Tijdens Hoogtij was het geen best weer, maar als ik de verhalen begrijp waren zeker aan het begin van de avond veel mensen op de been om het gebodene te bezoeken. Ik heb een ronde gemaakt om u een indruk te geven:
Ten eerste Quartair. Daar had Thom Vink een installatie met werk van Gerco de Ruyter gecombineerd. Radio Tonka draaide plaatjes, de nazit zou hier ook plaats vinden.
Thom Vink: Measured Silence
Gerco de Ruyter: Grid Corrections XL
In dit boek van Gerco de Ruyter zijn text-grids opgenomen. Door de draaiing van de bladspiegel vallen de parallellen op die tussen de grondstructuren op zijn foto’s en de structuren van de text bestaan.
Rob Bothof van Radio Tonka hing ook een bijdrage op.
Bij Quartair om de hoek aan de Toussaintkade vinden we tegenwoordig galerie Maurits van de Laar die met de huidige tentoonstelling Peinture Fraîche .schilders in zijn portefeuille presenteert:
Andrea Freckman
Erik Pape
Lotte van Lieshout
Ronald Versloot
De bruisende HOK Gallery aan het Westeinde laat dit maal onder de titel Cut Loose collagekunst zien van de Zwitserse Natascha Frioud en van Tinca Veerman. Tijdens Hoogtij werd ook een zine gepresenteerd van Tinca Veerman and Leonor Faber-Jonker, een gecollageerd tijdschrift dat vervolgens in editie gerisood is.
Natascha Frioud
Natascha Frioud
Natascha Friouod en Tinca Veerman
Collage-magazine van Tinca Veerman en Leonor Faber-Jonker
Bij West-End Gallery vond een performance plaats bij een tentoonstelling onder de naam Model Studies Florence Marceau-Lafleur. Deze Française is als model bij kunstopleidingen actief en houdt zich bezig met het lichaam en met een wat particuliere opvatting van het begrip extase:
Florence Marceau-Lafleur: Model Studies
Op naar de grafische werkplaats aan de Prinsegracht. Daar is het kunstenaarsintitiatief Hgtomi Rosa neergestreken om de tentoonstelling All You Can Print samen te stellen. Het deed me meer aan een sociaal kunstwerk denken dan aan een presentatie van grafische mogelijkheden:
Een levendige boel voorwaar
Alom aanwezig, die kunstenaars
In de Boekhorststraat is in de relatief nieuwe galerieruimtes van Gallery Nono en Sinarts-gallery een solotentoonstelling van de Chinese Serene Hui ingericht onder de naam WHAT KIND OF TIMES ARE THESE, WHEN TO TALK ABOUT A TREE IS ALMOST A CRIME. Een onderzoek naar diverse elementen, poëzie van de Chinees-Zweedse dichter Gui Minhai, maar ook leven onder beperkingen, in eenzaamheid en bespiegelingen over Zweden.
Een uitgekiende inrichting
Met voor de prints gebruikte linostenen
Eenmaal in de Boekhorststraat kan je niet om 1646 heen. Paul DD Smith stelt daar een installatie tentoon evenals een ruimte met zijde-schilderijen die van achter worden aangelicht. De man is sterk bezig met slakken en hermafrodieten, bestiariums en vivariums en christelijke thematiek. Hij doet dat met uitgekiend materiaal gebruik dat een sensuele kant heeft. Interessante tentoonstelling
In het kader van Back to Normal is Hgtomi Rosa te gast bij Quartair bij gebrek aan eigen presentatieruimte. Het resultaat is dat zes kunstenaarsinitiatieven daar met hun kunstenaars exposeren wat een bijzonder divers geheel oplevert. De ruimte van Quartair ademt echter aangenaam, dus het geheel is goed te waarderen. Niet in het minst, omdat Quartair Barney de Krijger terug haalde als gast. Fijn om zijn werk weer te zien in Den Haag. Temeer daar zijn foto’s me nostalgisch maken over een tijd waarin kunst wat meer vanzelfsprekend leek.
Wat de manifestatie Back to Normal aangaat: als kennismaking met de Alternative Art Guide is dit een nuttige gebeurtenis. De kunstenaarsinitiatieven die naar Den Haag zijn gehaald geven een divers beeld van wat in andere delen van de wereld in het non-commerciële platform/initiatievenland getoond wordt. De uitgenodigde kunstenaars vond ik van wisselend niveau. Als kennismaking met de genodigde instellingen had ik wel meer willen zien, maar misschien heb ik dingen gemist. Het verband tussen de kunstenaars en de instellingen was niet altijd even duidelijk en wat meer profilering vanuit de genodigde instellingen had in meerdere opzichten geholpen dit project te waarderen. Ik was wel onder de indruk van het gesprek met Sasha Dees door het beeld wat werd geschetst van de weerbaarheid van geïsoleerde kunstenaars op soms kleine eilanden die toch wegen vinden om hun werk naar buiten te brengen. Al met al was het een levendig weekeinde waarin veel te beleven viel. The Hague Contemporary Art Weekend weet zo met een flink pakket activiteiten het publiek te trekken naar onze culturele instellingen. Bij deze nog een indruk van het getoonde in Quartair:
Barney de Krijger: Photographic Installation@XRAY Gallery – 2008
Barney de Krijger: Voyage into a Mirror
Barney de Krijger: Publiek bij de Zeebelt met veel bekende Haagse gezichten
Manuchar Okrostsvaridse: Since the Sun Shines on Roses and Dung Equally
Elene Rakviashrili: Looking from Afar
Dana LaMonda: Vanishing Point – 2022
Lehna Huie: I Have Never Felt Sorrow Without Reason – 2021 – 2022
Letizia Cassetta: Dove finiscono gli instanti? – 2021
Quing Qu: She opened her eyes, and green – 2022
Barney de Krijger: Traveling Eye
Lehna Huie: Moments in Time – 2021
Letizia Cassetta: Dove finiscono gli instanti? – 2021
Het weer was vandaag dat van een prachtige na zomerdag en de avond was nog bijzonder zacht zodat overal in de stad een ruis klonk van alle dingen die we weer kunnen doen na de Coronabeperkingen. Zo leek ook Hoogtij weer als het normaal altijd was op een mooie avond: druk bezochte openingen en overal pratende, drinkende en rokende mensen buiten op straat. Bij deze een kleine indruk.
In de Spanjaardshof werd zelfs gedanst. In Westend bij de installatie van Ildikó Horvàth die onderzoekt hoe tactiele materialen en geluid een ruimte kunnen beïnvloeden. Hier werd gedanst door Guido Dutilh. In de projectruimtes van de Spanjaardshof, de voormalige liftruimtes, had Angeline Dekker een ruimte gemaakt die door twee dansers werd gebruikt om solo’s en duetten in te dansen. Bij bezoek werden groepjes door de dansers door de donkere gangen van de Spanjaardshof naar de projectruimtes geleid.
Naar de eerste etage…
Waar een danseres wachtte
en soleerde
Angeline Dekker had de ruimte goed aangepakt, o.a. met een vorm die aan een schoorsteen deed denken
De wanden leken met inkt en verschillende materialen bewerkt wat qua kleur erg subtiel uitwerkte.
De danseres nam ons mee naar de tweede etage
Waar de danser ons tegen het plafond geplakt opwachtte
en de twee een duet voor ons opvoerden
In een weer door de kunstenares bewerkte ruimte
Verder gaand aan het Westeinde kwam ik bij de nieuwe ruimte van de HOK-gallery. Daar hing een tentoonstelling met werk van Tosca Niterink onder de titel Toscania: portretten van figuren uit The Thunderbirds , een Britse poppenserie die in mijn jeugd erg tot de verbeelding sprak. Ook diverse dames uit de media en Bassie en Adriaan werden in allerlei situaties in vlotte toets geschilderd. Door het gebruikte licht heb ik geen goede foto’s kunnen maken, maar de sfeer van het werk komt toch fijn over!
Ook voor de volle HOK Gallery stond het publiek zich op de stoep te vermaken.
Dames in situaties
Portret van Brains, het brein achter de Thunderbirds
De piloten van de Thunderbirds
En de kunstenares ontvangt nog een mooi boeket
Verder aan het Westeinde, dat op deze manier wel een onverwacht hippe straat wordt, is bij ….ism project space een tekeningententoonstelling te zien onder de naam Drawing Appreciation Day. In het woonhuis van de initiators van het platform vind ik in alle hoeken en gaten tekeningen van het grote kunstenaarsinitiatief Hgtomi Rosa. Tekeningen als deel van het dagelijks leven, een mooi idee op aansprekende wijze uitgevoerd. Na het inrichten hebben de deelnemers elkaars werk becommentarieerd en die teksten zijn te lezen naast het becommentarieerde werk.
Bernice Nauta: Untitled
Joost Krijnen: The menu
Angelina Nonaj: Out of the blue
Anastasia Cistokova: Untitled
Lisa Blauwbroek: Babi Pangang (Feed me drawing #089)
meer in de keuken
en op tafel, u merkt: contekst is ook belangrijk
Topp & Dubio
Daniele Formica: Architrove from the interior of an Etruskan tomb in Cerveteri
Adele Dipasquale: Untitled sketch, for Theresa
Ook klein maar fijn platform: The Balcony verhuisde, nu naar de Kleine Mol straat, waar het een behoorlijk publiek tot op de stoep wist te trekken.
Binnen en buiten publiek
Er was werk te zien dat meer concentratie vereiste dan ik op deze avond kon opbrengen
Het zij me vergeven!
De volgende tentoonstelling is de finissage van een expositie die voor de Coronacrisis was begonnen. Bij Galerie Sophie had Harald van Noordt werk gepresenteerd dat eigenlijk niet goed te zien is geweest en hij besloot het nu nog een keer te tonen: mooi werk, gebaseerd op een mengsel van Japanse penseeltechnieken, monotype en andere methoden. Met beelden van stromend water en verwaaiende begroeiing laat hij het Panta Rei zien in bijna romantische beelden.
aan de stroom
met begroeide kanten
Een leporello-installatie
wat ouder werk
schetsboeken
Update zaterdag 25 september toen ik nog wat meer bezocht:
Een mooie ingehouden presentatie van Jan de Weerd en Lula Valletta bij de etalage van Maldoror was de moeite waard om te bezoeken:
totaal gezicht
Jan de Weerd
Lula Valletta met teksten en foto’s
Ik kon niet achterhalen waar de teksten van kwamen
maar het vormt een mooi suggestief landschap
En als laatste een bezoek aan Billytown waar onder de titel Palmtree toeval leidend was in de keuze van de kunstwerken.
Boven Viola Yesiltac, staand: Joseph Buckley
Peggy Franck
Marius Lut, de subtiliteiten in het oppervlak zijn niet te fotograferen
Sepus Noordmans, bij toeval ontdekte ik het werk achter de radiator
Stevig werk van Jeroen Jacobs op diverse plekken in de tentoonstelling
links Nishiko (2006 – 2008) en rechts Suzie van Staveren (2012-2006) beide werken onafhankelijk van elkaar gemaakt op de KABK
chmkoome's blog 