kiryanova die met de werken van textiel door een op street-art gebaseerde vormentaal een mengsel van haar eigen verhalen en de mythen uit haar jeugd vorm geeft. Dat ze hierbij niet schroomt ook de spuitbus ter hand te nemen voegt extra dynamiek toe aan de bijzonder energieke werken.
Dynamisch is ook het werk van Cedric ter Bals, het is veel, kleurig en met een persoonlijk narratief dat hij in deze tentoonstelling confronteert met de ideeën van de Rotterdamse Lisa Blauwbroek over Japanse cultuur. Gebaseerd op ideeën over kunstenaarschap en met een fascinatie voor Japanse houtsneden hebben zij gecorrespondeerd met werkjes en daarvan is naast ander werk het resultaat in de tentoonstelling te zien. Beide kunstenaars ken ik van eerdere gelegenheden. Ter Bals toont een mooie wand met kleinere werken, maar Blauwbroek overtreft zichzelf met heel kleine subtiele tekeningen die door de heldere kleuren die uitgekiend gebruikt worden een bijzonder sterke uitstraling hebben.
Ook Lotte van Lieshout kennen we van eerdere exposities. Haar figuratie is heel persoonlijk en recente ervaringen in het van Goghhuis zijn dus nog terug te vinden in het hier getoonde werk dat wel weer elders gemaakt is. In de mooie kleine werkjes met de naam Tomte staat zij als een verkleinde Alice in Wonderland naast een muis waar ze met verwondering naar kijkt. Daarnaast heeft ze een schilderij met de naam Niets dat in kleuren van de Brabantse periode van Vincent van Gogh weergeeft hoe zij zich overgeeft aan de slaap, terwijl in een mooi schilderij met de titel Warm bed een bed weergeeft waarin een gitaar ligt dat door een hand die uit het niets verschijnt bespeeld wordt. Het zijn allemaal poëtische beelden die met een effectief kleurgebruik versterkt worden in een geslaagde tentoonstelling aan de Toussaintkade.
chmkoome's blog 