Gödel Escher Bach

1 juni 2023

In het kader van het Escher jaar heeft West een aansprekende tentoonstelling samengesteld die gebaseerd is op Douglas Hofstadter’s boek Gödel, Escher, Bach waarin lijnen worden getrokken tussen wiskundige Kurt Gödel, beeldend kunstenaar M.C. Escher en componist Johan Sebastiaan Bach. Dit gebeurt ook in deze tentoonstelling aan de hand van een aantal contemporaine kunstwerken in diverse disciplines die voortborduren op de ideeën over zelf-referentie en de grenzen van bewijsbaarheid van wiskundige waarheden die in het boek worden beschreven. Zelfreferentie is een evident element in het werk van Escher, maar ook in de composities van Bach als bijvoorbeeld de Kunst der Fuge herkennen we een structuur waarin we de figuur van de lemniscaat steeds terug zien.

In de kunstwerken die in deze tentoonstelling getoond worden gaat het dus over zelf-referentie, paradoxen, oneindigheid en herhaling. Het is ook een poging om de visie op Escher’s werk te verbreden naar een wat meer actueel begrippenkader, wat in mijn optiek aardig is gelukt. Zo zien we in bepaalde werken van bijvoorbeeld Thomas Ruff, Hanne Darboven of Giacomo Micelli een aantal “fractals” een samen een gecompliceerd beeld vormen en herkennen we in de bewerkte kubussen van Georg Herold de perspectivische tegenstrijdigheden in het werk van Escher. Richard Cavell’s video met de discussie tussen Elliott Gould en Arnold Schönberg die wordt opgediend over de revolutionaire twaalf-toons muziek en het deconstrueren van de grondbeginselen van de westerse harmonie is ook erg interessant, waarbij de camera zich in close up over Weens expressionisme beweegt waarvan we alleen details te zien krijgen.
Persoonlijk vond ik de video van Sigmar Polke intrigerend: op zoek naar geluiden uit het nabije volgt hij een route door de galerie de stad in. Wat volgt hij, wat hoort hij? Het is zo een intrigerend geheel wat hier getoond wordt. In de tentoonstellingsperiode kunnen ook diverse evenementen bezocht worden zoals u op de site kunt zien.

Escheresque illustratie – Ernst Mach: Self portrait (view from the left eye) – 1886
Peter Campus: Three transitions – 1973
Thomas Ruff: d.o.p.e. 08 – 2022
Hanne Darboven: 1 bis 100a, 27.3.1973 – 1973
Eleanor Antin: The King – 1972
Georg Herold: Untitled (Escher Cube) – 1887
Georg Herold: Cube – 1987/2003
Florian Hecker: Bregman/Deutsch Chimera – 2010 (Sound Piece)
Louisa Clement: Representative – 2021 (avatar)
Marcus du Sautoy & Victoria Gould: I is a strange loop – 2019 (theatre play)
Richard Cavell: Speechsong
Royden Rabinowitch: Greased Cone – Elegized tfough two axes A-D ((Imortance of Stan and Ollie) – 2023
Greased Cone – Elegized through three axes A (Importance of Stan and Ollie)
Wim Crouwel: Untitled – 2011
Kim Soun-Gui: Vide-O – 1989
Kim Soun-Gui: Vide-O – 1989 (script)
Joke Olthaar: Berg – 2021 (video)
Herlinde Koebl: Angela Merkel 1989, Angela Merkel 2018
Hansje van Halem: Geschenkpapier Gödel Escher Bach
Giacomo Micelli: The Infinite Conversation – 2022
Conversation Werner Herzog – Slavoi Zizek in deepfake
Arthur Reinders Folmer: Fabel, the animal typeface – 2023
Christian Bök: Protein 13 – 2013
Sigmar Polke: Blockade ’69, Raum IX, TV broadcast (Berliner Fenster)

West

Elders Literair

14 mei 2023

Het digitaal literair podium Elders Literair presenteerde gisteren bij boekhandel Douwes in Den Haag een eerste officieel magazine. Na een nul-nummer te hebben gepubliceerd om de temperatuur van het water te voelen is nu een editie verschenen met een aantal bijdragen waarvan een deel over beeldende kunst gaat. Dat het water aangenaam is bleek uit de grote opkomst, de eerste etage van de Haagse boekwinkel was vol publiek dat tot op de trap naar beneden de muziek en het voorlezen van diverse auteurs volgde. De presentator van het geheel, schrijver Arjan van Meijgaard, sprak met diverse auteurs over hun praktijk en hun bijdrage. Ook leidde hij met onderkoelde humor het muzikale duo Art for Art’s sake in dat tot mijn grote verwondering en plezier een traditional speelde uit het Amerikaanse folk repertoire speelde dat een van de favorieten was in mijn jeugd.

Het nieuwe tijdschrift
De Belgische Kristien de Wolf leest voor uit haar nieuwe roman (under construction)
het eerste exemplaar werd uitgereikt aan Roland Verbiest, een Haagse auteur die in Congo woont.

Meer en betere foto’s hier: Elders Literair

14 20 22

20 april 2023

A release party in Berlin:

In ‘14 we arrived and in ‘20 we left and in ‘22 we returned…

Words spoken by my grandmother Evdoxia.
Her voice, the first thing you hear on the album, sets the tone.
The numbers refer to years, from when she left her home in Eastern Thrace in 1914 to Thessaloniki, her return in 1920 and to her final forced migration in 1922.

14 20 22 is a very visual album.
The tunes are influenced by movie stills, newspaper cutouts and images from Greece of my childhood.
Visuals trigger sounds that themselves trigger images.
Cassette recordings I made some 30 years ago found their way in this work, together with field recordings and improvisations with percussion and electronics.

Morphine Records

Basquiat Soundtracks

17 april 2023

Basquiat à Paris: naast de duo tentoonstelling met Andy Warhol ( Painting with four hands) bij Louis Vuitton laat de Pilharmonie ook de beats van Basquiat klinken: jazz en vroege hip-hop!

Jean-Michel Basquiat: Untitled (Left Hand Right Hand) – 1984-1985

Philharmonie de Paris

Vijftien jaar Nest

29 januari 2023

Gisteren werd in een uitgebreid vijftien uur durend programma gevierd dat Nest in Den Haag vijftien jaar bestaat. Aangezien Philip Akkerman en Jameszoo hun succesvolle tentoonstelling dit weekeinde afsloten is o.a. in samenwerking met hen een passende viering samengesteld. Zo vond in de morgen een filosofisch ontbijt aangeboden en werden ’s middags Tarotlezingen gedaan met kaarten gemaakt door Philip Akkerman. Om vijf uur vond trendbeheer’s kunstquiz plaats met Haagse vragen die door team Akkerman werd gewonnen. Daarna draaiden Philip Akkerman en Jameszoo een DJ-set en volgde het kunstenaarsgesprek met Philip Akkerman waarbij Hollandse Meesters-initiator Michiel van Nieuwkerk de vragen stelde. Dan volgde een heel gave muziekestafette die door muzikanten werd uitgevoerd op uitnodiging van Mitchell van Dinther (Jameszoo). Bij deze nog een kleine indruk van de activiteiten:

Tarot lezen
Het kunstenaarsgesprek, altijd goed voor fraaie uitspraken!
En tegen een imposante achtergrond van zo’n 200+ schilderijen
na dit gesprek noodt Jameszoo eenieder voor de muzikale estafette
Die loopt van klarinet
naar een fantastische blokfluitiste
naar een pianist en een slagwerker
en nadat oude held Ernst Glerum het over genomen had moest ik weer weg…

Nest

Performance @ Platforms Projects 2022

16 oktober 2022

Er was veel performance te genieten op Platforms Project 2022. De curatoren Adrien Chevrier en Tugba Varol stelden een programma samen voor de Association Théâtre Dionysos & Apollon dat gedurende de gehele beursperiode voort ging. Daarnaast hebben verschillende andere deelnemers aan de beurs performers uitgenodigd. Niet alles was brillant, maar er waren erg mooie voorbeelden van deze discipline. Ik heb ook lang niet alles gezien, maar hierbij toch een aantal voorbeelden:

Lucia Bricco: Self Continuity
De performer komt aan met een koffertje zet dat neer, haalt er twee pruiken uit en hangt die aan een kapstok
Na die evenals haar eigen haar gekamd te hebben
gaat ze er onder staan, heel lang
Na ongeveer drie kwartier pakt ze haar koffer tergend langzaam op en staat daarmee nog enige tijd onder de pruiken en vertrekt.
Costa Palamides: Aedos y Teatrela/Los dioses y los adioses
Na een theatrale opkomst waarbij hij zingend en dansend door de ruimte aan komt zingt hij een aantal liederen in het Spaans
Telkens pakt hij een voorwerp uit het kruis dat hij centraal in de ruimte heeft geplaatst
Hij verwisselt maskers en liederen en danst door
Door de akoestiek in de ruimte en zijn krachtige stem maakt het een enorme indruk.
Iemand die ook zingt is Sofia Andronikos met Sacrifice. Zij begint haar bovenlichaam in te tapen en met de handen aan de enkels loopt zij zingend door de ruimte
In dit geval is het klassieke Griekse zang die veel indruk maakt
Irini Roumeliotaki doet een Den Houtertje met Stopping Time: gedurende een uur tekent zij tergend langzaam een lijn op de muur
Zaterdag hangt Cyrille Jacquin tekeningen op en laat het publiek er een uit zoeken. Vervolgens maakt hij een foto van ieder die er een deelneemt.
Zelf kreeg ik deze en hoefde het niet terug te geven zoals de bedoeling was.
Bij het Duits-Brits-Oekraiense Rythm Section zag ik dit doek
Daar bleek live geschilderd te worden met Jazz & Poetry
Op de laatste dag zag ik Vincent Meyrignac met een sculptuur bezig die ik ook erg waardeerde.

Platforms Project 2022

Sentimental weekend

1 oktober 2022

Gisteren was ik naar Limburg getogen om oude vrienden te bezoeken, een sentimental journey waarbij ook een wandeling door het Limburgse heuvelland past.

Gezicht vanaf de Gulpener berg

Na een vreselijke terugtocht over de opgestopte A2 was ik net op tijd om nog een kopje thee te drinken met mijn geliefde. Daarna vertrokken we naar Rotterdam alwaar de Garage haar tienjarig bestaan vierde. Ter gelegenheid daarvan vond de kunst-quizzz van trendbeheer plaats waarbij mee doen belangrijker was dan winnen

Kunst-quizzz met quizmaster par excellence Jeroen Bosch

Mijn geliefde komt oorspronkelijk uit Zeeuws Vlaanderen en zij had kaartjes gekocht voor het optreden van Broeder Dieleman in Rotown. Daar spoedden we ons vanuit de Garage naar toe. Ik had wat gemengde gevoelens over de muziek die de groep maakt, ik vind het bijzonder authentiek maar ook somber en niet echt vrolijk. De opnames zijn wat vlak en de muziek is als het Zeeuwse land, gereformeerd en het straalt een bepaalde eenzaamheid uit. Het optreden was echter een enorm dynamisch gebeuren. Tonnie Dieleman, de voorman en initiatiefnemer van de groep, heeft een enorme presence en mede door een aantal Zeeuwen in het publiek werd het een enthousiaste gebeurtenis. Deze Dieleman blijkt zelf ook aan knipkunst te doen. Hij wordt daarbij geïnspireerd door een onderzoek naar prentenknippers, w.o. Jan de Prentenknipper uit Zeeland en de Urkse Jan de Knipper. Dieleman gebruikt dit werk zelf voor de publiciteit van Broeder Dieleman en vrij werk. Hierover opende een tentoonstelling bij Jantje in Kwadraat in Urk.
Ook uit de liedteksten die bijzonder poëtisch zijn blijkt een sterke band met de Zeeuwse cultuur. Het was een wonder om bij een dergelijk toch folk-achtig optreden een zangeres met een theremin bezig te zien, het instrument werd bijzonder vaardig gebruikt en droeg sterk bij aan het bandgeluid.

Broeder Dieleman