18 maart 2023


18 maart 2023
12 maart 2023
De collectie Mesdag valt sinds 1990 organisatorisch onder het Van Gogh-museum in Amsterdam. Gezien het werk van de tijdgenoten van van Gogh die de collectie bevat is dat een logische stap. Toen het project over de Haagse gasfabriek van Marcel van Eeden in het Van Gogh Museum werd gepresenteerd leek het ook logisch dat een verlenging van de presentatie in Den Haag zou plaats vinden. Persoonlijk wilde ik direct de presentatie in Amsterdam bezoeken, maar dat lukt door diverse omstandigheden niet en nu ik het werk in de gebouwen aan de Laan van Meerdervoort heb gezien ben ik blij dat ik het in Den Haag kon bewonderen in een omgeving die sterk aan het einde van de negentiende eeuw doet denken. De fascinatie van de kunstenaar voor het Haagse leven voor zijn geboorte toont zich hier sterker dan in het modernistische Van Gogh Museum in Amsterdam. Dat gespeel met tijd werkt ook sterk in de gomdrukken die van Eeden in zijn research periode maakte van plekken waar van Gogh is bezig geweest en van plekken die hij zelf ten bate van dit project bezocht zoals van het Van Gogh Museum. De uiteindelijke serie tekeningen van de gasfabriek onttrekken zich aan een tijdsbepaling: formaat, materiaal en gebaar doen erg 20e eeuws Duits aan, alhoewel het ook uitvergrotingen van oudere en kleinere schetsen zouden kunnen zijn. Dat de kunstenaar nog steeds een Haags pied à terre heeft in de nabijheid van waar de gasfabriek heeft gestaan brengt de invalshoek toch weer naar het heden. Zo geven al die details een mooi beeld van heden en verleden en een organische vorm van continuïteit in de kunst.
11 maart 2023
10 maart 2023
Tijdens Hoogtij was het geen best weer, maar als ik de verhalen begrijp waren zeker aan het begin van de avond veel mensen op de been om het gebodene te bezoeken. Ik heb een ronde gemaakt om u een indruk te geven:
Ten eerste Quartair. Daar had Thom Vink een installatie met werk van Gerco de Ruyter gecombineerd. Radio Tonka draaide plaatjes, de nazit zou hier ook plaats vinden.
Bij Quartair om de hoek aan de Toussaintkade vinden we tegenwoordig galerie Maurits van de Laar die met de huidige tentoonstelling Peinture Fraîche .schilders in zijn portefeuille presenteert:
De bruisende HOK Gallery aan het Westeinde laat dit maal onder de titel Cut Loose collagekunst zien van de Zwitserse Natascha Frioud en van Tinca Veerman. Tijdens Hoogtij werd ook een zine gepresenteerd van Tinca Veerman and Leonor Faber-Jonker, een gecollageerd tijdschrift dat vervolgens in editie gerisood is.
Bij West-End Gallery vond een performance plaats bij een tentoonstelling onder de naam Model Studies Florence Marceau-Lafleur. Deze Française is als model bij kunstopleidingen actief en houdt zich bezig met het lichaam en met een wat particuliere opvatting van het begrip extase:
Op naar de grafische werkplaats aan de Prinsegracht. Daar is het kunstenaarsintitiatief Hgtomi Rosa neergestreken om de tentoonstelling All You Can Print samen te stellen. Het deed me meer aan een sociaal kunstwerk denken dan aan een presentatie van grafische mogelijkheden:
In de Boekhorststraat is in de relatief nieuwe galerieruimtes van Gallery Nono en Sinarts-gallery een solotentoonstelling van de Chinese Serene Hui ingericht onder de naam WHAT KIND OF TIMES ARE THESE, WHEN TO TALK ABOUT A TREE IS ALMOST A CRIME. Een onderzoek naar diverse elementen, poëzie van de Chinees-Zweedse dichter Gui Minhai, maar ook leven onder beperkingen, in eenzaamheid en bespiegelingen over Zweden.
Eenmaal in de Boekhorststraat kan je niet om 1646 heen. Paul DD Smith stelt daar een installatie tentoon evenals een ruimte met zijde-schilderijen die van achter worden aangelicht. De man is sterk bezig met slakken en hermafrodieten, bestiariums en vivariums en christelijke thematiek. Hij doet dat met uitgekiend materiaal gebruik dat een sensuele kant heeft. Interessante tentoonstelling
Quartair Contemporary Art Initiatives
En ook bij Jegens & Tevens en trendbeheer
4 maart 2023
25 februari 2023
19 februari 2023
Bij ANNA Vastgoed en cultuur aan de Korte Vijverberg in Den Haag, tegenover het torentje van de minister-president, opende vanmiddag een tentoonstelling met werk van Corine Barendregt en Lucius Pax. Eerstgenoemde laat twee groeperingen van in klei afgedrukte patronen zien die met kleuren geglazuurd zijn. De groep die bij de ingang hangt is bijna monochroom en aan de overkant hangen tegels die patronen met kleur weergeven. Het zijn abstracte reliëfs waarin interessante beelden verschijnen. Dat gebeurt steeds als het beeld niet meer direct naar een bron (zoals bijvoorbeeld een putdeksel) is te herleiden. Daarbij blijft de materialiteit van de klei bewaard en zijn de randen ook niet loeistrak waardoor de werken een bepaalde levendigheid houden,
Lucius Pax is een ander verhaal. Zijn opvallende werk is inmiddels bekend in Den Haag. De scenes uit krimi’s met Duitse teksten en Teutoonse wouden en landschappen die met vlotte streek op papier geschilderd zijn zien we regelmatig terug in tentoonstellingen. Hier zien we echter dat het Duits is vervangen door Frans. De schilder blijkt zich op de Franse cultuur te richten met scenes uit Fantômas en Angelique, films en series die in de jaren zestig populair waren. Lucius Pax zal binnenkort in Lille op een beurs staan met zijn werk en dit werk is speciaal voor de Franse markt. Het zou mij niet verbazen als dit het goed doet in Frankrijk. Een werk viel me op doordat het nog meer in een collagestijl is gemaakt dan eerder. Teksten die in het schilderij geplakt waren zagen we regelmatig, maar nu het hele beeld is samengesteld uit kleinere onderdelen wordt het geheel nog spannender door allerlei vervreemdende perspectiefwisselingen.
Het is een korte tentoonstelling, dus als u het nog wilt zien zult u van donderdag tot zondag nog even langs moeten gaan!