30 december 2022

15 november 2020
Dit weekeinde was de laatste gelegenheid de tentoonstelling van Paul Beumer en Alejandra Venegas te bezoeken bij Dürst Britt & Mayhew in Den Haag. De tentoonstelling is een mooi samengaan van werken die ogenschijnlijk niets met elkaar te maken hebben, maar die beiden een exotisme uitstralen en daarnaast op verschillende wijze ook refereren aan het modernisme en aan een bepaalde mate van landschappelijkheid.
Paul Beumer vond op Borneo materiaal dat gemaakt is van de binnen-bast van lokale bomen. Dat materiaal wordt nat gemaakt en geslagen met houten werktuigen waardoor de vezel zo geplet en zacht gemaakt wordt dat wat overblijft als textiel wordt toegepast. Het is een techniek die gebruikt werd voordat textiel weven begon. De resultaten hebben een prachtige kleur, maar Beumer experimenteerde met bepaalde technieken om de kleur nog meer te manipuleren. De resulterende stroken naaide hij aan elkaar tot abstracte geometrische composities en hij bevestigde die in gekleurde baklijsten. Die kleuren zijn gebaseerd op de kleur van de hemel op bepaalde tijden. Het gedicht van Emily Dickinson waaraan de tentoonstelling haar titel ontleent, niet voor niets gekozen, gaat over het veranderen van de atmosfeer in verschillende jaargetijden. Het resultaat van dit alles is abstract, maar doet landschappelijk aan, door de aardkleuren van de bast, de horizontalen en verticalen in de compositie en de atmosferische kleuren als achtergrond. Ik heb jarenlang een Mexicaanse deken aan de muur gehad die ik ter plekke kocht en daar deed het werk me enigszins aan denken.
Dat brengt me bij de tweede exposant, Alejandra Venegas, een Mexicaanse schilder die schildert op houtsneden die ze zelf maakt. Het werk is kleurig en bestaat uit organische vormen die vaak landschappen verbeelden en soms abstract zijn. De kunstenaar is erg geïnteresseerd in hoe Aziatische en Afrikaanse kunst tot stand komt, maar ik kan toch ook haar Mexicaanse achtergrond terug zien in haar werk. Dat zit hem voornamelijk in vormgebruik, kleurgebruik en materialiteit. Wie de amate-schilderkunst kent, kleurige schilderingen op boombast kan zich voorstellen dat dit door Venegas wordt gewaardeerd. Door de houtsnede als weerbarstige achtergrond heeft haar werk een gestileerd uiterlijk en de schilderijen hebben hebben daarmee ook een sculpturale kwaliteit. Ze hangen als reliëfs aan de wand en krijgen een materiele uitstraling die soms aan reliefs op oude indiaanse tempels doet denken. Dat het moderne schilderkunst is en diverse invloeden heeft merk je aan bijvoorbeeld aan een geabstraheerd landschap in donkere tonen dat in een langwerpig verticaal formaat is gemaakt, als een Japanse landschapsschildering. Ook het werken met was is een formele keuze die het werk een mooie warme uitstraling geeft die het werk sterker maakt. Ik vind het werk erg goed en de combinatie met het werk van Paul Beumer maakt het alleen maar beter.
Alejandra Venegas: Volcan en Volcana
Paul Beumer: Normally an omen bird, but really a cricket
Alejandra Venegas: als ren Japanse inkt-tekening
Alejandra Venegas: Encino nocturno, Paul Beumer: A Medicine man, man who behaves as a woman
Paul Beumer: Striped by a python or tiger
Alejandra Venegas: Mediodia
Alejandra Venegas: Paisaje
Paul Beumer: A tree? Antiaris, the sap of which is very poisonous
Paul Beumer: White shrew, moon rat, a title for the god king Alejandra Venegas: Tecorral
Paul Beumer: Detail
Dürst Britt & Mayhew
8 juli 2020
14 februari vierden Jaring Dürst Britt en Alexander Mayhew het vijfjarig bestaan van hun galerie met een kunstboeket van kunstenaars van de galerie. Ik had zelf een tentoonstelling en kon ze dus niet feliciteren en daarna lukte het ook niet om langs te gaan. Gelukkig is de tentoonstellingsperiode verlengt door de Corona crisis. Afgelopen weekeinde ben ik even op bezoek geweest om te feliciteren en de tentoongestelde werken te zien. De galerie heeft in die vijf jaar zeker smoel gekregen en is daarmee op voortvarende wijze de boer op gegaan. Een aantal internationale beurzen per jaar werden in die periode geattaqueerd met een diverse groep jonge kunstenaars. In de loop van de tijd begonnen ze ook Jacqueline de Jong en het legaat van Willem Hussem te vertegenwoordigen waardoor de programmering aan diepte wint. Het is een snelle ontwikkeling die respect af dwingt en nieuwsgierigheid oproept naar hoe de galerie zich nog verder zal ontwikkelen. De huidige tentoonstelling is nog tot 19 juli te zien, hieronder nog een indruk waarvan ik hoop dat die u tot een bezoek zal overhalen, want het is alleszins de moeite waard!
Paul Beumer: untitled – 2016
Wieske Wester: Oysters and lemon #4 – 2019
Zaaloverzicht met op de voorgrond “Baked potatoes” van Jacqueline de Jong uit 2006
Lennart Lahuis – Le Sentiment National – 2019
Lennart Lahuis – Le Sentiment National – 2019
Lennart Lahuis – Le Sentiment National – 2019
Jacqueline de Jong: Potato flower walking away – 2017
Raúl Ortega Ayala: The Bleaching Ground (after Max Lieberman) – 2016
Alex Farrar: Bubblestill (sweat painting) – 2017
Puck Verkade: Bait – 2018
In Bait veel vrouwelijke sentimenten met oesters en Shakespeariaanse beeldtaal
Alex Farrar: Behavioural Residue (painted 999 red) – 2019
Sybren Renema: Discovery – 2017
Puck Verkade: Untitled – 2019
5 februari 2020
Art Rotterdam 2020 bestaat uit verschillende onderdelen: naast de beurs en Prospects & Concepts, dit jaar gecureerd door 1646’s Johan Gustavson, is er een Performancefestival in samenwerking met AVL. Dit festival is gecureerd door Zippora Elders. Ook Haute Photographie met foto’s en Object Rotterdam met design vinden in deze week plaats in respectievelijk Las Palmas en het HAKA-gebouw. En dan zijn er nog de nodige open ateliers en andere open instellingen. Er is kortom meer dan genoeg te doen om publiek van heinde en verre naar Rotterdam te trekken. Vandaag bezocht ik de persopening van de beurs in het van Nelle gebouw waarin dit allemaal uitgelegd werd door Fons Hof c.s. Daarna de beurs: veel buitenlandse galeries en naar mijn idee veel onrustige presentaties. Ik sprak met verschillende mensen over de strategie om alles te zien zonder iets te missen: die was bepaald niet vanzelfsprekend! Van wat ik zelf de moeite waard vond vindt u hier een overzicht:
Tijdens de presentatie van Prospects & Concepts sprak de directeur van het Mondriaanfonds, Eelco van der Lingen, en vertelde de curator van de presentatie van beursontvangers, Johan Gustavson om zijn uitgangspunten te verduidelijken. Even een Haags kwartiertje dus!
Bij We Like Art mooie maquettes van Leo Gabin: Real Estate (Foreclosure)- 2019
En mooi werk van Zaïda Oenema
Odoteres Ricardo de Ozias uit Minas Gerais maakt intrigerende kleine outsiderachtige paneeltjes
Emo Verkerk: Portret van Don Talayesva – 2017
Glanzende Dieleman!
Guilaume Bijl met wat Belgicismen om het meisje met de parel
Marjolein de Wit toont een mooie serie olieverven bij Gerard Hofland
Nu een keer in het echt: Anneke Eussen
Bob Boniës, still alive and kicking bij Vivid!
Johan Tahon
Bij Witte de With een mooie prent van Cecilia Vicuña: El Paro
Vreemde monochromen van Benedikt Leonardt bij het Duitse ASPN
Dürst Britt & Mayhew tonen o.a. mossels van Wieke Wester
en textiel van Paul Beumer
Niek Hendriks heeft kleur hervonden!
Een mooie kubistisch-achtige Akkerman bij Torch
Hoog achter een niet mis te verstane tekening van Peter Morrens bij Kristof de Clercq
Natalia Jordanova, de Bulgaarse deelnemer aan de NN-prijs met een soort techno-kunst die ook bij de prijs van de Deutsche Nationalgalerie te zien was
Ton van Kints stapelt zijn werk tegenwoordig en werkt het dan af met iets kleurigs. Het resultaat is wel erg goed.
Joey Ramone toont de Turkse Cihad Caner
met o.a. een Arabisch letterteken
Erik Sep bij Frank Taal met speels werk
en Mike Ottink met boekwerken dit maal
Achter Erik Sep hingen ook interessante schilderijen van Daniel Mullen
Michael Johansen bij Ramakers
Maurits van de Laar nodigde Susanna Inglada uit voor een solo
Een krachtige installatie laat ze zien
Cinnamon toont Just Quist met recent werk
wat ik wel verrassend vind!
Mooi ingehouden werk van machteld Rullens bij Martin van Zomeren
Die ook de huidige galerie – exposant Anne de Vrieslaat zien
en natuurlijk Navid Nuur
Katja Mater laat in Citizen M Projections haar nieuwe met de NN-prijs van vorig jaar gefinancierde film zien. Dit hangt buiten de galerie, te lezen van voor…
en van achter!
Jeroen Kuster feest in Roodkapje vrijdag en neemt daarvoor een aantal bands/DJ’s mee uit Frankrijk waar hij resideerde
Peter Jennes bij galerie Sophie van der Velde, goeie schilder zeg!
Bob Eikelenboom bij Barbara Seiler
En ook hier een grote Marcel van Eeden op canvas, nu ook met kleur…
en Tenki Hiramatsu
Bij Ellen de Bruijne ligt een vrouw op de grond van Pauline Curnier Jardin…
met beangstigende details
Zij brengt ook Klaas Kloosterboer
die met simpele ingrepen mooi werk weet te maken
èn Mauricio Limón de León die later ook in het performancefestival zal optreden. Hier laat hij portretten zien.
Bij de NN-awards Koen Taselaar als kandidaat
met een heel diverse presentatie.
Dan Prospects & Concepts dat wat meer helderheid bood in de irichting dan eerdere edities. Hier met werk van Annabel Kanaar dat persoonlijke ervaringen in verband brengt met universele sentimenten: A universal love story between two lobsters – 2019
Koes Staassen met nu grote tekeningen
Mooi verstild werk van Konstantin Guz
Die ook stenen verzamelt
Een grote installatie van Wouter van der Laan die zijn atelier verplaatst naar locaties
En daarmee erg goed werk laat zien
Suzie van Staaveren werkt met bomen
En Maud van den Beuken scande de Missisippi river om die door piepschuim uit te frezen hier te recreëren
Dit is dan een plakje uit de bodem als ik het goed begrijp. Echts de kunstenaar in gesprek met een collega
Ook Mickey Yang had een startstipendium en toont hier een deel van de installatie Closed Eyes die ze eerder in P/////AKT liet zien.
En dan nog een schilderijtje van Ralf Kokke die een nieuwe vorm van Hollandse schilderkuknst laat zien
En ter vergelijking van de sentimenten:
21 juni 2019
Bij HEDEN is tot 7 juli een tentoonstelling te zien met werk van dertig kunstenaars te zien die op een of andere manier een band met Den Haag hebben. Het getoonde werk is een persoonlijke favoriet of het is nog nooit getoond: de keuze daarvan is aan de kunstenaar. Het geheel geeft op vrij luchtige wijze een beeld van een nieuwe generatie die inmiddels is gegroeid en die in veel gevallen het werkveld aanzienlijk heeft uitgebreid. Het is een groot overzicht aan disciplines dat getoond wordt en als je jezelf realiseert dat dit nog maar een klein deel is van de Haagse kunstenaars die breed actief zijn kan je alleen maar heel tevreden zijn over hoe de Haagse infrastructuur zich op organische wijze heeft ontwikkeld tot een veld waarin het voor kunstenaars goed werken is en waarin de omgeving altijd stimuleert.
Daan den Houter: Stripes_Big_042182
Robin Heyker: Z.T. – 2019
Voor: Nynke Koster – LP 21 – 2018, achter: Mickey Yang – Z.T. – 2018
Marius Lut: Untitled – 2018
Paul Beumer: Nihal – 2019
Melle de Boer – Graham Greenes Living Room
Wieteke Heldens: The Legend (NY) 2 – 2016
Evi Vingerling: Untitled – 2019
Navid Nuur: Untitled – 2019
In het werk van Navid kan je zelf een editie maken, deze is die ik maakte: Navid Nuur/Kees Koomen – FORGET (NOT)
Puck Verkade: Modes of Capture (Bang Bang) – 2016
Zeger Reyers: Till Dead Do us Part – 2016
16 september 2017
Bij Dürst Britt & Mayhew opende vandaag de tentoonstelling van Paul Beumer, een alumnus va de KABK die niet lang na twee jaar Rijksacademie naar Taiwan verhuisde. Dat is niet verwonderlijk, zeker niet als we zien wat de kunstenaar hier laat zien. Het zijn doeken die met inkt, chloor, of andere middelen bewerkt zijn tot abstracte beelden. De techniek doet denken aan de vroege Chinese landschapsschilderijen en Beumer lijkt zelf ook zeer geïnteresseerd te zijn in het ondergaan van zijn onderwerp om daarna op poëtische wijze weer te geven wat hij ondergaan heeft. Een beetje naar analogie van de Chinese landschapsschilders die in dagenlange contemplatie in een landschap in korte tijd en met expressieve penseelstreken dat landschap schilderen. Beumer is niet alleen in landschappen geïnteresseerd, zijn werk refereert er soms aan, maar is ook vaak abstract en refereert dan aan het westerse modernisme.
In deze tentoonstelling combineert hij ook nog verschillende doeken tot abstracte composities waarin je jezelf goed kunt verliezen als je er even voor gaat zitten. Het is prachtig werk dat bij mij blijft hangen, bij deze een indruk:
7 oktober
Veel te laat natuurlijk, want de opening was afgelopen woensdag, maar bij deze toch een verslag van Art The Hague. Het was erg druk, ik heb niet gehoord hoe de handel ging, maar de voortekenen waren gunstig. Het begint wat te worden met de beurs, alleen zou het leuk zijn als er wat aan de belichting kan worden gedaan en niet alleen vanwege het fotograferen (waarvoor bij deze alvast excuses), maar zelfs het blote oog heeft last van dit weinig diffuse licht, sommig werk kon echt niet goed bekeken worden!
Voor het eerst de Zwaluwkamer met werk van Jacobien de Rooij en bronzen Totems van Erik Buijs. Links Alex de Vries, initiatiefnemer van de Zwaluwkamer
Dürst Britt & Mayhew stonden weer leep gepositioneerd met een aantrekkelijk palet aan kunstenaars zoals hier Paul Beumer op de buitenkant van de stand.
Welk een toeval: Ook vrijdag uitgeroepen winnaar van de koninklijke prijs Lennart Lahuis laat werk zien bij de jonge galerie
A gallery named Sue timmert wel aan de weg en dit sympathieke initiatief zal dat alleen maar bevestigen.
Olaf Mooij heeft juist een solo geopend in de nieuwe ruimte van Bob Smit in Rotterdam en is dus op zeker ook in Den Haag te zien!
Rudi Fuchs fulmineert in zijn openingstoespraak tegen het huidige museumbeleid, hij houdt van kleine beurzen als Art The Hague (en ADO)
Heden is ook aanwezig met o.a. het nieuwste werk van Hinke Schreuder dat ik laatst vergat te fotograferen
Niels Post op trendbeheer
29 mei 2015
Bij deze een indruk van een zeer geslaagd Hoogtij met een aantal erg goede presentaties.
ICX, Salon des réfusées. Een mooi idee, maar Haagse kunstenaars durven toch niet goed te laten zien dat ze afgewezen zijn, op een paar na:
Galerie Sophie had een zeer geslaagde tentoonstelling met de Engelse kunstenaar Paul Kindersley en Enno de Kroon
Vervolgens Paul Beumer bij de alom aanwezige Dürst Britt & Mayhew, Beumer had de zaak groen geschilderd als font voor een bescheiden hoeveelheid werk
LhGWR bestaat 6 jaar en heeft een groepsexpositie met o.a.
Bij 1646 bleek ik een dag te laat voor de performance van Dennis Tyfus
Tot slot A Hilarious Picture in Glass van Topp & Dubio bij JCA de Kok, het eerste resultaat van hun onderzoek naar de telefooncel van Komar en Melamid die ooit in Den Haag is geplaatst. In deze deelpresentatie parallellen tussen de telefooncel en het grote glas van Marcel Duchamp
Verslag van een nachtelijke actie bij de telefoooncel die nu in een perkje bij het gemeentemuseum staat
Een buitenopstelling onder een replica van het werk van Soll Lewitt in de binnenplaats van JCA de Kok
Toch was ik op het scherp van de snede nog even bij Quartair waar het Designkwartier-festival in het Zeeheldenkwartier was geopend. De Riso prints van vier kunstenaars maakten indruk!
14 februari 2015
Zoals ieder inmiddels wel door zal hebben is gisteren een nieuwe galerie in Den Haag geopend onder de naam van de galeriehouders Dürst Britt & Mayhew. Na een vliegende start tijdens Art-Rotterdam 2015 werd op Valentijnsdag onder de naam Urbi et Orbi de openingstentoonstelling gepresenteerd met een grote groep jonge recent afgestudeerde kunstenaars. Een mooi gebaar van een beginnende galerie die zoals te verwachten viel veel publiek trok. De berichten deden al langer de ronde en nu de daadwerkelijke opening plaats vond was het een waar event waarbij veel bekende gezichten te zien waren. Een mooie aanwinst voor de stad en voor de wereld, want de jonge galeriehouders hebben eerder laten merken dat ze wat kunnen, dat ze wat willen en nu doen ze het ook met verve!
6 juli 2014
Papa Adama, Paul Beumer, Aquil Copier, Raymond Cuijpers, Aleksandar Dimitrijevic, Wieteke Heldens, Lieven Hendriks, Jeroen Hofhuizen, Judith Kisner, Gerben Koldijk, Henrik Kröner, Evi Vingerling, Marcel van den Berg, Jasper van der Graaf, Marie van Vollenhoven, Jop Vissers Vorstenbosch, Coen Vunderink, Ido Vunderink: There is no I