Oh! When love is gone, where does it go?

6 december 2016

Micha Patiniott maakt op het eerste gezicht aantrekkelijk, vrij geschilderd werk. Het doet een beetje denken aan de schilderijen van Philip Guston door de cartoonachtige figuren die in combinatie met een expressionistische schildertrant zijn afgebeeld. Alleen de formaten zijn Nederlands bescheiden vergeleken met de Amerikaanse abstract expressionist. Bij HEDEN is een tentoonstelling van Patiniott te zien waarin veel meer abstractie te zien is, de figuurtjes verdwijnen langzaam in een verfstructuur en de schilderijen krijgen direct een andere intentie: formele kanten beginnen belangrijker te worden. Zo zijn sommige werken op gips geschilderd, wat een erg mooi effect geeft op het beeld. Als geheel zie ik niet helemaal waar de kunstenaar met dit werk heen wil, maar misschien is dit een overgangsfase: we zullen het in de gaten houden!

Een de Kooning-achtig rose…

Het lijken overgangsschilderijen, alhoewel links nog wel een figuur ontdekt kan worden

Dit doekje is abstract, maar doet toch landschappelijk aan

Hier wordt de figuratie weg geschilderd

En hier lijkt zelfs het schilderij in de nacht te verdwijnen, dit werk is overigens op gips geschilderd dacht ik. Het geeft een zachte aquarel-achtige uitstraling.

Hier is een figuratie in te herkennen die door het kleurgebruik wordt versterkt

Deze doeken zijn echter volledig abstract naar mijn idee

Hier wordt een aquareleffect op ongeprepareerd linnen bereikt met bijzonder veel effect.

En dit is ook een strak doekje met abstractie.

 

HEDEN

 

Art The Hague

5 oktober 2016

Langzaam begint Art the Hague wat beter te worden. Ik heb alleen nog de beurs bezocht en wil de sideprogrammes nog bekijken, maar tijdens de opening (waarin de toespraken weer niet te volgen waren) zag ik verrassend goede schilderkunst en verder viel er meer te genieten zoals hier te zien is:

De initiator van Tekenkabinet pakt uit!

Zeeuwse Tamara Dees met een wat surrealistisch werk

Lotte van Lieshout met nieuwe verpakkingsschilderijen

Prachtige tekeningen van Miranda Meijer bij A Gallery Named Sue

Die overigens ook goed scoorde met dit werk van Hernàn Ardila Delgado

Vittorio bij Catalijne Ramakers

Toon Berghahn

Geert Baas, ook bij Ramakers

Fotograaf Eric de Vries was uitgenodigd door WTC-Rotterdam en maakt het dan ook waar.

Eric de Vries:Veiled landscape

Nouvelles Images heeft een erg mooie stand met werk van Auke de Vries

Deze John van ’t Slot zag ik bij Livingstone Art Gallery

Veel grafiek terzijde van de beurs in aparte ruimtes, zoals hier van Jörg Immendorf

Bij Adorable nieuw werk van Karola Pezarro

En bij een aparte ruimte van Rento Brattinga tgv zijn 40-jarige zaak ook grafiek, hier werk van Koen Vermeule

En hier van Carel Visser

Stephan van den Burgh bij galerie Helder

en daar hangt ook werk van Kevin Bauer

Paul Bogaers: kop

HEDEN is als altijd op volle kracht aanwezig, hier met werk van Micha Patiniott

En een gevulde pallet met werk van Suzie van Staaveren

Een mooi intiem doekje van Inge Aanstoot

En een grote presentatie van Tobias Lengkeek waarin dit doekje

45 jaar Galerie

16 november 2014

In 1969 begonnen Germaine Knipscheer en Will Lutz in Delft een galerie onder de naam De Fiets. In 1993 veranderde de naam in galerie Lutz. In 2014 bestaat de galerie 45 jaar. Ter gelegenheid hiervan zijn 47 kunstenaars uitgenodigd voor een tentoonstelling. Vandaag werd dat groots gevierd met de opening van de tentoonstelling en een receptie in het voormalige rijksmuseum Huis Lambert van Meerten, twee deuren verwijderd van de galerie. Ik was te laat voor de officiële opening door Hans Andringa waarna bleek dat het de Majesteit behaagt heeft de galeriehouder te ridderen bij monde van zijn plaatsvervanger in Delft, de burgemeester. In het sfeervolle Museum was het ongelofelijk druk, er werd muziek gemaakt door de Afro-Latinband waarvan kunstenaar Fons van Laar deel uitmaakt en na verloop van tijd werd een inititatief van de kunstenaars aan Will Lutz gegeven: een kunstkabinet, een laden kast met in elke lade een kunstwerk van een van de kunstenaars van de galerie. Een fantastisch cadeau waar de jubilaris wel even stil van werd. Hier bij deze receptie werd duidelijk dat de galeriehouder en zijn helaas recent overleden vrouw bij kunstenaars, bezoekers èn bij Delftenaren een bijzondere plaats in namen, niet in de laatste plaats door hun informele en enthousiaste houding.
In de galerie hing dus het werk van 45 kunstenaars, een mooie staalkaart van wat zich de afgelopen vijfenveertig jaar in kunstenland voordeed in de Zuidelijke randstad. Bij het verlaten van de galerie werd een publicatie over de geschiedenis van de galerie uitgereikt die voor regelmatige bezoekers veel herkenning zal opleveren. Het adagium dat de galerie er voor de kunstenaars is zal tegenwoordig niet overal meer toegepast worden, maar ik kan uit eigen ervaring opschrijven dat het bij galerie Lutz een stevige leidraad is.

De galeriehouder vraagt zich af wat hij hier onder handen heeft

Ook het publiek is daar niet helemaal zeker van

En er was nogal wat publiek

Hier heeft de geridderde zijn cadeau geopend

en bekijkt hij welke schatten hem zijn toegekend

En dat ziet er dan zo uit!

 

Fons van laar, die verantwoordelijk is voor de uitvoering van dit geheel legt e.e.a. uit

En dan op naar de galerie waar de kunstenaars die Will Lutz uitnodigde exposeren

Margreet Bouwman dacht aan de zwarte Pieten discussie

Ik dacht het te weten, en ik was fout en kan u dus niet zeggen van wie dit is, maar mooi werk!

Uw correspondent deed ook mee met een litterair werkje

ook de naam van deze kuntenaar moet ik u schuldig blijven

Dit is kakelvers werk van Ellen Rodenberg

In het kantoor links Mischa Patiniott en rechts Willem Goedegebuure

Erik pape verkeert in bloedvorm!

Ook dit is een verrassend werkje van iemand die ik niet weet te duiden

Chris Dagradi, klein maar fijn!

En dat geldt ook voor Elsa Hartjesveld

Tot slot speelt Ussu N’djai & the New Balansa Band en is het echt feest!

 

Galerie Lutz