31 mei 2019
Isabelle Andriessen: Resilient Bodies -2016
Advertenties
Categorie archief: Events
Sex
28 mei 2019
Anne Imhof: Sex ( Eliza Douglas in rehearsal for BMW Tate Live Exhibition, 2019. )
Zie ook Flash Art
Hoogtij
24 mei 2019
Vandaag vond weer een uitgebreide versie van Hoogtij plaats in Den Haag. Ik had het weekeinde voor Athene al veel gezien en aangezien het toch al een opwindende week was hield ik het beperkt. Bij deze een indruk:
Bij …ism project space laat Jean-Philippe Paumier het wezen van bergen beleven. Zo is deze dia van een negatief van een berg ontdaan van de kenmerkende eigenschappen van bergen en openbaart zich het wezen…
Dat geldt ook voor deze video in de hoofdruimte van het gebouw, een “rêverie sur la montagne”
In de gang dient de bezoeker met natte voeten over zeeptegels te lopen en zo de berg als fysieke reactie mee te maken.
Op deze kaart zijn de vouwen en kreukels parallel aan de hoogtelijnen die de hoogteverschillen aangeven, je vraagt je af wat wat is.
De kelder is een verrassende ruimte: boven deze maquette van gestort gips blaast een ventilator die de erosie in bergen aanschouwelijk maakt.
Dan naar Ekster, het nieuwe initiatief van Charlotte van Winden (sorry, ik weet dat je auteurschap bekritiseert..). Daar is de Papierfabriek geïnstalleerd waar met publieksparticipatie een nieuw Art Zine wordt geproduceerd. Publiek wordt van de hippe, populaire en drukke Grote Markt naar binnen gehaald om papier te maken…
Waarmee van alles gebeurt
De bekende zeef met pulp
En het snipperen. Deelnemers krijgen een wit pak aan wat de anonimiteit vergroot
Er zijn ook wel kunst-achtige dingen te zien zoals deze uitvergrote tekst uit het zine
En een zuil met tekens à la Penck
Het Zine dat stelling neemt tegen auteurschap, voor anonimiteit, internationalisme en gemeenschap.
Bij galerie Sophie een gelegenheidstentoonstelling n.a.v. het Spinozajaar met aan eerder in het pand exposerende kunstenaars refererende werken van Sandra Schijf (die een architectuurachtergrond heeft).
Harald van Noordt verruilde de Sorgue voor de Leidse trekvaart met even intrigerend werk.
Bij Maldoror galerie werd Yvo van der Vat uitgenodigd, een gilet jaune aan de Stille Veerkade
Dan naar HOK-galerie waar psychedelische linosneden te zien zijn van Bob de Groof
Met een aan underground-cultuur refererende beeldtaal
Die HOK-galerie is overigens een aardige aanwinst waar men sympathiek ontvangen wordt en waar sinds een jaar toch verrassende tentoonstellingen gemaakt worden.
En dan naar de tentoonstelling Space-Project 02: Lichtend gas van vorming tot in leven ontbonden, een installatie van Machiel van Soest
Een dertigtal vlakken werden beschilderd en in de ruimte aangebracht en twee sculpturen werden geplaatst
Zoals hier in de lege binnenruimte
Waaromheen verschillende atmosferen zich bolden
impressionistisch, expressionistisch
Het ging alle kanten op en maakte indruk
En als noot voor de ingang een kleine expo van dochter Ans van Soest
Melancholia: The Diamond
1 mei 2
UITLAATTUIN/UITLEENTUIN
#Onzeambassade
16 februari 2019
West heeft het voor elkaar: vandaag werd hun eerste tentoonstelling en daarmee de voormalige Amerikaanse ambassade geopend voor het publiek! Met de titel “#onzeambassade”, trots op een wimpel voor de ingang, is daarmee een event georganiseerd dat enorm veel publiek trok vanavond. Veel mensen zullen opgelucht zijn dat de staat van beleg die dit gedeelte van de stad jarenlang ontoegankelijk hield in en om dit gebouw van Bauhaus-architect Marcel Breuer en het met veel plezier bezoeken. Vanavond werd voor mij ook duidelijk dat het een bijzonder geslaagd gebouw is dat moet blijven en een publieke functie zou moeten houden. West heeft daartoe direct een soort studiezaal in de voormalige bibliotheek ingericht die tijdens de openingsuren vrij toegankelijk is. Tegelijk is daar ook de nogal conceptualistische tentoonstelling “Roussel, Brisset, Duchamp” ingericht waar ik bij deze gelegenheid verder niet op in zal gaan. Er was een DJ bezig en het was er nogal druk dus enige concentratie was niet op te brengen. Tijdens een wandeling door het gebouw die met een routing begeleid door suppoosten werd aangegeven kwamen we heel pesterig werk van Candice Breitz tegen, video’s met verhalen van vluchtelingen. De eerste twee werden geacteerd door Alec Baldwin en Julianne Moore, bekende Hollywoodsterren. Daarna werden de verhalen door de vluchtelingen zelf verteld. Een mooie middelvinger richting the big T, gezien de huidige situatie in de V.S. Daarna volgt het werk van de Chinese kunstenaar Tehching Hsieh, die een ondergrondse populariteit geniet vanwege zijn extreem langdurige performances. Dan is ook nog een sociaal werk te zien van Assemble Transnational Interstate Art Agency. Dit architectuurcollectief werd uitgenodigd de ambassade een meer sociale functie te geven en zij nodigen de bezoeker uit te participeren in wat de ambassade moet worden. Dit TIAA gaat met de oostelijke vleugel van de amabassade aan de slag om daarin de ideeën van Bauhaus te laten resoneren. Ideeën die later overigens ook in de Verenigde Staten in de ideeën van John Dewey en van Black Mountain College tot uiting zouden komen.
Het werd dus echt een vette gebeurtenis waarin West met nieuwe letters en kekke uniformpjes een mooi accent vanuit de vormgeving bijdroeg. We volgen de ontwikkelingen graag verder, ik vraag me af in hoeverre dit spoort met de gemeentelijke ideeën voor een museumkwartier.
Bij de ingang aan de balie meteen de kekke uniformpjes en drukwerk
Candice Breitz: Love Story
Candice Breitz: Love Story
Candice Breitz: Love Story
De kenmerkende ramen van het gebouw van binnen
Een spiegel in het trappenhuis, daar stond vast een camera op!
Ik zag het al eerder langs komen, maar het is een trappenhuis van een sobere monumentaliteit.
De Chinese kunstenaar Tehching Hsieh met zijn performance van een jaar.
Tijdens welke hij elk uur de tijd op een prikklok bij hield!
Er staat ook een video over het gebeuren.
Een tweede one-year performance 1981-1982 liet hem een jaar in Manhattan op straat wonen
Foto’s van die performance
Een tafel van TIAA met een uitnodiging te participeren. Te zien op http://www.tiaaembassy.com
Een inspirerend wandje van TIAA
In het prachtige auditorium (een video van het plafond ging mis helaas) deed Guy Tavares, musicus par excellence, een spoken word performance. Het bestond uit een persoonlijke versie van Bijbelverhalen.
De bibliotheek met de prachtige lampen van Breuer
En tot slot nog een blik op de ambassade by night, een heel mooie avond!
Open Ateliers
10 februari 2019
Het valt niet mee om te kiezen uit het kunstaanbod in Rotterdam deze week. Ik besloot gisteren wat open ateliers te bezoeken, wat gebeurt er in het veld? Bij deze een beperkt overzicht met wat persoonlijke favorieten.
Om te beginnen het gebouw in de Borgerstraat. Hier het atelier van Niels Smits van Burgst, overladen met schilderkunst!
Op weg naar boven stuit ik op het werk van Robin Kolleman, blank en subtiel!
Maarten Janssen, die me hier uitnodigde, heeft een “work in progress” geïnstalleerd, over nationaliteiten en misschien nationalisme.
In de gang een affiche van Julie Müller, een kunstwerk op zich!
En van Michaela Lakova
Toine Klaassen installeerde op uitnodiging een werk en deed daar continu performances .
Ook Ieke Trinks werd uitgenodigd en zij organiseerde een winkel met democratisch bepaalde kunstwerken. Zo mocht ik een uitgekauwd stukje kauwgom als zodanig benoemen en de prijs daarvoor bepalen.
Vervolgens werd het in het aanbod van haar nering opgenomen
Gaaf werk was te zien van Johan Kleinjan!
Op naar de volgende locatie: Kunst en Complex waar een Raincar van Olaf Mooij de bezoekers opwachtte.
In het atelier van Joep van Lieshout werd een soort groepstentoonstelling gehouden met natuurlijk werk van de meester zelf, zoals deze boot uit 1983.
En, daar is ie weer, Ricardo van Eyk: When it Rains it Poors
Charlotte Schleiffert wachtte rustig op wat komen ging in een opgeruimd atelier
Met prima werk in twee…
En in meerdere dimensies
Bij Jeroen Kusters wat recente schilderingen
En prachtige recente woekeringen, mooi gepresenteerd.
V&B lieten hallucinante werken zien
Zoals ook dit paradijselijk tafereel
Lisa Blauwbroek doet het goed met haar even hallucinante tekeningen
En spontaan werk is haar ook niet vreemd
In het oude atelier van Marcel Swint is een tentoonstellingsruimte gecreëerd waar direct een fraai ensemble wordt getoond onder de naam Amber Solo Gallery. Hier met werk van huidige huurder Roland Spitzer en V&B
Vrijdagavond werden van Daan den Houter ritueel wat ice-paintings opgehangen en het residu krijgt een waarde op zich, hier in de context van werk van Elsemarijn Bruys
Let ook op de vloer en het tegelwerk
V&B: Europe’s everlasting End
En de prijslijst is op een T-shirt als oplage verkrijgbaar
Even verder laat Petra van Noort werk zien, woman-power!
Naast Niels Post’s tekstwerken op locatie
En een recent werk van hem, paste net niet op de beurs!
Beider werk combineert verrassend goed.
Een tekening op de gang die me wel aan stond van Marit Shalem?
Eveline Visser was er helaas niet, maar liet wel iets zien in het trappenhuis!
De gelegenheid was te mooi om AVL te laten schieten, als je zo’n monster voor de poort ziet moet je wel naar binnen!
Werk was uitgestald op het terrein, deze was ook niet mis!
Architectuur en organen, wat een combinatie!
Dit duiveltje is met het nodige gevoel voor esthetiek gemaakt
Deze bar binnen heb ik ook eerder gezien.
Het atelier is een waarlijke fabriekshal, on-Hollandse formaten!
Vervolgens het laatste station van de middag: Het Wilde Weten, waar Koen Taselaar o.a. werk van zijn periode in het EKWC laat zien
Verrassende totempalen in ingehouden kleuren
De Iraanse Sara Rajaei zag ik eerder in Nouvelles Images. In haar atelier laat ze werk zien van haar onderzoek naar censuur. Ze bekeek een boek van Milan Kundera en tekende figuren waarin de lichaamsdelen die uit de Iraanse versie van “The Book of Laughter and Forgetting”zijn weg gehaald expliciet worden weergegeven.
Dit is een print met hoofdstukken en tekstfragmenten die volledig zijn verwijderd.
Bij Simon Kentgens hang een ontwerp van een multi-culti-kiosk die in Dresden gebouwd gaat worden.
Met detailstudies van de ui die op de kiosk geplaatst wordt op een mooi tafeltje.
Dan het atelier van Jeroen Bosch met zijn conceptuele werk
En collage -achtige werken
Hij lijkt een Schwitters 3.0 in sommige werken
Tijdens een laatste biertje werden we vergast op avant-garde improvisaties op klarinet van uit het atelier van Simon Kentgens, muziek met een ziel van Johanna Monk!
