18 juni 2018
Amir Roti: Z.T. – 2018
Advertenties
Categorie archief: Interessant
A Daily Practice
15 juni 2018
Op 9 juni vond tussen 11:00 en 12:00 uur een eerste publieke Feldenkrais-les plaats in het Van Abbemuseum onder leiding van kunstenaar Yael Davids. De les is onderdeel van haar meerjarige onderzoeksproject A Daily Practice en de eerste in een serie van publieke lessen. De eerste les werd geïnspireerd door een werk uit de Van Abbe-collectie: de collage van László Moholy-Nagy uit 1922.
A Study in Scarlet
13 juni 2018
Throbbing Gristle during opening “Prostitution” – ICA, London, 1976
Fondation Carmignac
Hannes Egger: How To Do Things With Words? ( Freiheit die ich meine… [2])
4 juni 2018
“In seiner neuen Ausstellung nutzt Hannes Egger einzig die Sprache und ihre Performativität. Sein Ausstellungsraum – der Lichthof der MEWO Kunsthalle – ist leer; kein Bild findet sich darin, keine Skulptur, gerade einmal ein Podest. Über Kopfhörer erzählt er uns Geschichten über dieses Gebäude und die Stadt Memmingen, über unseren Ort in der Welt und die Freiheit. Seine H.rstücke sprechen über Kunst und über unser Verhältnis zu ihr. Sie fordern uns auf, Positionen einzunehmen, Haltung zu zeigen und Kunst über unsere Körper zu erspüren.
In unserer Wahrnehmung formen sich die Erzählungen dieser Audio-Performance zu Bildern. Während wir sie hören, werden wir zu ihren Protagonisten, wir erleben sie nach und führen sie vor. Betrachtern von außerhalb des Raumes bleiben die Geschichten zunächst verschlossen, sie sehen einzig die sich durch den Raum bewegenden
Teilnehmer.”
Hannes Egger: How To Do Things With Words
Naar van Gogh
3 juni 2018
Gisteren was ik ook in het van Gogh-huis in Zundert waar de tentoonstelling “Naar Van Gogh” werd geopend. Zes kunstenaars die in het van Gogh-huis in het atelier hebben gewerkt tijdens een residency lieten werk zien dat geïnspireerd is door van Gogh. Wat die kunstenaars kennelijk het meest aanspreekt zijn de verdwenen of nog niet ontdekte werken van van Gogh. Zo schilderde Suat Ögut vijf schilderijen van de Brabantse schilder die ooit zijn verbrand, hij deed dat in zwart-wit en laat het werk in een museale installatie zien. Raul Ortega Ayala bewerkte een röntgenfoto van een betwist schilderij van de schilder. Door de röntgenfoto werd het schilderij alsnog aan van Gogh toegewezen, omdat thematiek en materiaalgebruik onmiskenbaar in het oeuvre van de schilder past. Stijn Peeters trekt de lijn in zijn solo in Breda door met een lijn van het sociaal engagement van Van Gogh naar de hedendaagse misstanden die hij zelf aan de kaak stelt. Hij verbleef in december in residency in het van Gogh huis en experimenteerde naar hartenlust met grafische technieken daarbij geïnspireerd door grafisch werk van een aantal grafisch kunstenaars uit de 19e eeuw als Millet, de Groux en Boughton. Zijn autobiografisch tijdschrift Ezel komt uit in een prachtige speciale editie Nr. 7 waarin hij zijn werkperiode in het gastatelier beschrijft. Collega Niek Hendrix toont o.a. een met houtskool getekend schetsje uit de correspondentie van Van Gogh dat gedoemd is langzaam te vervagen: panta rhei!
Het is al bij al en geïnspireerde tentoonstelling die het bezoek van het in populariteit groeiende Van Gogh-huis zeker geen kwaad zal doen.
Stijn Peeters legt zijn werk uit
Een vlakdruk van Stijn Peeters met een tekening van postbode Roulin, een van Van Goghs modellen.
Een monotype van Stijn Peeters naar het schilderij “Nachtcafé” van Van Gogh, bron voor andere prenten naar Watteau en een zelfportret in het modernistische gastatelier.
De helft van de presentatie van Stijn Peeters
Directeur van het van Gogh-huis Ron Dirven in gesprek met de burgemeester van Zundert die de tentoonstelling opende in het tegenover liggende stadhuis. Op de achtergrond een werk van Vic Muniz, een repro van de Irissen gemaakt in uitgestanst papier. Muniz voert deze zomer een groot project uit in de tuin van het gebouw t.g.v. het bloemencorso aldaar.
Twee prenten van Stijn Peeters
En nog een die thematisch naar het heden is getrokken.
Dit is de tweede helft van zijn presentatie
Reproductie van het verdwenen schiderij “Park in Arles met de ingang als gezien tussen de bomen”uit 1988. Evenals de andere schilderijen zijn hiervan alleen zwart-wit reproducties bekend.
Bekend van Francis Bacon die er een aantal bewerkingen van maakte: De schilder op zijn weg naar het werk uit 1988
Niek Hendrix schilderde versies van de Zaaier en de papegaai
Matthew Day Jackson maakte een verbrandde Van Gogh: Het park in Arles dat ook Suat Ögut schilderde
De tekening van Van Gogh/Niek Hendrix
Het werk op röntgenfoto van Raul Ortega Ayala
Rechts ziet u het gastatelier en links de kosterswoning die dienst doe als Van Goghgalerie
Stijn Peeters
2 juni 2018
Bij Club Solo exposeert sinds vorige week de hedendaagse historieschilder Stijn Peeters. In de benedenruimte toont hij werken uit verschillende perioden in zijn carrière. Daarbij illustreert hij ook zijn positie als schilder in deze maatschappij door diverse zelfportretten te tonen waarin de kunstenaar als hedendaagse Sisyphus zijn eenzame weg gaat.
In de boven ruimtes laat hij een groot doek zien, “Een waardenstudie”, waarin hij de grote migrantenstromen van deze tijd en de reactie daarop van diverse overheden in één groot tafereel samen brengt. Dat engagement is al lang aanwezig in het werk van Peeters: in vroeger werk toont hij zijn Brabantse omgeving en zijn plaats daarin. Later wordt zijn referentiekader aanzienlijk groter door bijvoorbeeld zijn serie “Stijn zegt Hey! ” waarin hij portretten van sociale media op internet plukt om die in een grote zee aan een hoge wand te presenteren.
Recent heeft hij al veel studies in verf en grafiek getoond met vluchtelingen en de omstandigheden waaronder zij leven en sterven. Met “Een waardenstudie” presenteert hij nu een enorm doek dat de hedendaagse “Condition Humaine” op virtuoze wijze weergeeft . Dit doek had het goed gedaan op de Documenta in Athene vorig jaar, inhoudelijk sluit het naadloos aan op ander werk dat daar te zien was. Eromheen wordt het proces getoond waarin hij tot dat doek gekomen is. In een groot aantal deelstudies van vluchtelingen, compositiestudies en studies van inspiratiebronnen als Le Brun en David wordt het grote doek in onderdelen opgebouwd.
Alles bij elkaar geeft het een mooi beeld van de virtuoze schilder Stijn Peeters die als docent in het Brabantse generaties schilders heeft opgeleid. Op de site Witte Rook publiceert hij nu een advies aan de jonge kunstenaar!
Nr. 739 (kunsthistorie) – 1997 De schilder gebukt onder de last van de geschiedenis en de schildertraditie.
Die traditie en de kennis ervan staat helder en duidelijk geschilderd op een vervagende figuur.
Schilder – 1997 – zelfportret met een uit het tabula rasa opdoemend beeld wat een enigszins vervreemdend beeld oplevert op een witte muur.
Sorgheloos – 2014 – wederom een zelfportret, enigszins carnavalesk geschilderd. Dat is echter ironie gezien de hedendaagse Hollandse plagen waardoor de schilder wordt belaagd.
het hoogtepunt van deze tentoonstelling: Een Waardenstudie – 2017
Met een voorafgaande schets en compositie tekening
En “Het proces” (detail)
In diverse technieken uitgevoerd
Maar met een mooie dynamiek.
De inspiratiebronnen
Schets voor Déluge – 1999 Op een gang hangen nog twee eerdere studies over de Joegoslavische oorlog waar uit toen ook vluchtelingenstromen naar het noorden ontstonden.
Het M HKA (Museum voor Hedendaagse Kunst Antwerpen) reageert op de solo van Stijn Peeters met het werk The Spectators (2016) van de Oekraïense kunstenaar Nikita Kadan (Kiev, 1982). Het werk van Kadan is een kritisch onderzoek naar de verhoudingen tussen hedendaagse Oekraïners en hun Sovjetverleden. The Spectators bestaat uit een reeks portretten in houtskool van politieke gevangenen uit de Sovjetrepubliek Oezbekistan. Hun gezichten zijn weggeborsteld – maar in de vlekken verschijnen opnieuw gezichten, als geesten van de geschiedenis.
in deze aquarellen is de parallel met het werk van Peeters duidelijk te herkennen
het werk is ook vrij virtuoos geschilderd
en getekend
in donker houtskool.
