Hoogtij

26 mei 2023

Vanavond had ik niet veel tijd voor Hoogtij, veel had ik al gezien en van twee tentoonstellingen maak ik nog een apart postje. Wàt ik gezien heb was de moeite waard. In het mooie weer bewogen zich veel mensen van locatie naar locatie en tussen de bedrijven door hoorde ik enthousiaste verhalen. Bij deze een kort verslag over enige locaties.

Bij Maurits van de Laar laat veel-tekenaar Henri Jacobs onder de naam Geologiën, plooien en ploegen zijn werk zien. Naast de gebruikelijke precieze tekeningen heeft Jacobs zich nu ook in de derde dimensie gewaagd met keramisch vloerwerk en maakte hij ook vlechtwerken, waarmee hij het oppervlak van zijn werk structureert. Ik vind dat hij met het doorsnijden van zijn oppervlakken het werk ook wat meer tot leven brengt. Wie weet wat de boerenzoon verder nog laat groeien en bloeien.

Henri Jacobs: Kolkata pavement patterns
Je zou denken dat hier het Escherjaar herdacht wordt
Henri Jacobs: vlechtwerk

Dan gaan we naar HEDEN dat ook mee doet aan Hoogtij. Er is een mooie tentoonstelling met werk van Arjan van Helmond en twee anderen, maar van Helmond steelt de show:

Arjan van Helmond
Arjan van Helmond
Arjan van Helmond

Bij het nieuwe Corneroh tekent Urs Pfannenmüller een muur van piepschuim. Zoals hij verklaart in een tekst bij zijn tentoonstelling in Pulchri houdt hij van het in de inktpot steken van de pen en van het krassen op papier tijdens het tekenen. De regelmaat en de geluiden brengen hem in een soort trance. precies dat wilde hij in zijn performance in Corneroh laten ervaren met video, geluidsapparatuur en een pen en papier:

KV02 bij de hofvijver is een wat onduidelijk gebeuren waar toch regelmatig goede tentoonstelling worden gemaakt. Ruimtes kunnen gehuurd worden voor korte of langere tijd en soms maken interessante kunstenaars of groepen daar gebruik van. Ik ging even kijken om werk van jonge kunstenaars te zien:

Sanne Maes
Eliza Reszka
Ik weet niet van wie dit is, zag het al bij een eindexamen waar ik het ook een mooi portret vond.

Als laatste bezocht ik The Balcony, een nogal conceptueel initiatief dacht ik de vorige keer. Dat valt echter dit keer mee en ze hadden zelfs dit keer een tekening van Rinus van de Velde aan de wand. Harriet Morley, de verse directeur van Platform BK (wordt allen lid!) laat ook werk zien!

Een poster met werk van Alexis Gautier
Waarvan de afbeelding uit een mooie video afkomstig is
Rinus van de Velde
Harriet Rose Morley aan de wand en naast het werk.

Hoogtij

A Fug and his daughter

17 mei 2023

Bij HOK Gallery is op dit moment een bijzondere tentoonstelling te zien met werk en documentatie van Tuli Kupferberg, een van de oprichters en The Fugs, een underground band in de Verenigde Staten in de zestiger jaren . Opgericht door Kupferberg en Ed Sanders, twee dichters, werd de band een gedreven politieke en anarchistische eenheid die zich met vele acties tegen de oorlog in Vietnam verzette. Ze hadden banden met de beatpoets, zo waren Allen Ginsberg en Gregory Corso te horen op hun eerste lp. De vrijmoedige teksten waren duidelijk beïnvloed door de dichters uit die beweging en de muziek was folky, maar klonk soms naar de Velvet Underground wat in de hedendaagse beschrijvingen de vraag doet oproepen of zij de eerste punks zijn. Te zien zijn eenvoudige affiches, teksten en tekeningen van Tuli Kupferberg en bij bezoek aan de galerie zal men met plezier de eerste LP, The Fugs First Album, draaien. Kupferberg overleed in 2010, maar zijn dochter Samara toonde het materiaal in New York en bracht het nu naar Den Haag. Ze voegde er nog wel fijne potloodtekeningen van haar zelf toe aan de tentoonstelling

Het is een interessante tentoonstelling die naadloos past in het door een punkverleden gevoede programma van de galerie. De interesse in collage, tijdschriftjes in riso en andere snelle druktechnieken met een DIY attitude voegt zich zo in een bredere stroming in de cultuur die van dada en surrealisme naar de beats, hippies en punks beweegt waarbij geen discipline wordt geschuwd. Dat is ook zeker te zien aan de zondagmiddag activiteiten die sinds april plaats vinden, een mooie aanvulling op het programma. De tentoonstelling A Fug and his daughter is inmiddels verlengd tot en met 28 mei en is ook tijdens Hoogtij te bezoeken.

Een eenvoudig gestencild A4tje
Is genoeg
Dochter Samara Kupferberg
Gedicht van Tuli Kupferberg
Tulis Kupferberg
Aandoenlijk eenvoudige tekeningen
En ook theater
Vergezeld door tekeningen van Samara Kupferberg
Strips werden naar believen gesampled
Een door HOK Gallery uitgegeven editie
Stomp with the Fugs!
Flyer met Ed Sanders en tekening van Samara Kupferberg
Ook bekende vormgeving
Dit deed me denken aan Charles Olsens Glyphs
Uit het leven van een dichter
Gedicht van Tuli Kupferberg
Affiche Vietnam protest
Tekeningen Tuli Kupferberg
Collage Chano Pozo
Om een beeld te geven van de muzikale kontekst
En van de literaire kontekst!

HOK Gallery

Elders Literair

14 mei 2023

Het digitaal literair podium Elders Literair presenteerde gisteren bij boekhandel Douwes in Den Haag een eerste officieel magazine. Na een nul-nummer te hebben gepubliceerd om de temperatuur van het water te voelen is nu een editie verschenen met een aantal bijdragen waarvan een deel over beeldende kunst gaat. Dat het water aangenaam is bleek uit de grote opkomst, de eerste etage van de Haagse boekwinkel was vol publiek dat tot op de trap naar beneden de muziek en het voorlezen van diverse auteurs volgde. De presentator van het geheel, schrijver Arjan van Meijgaard, sprak met diverse auteurs over hun praktijk en hun bijdrage. Ook leidde hij met onderkoelde humor het muzikale duo Art for Art’s sake in dat tot mijn grote verwondering en plezier een traditional speelde uit het Amerikaanse folk repertoire speelde dat een van de favorieten was in mijn jeugd.

Het nieuwe tijdschrift
De Belgische Kristien de Wolf leest voor uit haar nieuwe roman (under construction)
het eerste exemplaar werd uitgereikt aan Roland Verbiest, een Haagse auteur die in Congo woont.

Meer en betere foto’s hier: Elders Literair

14 20 22

20 april 2023

A release party in Berlin:

In ‘14 we arrived and in ‘20 we left and in ‘22 we returned…

Words spoken by my grandmother Evdoxia.
Her voice, the first thing you hear on the album, sets the tone.
The numbers refer to years, from when she left her home in Eastern Thrace in 1914 to Thessaloniki, her return in 1920 and to her final forced migration in 1922.

14 20 22 is a very visual album.
The tunes are influenced by movie stills, newspaper cutouts and images from Greece of my childhood.
Visuals trigger sounds that themselves trigger images.
Cassette recordings I made some 30 years ago found their way in this work, together with field recordings and improvisations with percussion and electronics.

Morphine Records

Zaterdag

16 april 2023

Opeens was het een bijzonder drukke zaterdag met een opvallende nadruk op tekenkunst. Zo was ik ’s morgens op het Malieveld om mijn wekelijkse observaties op de wandeling er naar toe te tekenen. De middag begon met de boekpresentatie in Museum Sofiahof van De Madurese Vriend, een nieuw boek van Kees Ruys, wat in Museum Sofiahof plaats vond. Uitgeverij In de Knipscheer organiseerde een onderhoudende middag: Kees las voor uit zijn nieuwe boek, Ernst Jansz zong een paar mooie liedjes en tussen de bedrijven door vertelde de auteur over de ervaringen die hij gedurende de afgelopen decennia in Indonesië heeft opgedaan. Ik ben nieuwsgierig geworden naar het boek!

Kees Ruys leest voor uit eigen werk!
Ernst Jansz verzorgt de entr’acte!

In galerie Helder vond een gedurende de hele middag een opening plaatsmet werk op papier van Stephan van den Berg, Sigrid van Woudenstein en Himmelsbach, onder welke naam Domenique Himmelsbach de Vries opereert. De laatste maakt sociaal geëngageerd werk en drukt o.a. met linosneden portretten af van migranten zonder papieren, mensen die geen kans hebben. Onder de naam A Paper Monument for the Paperless verspreidt hij de portretten. Ze verschijnen overal, niet in het minst, omdat hij op zijn site de mogelijkheid geeft om de portretten te downloaden, af te drukken en te verspreiden. Hij vertelde dat hij o.a. bericht kreeg uit Manilla waar heel veel van zijn portretten in de straten hangen.

Himmelsbach
Himmelsbach: portretten uit de serie

Stephan van den Burg maakt totaal ander werk, abstract en enorm tijdsintensief. Hij stelt zich een opdracht en voert die uit. Hij werkt met droedels, collages van eerdere composities en sampled zo zichzelf voor iets nieuws zoals hij het zelf uitlegt. Zo heeft hij allerlei technieken en methoden die hem steeds voor andere opgaven stellen. De resultaten zijn intrigerend, ook al door de lood-achtige glans van grafietstift die soms als achtergrond gebruikt wordt, oordeelt u zelf:

Stephan van den Burg
Stephan van den Burg

Sigrid van Woudenberg heeft ook een arbeidsintensieve tekentechniek. Het resultaat is echter weer heel anders. Het werk was in grijzen, maar steeds meer kleuren verschijnen en waar de tekeningen vol en doorwerkt konden worden lijkt nu door reductie steeds meer ruimte in de tekeningen te komen. Beide methoden vindt ik mooi en het geeft een verbreding van de tekentaal die volgens mij nog tot meer mooie resultaten kan leiden.

Sigrid van Woudenberg
Sigrid van Woudenberg
Himmelsbach in gesprek met de galeriehouders
Twee exposanten en een Haagse kunstenaar

Ook bij Quartair vond de opening van een tekeningententoonstelling plaats: The Automatic Self (and the gifted hand). Een afwisselende tentoonstelling met heel diverse resultaten van begaafde tekenaars. Intussen had ik al veel gezien dus ik zal er verder niet dieper op in gaan. Bij deze een indruk:

Elsa Hartjesveld
Stefanie Scholte
Siem Beets
Jorrit Paaijmans met een tekenmachine
En het publiek kijkt kritisch naar het drukwerk
Rachel Bacon

Ik ging dus tevreden naar huis en na een snelle tortilla hebben we nog een leuke Leidse verjaardag gehad!

Equinox

26 maart 2023

Een paar weken geleden werd ik opeens door Frans van Lent opgebeld met de vraag of ik geïnteresseerd was om aan een pop-up performancefestival van 222 Lodge in Dordrecht mee te doen. Dat was ik zeker, maar vandaag had ik afspraken elders en met spijt moest ik zeggen dat het niet mogelijk was om er bij te zijn. Ik had er al niet meer aan gedacht, maar gisteren blijkt het festival te hebben plaats gevonden, in de regen als ik het goed zie op de documentatie die via de socials tot mij komt. De spijt wordt daardoor almaar groter, maar ik laat hierbij wat foto’s zien en via de link hieronder kunt u ook video’s zien van het gebodene. Het lijkt me een bijzonder geslaagd geheel geweest te zijn!

Ellen Rodenberg
Ieke Trinks-Frans van Lent
Jolanda Jansen
Kirsten Hershusius en Marita Bullman
Liesje van den Berk
Lotte Werkema
Maarten Schepers: Same but different
Topp & Dubio
Yvette Teeuwen – Gerwin Luyendijk
Yvo van der Vat – Kathryn Wolkowicz
Kamila Elżbieta Wolszczak

222 Lodge FvL

Nu ook bij Jegens & Tevens