Categorie archief: poezie

De Verplaatsing

Posted on by

12 mei 2024

Untitled – 2021
In de snel stromende Río Segura
plaatste ik een emmer verzwaard met stenen
om een plek van stevigheid rust en stilte te creëren

Met de video Untitled (2021), waarvan bovenstaande still een beeld geeft, won Frans van Lent in 2022 de Picturaprijs van de Dordtse kunstenaarsvereniging. Daarbij kreeg hij een solotentoonstelling aangeboden die gisteren werd geopend. De tentoonstelling vormt thematisch een sterk geconcentreerd geheel met recent werk dat getoond wordt. Het bestaat uit beschrijvingen van handelingen in tekst. Daarnaast zijn het foto’s, video’s of geluiden van handelingen en/of het resultaat daarvan. Soms wordt de tekst met de afgebeelde handeling of resultaat gecombineerd. Er zijn werken waarin de tekst, het beeld of geluid op zichzelf staat. De handelingen vinden over het algemeen in de natuur plaats, regelmatig in of bij een rivier. De handelingen tonen in uitvoering of in beeldend resultaat verdubbelingen, spiegelingen of tegenstellingen in tijd, of plekken of tussen deelnemers als acties worden uitgevoerd in samenwerking met collega’s. In het centrum daarvan is de kunstenaar die een positie in neemt op een plek waar de tijd of de beweging niet bestaan maar overwogen wordt of het is de kunstenaar die de handeling uitvoert. Het is conceptueel en minimalistisch werk dat als het niet gedocumenteerd wordt met de stroom wordt mee genomen en langzaam uit het geheugen verdwijnt. Veranderingen op de locatie zien er dan uit alsof er niets gebeurt is.

Wat is de betekenis van dit werk? Welke waarde kunnen we hieraan toekennen? Soms moet ik aan Beckett denken en ik vind zelf ook zeker dat er een kale poëzie in het werk zit. Ik denk dat het bovenstaande werk, de prijswinnaar Untitled een sleutelwerk is. Zoals de kunstenaar daar de rivier stil zet in een emmer probeert hij de tijd stil te zetten om zich over de voortschrijdende tijd te verwonderen en de ruis daarvan te stoppen. Zoals een neuroloog hersenen in flinterdunne plakjes snijdt om ze onder de microscoop te bestuderen zo probeert de kunstenaar momenten te ontkoppelen om ze te onderzoeken. Hij doet dat door ze te beschrijven, te herhalen, te spiegelen opnieuw te beleven of te ontkennen. Wat hij vindt wordt hier getoond, in alle fascinerende eenvoud!

Au Grand Pont – 2023
opname tijdens het stroomopwaarts wandelen langs de rivier de Doux – video still
Junction – 2023
Video, de camera beweegt langs vier paden op een kruising in het bos bij Hautefort. Adrian Wood beschrijft tegelijkertijd telefonisch wat zij waarneemt terwijl zij dezelfde beweging maakt op het kruispunt van twee wegen in Chicago tijdens de ochtendspits
Matter and Mind
Bij deze tekst ws de opname van de nachtegaal te horen.
Route de la petite forêt

De opening was bijzonder geslaagd. De kunstenaar kwam na het openingswoord aan bod en vertelde dat hij alle openingsuren aanwezig zou zijn, dat hij een aantal kunstenaars had gevraagd op zondagen naar Pictura te komen en onderweg een werk te maken om te tonen/uit te voeren. Op donderdagen worden ook werken van gasten gecombineerd met het werk van van Lent en de inrichting zal sowieso met regelmaat aangepast worden. Houdt deze pagina in de gaten!

De gastenlijst
Het openingswoord door Pictura
De crowd
En de kunstenaar aan het woord!

Pictura

Het Diagonale Instituut

Posted on by

10 april 2024

Schrijver, dichter en beeldend kunstenaar Michael Tedja verbleef afgelopen jaar enkele maanden als artist-in-residence in het Luceberthuis in Bergen. Van daaruit werkt hij aan een serie schilderijen op doek en op papier. Dit nieuwe werk van Tedja wordt tegelijkertijd met 100x Lucebert geëxposeerd in Stedelijk Museum Alkmaar.

Tegelijk met deze tentoonstelling verschijnt een roman van Tedja met dezelfde titel: Het Diagonale Instituut. De werken van Michael Tedja, gemaakt in opdracht van Stedelijk Museum Alkmaar zijn zowel in het museum als in de Grote Kerk van Alkmaar te zien.

Michael Tedja voor zijn werk in Alkmaar

Stedelijk Museum Alkmaar

NIAS

Friendship : that shiver, that aspen

Posted on by

18 februari 2024

“One day, we brought to the table the Temple de l’Amitié (the temple of friendship), located at 20 rue Jacob in Paris and home to the American writer Natalie Clifford Barney* from 1908 to 1972. This temple and its garden fascinate us. They hosted an influential literary salon, extravagant parties, lively discussions, torrid encounters and timeless friendships. We share these bonds of complicity with the artists and their pieces. Friendship provides our practices with a unique experience of art. Friendship constitutes a space for thinking, creating, entwining. Friendship leads us to push open doors: the doors to the garden of the Temple de l’Amitié.”

*Natalie Clifford Barney, Les Nouvelles pensées de l’Amazone (Paris: Mercure de France, 1939).

CRAC Alsace

Storytelling

Posted on by

21 januari 2024

In de tentoonstelling die vandaag in Galerie Maurits van de Laar werd geopend werd dit keer niet voor abstracte, conceptuele, formele of time based kunst gekozen. Dit keer is het narratief het thema en dat uit zich in werken van Cedric ter Bals, Lisa Blauwbroek, Lotte van Lieshout en Julia Kiryanova. Twee schilders, een tekenaar en iemand die met textiel werkt. Textiel heeft in dit onderwerp al een lange traditie, denk bijvoorbeeld aan het tapijt van Bayeux. Nadat de wandkleden in de zestiger jaren hun langste tijd gehad leken te hebben kan je tegenwoordig echter geen beurs of tentoonstellingsruimte meer betreden of er hangt wel ergens een getuft, jacquart geweven of beschilderd of bedrukt textiel gemaakt kunstwerk. Daarbij wordt door de gebruikte kleuren, formele beperkingen en materialiteit een eigen kwaliteit bereikt die tot verrassende resultaten leidt. Zo ook bij de Kazachse Julia Kiryanova die met de werken van textiel door een op street-art gebaseerde vormentaal een mengsel van haar eigen verhalen en de mythen uit haar jeugd vorm geeft. Dat ze hierbij niet schroomt ook de spuitbus ter hand te nemen voegt extra dynamiek toe aan de bijzonder energieke werken.

Dynamisch is ook het werk van Cedric ter Bals, het is veel, kleurig en met een persoonlijk narratief dat hij in deze tentoonstelling confronteert met de ideeën van de Rotterdamse Lisa Blauwbroek over Japanse cultuur. Gebaseerd op ideeën over kunstenaarschap en met een fascinatie voor Japanse houtsneden hebben zij gecorrespondeerd met werkjes en daarvan is naast ander werk het resultaat in de tentoonstelling te zien. Beide kunstenaars ken ik van eerdere gelegenheden. Ter Bals toont een mooie wand met kleinere werken, maar Blauwbroek overtreft zichzelf met heel kleine subtiele tekeningen die door de heldere kleuren die uitgekiend gebruikt worden een bijzonder sterke uitstraling hebben.

Ook Lotte van Lieshout kennen we van eerdere exposities. Haar figuratie is heel persoonlijk en recente ervaringen in het van Goghhuis zijn dus nog terug te vinden in het hier getoonde werk dat wel weer elders gemaakt is. In de mooie kleine werkjes met de naam Tomte staat zij als een verkleinde Alice in Wonderland naast een muis waar ze met verwondering naar kijkt. Daarnaast heeft ze een schilderij met de naam Niets dat in kleuren van de Brabantse periode van Vincent van Gogh weergeeft hoe zij zich overgeeft aan de slaap, terwijl in een mooi schilderij met de titel Warm bed een bed weergeeft waarin een gitaar ligt dat door een hand die uit het niets verschijnt bespeeld wordt. Het zijn allemaal poëtische beelden die met een effectief kleurgebruik versterkt worden in een geslaagde tentoonstelling aan de Toussaintkade.

De wand met werken van Cedric ter Bals
Ook bij hem is van Gogh nooit ver weg
En de dood ook niet getuige deze Calavera’s
Lisa Blauwbroek
Lisa Blauwbroek
Lisa Blauwbroek
Lisa Blauwbroek
Lisa Blauwbroek
Lotte van Lieshout: Marshmellow
Lotte van Lieshout: Tomtes
Lotte van Lieshout: Tomtes
Lotte van Lieshout: Zouaaf
Lotte van Lieshout: Niets
Lotte van Lieshout: Warm Bed
Julia Kyrianova: The Rainbowconflict – I

Galerie Maurits van de Laar