Hoogtij

10 maart 2023

Tijdens Hoogtij was het geen best weer, maar als ik de verhalen begrijp waren zeker aan het begin van de avond veel mensen op de been om het gebodene te bezoeken. Ik heb een ronde gemaakt om u een indruk te geven:

Ten eerste Quartair. Daar had Thom Vink een installatie met werk van Gerco de Ruyter gecombineerd. Radio Tonka draaide plaatjes, de nazit zou hier ook plaats vinden.

Thom Vink: Measured Silence
Gerco de Ruyter: Grid Corrections XL
In dit boek van Gerco de Ruyter zijn text-grids opgenomen. Door de draaiing van de bladspiegel vallen de parallellen op die tussen de grondstructuren op zijn foto’s en de structuren van de text bestaan.
Rob Bothof van Radio Tonka hing ook een bijdrage op.

Bij Quartair om de hoek aan de Toussaintkade vinden we tegenwoordig galerie Maurits van de Laar die met de huidige tentoonstelling Peinture Fraîche .schilders in zijn portefeuille presenteert:

Andrea Freckman
Erik Pape
Lotte van Lieshout
Ronald Versloot

De bruisende HOK Gallery aan het Westeinde laat dit maal onder de titel Cut Loose collagekunst zien van de Zwitserse Natascha Frioud en van Tinca Veerman. Tijdens Hoogtij werd ook een zine gepresenteerd van Tinca Veerman and Leonor Faber-Jonker, een gecollageerd tijdschrift dat vervolgens in editie gerisood is.

Natascha Frioud
Natascha Frioud
Natascha Friouod en Tinca Veerman
Collage-magazine van Tinca Veerman en Leonor Faber-Jonker

Bij West-End Gallery vond een performance plaats bij een tentoonstelling onder de naam Model Studies Florence Marceau-Lafleur. Deze Française is als model bij kunstopleidingen actief en houdt zich bezig met het lichaam en met een wat particuliere opvatting van het begrip extase:

Florence Marceau-Lafleur: Model Studies

Op naar de grafische werkplaats aan de Prinsegracht. Daar is het kunstenaarsintitiatief Hgtomi Rosa neergestreken om de tentoonstelling All You Can Print samen te stellen. Het deed me meer aan een sociaal kunstwerk denken dan aan een presentatie van grafische mogelijkheden:

Een levendige boel voorwaar
Alom aanwezig, die kunstenaars

In de Boekhorststraat is in de relatief nieuwe galerieruimtes van Gallery Nono en Sinarts-gallery een solotentoonstelling van de Chinese Serene Hui ingericht onder de naam WHAT KIND OF TIMES ARE THESE, WHEN TO TALK ABOUT A TREE IS ALMOST A CRIME. Een onderzoek naar diverse elementen, poëzie van de Chinees-Zweedse dichter Gui Minhai, maar ook leven onder beperkingen, in eenzaamheid en bespiegelingen over Zweden.

Een uitgekiende inrichting
Met voor de prints gebruikte linostenen

Eenmaal in de Boekhorststraat kan je niet om 1646 heen. Paul DD Smith stelt daar een installatie tentoon evenals een ruimte met zijde-schilderijen die van achter worden aangelicht. De man is sterk bezig met slakken en hermafrodieten, bestiariums en vivariums en christelijke thematiek. Hij doet dat met uitgekiend materiaal gebruik dat een sensuele kant heeft. Interessante tentoonstelling

The Chiral Gate
Annunciation Vivarium (Gastropoda)
Marbled Crayfish (naar Fra Angelico)

Hoogtij

Quartair Contemporary Art Initiatives

Galerie Maurits van de Laar

HOK Gallery

Projectruimte West End

De Grafische Werkplaats

1646

En ook bij Jegens & Tevens en trendbeheer

Moving Up

23 oktober 2022

Maurits van de Laar is al jaren een vaste waarde in het Haagse galerie landschap. Na eerst aan het Westeinde een ruimte te hebben bestierd verhuisde hij naar de Herderinnestraat waar hij mooie exposities presenteerde. Door de bijzonder ongelukkige omstandigheden waaronder Parts Project moest stoppen kwam de ruimte aan de Toussaintkade vrij en werd van de Laar gevraagd of hij geïnteresseerd was. Na enige aarzeling besloot de galeriehouder het aanbod te accepteren en wordt het Zeeheldenkwartier een mooie galerie rijker waardoor een interessant cluster ontstaat samen met galerie Ramakers, Quartair (Contemporary Art Initiative) en STROOM vlakbij. Dit laat natuurlijk onverlet dat de programmering van Parts Project en de aanwezigheid van Cees van de Burg in de galerie zeer gemist zal gaan worden. De stichting Parts Project blijft in ieder geval bestaan.

De opening van vandaag betreft een afscheid van de Herderstraat met een tentoonstelling met alle huidige kunstenaars van de galerie en die verliep in een opgetogen stemming. Het kunstboeket dat galerie Maurits van de Laar hier tentoon spreidt belooft veel goeds voor de toekomst. De huidige tentoonstelling duurt tot en met 27 november en de eerste tentoonstelling aan de Toussaintkade zal op 8 januari openen met werk van Elmar Trenkwalder die momenteel ook in Beelden aan Zee een imposant oeuvre laat zien. Bij deze een selectie persoonlijke favorieten:

De galeriehouder opent
Sebastiaan Schlicher
Nour Eddine Jarram
Erik Pape
Dirk Zoete
Annya Belyat Giunta
Diederik Gerlach
Cedric ter Bals
Zeger Reyers
Dieter Mammel

Galerie Maurits van de Laar

Départ

31 januari 2022

Galerie Maurits van de Laar bestaat dertig jaar en dat werd gevierd met twee tentoonstellingen: Equipe I en Equipe 2. Beiden tonen al lang bij de galerie verblijvende kunstenaars en nieuw bloed. De jubileumtentoonstellingen EQUIPE I en II hebben te lijden gehad onder de strengere corona maatregelen en de lockdown en vandaar deze in feite derde jubileumtentoonstelling met daarin een aantal kunstenaars die in de Equipe-tentoonstellingen te zien zijn geweest. Zo’n gecondenseerd geheel werkt bepaald goed: het laat mooi zien waarom Maurits van de Laar stug weet te overleven met een eigen stal, ondanks alle malheur die hem overkomt. Zijn concentratie op tekeningen weerhoudt hem er niet van om de schilders in zijn stal met regelmaat te tonen en ook niet om meer conceptuele kunstenaars als Zeger Reyers te blijven brengen. Hij brengt zo een kwalitatief constant en gevarieerd programma met goede kunst dat de waan van de dag laat voor wat ze is en stevig een eigen koers vaart. Het was een genoegen om vandaag oude bekenden tegen te komen en verrast te worden door kunstenaars waarvan ik het werk nog niet gezien heb en ik hoop dan ook dat deze nieuwe afvaart een behouden vaart zal betekenen en nieuwe horizonten zal opleveren.

Ensemble Marcel van Eeden
Ensemble Dirk Zoete -Cactus derivates
Robine Clignett: Rue des belles feuilles
Nour Eddine Jarram: Méduse Contemporaine
Diederik Gerlach: Konferenz
Ensemble Kevin Simón Mancera
Frank van den Broeck: Spore
Frank van den Broeck: Z.T.
Ronald Versloot: Rendez Vous
Zeger Reyers: Dear Honey Bears
Marjolein van der Meij: Glassware
Erik Pape: Côte d’Azur
Andrea Freckman: Z.T.
Susanna Inglada: Rostro
Sebastiaan Schlicher: Moi non plus, big boy pants

Galerie Maurits van de Laar

Art The Hague 2021

29 september 2021

Ook op Art The Hague bleek dat iedereen er weer zin in heeft: ondanks donkere wolken vond een drukke opening plaats mèt een bekettingde Jan van Zaanen. Er waren veel mensen om een beurs te zien die een aantal erg goede presentaties toont. Verder veel abstract, lyrisch of anderszins, zoals altijd. De route was weer iets anders en weer iets beter en zo krijg je toch de indruk dat deze Haagse kunstbeurs steeds meer op de kaart staat. Bij deze een kleine indruk:

Na de ingang een soort thema tentoonstelling met design en abstract werk. Dit vond ik een aardige presentatie van keramiek van Ceri Muller in een enscenering van Larissa Ambachtsheer
Mij dunkt dat dit werk van Helène Penninga is
Mooi werk met excuus voor de reflecties
Voor boven de sofa: Jamel Armand
Subtiel werk van Henriëtte von Münchhausen
en van Fatima Barznge
Silvia B bij NL=US
Selfies van Petra van Noort
óók bij NL=US
Aaron van Erp bij Livingstone
Peter Vos bij Maurits van de Laar
waar zoals eerder gememoreerd ook Erik Pape
en Cedric ter Bals werk laten zien
Een subtiel hoekje bij Ramakers met werk van Michel Hoogervorst en Frank Halmans
Alice West: Dad
Ties ten Bosch bij Frank Taal
nog meer Ties bij Taal
Jan ten Have: Olieverf op tot poeder gemokerd vaal wit glas
En natuurlijk mag Daan den Houter niet ontbreken
Sjef Hendrickx, mijn oude tekenleraar
Poppositions had weer een opvallende stand
Grijzen op een kleurig fond

Art The Hague

Dingen die mij opvielen

26 september 2021

Vandaag ben ik ook nog even bij Maurits van de Laar geweest om nieuw werk van Erik Pape te zien. Deze kunstenaar, die inmiddels een eerbiedwaardige leeftijd heeft bereikt, werd door de pandemie gedwongen in Delft te blijven in plaats van naar Parijs te gaan, waar hij normaal zijn inspiratie vindt. In de huidige solo laat hij zien dat hij onverdroten en met veel plezier door gaat met schilderen en dat zijn oog dat in Parijs zulke fraaie details weet te vangen in Delft onverminderd doorgaat met het isoleren van elementen die hij in erg goede schilderijen weet om te toveren. Er zijn panelen te zien die nog op Parijse beelden zijn gebaseerd en meer recente die door Delftse verwondering werden geïnspireerd. Het zijn details die op een monochrome achtergrond zijn geschilderd en op afstand geven die achtergronden de tentoonstelling een wat minimalistische sfeer. Er gebeurt van alles in die achtergronden, die zijn op zich al de moeite waard, maar erin zijn de beelden geschilderd die Pape opvielen met daarbij vaak nog een met de achterkant van het penseel gekraste tekening als noot.

Dat het oog van Erik Pape een gevoeligheid heeft ontwikkeld voor beelden met schilderkunstige kwaliteiten blijkt uit video’s uit zijn persoonlijk archief die in de galerie te zien zijn. Het is genoegen de opnamen te zien waarin meer dan eens elementen uit de aanwezige schilderijen herkend kunnen worden en waarin, evenals het in zijn schilderijen zo treffend wordt verbeeld, het Parijse leven wordt gevierd. Deze tentoonstelling is nog een week te zien en galerie Maurits van de Laar laat op Art the Hague dat deze week plaats vindt ook werk van Erik Pape zien.

Galerie Maurits van de Laar

Generate

19 juni 2019

Galerie Maurits van de Laar laat op dit moment drie schilders zien die op zich niet veel met elkaar te maken hebben, maar wel lekker combineren. Twee ervan werken snel en effectief om hun beelden op het doek te zetten en de derde, de jongste toont een ongeremde schilderlust waarmee hij, naar het lijkt, verschillende willekeurige onderwerpen een nieuw leven geeft. Om met Erik Pape te beginnen: zijn fascinatie voor Parijs toont hij nu in details op een monochroom fond, waarbij hij niet schroomt in die details de kitsch waar hij altijd tegenaan schuurt met verve te laten glanzen. De achtergronden geven een grauwe atmosfeer weer die het paneel uiteindelijk de benodigde weemoed doen uitstralen: Pape blijft verbazen!
Dieter Mammel engageert zich in real life en in zijn werk o.a. met het vluchtelingenvraagstuk wat in een aantal van de aanwezige doeken duidelijk herkend kan worden. In de serie die nu te zien is speelt ook zijn familiegeschiedenis een rol, ook daarin heeft veel migratie plaats gevonden. De wijze waarop de beelden worden gerealiseerd is met een soort aquareltechniek met inkt op nat doek wat expressieve schilderijen oplevert die wat archaisch aandoen.
Die jongste, Tobias Lengkeek, praktiseert in de serie “Debris” een vorm van archeologie door puin en rotzooi van afbraak te schilderen. In de serie “Alteration” toont hij overgangssituaties: van heel naar kapot of andersom. Wat hierin voornamelijk naar voren komt is een enorm schilderplezier in stevige streken met een effectief kleurgebruik. Ik weet niet wat ik van de presentatievorm moet vinden, maar het werk staat als een huis!

Erik Pape: Dingen die me opvielen – De Bokser – 2019

Erik Pape: Dingen die me opvielen – Palet – 2019

Erik Pape: Dingen die me opvielen – Plat du jour – 2019

Tobias Lengkeek: presentatie

Tobias Lengkeek: Alteration, Spain 1 – 2019

Tobias Lengkeek

Tobias Lengkeek: Woodland – 2019

Dieter Mammel

Dieter Mammel: The Wave I – 2017

Dieter Mammel

Dieter Mammel: Shadowmen -2019

Galerie Maurits van de Laar

 

Ristretto

17 november 2018

In de tentoonstelling “Ristretto” die vandaag opende toont galerie Maurits van de Laar van elk van de kunstenaars die aan de galerie zijn verbonden twee werken. Dit overzicht geeft goed aan hoe breed de galerie georiënteerd is met een behoorlijk aantal  kunstenaars die de moeite waard zijn. Bij deze een kleine indruk van wat te zien is, het was zo druk dat ik niet overal bij kon komen!

Diederik Gerlach, een van de het langst aan de galerie verbonden kunstenaars.

Robert Nicol

Erik Pape, een Parijse visie op “La Côte”

Een indruk van de opening na anderhalf uur

Frank Van den Broeck

Justin Weijers

Nour-Eddine Jarram

Zeger Reyers

Robine Clignett

Sebastian Schlicher

Dirk Zoete

Christie van der Haak, nu ook met glas

Dieter Mammel

Galerie Maurits van de Laar

Art The Hague

26 september 2018

Art The Hague groeit elk jaar een beetje verder. Vandaag vond de opening plaats en het viel me op dat er naast Haagse galeries dit jaar toch weer een paar verrassingen waren te vinden die het peil wat optillen: Torch, uit Amsterdam en Vanden Berge uit Goes hadden een stand, maar ook een Murals inc. had een goede stand. Philip Akkerman is “Featured Artist” en zijn werk is dan ook overal aanwezig. O.a. in de tekeningententoonstelling van Museum de Buitenplaats (later meer daarover) die een bijzonder prettige entree tot de beurs vormt. De ingrepen in de routing die vorig jaar zijn gedaan zijn in deze editie nog wat geperfectioneerd en zorgen voor een ontspannen bezoek aan de beurs waarin FOMO niet voorkomt. Alleen aan de verlichting is nog steeds wel wat te verbeteren. Bij deze een indruk:

 

Philip Akkerman is dus alom aanwezig, o.a. in het centrum waar op de Plaats 6 banners met zijn werk hangen, op één rij met Johan de Witt!

Op de beurs heeft ook Jegens&Tevens een stand die bemand wordt door de nieuwe hoofdredacteur Frits Dijcks. Jegens&Tevens is het Haags kunstblog voor en door het kunstenveld.

gave portretten van Roel van der Linden

Twelve Twelve heeft o.a. Gert Scheerlinck in de stand met erg goed werk

Zoals gezegd is Vanden Berge aanwezig met hier sterk werk van P.B. van Rossem dat ik nog niet kende

en van Clary Stolte dat ik al lang bewonder

Ramakers heeft haar vaste stal meegenomen met o.a. mooie paneeltjes van Michel Hoogervorst

en werk van de Rotterdammer Geert Baas

Daartegenover Maurits van de Laar met subtiel werk van Erik Pape

Andrea Freckman (uit een serie op Mallorca gemaakt)

en werk van Tobias Lengkeek waarvan dit werk me aan Philip Guston deed denken

Torch was niet ver weg, met werk van Line Gulsett

Die ook met schilderen dezelfde Gothische sfeer weet te bereiken

Torch heeft dus ook Philip Akkerman in de stand die kort geleden mee mocht schilderen met een ADO-spandoek. Hij maakte met de gasten die daar aan mee spoten een gezamenlijk zelfportret dat te zien is

Naast zijn normale werk

Linveingstone toont o.a. Raquel Maulwurf

Lucius Pax’ werk kwam ik regelmatig tegen,scenes uit Tatort begrijp ik? In ieder geval in een lekker morsige stijl.

Hadassah Emmerichs werk vind ik ook erg goed

Zoals ook dat van Aimée Terburg dat eigenlijk te subtiel is om met de lokale belichting te fotograferen.

Dat is bij Jan van der Ploeg natuurlijk geen probleem

Art The Hague

 

Dingen die mij opvielen…

4 juni 2017

Bij Maurits van de Laar stelden afgelopen maand de schilders Ronald Versloot en Erik Pape tentoon: een mooie combinatie, de wat Teutoonse atmosfeer van Versloot contrasteert mooi met de meer zuidelijke kleuren in het werk van Pape. Het werk van de laatste is veranderd: hij heeft Place Stalingrad verlaten, hier en daar is een wat jolige sfeer die hij onder de titel “Dingen die mij opvielen…” in eenvoudige streken op het paneel zet. Soms meen ik invloeden te zien uit de Periode Vache van Magritte of de late werken van Philip Guston, maar het blijft heel eigen en Francofiel zoals we gewend zijn van de kunstenaar die nog steeds een maand per jaar in Parijs verblijft. De typisch Franse verschijnselen die hij op een fel fond schildert zijn voor de liefhebbers een feest van herkenning. Het is fijn werk dat best wat meer aandacht verdient.
De schilderijen van Versloot zijn zwaarder en nog steeds zijn het zwarte figuren op een gekleurde achtergrond. Hier en daar zijn de figuren wat meer uitgewerkt met een toetsje kleur of wit, maar de perspectief die Versloot wil bereiken blijft onveranderd, je zou die figuren als een alternatief repoussoir kunnen interpreteren.. De rest, de landschappen en de context van de figuren worden echter met andere technieken uitgewerkt waarbij soms de indruk ontstaat dat een landschap door toeval ontstaan is, dat verschillende verfsoorten over een doek gevloeid hebben en zo opgedroogd zijn of soms een aantal willekeurige streken op het doek gezet zijn waarin de donkere figuren de samenhang suggereren. Het blijft een interessant schilderkunstig onderzoek wat de kunstenaar uitvoert.

Erik Dape: Dejeuner

Erik Pape: Clock Jaures

Erik Pape:

Erik Pape: Clock – Jaurès

Erik Pape: La Rotonde – Casserole

Erik pape: Gauloise

Erik Pape:: Je ne sais plus!

Ronald Versloot: zeilboten

Ronald Versloot: Sail your Ships

Ronald Versloot: The Black Sail

Galerie Maurits van de Laar