6 januari 2021
Gemist:
Tagarchief: Raymond Pettibon
A Pen of All Work
5 januari 2016
NYT: “We want to present him as someone who has an analytical understanding, complex, accurate and deliberate, of his sources,” Mr. Gioni explains. He believes that, taken together, the artist’s writings can be seen as a collaged Great American Novel.”
Raymond Pettibon: We would then…”- 2009
Homo Americanus
Homo Americanus
9 maart 2016
Stukje vermakelijke punkgeschiedenis naar aanleiding van de Raymond Pettibon tentoonstelling in de Deichtorhallen in Hamburg:
The opaque palace – The Crime was Almost Perfect
6 februari 2014
Tijdens de Rotterdamse feestweek vinden allerlei activiteiten plaats, zo zijn er ook verschillende openingen plaats. TENT opent vandaag met een overzicht van het werk van Anne Wenzel, die met haar keramische sculpturen een hoge vlucht neemt. De tentoonstelling, die is samengesteld door Daria de Beauvais, curator Palais de Tokyo, Parijs. Zij heeft er een totaalinstallatie van gemaakt waarin in verschillende ruimtes verschillende periodes van het werk van Wenzel vertegenwoordigd zijn. De werken geven een sfeer weer van verval en relativeren de heroïek en de machtssymbolen waarmee de heersende klasse haar kracht probeert de bevestigen. De tentoonstelling heeft als geheel een licht apocalyptische sfeer die door alle druipende wandschilderingen en brokkelende sculpturen wordt veroorzaakt. De titels van de werken geven ook al weinig hoop: Damaged Goods, Requiem of Heroïsm, attempted Decadence: alle streven is futiel! Het levert echter wel een tentoonstelling op waarin het een genot is om rond te lopen. De technische brille waarmee Wenzel de keramiek naar haar hand zet roept enorm veel bewondering op en deze solotentoonstelling is dan ook een mooi accent in haar ontwikkeling.
Attempted Decadence
Attempted Decadence
Damaged Goods
De wandschilderingen geen een architecturale context
of plaatsen het werk in de natuur zoals hier in Silent Landscape
dat een nogal Teutoonse sfeer oproept
Deze kroonluchter deed het goed tegenover een wand met bladgoud
Der Tod und das Mädchen
Het monumentale edelhert
en om 22.00 u begon een duitse band stevig te grooven
Er was wegens de kunstweek een avondopenstelling dus ik nam de gelegenheid waar om ook in Witte de With de tentoonstelling The Crime was Almost Perfect te zien: weer een aansprekend geheel dat de hoop geeft dat deze plek weer wat meer tot de verbeelding gaat spreken. Het is wel een tentoonstelling die erg onrustig maakt met automutilatie, teksten die nogal paranoïde gevoelens oproepen en een wand in het centrum die diagonaal door de zalen loopt en zo irritant in de weg staat en het moeilijk maakt om de verschillende ruimtes te bezoeken. Er zijn een aantal bekende namen uit de internationale kunstwereld te zien die samen een tentoonstelling laten zien waarin het verband tussen kunst en misdaad en ethiek en esthetiek onderzoeken. De parallel tussen de marginale positie van kunstenaars en misdadigers komt ook aan de orde en ondanks het gevoel van onrust waar ik steeds last van had vind ik het een intrigerend geheel.
Gabriel Lester: The Fysical Expression of Potential
Gabriel Lester: The Fysical Expression of Potential
Raymond Pettibon
Teresa Margolles
Douglas Gordon
Erik van Lieshout
Jean Luc Blanc
Dan Attoe: Biker Gang with Bonfire
Dan Attoe: Biker Gang with Bonfire (detail)
Fabian Marti, de gaten waardoor het licht naar buiten komt zijn duidelijk kogelgaten
Bik van der Pol
Jim Shaw: Zombie painting
Matias Faldbakken: Lindbergh and Gacy slachtoffer en dader
Vitrine van Gulaume Bijl en de tekst weet ik niet meer
Erik van Lieshout (zijwand) Teresa Margolles (kettingzaag) Gardar EideEnarsson (achter, Our rival the Rascal)
?
Mattias Faldbakken
chmkoome's blog 