Tagarchief: video

De Verplaatsing

Posted on by

12 mei 2024

Untitled – 2021
In de snel stromende Río Segura
plaatste ik een emmer verzwaard met stenen
om een plek van stevigheid rust en stilte te creëren

Met de video Untitled (2021), waarvan bovenstaande still een beeld geeft, won Frans van Lent in 2022 de Picturaprijs van de Dordtse kunstenaarsvereniging. Daarbij kreeg hij een solotentoonstelling aangeboden die gisteren werd geopend. De tentoonstelling vormt thematisch een sterk geconcentreerd geheel met recent werk dat getoond wordt. Het bestaat uit beschrijvingen van handelingen in tekst. Daarnaast zijn het foto’s, video’s of geluiden van handelingen en/of het resultaat daarvan. Soms wordt de tekst met de afgebeelde handeling of resultaat gecombineerd. Er zijn werken waarin de tekst, het beeld of geluid op zichzelf staat. De handelingen vinden over het algemeen in de natuur plaats, regelmatig in of bij een rivier. De handelingen tonen in uitvoering of in beeldend resultaat verdubbelingen, spiegelingen of tegenstellingen in tijd, of plekken of tussen deelnemers als acties worden uitgevoerd in samenwerking met collega’s. In het centrum daarvan is de kunstenaar die een positie in neemt op een plek waar de tijd of de beweging niet bestaan maar overwogen wordt of het is de kunstenaar die de handeling uitvoert. Het is conceptueel en minimalistisch werk dat als het niet gedocumenteerd wordt met de stroom wordt mee genomen en langzaam uit het geheugen verdwijnt. Veranderingen op de locatie zien er dan uit alsof er niets gebeurt is.

Wat is de betekenis van dit werk? Welke waarde kunnen we hieraan toekennen? Soms moet ik aan Beckett denken en ik vind zelf ook zeker dat er een kale poëzie in het werk zit. Ik denk dat het bovenstaande werk, de prijswinnaar Untitled een sleutelwerk is. Zoals de kunstenaar daar de rivier stil zet in een emmer probeert hij de tijd stil te zetten om zich over de voortschrijdende tijd te verwonderen en de ruis daarvan te stoppen. Zoals een neuroloog hersenen in flinterdunne plakjes snijdt om ze onder de microscoop te bestuderen zo probeert de kunstenaar momenten te ontkoppelen om ze te onderzoeken. Hij doet dat door ze te beschrijven, te herhalen, te spiegelen opnieuw te beleven of te ontkennen. Wat hij vindt wordt hier getoond, in alle fascinerende eenvoud!

Au Grand Pont – 2023
opname tijdens het stroomopwaarts wandelen langs de rivier de Doux – video still
Junction – 2023
Video, de camera beweegt langs vier paden op een kruising in het bos bij Hautefort. Adrian Wood beschrijft tegelijkertijd telefonisch wat zij waarneemt terwijl zij dezelfde beweging maakt op het kruispunt van twee wegen in Chicago tijdens de ochtendspits
Matter and Mind
Bij deze tekst ws de opname van de nachtegaal te horen.
Route de la petite forêt

De opening was bijzonder geslaagd. De kunstenaar kwam na het openingswoord aan bod en vertelde dat hij alle openingsuren aanwezig zou zijn, dat hij een aantal kunstenaars had gevraagd op zondagen naar Pictura te komen en onderweg een werk te maken om te tonen/uit te voeren. Op donderdagen worden ook werken van gasten gecombineerd met het werk van van Lent en de inrichting zal sowieso met regelmaat aangepast worden. Houdt deze pagina in de gaten!

De gastenlijst
Het openingswoord door Pictura
De crowd
En de kunstenaar aan het woord!

Pictura

Selfportrait As a Coffeepot

Posted on by

17 april 2024

Zaterdag opent de Biënnale van Venetië. Ik heb dit jaar waarschijnlijk geen gelegenheid het te bezoeken, maar de komende weken zal ik af en toe wat postjes maken over wat me interesseert en ik wat ik dus met spijt zal missen. Kentridge opent vandaag.

William Kentridge: Self-Portrait as a Coffee Pot, Episode 1: A Natural History of the Studio (still) – 2022

Arsenale Institute

Espacios de una sequencia

Posted on by

26 maart 2024

In het Palacio de Vélazquez, een gratis te bezoeken dependance van het Reina Sofía museum in het Retiro park in Madrid, vond tijdens de Madrileense kunstweek een tentoonstelling plaats van de Duitse Ulla von Brandenburg. Een multidisciplinair kunstenaar die in een scenografie in deze ruimte met video, objecten en installaties de verhouding tussen de kijker en het kunstwerk probeert te intensiveren. Haar verleden als decorontwerper en andere activiteiten in het theater zijn duidelijk in de opzet en de inhoud van de tentoonstelling. Het werk refereert opvallend aan Oscar Schlemmers Triadisches Ballet en aan de vormtaal van Bauhaus. Er worden drie video’s vertoond: Shadowplay – 2012, waarin een theaterstuk wordt opgevoerd waarvan we alleen de schaduwen zien. Het geluid daarvan is een lied dat de theatrale voorbereidingen, de interactie en het duel waarin het eindigt becommentarieert en zich schijnbaar steeds herhaalt. De tweede video is recenter: Maskiert, und vor allem – verschwiegen – 2022, waarin vaudeville acts met objecten worden opgevoerd door clownachtige figuren in kleding van modernistisch ontwerp. De derde is The Objects – 2009. Hierin voeren objecten een continue beweging uit. Deze video’s worden vertoond tussen door gekleurde doeken afgegrensde ruimtes waarin zich objecten bevinden. Die objecten zijn zoals alles bepaald door basale vormen: driehoek, cirkel rechthoek. De ruimtes zijn zo in de delen van het paleis geplaatst dat zich een route vormt waardoor het publiek zich beweegt wat zo als het ware wordt uitgenodigd samen deel uit te maken van het theater dat ook in de video’s wordt vertoond. Tegen een van de wanden ligt een figuur op de vloer, een pop die aan een oude man doet denken, het voegt een extra dramatisch element toe aan het geheel. Het is vervreemdend tussen al deze elementen te bewegen, de objecten zijn erg groot en de ruimtes worden toegankelijk door een als een gordijn opengeslagen doek. De kleuren van die doeken zijn bepaald door Von Goethe’s kleurenleer. Waar de vormen van de ruimtes aan de buitenkant aan minimalistische sculpturen doen denken lijken ze aan de binnenkant toch een mate van intimiteit op te roepen. Van buiten is daar iets van te bespeuren doordat de doeken niet tot de grond reiken, waardoor men als toeschouwer bezoekers en delen van de objecten kan zien. Het is een intrigerende, gelaagde presentatie die me nog wel wat bezig houdt!

Ulla von Brandenburg: Shadow Play – 2012
Ulla von Brandenburg: Shadow Play – 2012
objecten uit Shadow Play
Tekst van het lied dat in Shadow Play werd gezongen
Gele ruimte met bal
Maskiert, und vor allem – verschwiegen – 2022
Maskiert, und vor allem – verschwiegen – 2022
Maskiert, und vor allem – verschwiegen – 2022
Paarse ruimte
idem
Object
The Objects – 2009
Rode ruimte met fakirtouw
Blauwe Ruimte met Hoepel
The man in the middle

Palacio de Vélazquez