See how the land lays/Gagarin, the Artists in Their Own Words

4 december 2016

West opende tijdens Hoogtij een nieuwe dubbeltentoonstelling in huis Huguetan, de voormalige behuizing van de Hoge Raad waar ik nog niet was geweest en in de eigen ruimte. Huis Huguetan is een indrukwekkend gebouw waar het niet eenvoudig is om een tentoonstelling in te richten. Het zet West weer op scherp na jaren aan het Groene wegje te hebben tentoongesteld. De huidige tentoonstelling daar is gemaakt met kunstenaars die in het tijdschrift Gagarin zijn gepubliceerd. Dit tijdschrift, een initiatief van kunstenaar Wilfried Huet uit Antwerpen, publiceert teksten van beeldend kunstenaars die daar voorheen geen ervaring hadden. De tentoonstelling is nu gemaakt door HELD, een kunstenaarsgroep uit Antwerpen waarvan Huet deel uit maakt. De portefeuille is bepaald indrukwekkend, een internationale staalkaart van beroemde kunstenaars. De lijst in Huis Huguetan mag er bepaald ook wezen zoals u hieronder kunt zien:

Latifa Echakch: Encrage ((l’appareil photo Kodak) & Encrage (Le carton des vinyles)

Gabriel Kuri: Flat Hole

Fabio Zimbres: The Books 1994-2016

Hier een andere kijk op het werk van Kuri en Zimbri

Video- Marilou van Nierop: Total recall of mundane conversations, daarnaast – Edith Dekindt: Laboratory 1 – Capillarity with coffee

Guillaume Bijl: Nieuwe Demokratische Partij

Idem

Suchan Konoshita: Aber auch dann fehlt ein Fehler

Suchan Konoshita: Aber auch dann fehlt ein Fehler

Suchan Konoshita: Aber auch dann fehlt ein Fehler

Javier Tellez: One flew over the void (bala perdida – lost bullet) Verslag van een menselijke kanonskogel die de Amerikaans Mexicaanse grens over werd geschoten

Saâdane Afif: The Fountain Archives – een verzameling foto’s van de pisbak van Duchamp

Die inmiddels erg groot is geworden

Het tweede deel van de tentoonstelling, Gagarin, the Artists in Their Own Words, is te zien in de galerieruimte aan het Groene Wegje. Alle tot nu toe uitgekomen edities van Gagarin hebben een eigen voetstuk en een lege sokkel is voor de nieuwe en tevens laatste editie die in januari uit komt. Daarbij is dan ook een vroege publicatie die Andreas Slominsky in een serie van drie uitbracht. in dit boekje, (Grün) Die Geige, Die Geige  heeft hij een aantal concepten beschreven die een aantal associaties losmaken die in zijn carrière belangrijk zijn en waar hij steeds op terug komt.
De derde kunstenaar is Joseph Beuys, van hem zijn een viertal schetsboeken in facsimile te zien: 4 Bücher aus: Project Westmensch uit 1958,  waarmee hij zijn Erweiterte Kunstbegriff begon te vormen. Een intrigerend geheel zo samen, de teksten in alle edities van Gagarin, het boekje van Slominsky en de boeken van Beuys doen allen bewust of onbewust aan conceptontwikkeling, het is een bepaald soort kunst dat daar baat bij heeft, een kunst die verder gaat dan een plaatje in de galerie. Dat is ook met nadruk wat de kunstenaars in Huis Huguetan niet willen laten zien

De edities van Gagarin verschijnen in series van elf, de eerste elf hebben tekst op de cover

Op de tweede serie staan foto’s

De sokkels met alle edities

En een sokkel voor de laatste te verschijnen editie

Het boekje van Slominsky

en de prachtige boeken van Beuys

met teksten, potloodtekeningen maar ook schilderingen

Of een combinatie van alles

Het zijn een soort kasboekjes waarn de kunstenaar werkte, er zit nu een mooi transparantje omheen.

West