9 maart 2023
Helaas gemist, maar nu toch te bewonderen voor wie …ism morgen mist tijdens Hoogtij
Categorie archief: Literatuur
Hel + Hemel
De Bourgondiërs
22 juli 2022
Het eerste boek is gelezen in deze zomer: De Bourgondiërs van Bart van Loo. Doorsneden met een mooi kleurend aantal Vlaamse uitdrukkingen vertelt het een verhaal dat ik een Europees Game of Thrones durf te noemen, met alle wreedheid en geilheid die daarin voorkomt. Alleen geen draken, maar er blijft voldoende over om ons er van bewust te maken dat ook onze geschiedenis uit vuur en (meer figuurlijk) ijs bestaat. Het geeft de Nederlandse geschiedenis een plaats in het Europese geheel en in mijn geval geldt dat ook voor mijn persoonlijke geschiedenis: het slot van Teylingen, waar Jacoba van Beieren soms woonde die in de vijftiende eeuw een belangrijke rol speelde in de noordelijke gebieden van de hertogen van Bourgogne, was het slot waartegenover mijn moeder geboren en opgegroeid is en waar ik dit voorjaar samen met mijn zusters haar as heb uitgestrooid. Ook Den Haag, waar ik kunstenaar werd en nog steeds woon speelde een belangrijke rol in deze geschiedenis. Ik ben aan het boek begonnen om weer te weten over de Franse geschiedenis en weet nu ook meer over mijn eigen achtergrond.
Het maakt me nieuwsgierig naar verschillende plekken in Frankrijk waar ik tot nu toe snel langs reed, Dijon, Beaune, Nancy, noem maar op. In eerste instantie zou ik graag een keer Dijon bezoeken, het hart van het Bourgondische rijk. In het Musée des Beaux Arts is veel te zien van de rijkdom die de Bourgondische hertogen hebben opgebouwd en wat zij als mecenas hebben betekend voor de ontwikkeling van de architectuur, beeldhouwkunst, schilderkunst en literatuur. Vooral de bovengrondse graftombe van de hertogen van Bourgogne die door de Vlaming Klaas Sluter is gemaakt fascineert me door de “Pleurants” die onder het beeld van Philips de Stoute in processie de hertog bewenen. Deze graftombe is van de werkelijke ondergrondse tombe verhuisd vanuit Champmol, een plek die als mausoleum de dynastie van Bourgondische hertogen moest dienen. Ter plekke bij het Karthuizerklooster dat Philips de Stoute liet bouwen voor zijn mausoleum is nog steeds de Mozesput te zien, een kruisbeeld gebouwd op een waterput in een ensemble met wenende profeten etc.
With Sighs Too Deep For Words
7 juli 2022
Dürst Britt & Mayhew is een drukke actieve galerie die dan weer hier en dan weer daar op de wereld een presentatie heeft en tegelijkertijd ook in hun pand aan de Haagse Van Limburg Stirumstraat de exposities lustig laten rouleren. Op dit moment, tijdens The Hague Contemporary, zijn twee presentaties te zien: gast-curator Tim Hollander veranderde het eerste deel van de galerie in een schoenenwinkel. Hollander bracht een aansprekend lijstje kunstenaars bijeen en vroeg ze onder de naam Shoegazing werk aan te leveren om een winkel in te richten waarin schoenen de kunstwerken zijn en zo met de display-elementen een installatie vormen. Een aansprekend concept dat mooi uitwerkt zoals u hier kunt zien:
In de solo-expositie van Lennart Lahuis lijkt alles met alles te maken te hebben en tijd lijkt oneindig. Het werk van Lahuis bewonder ik vanwege de tactiliteit en het gevoel voor materiaal dat hij laat zien. Soms werkt dat enigszins komisch als hij door vier stevige installaties delen van een zin laat zuchten in waterdamp: “When is it that we feel change in the air?” het is een korte verwaaiende opmerking die met zware pompen in houten kratten tot leven worden geroepen. De tegenstelling tussen de efemere verwerkelijking van de zin die meteen weer oplost en de apparatuur die het effect verwerkelijkt en waaraan waarschijnlijk een tijd is gesleuteld en ook de tegenstelling tussen het zware materieel dat als sculptuur in de ruimte staat opgesteld en de met damp gevormde zin die opkomt en verdwijnt doen nadenken over eeuwige schoonheid en de in een flits verschijnende epifanie die voor kunstenaars vaak zo belangrijk is.
Naast deze installatie is de Astronomische klok de moeite waard: hierin verbindt de kunstenaar de planeten uit ons zonnestelsel met diverse actuele beelden. In die beelden die in relatie met de klok worden getoond zijn vier concentrische schijven uitgezaagd met tekens die het mogelijk maken om als ze in de klok worden bevestigd astronomische informatie af te lezen. Die beelden zijn details uit foto’s die zijn gemaakt met behulp van de sterkste sensor die ooit is ontwikkeld.
Ook zijn een aantal nieuwe “waswerken” te zien, de beelden die met fotografisch materiaal worden gemaakt op de achterkant van een frame waarna ervoor een glazen plaat met was en papier wordt geplaatst. De vaagheid die zo ontstaat doet ons in onzekerheid een moment van tijdloosheid ervaren, een verschijnen en verdwijnen dat ook bij de stoomzin die specifieke sensatie oproept. De tentoonstelling is een tot de verbeelding sprekend geheel en vormt een mooie stap in de ontwikkeling van deze interessante kunstenaar!
Pour Paul Celan
Inferno
Le spleen de Paris
Sève et pensée
Women, Myth and Power
24 augustus 2021
Salammbô! Fureur! Passion! Éléphants!
12 augustus 2021
Het is 200 jaar geleden dat Gustave Flaubert werd geboren, in Rouen in samenwerking met het MUCEM in Marseille en het Bardo in Tunesie wordt een tentoonstelling getoond over zijn roman Salammbô, het verhaal van de dochter van Hamilcar in het antieke Carthago en priesteres van de Tanitverering.
chmkoome's blog 