Hoogtij

10 maart 2023

Tijdens Hoogtij was het geen best weer, maar als ik de verhalen begrijp waren zeker aan het begin van de avond veel mensen op de been om het gebodene te bezoeken. Ik heb een ronde gemaakt om u een indruk te geven:

Ten eerste Quartair. Daar had Thom Vink een installatie met werk van Gerco de Ruyter gecombineerd. Radio Tonka draaide plaatjes, de nazit zou hier ook plaats vinden.

Thom Vink: Measured Silence
Gerco de Ruyter: Grid Corrections XL
In dit boek van Gerco de Ruyter zijn text-grids opgenomen. Door de draaiing van de bladspiegel vallen de parallellen op die tussen de grondstructuren op zijn foto’s en de structuren van de text bestaan.
Rob Bothof van Radio Tonka hing ook een bijdrage op.

Bij Quartair om de hoek aan de Toussaintkade vinden we tegenwoordig galerie Maurits van de Laar die met de huidige tentoonstelling Peinture Fraîche .schilders in zijn portefeuille presenteert:

Andrea Freckman
Erik Pape
Lotte van Lieshout
Ronald Versloot

De bruisende HOK Gallery aan het Westeinde laat dit maal onder de titel Cut Loose collagekunst zien van de Zwitserse Natascha Frioud en van Tinca Veerman. Tijdens Hoogtij werd ook een zine gepresenteerd van Tinca Veerman and Leonor Faber-Jonker, een gecollageerd tijdschrift dat vervolgens in editie gerisood is.

Natascha Frioud
Natascha Frioud
Natascha Friouod en Tinca Veerman
Collage-magazine van Tinca Veerman en Leonor Faber-Jonker

Bij West-End Gallery vond een performance plaats bij een tentoonstelling onder de naam Model Studies Florence Marceau-Lafleur. Deze Française is als model bij kunstopleidingen actief en houdt zich bezig met het lichaam en met een wat particuliere opvatting van het begrip extase:

Florence Marceau-Lafleur: Model Studies

Op naar de grafische werkplaats aan de Prinsegracht. Daar is het kunstenaarsintitiatief Hgtomi Rosa neergestreken om de tentoonstelling All You Can Print samen te stellen. Het deed me meer aan een sociaal kunstwerk denken dan aan een presentatie van grafische mogelijkheden:

Een levendige boel voorwaar
Alom aanwezig, die kunstenaars

In de Boekhorststraat is in de relatief nieuwe galerieruimtes van Gallery Nono en Sinarts-gallery een solotentoonstelling van de Chinese Serene Hui ingericht onder de naam WHAT KIND OF TIMES ARE THESE, WHEN TO TALK ABOUT A TREE IS ALMOST A CRIME. Een onderzoek naar diverse elementen, poëzie van de Chinees-Zweedse dichter Gui Minhai, maar ook leven onder beperkingen, in eenzaamheid en bespiegelingen over Zweden.

Een uitgekiende inrichting
Met voor de prints gebruikte linostenen

Eenmaal in de Boekhorststraat kan je niet om 1646 heen. Paul DD Smith stelt daar een installatie tentoon evenals een ruimte met zijde-schilderijen die van achter worden aangelicht. De man is sterk bezig met slakken en hermafrodieten, bestiariums en vivariums en christelijke thematiek. Hij doet dat met uitgekiend materiaal gebruik dat een sensuele kant heeft. Interessante tentoonstelling

The Chiral Gate
Annunciation Vivarium (Gastropoda)
Marbled Crayfish (naar Fra Angelico)

Hoogtij

Quartair Contemporary Art Initiatives

Galerie Maurits van de Laar

HOK Gallery

Projectruimte West End

De Grafische Werkplaats

1646

En ook bij Jegens & Tevens en trendbeheer

Lia’s keuze

18 februari 2020

Zoals gezegd wilde Lia Bender als cadeau voor haar afscheid een tentoonstelling maken met werk uit de collectie van HEDEN. Dit heeft ze kunnen doen en daarbij zijn ook wat bruiklenen en eigen werk in de tentoonstelling opgenomen. Heet is een enorm leuk geheel geworden met een breed beeld van wat HEDEN in de loop van de tijd heeft aangekocht en uitgeleen:

Eko Nogruho

Marius Lut

Willem Speekenbrink

Paul Citroen

Philip Akkerman

Uw correspondent

Stefanie Scholte

Aline Thomassen

Sigrid Calon

Hinke Schreuders

Mark Nagtzaam

Wederom uw correspondent

Nies Vooijs

Thom Vink

Nanda Runge

Hans van der Pennen

Krijn Giezen

Lieven Hendriks

Leon Adriaanse

Adam Colton

Hinke Schreuders

HEDEN

RUW

8 november 2019

Vandaag vond de presentatie plaats van een nieuwe RUW, een magazine dat bestaat uit samen geniete edities van een aantal kunstenaars. Oorspronkelijk werd dit geheel in Berlijn uitgegeven door Hans Könings, maar sinds kort woont de kunstenaar weer in Den Haag en zijn er Berlijnse en Haagse versies van het blad. Dit nummer is een fotografie special, de deelnemende kunstenaars hebben allen een fotoafdruk bijgedragen.
De presentatie vond plaats in galerie Westend, de expositieruimte in de Spanjaardshof in Den Haag. Zoals te doen gebruikelijk worden de bijdragen getoond, in dit geval in uitvergrote vorm, en daarbij worden ook andere werken van de deelnemende kunstenaars geëxposeerd.

In een vitrine zijn alle bijdragen te zien
Aan de wand hangen werken van de diverse deelnemers, in dit geval een schilderij van Marian Wijnvoord uit Berlijn
Angeline Dekker uit Den Haag
De initiator van het gebeuren, Hans Könings maakte deze foto vol associaties voor het magazine: Der Reiter
En Marian Wijnvoord deze prent: Light reflecting on “Landscape with a traveler”van Jacob van Ruisdael uit 1650
Saskia Tannemaat: The last Repose
Hans Könings: Z.T.
De overal aanwezige Jesse Rahman heeft de dames aan zijn lippen
Thom Vink: Jeju Caves – 2016
Angeline Dekker: Plaetmanstraat ter hoogte van Beers
André Smits: “Op 14 juni 2016 maakte ik voor ARTIST IN THE WORLD een foto van Robert Frank waarop te zien is dat hij met een teder gebaar de knie van zijn Chinese assistente aanraakte. Op 17 oktober 2016 reageerde June Leaf (sinds 1971 getrouwd met Robert) op deze foto: “Now it’s my turn””
Jessy Rahman: Kobus en Agnietje in Bursa!
Jesse Rahman
En zo ziet het magazine er dan uit!
Na een korte introductie door Angeline Dekker..
opent Hans Könings oude vriend Geert Schriever de tentoonstelling met het spelen van “Life during Wartime” van de Talking Heads, refererend aan de jaren die de twee hebben doorgebracht in New York. Vervolgens volgt een enthousiast verhaal waarna hij de tentoonstelling opent

RUW

Hoogtij #42

9 maart 2018

Hoogtij was vandaag erg de moeite waard. Ondanks de regen liepen er aardig wat enthousiastelingen rond om de diverse galeries en initiatieven te bezoeken en terecht, want die moeite werd op diverse locaties beloond. Bij deze een klein overzicht van wat ik zag (andere plekken waarnaar ik nieuwsgierig was volgen nog, je kan niet alles op zo’n avond!)

Moose vierde de aftrap van hun project Passive Activists, een programma van video’s van over de hele wereld. Zij vergeten zichzelf ook niet zoals hier in de video “I`M GONNA BE ON TELEVISION”, vers van de pers door Charlotte van Winden.

Standing room only toen ik er was, met een video van Jesse Budel in de etalage .

Bij Hoorn & Reniers een opening van de tentoonstelling van Janes Haid-Schmallenberg, een jonge Berlijnse kunstenaar die jonge hippe kunst maakt.

Het refereert aan grifitti, outsider-art en wat dies meer zij: een hedendaagse holbewoner!

Quartair viert nog steeds het 25-jarig jubileum, dit keer met een overzicht van recent werk van de deelnemers aan het initiatief. Dit werk, “Alpine Thoughts” is van Marlies Adriaanse

Pietertje van Splunter: Plastic Play (video)

Op de voorgrond “Piano/Forte” van Mike Rijnierse (ism Rob Bothof), een schommel die functioneert als een geautomatiseerde prepared piano. Boven is een werk van Jesse Rahman: “Verlichte gracht, bovenlangs”.

Erik-Jan Ligtvoet laat een verrassend werk zien, eerder een installatie misschien, bestaande uit een serie werken uit de reeks “A Pair of Snakes”.

Astrid Nobel maakte een mooie serie “Tratteggio (ik leerde leegtes vullen)” gebaseerd op restauratietechnieken waarmee ze poogt om verdwenen zaken te herstellen.

Hierboven weer het werk van Jessy Rahman en op de achtergrond is werk van Harald de Bree te zien dat doet denken aan camouflageschilderingen op Engelse boten in de eerste wereldoorlog.

Thom Vink: Aquarium

Ludmila Rodrigues: Politics of Affect – Uitnodigende handen steken uit een houten wand en vragen erom om aangeraakt te worden

Het komt ook erg hulpeloos over om die handen zo te zien reiken naar iets dat niet gezien kan worden, gaaf werk!

 

In de Spanjaardshof was een mooie video-installatie te zien van Karola Pezarro en een werk van Niels de Bakker. In samenwerking maakten zij Pas de Deux, maar hier alleen het werk van Pezarro

Dat erg subtiel is in inhoud en vorm.

Klapstuk was vanavond de opening van …ISM met een project van Topp & Dubio onder de naam “Beïng Stuck in the Middle of the Moment”. Een avondvullend gebeuren met 25 deelnemers in de vorm van performance, installatie, theater… kortom een multidisciplinair gebeuren.

In en achteruimte, genaamd The Past, was een overzicht te zien met de activiteiten van Topp & Dubio door de jaren heen.

Foto’s van eerdere acties en exposities, voor de volgers een feest van herkenning.

Even een tijdsbepaling erbij was wellicht niet echt nodig

Want het heden was zo nadrukkelijk niet het verleden

door de activiteiten die door bekenden en onbekenden werden uitgevoerd dat verwarring nauwelijks mogelijk was. Hier met o.a. Sean Cornelisse en Frans van Lent

Er waren ook onbekenden zoals deze jongen die indruk maakte met zijn vragen aan het publiek

Er werd voorgelezen door Sean en er werd gelezen door Rien Monshouwer in bruisende intermezzi

En de jongeman liet zich kennen tot op de naakte huid!

Een beloftevol begin van een ongewoon initiatief!

De opening van Yaïr Callender had ik door omstandigheden gemist, maar bij deze gelegenheid ben ik gaan kijken naar de tentoonstelling “For the Vision of Abou ben Adhem” wat ook nog een aardige “pun”zou kunnen zijn.

Ik was verbaasd door de manier waarop hij zijn werk in de ruimte had geplaatst

En die ruimte met Berlage-achtige accenten had gevuld, een geest van spiritualiteit en referenties aan oude culturen wasemt door de ruimtes van 1646

Waarbij ook de details indruk maken

Vooral bij deze ruimte moest ik echt aan het gemeentemuseum denken

En weer zijn de details erg geslaagd.

Bij Maurits van de Laar is een solo van Ronald Versloot te zien, een oudgediende die voorstellingen schildert in een trant die speelt met voor- en achtergrond. Het zijn figuratieve beelden in een romantische traditie.

Into the wild…

Er zijn ook een viertal werken op papier te zien. Hierin is de lichtwerking echt virtuoos te noemen.

Tot slot was ik nog even bij Galerie Sophie waar subtiele tekeningen van Maeve van Klaveren te zien zijn

Sensitieve portretjes

Auch ein Rücken kann entzücken!

HoogtijHootij

Time Zones

11 april 2015

Bij galerie Helder brak vanmiddag de zon door tijdens de openingstweespraak die de beide galeriehouders hielden over het werk van Bart Benschop en Thom Vink, twee kunstenaars die elkaar wonderwel aanvullen  in hun onderzoek naar het hedendaags bewustzijn. Het verhaal van Frank Megens en Frey Feriyanto begon met een referentie aan het recente artikel in NRC Handelsblad over de verwoestingen in de archeologische vindplaatsen in het Midden Oosten waardoor begrip van het leven in de voorchristelijke tijd steeds minder kans krijgt zich een duidelijk beeld te vormen in het hedendaags bewustzijn. Dit was in eerste instantie een link naar het werk van Thom Vink, maar de manier waarop de nu exposerende kunstenaars beiden elementen in onze samenleving naar voren brengen geeft ook informatie over hoe onze maatschappij reilt en zeilt.
Het fotowerk van Benschop refereert aan snelheid en veelheid van informatie die tot ons komt, werk dat hij maakte met materiaal uit Japan is daarin het duidelijkst. Het werk van Vink dat incidenteel daarmee gecombineerd is zet het beeld dan in perspectief door de verstilde, naar details zoekende aard er van. Hier zie ik de parallellen tussen natuurlijke en culturele processen de kop op steken, een fascinerend verschijnsel, omdat in Vink’s werk een tweede natuur ontstaat: door mens gemaakte situaties, vormen, landschappen waarvan de zin verwijderd is waardoor ze alleen nog maar zijn: voer voor archeologen over een paar duizend jaar!

P1000970

Boven Thom Vink, onder Bart Benschop

P1000972

Thom Vink

P1000976

De galeriehouders in tweespraak

P1000977

Het publiek vol ontzag

P1000978

Een fotowerk van Benschop en een projectie van Vink

P1000979

Die projectie staat wel heel mooi los

P1000980

Veelheid, snelheid inderdaad

P1000981

De tweede natuur: urbane landschappen?

P1000983

Deze heren kennen we van elders

P1000986

En deze relatief rustige Benschop vond ik de mooiste

 

Galerie Helder

Now and After

24 mei 2014

Bij Quartair is een tentoonstelling te zien van Thom Vink en twee Finse collega’s die werken onder de naam IC-98. Het werk van Thom Vink is in Den Haag onregelmatig te zien, omdat hij gedeeltelijk in Finland woont. Recent is hij weer vaker in Den Haag, maar eerder verbleef hij lange perioden in het hoge noorden. Zijn werk wordt hier erg gewaardeerd, hij won een Premium Award van STROOM en had een overzicht in de tentoonstellingsruimten van de Haagse instelling. Het werk is niet eenvoudig binnen te dringen, om het te waarderen is een open geest nodig en een goed stel ogen. In Quartair laat hij de installatie Soil II zien, bestaande uit drie tafels met maquettes en twee projecties. De titel van de installatie doet er aan denken dat het over grond of aarde gaat en daar merken we direct waar ‘m de kneep zit in het werk van Vink: een van de projecties is een opname met een berg sneeuw die langzaam in een negatiefbeeld veranderd en dan opeens een berg aarde lijkt te worden. Door de omkering lijkt het of gloeiende lava er vanaf stroomt waardoor de gelaagdheid van het werk toeneemt. Op de tafels is te zien hoe met de aarde om gegaan wordt middels landschappelijke of architectoniscche ingrepen: een viertal bergen aarde of leem of iets dergelijks wordt op de aarde gekwakt en geïsoleerd met een hekje. Het ziet er allemaal tamelijk zinloos uit, maar misschien is een dergelijk beeld door de Japanse avonturen an de kunstenaar veroorzaakt. Een tafel verder zijn rijen lampen in afwisselend koude en warme kleuren langs een soort kanaal geplaatst en daarachter bevinden zich (reflecterende?) schermen. Ook is er een tafel waarop een industriële installatie staat die een berg kiezels of iets dergelijks verwerkt, waar dat toe leidt wordt niet getoond: misschien gaat het gewoon weer de grond in, als een perpetuüm mobile. Dan is er ook nog een diaprojectie met opnamen van details, christallen e.d. en meer landschappelijke of architectonische beelden.

De twee Finnen, Visa Suonpää en Patrick Söderland, waar Vink ook eerder mee gewerkt heeft blijken inmiddels dermate gestegen in de kunstzinnige pikorde dat zij volgend jaar Finland mogen vertegenwoordigen in de Biënnale van Venetië. En terecht lijkt mij gezien het werk dat zij bij Quartair laten zien: twee videoprojecties die gemaakt zijn met een mengsel van foto’s, film, tekeningen en videotechniek. Het resultaat is betoverend: een video laat een oud landhuis zien langs een rivier. Het is een bestaand landhuis dat in de loop van de laatste eeuwen veel veranderingen heeft ondergaan en die veranderingen worden getoond. Door de trage beelden en de muziek die er bij afgespeeld wordt lijkt de tijd te vertragen terwijl in de zeventig minute dat de video duurt toch een behoorlijke tijd bestreken wordt. De tweede video toont een boom die langzaam beweegt en groeit en bloeit: het deed me sterk denken aan de film “The Tree of Life” van Terence Malick die vorig jaar veel discussie opleverde. Erg mooi werk dat zeer tot de verbeelding spreekt.

IMG_3962

De video met sneeuw die landschappelijk wordt

IMG_3963

Diaprojectie van Thom Vink met een grot

IMG_3965

En een met wooneenheden in een landschap

IMG_3967

De tafels van Thom

IMG_3968

Met afgeschermde grondbewegingen

IMG_3969

en met de industriele verwerking van iets naar niets

IMG_3970

IC-98: Abendland (The Place that was Promised)

IMG_3971

IC-98: A view from the Other Side

IMG_3972

Met daarin een beeld dat opeens verdwijnt door natuurlijke oorzaken

Quartair