Hoogtij

10 maart 2023

Tijdens Hoogtij was het geen best weer, maar als ik de verhalen begrijp waren zeker aan het begin van de avond veel mensen op de been om het gebodene te bezoeken. Ik heb een ronde gemaakt om u een indruk te geven:

Ten eerste Quartair. Daar had Thom Vink een installatie met werk van Gerco de Ruyter gecombineerd. Radio Tonka draaide plaatjes, de nazit zou hier ook plaats vinden.

Thom Vink: Measured Silence

Gerco de Ruyter: Grid Corrections XL

In dit boek van Gerco de Ruyter zijn text-grids opgenomen. Door de draaiing van de bladspiegel vallen de parallellen op die tussen de grondstructuren op zijn foto’s en de structuren van de text bestaan.

Rob Bothof van Radio Tonka hing ook een bijdrage op.

Bij Quartair om de hoek aan de Toussaintkade vinden we tegenwoordig galerie Maurits van de Laar die met de huidige tentoonstelling Peinture Fraîche .schilders in zijn portefeuille presenteert:

Andrea Freckman

Erik Pape

Lotte van Lieshout

Ronald Versloot

De bruisende HOK Gallery aan het Westeinde laat dit maal onder de titel Cut Loose collagekunst zien van de Zwitserse Natascha Frioud en van Tinca Veerman. Tijdens Hoogtij werd ook een zine gepresenteerd van Tinca Veerman and Leonor Faber-Jonker, een gecollageerd tijdschrift dat vervolgens in editie gerisood is.

Natascha Frioud

Natascha Frioud

Natascha Friouod en Tinca Veerman

Collage-magazine van Tinca Veerman en Leonor Faber-Jonker

Bij West-End Gallery vond een performance plaats bij een tentoonstelling onder de naam Model Studies Florence Marceau-Lafleur. Deze Française is als model bij kunstopleidingen actief en houdt zich bezig met het lichaam en met een wat particuliere opvatting van het begrip extase:

Florence Marceau-Lafleur: Model Studies

Op naar de grafische werkplaats aan de Prinsegracht. Daar is het kunstenaarsintitiatief Hgtomi Rosa neergestreken om de tentoonstelling All You Can Print samen te stellen. Het deed me meer aan een sociaal kunstwerk denken dan aan een presentatie van grafische mogelijkheden:

Een levendige boel voorwaar

Alom aanwezig, die kunstenaars

In de Boekhorststraat is in de relatief nieuwe galerieruimtes van Gallery Nono en Sinarts-gallery een solotentoonstelling van de Chinese Serene Hui ingericht onder de naam WHAT KIND OF TIMES ARE THESE, WHEN TO TALK ABOUT A TREE IS ALMOST A CRIME. Een onderzoek naar diverse elementen, poëzie van de Chinees-Zweedse dichter Gui Minhai, maar ook leven onder beperkingen, in eenzaamheid en bespiegelingen over Zweden.

Een uitgekiende inrichting

Met voor de prints gebruikte linostenen

Eenmaal in de Boekhorststraat kan je niet om 1646 heen. Paul DD Smith stelt daar een installatie tentoon evenals een ruimte met zijde-schilderijen die van achter worden aangelicht. De man is sterk bezig met slakken en hermafrodieten, bestiariums en vivariums en christelijke thematiek. Hij doet dat met uitgekiend materiaal gebruik dat een sensuele kant heeft. Interessante tentoonstelling

The Chiral Gate

Annunciation Vivarium (Gastropoda)

Marbled Crayfish (naar Fra Angelico)

Hoogtij

Quartair Contemporary Art Initiatives

Galerie Maurits van de Laar

HOK Gallery

Projectruimte West End

De Grafische Werkplaats

1646

En ook bij Jegens & Tevens en trendbeheer

Départ

31 januari 2022

Galerie Maurits van de Laar bestaat dertig jaar en dat werd gevierd met twee tentoonstellingen: Equipe I en Equipe 2. Beiden tonen al lang bij de galerie verblijvende kunstenaars en nieuw bloed. De jubileumtentoonstellingen EQUIPE I en II hebben te lijden gehad onder de strengere corona maatregelen en de lockdown en vandaar deze in feite derde jubileumtentoonstelling met daarin een aantal kunstenaars die in de Equipe-tentoonstellingen te zien zijn geweest. Zo’n gecondenseerd geheel werkt bepaald goed: het laat mooi zien waarom Maurits van de Laar stug weet te overleven met een eigen stal, ondanks alle malheur die hem overkomt. Zijn concentratie op tekeningen weerhoudt hem er niet van om de schilders in zijn stal met regelmaat te tonen en ook niet om meer conceptuele kunstenaars als Zeger Reyers te blijven brengen. Hij brengt zo een kwalitatief constant en gevarieerd programma met goede kunst dat de waan van de dag laat voor wat ze is en stevig een eigen koers vaart. Het was een genoegen om vandaag oude bekenden tegen te komen en verrast te worden door kunstenaars waarvan ik het werk nog niet gezien heb en ik hoop dan ook dat deze nieuwe afvaart een behouden vaart zal betekenen en nieuwe horizonten zal opleveren.

Ensemble Marcel van Eeden

Ensemble Dirk Zoete -Cactus derivates

Robine Clignett: Rue des belles feuilles

Nour Eddine Jarram: Méduse Contemporaine

Diederik Gerlach: Konferenz

Ensemble Kevin Simón Mancera

Frank van den Broeck: Spore

Frank van den Broeck: Z.T.

Ronald Versloot: Rendez Vous

Zeger Reyers: Dear Honey Bears

Marjolein van der Meij: Glassware

Erik Pape: Côte d’Azur

Andrea Freckman: Z.T.

Susanna Inglada: Rostro

Sebastiaan Schlicher: Moi non plus, big boy pants

Galerie Maurits van de Laar

Drawing now!

17 juli 2020

Maurits van de Laar toont deze zomer werken op papier. De werken kunnen op afspraak bewonderd worden. Het loont zeker de moeite om Maurits om belet te vragen, want het is een bijzonder bezienswaardig geheel. De galerie heeft veel kunstenaars die op een of andere manier op papier werken, tekenen of zelfs hele installaties maken. De selectie die nu haar kunsten in de galerie vertoont is daarvan een diverse keuze waaruit ik vooral het werk van Ronald Versloot bijzonder geslaagd vind. Met minimale beeldende middelen die hij met pastel toepast en gebruik makend van de kleur van het papier komt hij tot aansprekende romantische beelden waarin de donkers ditmaal geen zwart zijn, maar donkere kleuren die met het gesuggereerde tegenlicht bijzonder goed werken.
Bij deze een selectie uit het getoonde:

Danh Vu

Danh Vu

Tobias Gerber: uit “Aus der schwartzen Kiste” -2015-2016

Tobias Gerber: uit “Aus der schwartzen Kiste” -2015-2016

Tobias Gerber: uit “Aus der schwartzen Kiste” -2015-2016

Martin Assig: uit de Serie St. Paul – 2013 – 2019

Martin Assig: uit de Serie St. Paul – 2013 – 2019

Martin Assig: uit de Serie St. Paul – 2013 – 2019

Martin Assig: uit de Serie St. Paul – 2013 – 2019

Ronald Versloot

Ronald Versloot

Ronald Versloot

Ronald Versloot

Galerie Maurits van de Laar

Hoogtij #42

9 maart 2018

Hoogtij was vandaag erg de moeite waard. Ondanks de regen liepen er aardig wat enthousiastelingen rond om de diverse galeries en initiatieven te bezoeken en terecht, want die moeite werd op diverse locaties beloond. Bij deze een klein overzicht van wat ik zag (andere plekken waarnaar ik nieuwsgierig was volgen nog, je kan niet alles op zo’n avond!)

Moose vierde de aftrap van hun project Passive Activists, een programma van video’s van over de hele wereld. Zij vergeten zichzelf ook niet zoals hier in de video “I`M GONNA BE ON TELEVISION”, vers van de pers door Charlotte van Winden.

Standing room only toen ik er was, met een video van Jesse Budel in de etalage .

Bij Hoorn & Reniers een opening van de tentoonstelling van Janes Haid-Schmallenberg, een jonge Berlijnse kunstenaar die jonge hippe kunst maakt.

Het refereert aan grifitti, outsider-art en wat dies meer zij: een hedendaagse holbewoner!

Quartair viert nog steeds het 25-jarig jubileum, dit keer met een overzicht van recent werk van de deelnemers aan het initiatief. Dit werk, “Alpine Thoughts” is van Marlies Adriaanse

Pietertje van Splunter: Plastic Play (video)

Op de voorgrond “Piano/Forte” van Mike Rijnierse (ism Rob Bothof), een schommel die functioneert als een geautomatiseerde prepared piano. Boven is een werk van Jesse Rahman: “Verlichte gracht, bovenlangs”.

Erik-Jan Ligtvoet laat een verrassend werk zien, eerder een installatie misschien, bestaande uit een serie werken uit de reeks “A Pair of Snakes”.

Astrid Nobel maakte een mooie serie “Tratteggio (ik leerde leegtes vullen)” gebaseerd op restauratietechnieken waarmee ze poogt om verdwenen zaken te herstellen.

Hierboven weer het werk van Jessy Rahman en op de achtergrond is werk van Harald de Bree te zien dat doet denken aan camouflageschilderingen op Engelse boten in de eerste wereldoorlog.

Thom Vink: Aquarium

Ludmila Rodrigues: Politics of Affect – Uitnodigende handen steken uit een houten wand en vragen erom om aangeraakt te worden

Het komt ook erg hulpeloos over om die handen zo te zien reiken naar iets dat niet gezien kan worden, gaaf werk!

 

In de Spanjaardshof was een mooie video-installatie te zien van Karola Pezarro en een werk van Niels de Bakker. In samenwerking maakten zij Pas de Deux, maar hier alleen het werk van Pezarro

Dat erg subtiel is in inhoud en vorm.

Klapstuk was vanavond de opening van …ISM met een project van Topp & Dubio onder de naam “Beïng Stuck in the Middle of the Moment”. Een avondvullend gebeuren met 25 deelnemers in de vorm van performance, installatie, theater… kortom een multidisciplinair gebeuren.

In en achteruimte, genaamd The Past, was een overzicht te zien met de activiteiten van Topp & Dubio door de jaren heen.

Foto’s van eerdere acties en exposities, voor de volgers een feest van herkenning.

Even een tijdsbepaling erbij was wellicht niet echt nodig

Want het heden was zo nadrukkelijk niet het verleden

door de activiteiten die door bekenden en onbekenden werden uitgevoerd dat verwarring nauwelijks mogelijk was. Hier met o.a. Sean Cornelisse en Frans van Lent

Er waren ook onbekenden zoals deze jongen die indruk maakte met zijn vragen aan het publiek

Er werd voorgelezen door Sean en er werd gelezen door Rien Monshouwer in bruisende intermezzi

En de jongeman liet zich kennen tot op de naakte huid!

Een beloftevol begin van een ongewoon initiatief!

De opening van Yaïr Callender had ik door omstandigheden gemist, maar bij deze gelegenheid ben ik gaan kijken naar de tentoonstelling “For the Vision of Abou ben Adhem” wat ook nog een aardige “pun”zou kunnen zijn.

Ik was verbaasd door de manier waarop hij zijn werk in de ruimte had geplaatst

En die ruimte met Berlage-achtige accenten had gevuld, een geest van spiritualiteit en referenties aan oude culturen wasemt door de ruimtes van 1646

Waarbij ook de details indruk maken

Vooral bij deze ruimte moest ik echt aan het gemeentemuseum denken

En weer zijn de details erg geslaagd.

Bij Maurits van de Laar is een solo van Ronald Versloot te zien, een oudgediende die voorstellingen schildert in een trant die speelt met voor- en achtergrond. Het zijn figuratieve beelden in een romantische traditie.

Into the wild…

Er zijn ook een viertal werken op papier te zien. Hierin is de lichtwerking echt virtuoos te noemen.

Tot slot was ik nog even bij Galerie Sophie waar subtiele tekeningen van Maeve van Klaveren te zien zijn

Sensitieve portretjes

Auch ein Rücken kann entzücken!

HoogtijHootij

Dingen die mij opvielen…

4 juni 2017

Bij Maurits van de Laar stelden afgelopen maand de schilders Ronald Versloot en Erik Pape tentoon: een mooie combinatie, de wat Teutoonse atmosfeer van Versloot contrasteert mooi met de meer zuidelijke kleuren in het werk van Pape. Het werk van de laatste is veranderd: hij heeft Place Stalingrad verlaten, hier en daar is een wat jolige sfeer die hij onder de titel “Dingen die mij opvielen…” in eenvoudige streken op het paneel zet. Soms meen ik invloeden te zien uit de Periode Vache van Magritte of de late werken van Philip Guston, maar het blijft heel eigen en Francofiel zoals we gewend zijn van de kunstenaar die nog steeds een maand per jaar in Parijs verblijft. De typisch Franse verschijnselen die hij op een fel fond schildert zijn voor de liefhebbers een feest van herkenning. Het is fijn werk dat best wat meer aandacht verdient.
De schilderijen van Versloot zijn zwaarder en nog steeds zijn het zwarte figuren op een gekleurde achtergrond. Hier en daar zijn de figuren wat meer uitgewerkt met een toetsje kleur of wit, maar de perspectief die Versloot wil bereiken blijft onveranderd, je zou die figuren als een alternatief repoussoir kunnen interpreteren.. De rest, de landschappen en de context van de figuren worden echter met andere technieken uitgewerkt waarbij soms de indruk ontstaat dat een landschap door toeval ontstaan is, dat verschillende verfsoorten over een doek gevloeid hebben en zo opgedroogd zijn of soms een aantal willekeurige streken op het doek gezet zijn waarin de donkere figuren de samenhang suggereren. Het blijft een interessant schilderkunstig onderzoek wat de kunstenaar uitvoert.

Erik Dape: Dejeuner

Erik Pape: Clock Jaures

Erik Pape:

Erik Pape: Clock – Jaurès

Erik Pape: La Rotonde – Casserole

Erik pape: Gauloise

Erik Pape:: Je ne sais plus!

Ronald Versloot: zeilboten

Ronald Versloot: Sail your Ships

Ronald Versloot: The Black Sail

Galerie Maurits van de Laar

Pniël

5 november 2016

In Eindhoven  opende vandaag de tentoonstelling Pniël in het van Abbehuis. Deze locatie was eerder bekend door o.a. galerie van Esch en Peninsula die hier gehuisvest waren en nu is het dus een kunstenaarsinitiatief dat in ieder geval dit jaar het pand gebruikt. De bijbelse titel van de tentoonstelling, Pniël, is een plaatsnaam en betekent letterlijk “het gezicht van god”. Het zou de plek zijn waar Jacob de ladder opklom in gevecht met de engel. Dat kan je op verschillende manieren opvatten, maar opvallend is dat in de tentoonstelling actueel politiek werk is opgenomen wat enigszins richting geeft aan de interpretatie. De deelnemende kunstenaars zijn niet de minsten zoals u hieronder kunt zien. Als geheel is de tentoonstelling ingehouden, maar met krachtige werken. Ze is zeker een bezoek waard mocht u bij toeval het van Abbemuseum bezoeken.

 

Het van Abbehuis heeft stijl

Stijn Peeters laat er zijn Idomeneo zien, dat recent ook in Bonn is tentoonsgesteld. Het doek is een hedendaagse interpretatie van het doek van Delacroix en erin zien we ook de kunstenaar onder de knoet van de oproerpolitie.

Ronald Versloot met twee bescheiden, maar sterke doeken

Weer Stijn Peeters, nu met schetsen over de presentatie van het schilderij

En hier de oude Delacroix en Peeter’s nieuwe interpretatie

Ben van Kollenburg laat immigranten landen op Böcklin’s dodeneiland

Pietjanske Fokkema: uitzicht vanaf zee

Charlotte Schleiffert

De kunstenaars van de bovenverdieping

Waar Jasper de Beijer zijn op gametechnieken gebaseerde interactieve video The Recollector had geïnstalleerd

En ook stills daaruit heeft opgehangen

Rinke Nijburg toont religieus geïnspireerd werk

Een klein doekje van Stijn Peeters

Dit werk van Har van der Put sprak mij ook aan

Onrustige sfeer en existentiele vragen

Van Abbehuis

Schilders

3 september 2016

 

Galerie Maurits van de Laar lijkt zich soms wel erg veel op tekenaars te concentreren, maar er zijn wel degelijk nog een aantal schilders in zijn stal te vinden die met regelmaat de kop opsteken in de galerie. Afgelopen weekeinde vonden de eerste openingen van het seizoen plaats in Den Haag. Laten we die van Galerie Helder een week daarvoor maar een prelude noemen. Naast Nest  en  Pulchri Studio opende ook de galerie van Maurits van de Laar zijn deuren met maar liefst drie schilders. Andrea Freckman was al eerder te zien. Met haar energieke ensceneringen weet zij met krachtige streken erg goede schilderijen te schilderen. Zij maakt een soort collage-achtige beelden die door hun directe materiaalgebruik erg aantrekkelijk ogen.

 

Thomas Lengkeek is een jonge loot aan de stam, hij deed vorig jaar eindexamen aan de KABK en laat nu verrassend werk zien. De verrassing zit hem dan in de drager, een skateboard, een mini-skate ramp, allemaal beschilderd met een bepaalde hand. Dat die hand een goed schilderij in de klassieke zin kan schilderen is te zien in het grote doek met een hand dat tussen de voor- en achterruimte hangt.

Tot slot hangt er ook werk van Ronald Versloot. Hij maakte al eerder schilderijen met zwarte gedrukte figuren erin die mijns inziens niet allemaal goed integreren. In deze expositie is dat wel het geval, ik weet niet of het het coloriet is dat de schilder gebruikt, of de met minimale middelen gekwaste landschappelijke atmosfeer, maar hier zijn de doeken een sterke eenheid waardoor de schilderijen erg geslaagd zijn. Al bij al een vette schilderijententoonstelling bij Maurits van de Laar waar alleen de overdaad een probleem kan zijn, voor liefhebbers van tekeningen misschien!

home

Amsterdam Art Fair

27 mei 2015

De Amsterdam Art Fair werd geopend en het blijkt een aangenaam overzichtelijk geheel te zijn waarvoor een veertigtal van de beste galeries in Nederland door Wim van Krimpen werd uitgenodigd hun waar uit te stallen. Dit gebeurde op de eerste en de tweede verdieping en op grondniveau is een sculptuur-tentoonstelling ingericht. Het kale garagegebouw vormde een uitdagend contrast voor de kunstenaars en voor sommigen werkte dit in hun voordeel en voor anderen was het misschien wat frustrerend. Zelf vond ik het een levendig geheel waarvoor iets grotere gebaren misschien meer geschikt zouden zijn geweest dan de soms bescheiden bijdragen die nu te zien waren, maar ja, het is wennen om als je werk in een beurs denkt te tonen het een gelegenheid is die ook de gekraakte ruimte van een kunstenaars-initiatief zou kunnen zijn.

Marleen Sleeuwits

Zeger Reijers

Johan Tahon

Olga Balema

Koen Tazelaar (foto Jeroen Bosch)

 

 

 

Lennart Lahuis ligt er lekker bij

Willem Spekenbrink verheft de eikel tot kunst

Rik Smits verdriedimensionaliseerde zijn stedelijke tekeningen

tot een soort witgewassen Gotham City

Roger Hiorns

Vervolgens het beursgedeelte dat, naar het mij lijkt, in de voormalige showroom van de Citroëngarage werd gehouden. Alles wit, wit-glanzende tegels op de vloer, het zag er wel opeens heel clean uit na de sculptuur-ruimte en dat deed de stands geen kwaad.

Vroeg werk van Herman de Vries (bij galerie Wit) paste daar naadloos in

Tim van Laere, de enige buitenlandse galerie die ik gespot heb, had een gave stand , met werk van Aaron van Erp (protégé van van Krimpen), Kathy Heck en een mooie Gelatin

Voor Anne Wenzel, achter Esther Tielemans

Ronald Versloot

Dirk Zoete

Evi Vingerling

Charlotte Schleiffert

Joncquil

Kees de Goede doet het met verf en roet

Voor Johan Tahon, achter Jan van der Ploeg

Dina Danish

Tjebbe Beekman

Links Navid Nuur, rechts Julliaan Andeweg

Navid Nuur

Julliaan Andeweg

Dan naar de tweede verdieping waar de kraak-esthetiek weer helemaal terug was. Dat weerhield gerenommeerde galeries er niet van om hun stand hier in te richten.  Aantrekkelijk gegeven is dat het pop-up Citroën restaurant zich daar ook bevindt.

Zinnelijk formalisme van Mariken Wessels

Rik Smits

Florian en Michael Quistrebert

Florian en Michael Quistrebert

Het chique restaurant op de bovenverdieping had daar zijn eigen kruidentuin ingericht

Pieter Paul Pothoven projecteert flinterdunne schijfjes Lapis lazuli en toont desolate foto’s van uitgeputte mijnen bij Dürst Britt & Mayhew

Bonno van Doorn

Lieven Hendriks

Een aangename keuken maakte fantastische hapjes

En op weg naar buiten stond een gigantische rij te wachten voor een garagedeur waardoor ieder erin en eruit moest, dat is wel een “dingetje”. Maar we kunnen toch wel concluderen: Van Krimpen doet het weer!

 Amsterdam Art Fair

Ook bij: trendbeheer

Lost Painters

Jegens & Tevens

Mr. Motley

Haags Hoogtij

6 maart 2015

Haags Hoogtij vond vandaag weer plaats onder een volgeblazen maan tijdens een aankrabbelend voorjaarsfront, een goede ambiance voor een sprankelend gebeuren dat zich inderdaad voor het publiek ontrolde. Bij deze een indruk:

Hoogtij begint bij GEMAK onder het genot van soep en brood. Marie jeanne de Rooij opent de avond.

Waarna Yvo van der Vat het woord krijgt om de jubileum-publicatie van Baracca te presenteren die vanavond het licht ziet.

Het eerste exemplaar wordt aan Joris Wijsmüller gegeven die direct behartenswaardige woorden over de Haagse kunstwereld spreekt.

Op naar Quartair waar een performancefestival plaats vindt deze avond. Met hier een doorlopende performance van Katinka van Gorkum

En all time favourites Topp & Dubio die het boekenweekthema aardig met de hedendaagse kunstpraktijk wisten te verbinden in een absurdistische actie!

Terloops werd het beeld dat ontstond ook bijzonder interessant

Maar het kwam maar niet af

Het doel

waartoe de middelen neigden

en toe werden gepast

het zou een resultaat kunnen zijn…..

Om de hoek Moose, een jong initiatief met een video van een betekenisvol kijkende jongeman die heen en weer zweefde op niets aan de hand muziek

Er was een energieke la-di -da-tentoonstelling ingericht met werk van wie het niet duidelijk was wie het maakte (maar maakt dat uit?)

En een kunstenaar die een hippie wil zijn (zo leuk was dat toer ook weer niet!)

en mooie subtiele grafiek

De foto’s waren wel een soort van sixties-gruizig

Deze doet me zelfs denken aan een oude Aloha cover

Kortom partytime!

Dan naar Sis Josip Gallery met werk van Roza Horowitz die via onnavolgbare wegen nu kandidaat is voor de Prix-de Rome

en zelfs werd aangenomen aan de Slate in London

Een echte goede schilder

Energieke doeken die naar olieverf ruiken

en geïnspireerd op haar Joodse wortels, zeker na een recent bezoek aan Jeruzalem

Bij Maurits van de laar is Marjolein van der Meij nu echt de derde dimensie in gedoken.

Nit alleen met tekeningen, maar ook met foto’s

Ronald Versloot, die ook bij van de Laar exposeert vindt, ook steeds andere invalshoeken

Even terug bij GEMAK blijkt het Cadavre Exquis-project van Baracca ook driftig voortgang te vinden, hier met Ibrahim Ineke, Tijs Ebbe Fokkens, Nina Roos en andere voor mij onbekenden

De resultaten smaken naar meer

Galerie Sophie toont werken van Bob van Dijk, die hier ook jaren werkte met NLXL

Het werk wordt opgehangen met kek passende krukjes eronder

Ook fotobewerkingen van Kerstin Vogel zijn in galerie Sophie te bewonderen.

De deelnemers aan JCA de kok Elders laten zelf hun werk zien, hier een werk van Liesbeth van Woerden

Gefragmenteerd werk van Liesbeth Bos

gebaseerd op gewonde gebouwen in Sofia, Bulgarije werken heel mooi

en deze video van Els snijders sprak me ook aan!

Bij JCA de Kok as such combineerde Ineke Sleeuwenhoek haar werk met dat van Jean van Wijk

Het werk van Sleeuwenhoek doet het goed met dat van Jean van Wijk

dat helder en formeel is

en veel associaties oproept

maar uiteindelijk wel een Hollandse kwaliteit uitstraalt

Tenslotte laten we een traan bij Ruimtevaart, een laatste biertje, een laatste blik onder anderen op de tentoonstelling van oud-gebruikers van de ateliers in Ruimtevaart, zoals hier Maarten Schepers met twee werken in perspectief

Ton Klop met Oratores

José de Bruijn met oostelijke atmosferen

Henk Hubenet met abstract expressionisme

Willem Marijs met een “Light-Piece”

Nic Blans

een passievol optreden van de Dust Bowl Drifers

het was een mooie tijd!

Haags Hoogtij

Quartair

Moose

Maurits van de Laar

Sis Josip Gallery

GEMAK

Baracca

Galerie Sophie

Elders

JCA de Kok

Ruimtevaart

En Niels liep ook rond voor trendbeheer

Galerie maurits van de Laar

5 september 2013

Vorige week opende bij Maurits van de Laar een schilderijententoonstelling met werk van twee kunstenaars van de galerie. In de voorste ruimte is werk te zien van Ronald Versloot die het principe van hergebruik eer aandeed door oude doeken over te schilderen en daarbij gedeelten open te laten. Het resultaat is een serie compacte doeken die aan verschillende vormen van surrealisme doen denken, De vlaktes en open ruimtes geven associaties met een vroege Dali en de uitgespaarde stukken doen weer denken aan details uit de schilderijen van Max Ernst. Al bij al een sterke presentatie van Versloot!

De tweede kunstenaar is de Duitse schilder Dieter Mammel die met de presentatie Paarungen tekeningen en schilderingen uit zijn jeugd hergebruikt en becommentarieert. Het levert een levendige wand met divers werk op. Nadere beschouwing leert dat de jonge Mammel al vroeg een vaardige tekenhand had, maar dat schijnt te komen door de strenge opa die beeldend kunstenaaar was en, zoals ik me dan voorstel, met de lineaal in de hand stond te kijken of Mammel wel de juiste conventies eer aan deed. Paarungen is een presentatie van Mammel die enige aandacht vergt, maar dan ook de moeite waard blijkt. De combinatie met Versloot is ook heel zinnnig gezien de manier waarop beide schilders terug grijpen op ouder werk en het geheel zorgt voor een mooie enigszins weemoedige tentoonstelling.

Links een vroeg uiltje van de jonge kunstenaar en rechts een actuele reactie daarop

Dit zou nu gemaakt kunnen zijn, maar de tekening rechts is een vroege inkttekening

En dit vroege tekeningetje is toch bijzonder aardig

En zo’n wand oogt dan zo!

Galerie Maurits van de Laar