29 mei 2023
Auteursarchief: chmkoome
The personification of a mathematical order
28 mei 2023
Bovenstaande titel geeft te denken: heeft een kunstenaar zich een bepaalde mathematische volgorde eigen gemaakt? Of is een mathematische volgorde uit een persoonlijke situatie voort gekomen? De tentoonstelling die John van Oers heeft ingericht bij …ism geeft aanleiding te denken aan het laatste, waarbij ik moet opmerken dat ik die mathematiek niet echt herken in de volgorde van gebeurtenissen in het leven van de kunstenaar die voornamelijk in de installatie met dezelfde titel zijn weergegeven. Hoogstens herken ik dat in de vorm van de chronologie die bescheiden is aangegeven met jaartallen. Die installatie is overigens wel heel fraai ingericht: het is mooi hoe zij zich vanuit een relatief donker gedeelte van een lange gang ontwikkelt naar het licht aan het einde van de gang, waar het werk het heden nadert. De gebeurtenissen zijn in nagenoeg abstracte wandsculptuurtjes vertaald waaruit alle anekdotiek is verdwenen. Het is een mooie manier om autobiografisch werk te maken en toch ook op fundamentele wijze met beeldende elementen bezig te zijn. Het ontbreken van bijna alle kleur versterkt het minimalistische karakter van het werk nog meer.
Dat geldt niet voor twee installaties die opgesteld staan: In de ingangsruimte van …ism staat een rudimentaire schiettent opgesteld. Ook en tafel met luchtbuksen staat er, maar er mag niet geschoten worden. het geheel is eerder als interactieve installatie gebruikt en wordt nu bij wijze van documentatie getoond. Bezoekers van de eerdere tentoonstelling konden op kleine beeldjes schieten die ook gebaseerd zijn op het leven van John van Oers. Als zij het beeldje los schoten dan kregen zij een ander beeldje cadeau.
Het werk in de kelder is het nieuwste: een tekenmachine die ronddraait en de wanden met een kant betekent en met de andere kant weg gumt. De wieltjes tekenen ook nog wat op de vloer, een duidelijk in het hier en nu geplaatst en auto-referentieel werk dat de tentoonstelling nog wat meer diepte geeft en zich druk maakt over de toekomst.
Malieveld
27 mei 2023
Hoogtij
26 mei 2023
Vanavond had ik niet veel tijd voor Hoogtij, veel had ik al gezien en van twee tentoonstellingen maak ik nog een apart postje. Wàt ik gezien heb was de moeite waard. In het mooie weer bewogen zich veel mensen van locatie naar locatie en tussen de bedrijven door hoorde ik enthousiaste verhalen. Bij deze een kort verslag over enige locaties.
Bij Maurits van de Laar laat veel-tekenaar Henri Jacobs onder de naam Geologiën, plooien en ploegen zijn werk zien. Naast de gebruikelijke precieze tekeningen heeft Jacobs zich nu ook in de derde dimensie gewaagd met keramisch vloerwerk en maakte hij ook vlechtwerken, waarmee hij het oppervlak van zijn werk structureert. Ik vind dat hij met het doorsnijden van zijn oppervlakken het werk ook wat meer tot leven brengt. Wie weet wat de boerenzoon verder nog laat groeien en bloeien.
Dan gaan we naar HEDEN dat ook mee doet aan Hoogtij. Er is een mooie tentoonstelling met werk van Arjan van Helmond en twee anderen, maar van Helmond steelt de show:
Bij het nieuwe Corneroh tekent Urs Pfannenmüller een muur van piepschuim. Zoals hij verklaart in een tekst bij zijn tentoonstelling in Pulchri houdt hij van het in de inktpot steken van de pen en van het krassen op papier tijdens het tekenen. De regelmaat en de geluiden brengen hem in een soort trance. precies dat wilde hij in zijn performance in Corneroh laten ervaren met video, geluidsapparatuur en een pen en papier:
KV02 bij de hofvijver is een wat onduidelijk gebeuren waar toch regelmatig goede tentoonstelling worden gemaakt. Ruimtes kunnen gehuurd worden voor korte of langere tijd en soms maken interessante kunstenaars of groepen daar gebruik van. Ik ging even kijken om werk van jonge kunstenaars te zien:
Als laatste bezocht ik The Balcony, een nogal conceptueel initiatief dacht ik de vorige keer. Dat valt echter dit keer mee en ze hadden zelfs dit keer een tekening van Rinus van de Velde aan de wand. Harriet Morley, de verse directeur van Platform BK (wordt allen lid!) laat ook werk zien!
Picasso: Untitled
Het Futurisme en Europa
Alkibiades
23 mei 2023
Het nieuwe boek Alkibiades van Ilja Leonard Pfeiffer werd mij gisteren door mijn lief gegeven in de vorm van een toegangskaartje voor de Koninklijke Schouwburg waar de première zou plaats vinden van de promotietour die de auteur houdt bij het uitkomen van zijn nieuwe roman. Een indrukwekkend dik boek dat bij deze gelegenheid met een mooi interview door de Vlaamse Jelle van Riet werd geïntroduceerd. Ik zal me er binnenkort met veel plezier toe zetten het boek dat over de gevaren die de democratie bedreigen gaat te lezen!
Verjaardag
22 mei 2023
Vandaag mag ik wel even terug kijken, zoals naar deze foto die op mijn vijftigste verjaardag in mijn atelier gemaakt is:
Sferen
21 mei 2023
Bij Pulchri aan het Lang Voorhout opende gisteren een solotentoonstelling van Urs Pfannenmüller, de Zwitserse kunstenaar die zich in Den Haag vestigde en hier naam maakte. Hij pakt uit met een tuinzaal vol pentekeningen waartussen, als leestekens, kleine schilderijtjes zijn opgehangen. De enorme hoeveelheid pentekeningen zijn allemaal in de laatste jaren gemaakt. Je herkent de tuinstructuren uit zijn schilderijen, maar ook nogal surrealistische beelden met mensfiguren die in zijn schilderijen ontbreken. De tekeningen moeten wel wat tijd hebben gevergd, want sommigen zijn volgetekend met fijne structuren van ringetjes, punten of lijntjes. Die wolken omringen figuren die tegenover elkaar staan of die alleen in een kleine ruimte zitten of liggen. De kunstenaar laat zich meeslepen door het gekras van zijn pen en raakt misschien in een trance. Sommige tekeningen doen aan Beckett denken, een groot wachten lijkt zich af te spelen rond de vraag ‘blijf ik binnen of ga ik naar buiten”, het is misschien de confrontatie tussen natuur en cultuur die in zijn schilderijen ook evident aanwezig is. Het zijn mooie tekeningen, effectief gepresenteerd in een zwarte lijst.
De kunstenaar zegt zelf dat hij ervaringen, waarnemingen, gebeurtenissen of boeken die hij las gebruikt als onderwerp voor de tekeningen. Het zijn de neerslagen van mentale processen bij de verwerking van belevenissen en dat klinkt al snel naar een dagboek, een fascinerend dagboek dat steeds een andere wereld opent.
Robe bleu, fond rouge-2
20 mei 2023
Wat zich laat aanzien als een tweejaarlijks gebeuren opende vandaag voor de tweede keer bij Quartair: de staat van de schilderkunst naar het inzicht van Haagse kunstenaars Nies Vooijs, Annemieke Louwerens en Pietertje van Splunter. Een nogal ambitieus uitgangspunt dat misschien te verdedigen valt met het argument dat het persoonlijke inzichten zijn van drie schilders die hun sporen ruim hebben verdiend met schilderen. Het is opvallend dat in deze tentoonstelling niet alleen verf gebruikt wordt om schilderkunstige problemen te behandelen, ook textiel en gekleurd folie zijn opvallend aanwezig en ook keramische beelden vormen deel van deze expositie. Wat me vooral aan stond is het werk van Jacqueline Peeters dat onbekommerd tekst en beeld in abstracte beelden combineerde met een even vrij materiaalgebruik. Verrassend goed werk waarvan best veel te zien is in deze fraaie groepstentoonstelling!
chmkoome's blog 