22 september 2021
Categorie archief: Favorieten
De favorieten van chmkoome’s blog
Symposium
19 september 2021
Maumont is een klein dorp in de Perigord in Frankrijk. Het bestaat uit 15 huizen, ongeveer 30 inwoners en er is geen kerk, winkel, café of andere openbare voorziening. Slechts enkele oorspronkelijke bewoners wonen nog in het dorp; velen zijn in de loop der jaren overleden, anderen zijn vertrokken. Tegenwoordig zijn de meeste inwoners gepensioneerden van elders.
Twintig jaar geleden kon je de boerderijen nog overal ruiken. Koeien en schapen werden elke dag door het dorp geleid. Tegenwoordig zie je vaker wandelaars, quads, en mountainbikes. Het dorp is veranderd van een plek die alles te maken had met grond, werk, groei en de seizoenen, in een plaats waar de inwoners vooral dromen, ontspannen en wandelen.
Momon is de oude (Occitaanse) naam van het dorp, niet meer in gebruik sinds de moderne Franse naam Maumont werd gekozen. De naam Momon staat voor het dorp zoals het nog in de geest bestaat, niet langer fysiek verbonden aan de locatie, maar verbonden met herinneringen, gekleurd door nostalgie.
Tegelijk is de plek nog steeds wat hij altijd was: aarde blijft aarde en steen blijft steen.
Het contrast tussen enerzijds de wisselingen in bewoning en gebruik, en anderzijds de onveranderlijkheid van het materiële dorp, vormt het thema van waaruit dit project zich ontwikkelde. Het werk van de deelnemers is te vinden op de virtuele locatie: Momon.fr.
Vandaag vond in het Dordrechts museum het symposium plaats over het project La Biënnale de Momon, een project van Frans van Lent. Het project bestond uit reacties van een aantal uitgenodigde kunstenaars op het beschreven dorp. Het idee was om ze tijdelijk in het dorp te laten resideren in de loop van 2020, maar door de coronamaatregelen en infectiegevaar was dat praktisch niet mogelijk. De meesten reageerden dus op verhalen, foto’s en video. De resultaten werden, zoals ook het oorspronkelijke plan was on-line gepresenteerd op de bovengenoemde site. Deelnemende kunstenaars presenteerden hun bijdrage tijdens deze bijeenkomst. Door omstandigheden kon ik er niet bij zijn, maar ik wil het project en het symposium niet ongenoemd laten. Op de site kunt u resultaten zien. Bij deze enige sfeerplaatjes van Nico Parlevliet van het gebeuren:
L’art et la vie
Art Encounters
30 jaar
14 september 2021
Running in Circles
Helène Penninga
9 september 2021
Ook terug van weg geweest is galerie Horaz, een snuisterijenwinkel in de Molenstraat in Den Haag die ook eerder tentoonstellingen van Haagse kunstenaars op haar wanden liet zien. Op dit moment wordt werk van Helène Penninga daar tentoongesteld. Dat werk heeft een heel eigen sfeer. De gedempte kleuren en het werken met ornament-achtige vormen die hebben vaak een sterke grafische aanwezigheid in het abstracte werk. De meer figuratieve werken doen denken aan het suprematisme waar ook een bepaalde mate van abstrahering plaats vindt. Het stemt allemaal weemoedig en nostalgisch. In een zaak als Horaz wordt dat ook nog versterkt zodat de presentatie bijzonder sterk over komt. Ik kan alleen maar aanraden om op een mooie september namiddag even bij Horaz binnen te lopen en u in een Haagse sfeer te vermeien over het werk van Helène Penninga.
Met excuses voor de verkorten (hoog opgehangen werk) en de reflecties op het werk (glas van de lijst)!
Skins
Les Idiolithes – II
4 augustus 2021
Op deze tweede avond werden eerst workshops ‘Idioliths’ door KRAATZ georganiseerd. Om 19.30u vond daarna de rituele teruggave van de steen plaats. De steen ging door ieders handen en werd door EX-MÊKH in een daarvoor bestemde tas gedaan waarmee de verantwoordelijkheid voor verdere activiteiten met de steen weer bij EX-MÊKH ligt. Alvorens de steen in de tas ging herhaalde ondergetekende een actie die hij eerder op het Malieveld uitvoerde: ‘The Weight’ . Hiermee illustreerde hij in dit geval de verantwoordelijkheid die hij voelt voor de steen en mogelijke verdere acties.
Vervolgens werd na een korte pauze een performance uitgevoerd door uw correspondent onder de titel ‘ Sentiers d’été ‘. Hierin werd direct gebruik gemaakt van de geretourneerde steen. In een cirkel werden vijf vellen papier neergelegd met daarop materialen. Vier vellen waren wit en de vijfde was zwart. Terzijde lag de steen. De performer begon de steen rond te rollen waarbij de houten vloer een stevig geluid gaf. Na een ronde begon de performer bij het eerste vel met een kleinere steen een stuk gedroogd stokbrood kapot te stampen op de steen. Daarna besmeerde hij het papier met lijm en strooide daar de stukjes stokbrood op. Vervolgens schreef hij een tekst in het vel.
Bij het tweede steen aangekomen te zijn begon hij een nieuwe tekening te maken met de materialen die hij daar vond en zo voort. Bij het vierde vel lag een vrouw op een badhanddoek, daar rolde hij de steen overheen en maakte een tekening in oliepastel. Daarna rolde hij de steen de hele cirkel nog eens door en rolde hij nog een keer over de vrouw. Daarna tekende hij een liggende vrouw in houtskool als donkere schaduw over de al aanwezige tekening. Bij het laatste vel deed de performer een zonnebril op en tekende sterren in het zwart, waarna hij ‘sharing darkness’ in donker blauw in de tekening schreef en in oranje ‘instead of fear we party’. Daarna ging hij zitten en was de performance ten einde.
Na weer een pauze nam Ellen Rodenberg het woord om het publiek tot participatie te bewegen in de EX-MÊKH workshop: zij had beschilderde vierkante vellen papier op de vloer neergelegd en nodigde het publiek uit de markers die ze had meegebracht te pakken en de abstracte afbeeldingen die op het papier stonden te verbeteren. Hieraan werd met enthousiasme mee gedaan. Vervolgens werd het weekeinde officieel afgesloten, het werd laat voor we het bed in doken!
Les Idiolithes
3 september 2021
Einde juni werd EX-MÊKH plotseling uitgenodigd door KRAATZ, een internationaal kunstenaars collectief waarmee we eerder werkten in Berlijn, om deel te nemen aan een tentoonstelling in Parijs. Ook een Duitse kunstenaar zou zich hier nog bij voegen, Sabine Bürger uit Essen. Het ging om het vertonen van video op het gebouw van EP7, een multifunctioneel gebouw aan de hypermoderne Avenue de France. Op de gevel zijn zestien monitoren gemonteerd waarop de video’s te zien zijn. KRAATZ zou haar video ‘Les Idiolithes’ tonen die ze gemaakt hebben op uitnodiging van EX-MÊKH om tijdens Platforms Project NET 2021 te vertonen. In deze video werken zij met een zware steen uit de Provence die ik zelf in Berlijn achter liet nadat ik hem gebruikt heb in de EX-MÊKH tentoonstelling ‘Femaler’ die we daar voor A-Trans maakten. Tijdens een openingsweekeinde zouden performances kunnen worden uitgevoerd en zou de steen ritueel aan de rechtmatige eigenaar worden terug gegeven.
EX-MÊKH besloot haar gezamenlijke video ‘Stage Arousal’ te tonen en in het weekeinde performances uit te voeren en bereidde een en ander voor tijdens de vakantie. Vandaag was de eerste avond: KRAATZ’ Forbes Morlock voerde een fantastisch absurd interview met de steen over zijn mening over Freud’s reizen naar de Dolomieten, het Harz gebergte, Rome en Athene en zijn ervaringen met steen.
Na een korte pauze nam KRAATZ’s Yorgos Dimitriades, een improviserend musicus die met slagwerk en electronica werkt, het stokje over om in een muzikale dialoog te gaan met de steen:
Om 20.00 u begon de vertoning van de video’s op de schermen op de gevel van EP7. Er was inmiddels een behoorlijk publiek en het was spectaculair om het werk waaraan we in de winter intensief gewerkt hebben zo op een avenue in Parijs vertoond te zien worden:
