1 april 2021
Park is ook begonnen met een serie interdisciplinaire projecten tijdens tentoonstellingen. Als eerste werd danseres en choreografe Eleni Ploumi uitgenodigd te reageren en hieronder ziet u de video daarvan.
Question Mark, Komma
Categorie archief: Tentoonstellingen Nationaal
Paintings and Drawings
Petite Marée
21 maart 2021
Het lijkt er op dat er weer wat dingen mogelijk zijn in de galeriewereld: de uitnodigingen voor tentoonstellingen (op afspraak te bezoeken!) stapelen zich op. Een nieuwe lente wellicht, maar we moeten zien wat recente inzichten weer opleveren. Vandaag was de eerste dag van een tentoonstelling bij galerie Lutz in Delft. De Haagse beeldhouwer Maarten Schepers werd uitgenodigd zijn werk in een galeriecontext te presenteren. Dat is nog niet veel gebeurd, over het algemeen toont Schepers zijn werk in het alternatieve circuit waarin hij ook actief is bij stichting Ruimtevaart in Den Haag. Daarnaast heb ik zelf met hem en Ellen Rodenberg veel tentoonstellingen gemaakt in binnen- en buitenland met EX-MÊKH.
Ik vind dat deze galerie-context zijn werk bepaald geen kwaad doet. Eerder was Schepers erg bezig met het contrast tussen natuur en cultuur: hij combineerde natuurlijke structuren met door de mens bedachte vormen. Bladnerfstructuren gebruikte hij bijvoorbeeld als achtergrond voor architectonische plattegronden of in combinatie met huizen, tafels of stoelen. In zijn werk nemen woonelementen en huizen een grote plaats in door een fascinatie voor en een actieve deelname in sociale verbanden. Tijdens een residency in Yogjakarta in Indonesië maakt hij de installatie House of Eggs, een gestileerde huisvorm die een vervolg kreeg als Shelter in het EX-MÊKH project Takes Five waar hij een huis op een sokkel plaatste. Dit denken over architectonische vormen heeft hem nooit verlaten en in deze tentoonstelling zien we dan ook een aantal schetsen voor grotere sculpturen die een zen-achtige eenvoud hebben en geraffineerd gebruik maken van reflectie en licht. Voor deze sculpturen heb ik een zwak, maar er is meer: zo hangen aan een muur diverse kapstokken waaraan diverse organische vormen zijn opgehangen en elders steken wormvormige trofeeën in een strak patroon uit de muur. Bovendien staan twee grote sculpturen opgesteld, een in de voorruimte en een in de vide tussen galerieruimte en kantoor. De eerste, Tree of Life, bestaat uit een pilaar waarin borden zijn geschoven. Over de pilaar is een organisch materiaal uitgestort dat van boven over de borden omlaag kruipt. De tweede, Floating, eerder te te zien in Quartair, is een kwalachtige vorm met daarop een blauwe gestileerde stad. In de dragende vorm is een half transparante zak aangebracht waarin een zacht licht gloeit. In combinatie met de in de vide aanwezige vegetatie is de plaatsing enorm suggestief. Het werk geeft aan dat in de kunstenaar een tweede dichotomie sluimert: hij maakt vrij formeel werk, maar sommige werken worden ook heel anekdotisch. Zo bij elkaar is het een enorm aansprekende tentoonstelling die een bezoek aan Delft zeker rechtvaardigt!
RUNNING IN CIRCLES [CORONA II] / MOVEMENT AND POLITICS IN THE STREETS OF MY CITY, 2020-2021
18 maart 2021
Jeroen Jongeleen stated: “I’ve been creating art from running over the last few years, starting from doing long distance and then ultra long distances runs in straight lines and other shapes, then came to the essential form of a small circle, a simple challenging loop, leaving a temporary trace. A trace by effort. The effort of creating something through a basic gesture and concentration. There is not much room for distraction while running a 12 meter circle for some hours. During the corona-period, with everyone and everything boxed up, I had more time and more empty city at my disposal. However, with the parks being closed or limited access, I sought alternatives, ending up running on abandoned parking lots, building rooftops, and other no-go city sites. As an active citizen, the vandalistic gesture of leaving a mark on the fabric of regulated space, is an invitation to my fellow citizens in the free and unlimited usage of our surroundings.
At the same time on a very practical level, with people sick around me, running allowed me to take care of my health as it forces you to be hyper focused on the basics of breathing and keeping your joints working. As self-invented covid pseudotherapy.”
Masker
17 maart 2021
Vandaag heb ik on-line een lunchlezing bijgewoond over een masker dat het Rijksmuseum heeft aangekocht. Het is ooit gemaakt door de Rotterdamse edelsmid en beeldhouwer Siem van den Hoonaard om als attribuut te dienen voor een ballet van de Rotterdamse choreografe Gerrie Folmer. De conservator 20e eeuwse kunst Ludo van Halem beschreef de herkomst en de sfeer waarin Hoonaard werkte en het moderne ballet waarmee Folmer voorstellingen maakte. Een mooi verhaal over een expressief masker en hoe dat functioneerde!
Kuierljocht
Windows 21
2 maart 2021
Even vergeten (eigenlijk afgelopen) maar toch nog:
The Things I Used to Do
Through the Looking Glass
Artist in the World
21 februari 2021
In een annex van het Hilton in Amsterdam namen André Smits en Monika Dahlberg gedurende drie weken hun intrek op uitnodiging van de Rotterdamse kunstenaar Herman Lamers. Zij waren daar om daar in het openbaar een installatie te maken waarvan de opbouw gevolgd kon worden. Bezoekers werden voor de gedane arbeid gefotografeerd en die foto’s van een oneindige rij bezoekers werden vervolgens op Instagram en Facebook gepubliceerd wat natuurlijk weer nieuwe bezoekers opleverde. Zo was ik ook nieuwsgierig geworden en toog ik de laatste dag van het project naar Rotterdam om De ruimte is een grote betonnen doos met pilaren en etalageruiten. Centraal in de ruimte werkte Monika Dahlberg aan haar “Gatekeepers” waarvan ik het derde exemplaar te zien kreeg: een groot sculptuur gemaakt uit overal gratis beschikbare kartonnen dozen. In de ramen stonden nog een aantal fraaie kleinere exemplaren op sokkels: mythische wezens gemaakt uit maatschappelijk overschot!
Hieromheen waren de hoge witte wanden gevuld met de zwerftochten van de Artist in the World, André Smits. Zoals genoegzaam bekend maakt deze kunstenaar foto’s van kunstenaars in hun atelier en publiceert die vervolgens op de site Artist in the World. Parallel aan deze activiteit maakt hij al enige tijd wandschilderingen waarvan hij een soort mind-maps maakt over zijn avonturen met de steden en de kunstenaars die hij bezoekt. Hij heeft daarvoor een effectieve techniek ontwikkeld die snel en doeltreffend is. als je zo’n grote moderne ruimte ziet waarvan de wanden geheel met die schilderingen zijn gevuld moet je wel onder de indruk raken van het geheel en daarnaast van het project dat beschreven wordt. Het geeft de indruk van een oer-grot en de gatekeepers van Monika Dahlberg passen daar naadloos in!
