Nouvelles images

5 september 2018

Toen ik ver van hier opeens las dat galerie Nouvelles Images er mee zou stoppen moest ik eerst iets weg slikken. De zaak was zo lang een vaste waarde geweest in Den Haag dat de confrontatie met de realiteit hard aan kwam. Na het overlijden van Erik Bos leek het beleid zich met Marie Jeanne de Rooij wat meer aan het tijdsgewricht aan te passen en het wat chique beeld te veranderen met meer publieksvriendelijke activiteiten en nieuwe presentaties. Kennelijk was dat toch te laat om het tij te keren. De galerie leek zich altijd wat boven het gebruikelijke kunstrumoer te verheffen, maar de ontwikkelingen in de economie en in de kunstwereld zijn haar nu dus toch fataal geworden.
Omdat mijn eigen kunstpraktijk zich in de loop van de tijd nogal heeft veranderd kwam ik er wat minder dan eerder, toen ik zelf nog netjes bij een galerie exposeerde, maar toch heb ik er de drempel veel overschreden. In het begin was die drempel voor mij ook vrij hoog, maar ik ben me er gaande weg toch steeds meer gaan thuis voelen. Vanaf de eerste bezoeken tijdens mijn opleiding toen Ton Berends de galerie nog leidde zag ik daar kunst waar ik tegenop keek. Ik kreeg boekjes toegestuurd en ging naar openingen en bijvoorbeeld een middag met Peter Otto die de muziek van Morton Feldman liet horen of de presentatie van Insomnia, het boek met interviews met kunstenaars dat uit kwam ter gelegenheid van het vijftigjarig bestaan van de galerie. Zelf heb ik twee keer wat gekocht: een keer het beeldje met de hondjes van Carel Visser dat als editie uitkwam en dat ik samen met mijn vrouw kocht en een keer een foto van Jasper de Beijer die ik voor de aankoopcommissie van de Artoteek Den Haag verwierf. Dat gaf me wel een beetje het gevoel dat ik er bij hoorde en nu hoort de galerie er niet meer bij!

De galerie stopt nu deze week (t/m zondag) met een tentoonstelling van werk uit de eigen collectie die aanzienlijk is. met de opbrengsten willen ze de sluiting van de galerie op juiste wijze afhandelen waarbij ook de kunstenaars die aan de galerie verbonden waren recht wordt gedaan. De prijzen zijn voor de gelegenheid lager dan ze ooit waren. De tentoonstelling wisselt, omdat aangekochte werken direct meegenomen kunnen worden, maar het is een plezier en ook wel een beetje treurig er doorheen te lopen en werken te zien die in de loop van de tijd in de tentoonstellingen hebben gehangen. Bij deze een indruk van de stand van zaken vandaag:

Piet Dieleman: Z.T. (P13) – 2003-2004

David Vandekop: Z.T. – 1986

Richard Allen: Z.T. – 1979

Thorsten Brinkman: From the series portraits of a Serialsammler fltr – Rain McKeul and Diego el Renzo – 2017

Jasper de Beijer: Udongo (07-07) – 2009

Thorsten Brinkman: The Youngest – 2016

Willy Jolly: Bali – 2000

Nu met een solo in het Utrechts centraal museum – Michael Tedja: Z.T. – 1999

Michael Tedja: Luther – 2002

Jean-Marc Spaans: Z.T. – 2003

Vittorio Roerade: The wind in my Heart – 1999

Martin Mc Murray: Returning to nr. 1 – 2005

Ton Kraaijeveld: Z.T. – 1993

Eko Nogruho: I Am Living with Too Much Democratic – 2004

Diederik Gerlach: Tirol IX – 2008

Norbert Gontschowski: In Flandern – 2006

Nouvelles Images

 

 

ASYNCHRONOUS

8 juli 2018

Voor de zomer nodigde Nouvelles Images Michael Tedja uit een tentoonstelling samen te stellen. Tedja opende zojuist de solotentoonstelling Hypersubjective in het Centraal Museum in Utrecht en laat hier zijn Umwelt zien door een aantal gastkunstenaars uit te nodigen. Zelf geeft hij de volgende informatie:

ASYNCHRONY:

– a system having no global clock

– a sequential logic not governed by a circuit

– transmission of information without the use of an external signal

– a model of discrete cells which update their state independently

Resultaat is een levendige tentoonstelling met niet altijd voor de hand liggende kunstenaars en een aantal werken van Tedja zelf die ik erg goed vind. Ga dat zien, U zalt verrast worden!

Dwight Marica, ever steady on!

Bernhard Koevoets had vandaag een conversatie met Gonzales Hulshof en begon daarna op de wand te werken

Tekstweken die achter een bureau geconcipieeerd worden en

vervolgens op de vloer met een achtergrond worden gecombineerd m daarna op de wand te belanden

Een intrigerende kunstenaar: Liv Ylva, geen infobeschikbaar!

Deze ben ik kwijt, mooi werk bij elkaar
Moshekwa Langa, gaaf werk

Vooral in combinatie met deze werken

Nogmaals Dwight Marica, tegenwoordig residerend in Den Haag begrijp ik

The Master Blaster Michael Tedja himself

met grote tekeningen

en een inversie: wit op zwart

De fantastische Raquel van Haver

Brothers from elsewhere

En als toegift nog het Shadow Archive van Hans van der Ham

met een rij mogelijke koppen

Waarvan deze wel erg onwaarschijnlijk is

Galerie Nouvelles Images

De Aquaholist

14 april 2005

…Ik gaf mijn vorm van verzamelen de naam Aquaholisme. Het woord is een samenvoeging van de twee woorden, aquarium en holisme. Een aquarium is transparant en gesloten. Hierin kon ik allerlei vondsten opslaan. Er ontstond daardoor een afstand. In een aquarium is alles aan beweging onderhevig, alle delen kunnen elk moment van plaats veranderen, alles stroomt. Mijn alterego is De Aquaholist. Hij heeft een virtuele ruimte genaamd het Holarium waarin hij de dingen een tijdelijke plek kan geven. De Aquaholist is in staat om denkkaders vloeibaar of transparant te maken. Hij ontdoet de dingen van hun gangbare functie en kent er een nieuwe functie aan toe. Dat transformatieproces heet ook Aquaholisme…

Michael Tedja: De Aquaholist

Sea Urchin