Tijdens Hoogtij was het geen best weer, maar als ik de verhalen begrijp waren zeker aan het begin van de avond veel mensen op de been om het gebodene te bezoeken. Ik heb een ronde gemaakt om u een indruk te geven:
Ten eerste Quartair. Daar had Thom Vink een installatie met werk van Gerco de Ruyter gecombineerd. Radio Tonka draaide plaatjes, de nazit zou hier ook plaats vinden.
Thom Vink: Measured Silence
Gerco de Ruyter: Grid Corrections XL
In dit boek van Gerco de Ruyter zijn text-grids opgenomen. Door de draaiing van de bladspiegel vallen de parallellen op die tussen de grondstructuren op zijn foto’s en de structuren van de text bestaan.
Rob Bothof van Radio Tonka hing ook een bijdrage op.
Bij Quartair om de hoek aan de Toussaintkade vinden we tegenwoordig galerie Maurits van de Laar die met de huidige tentoonstelling Peinture Fraîche .schilders in zijn portefeuille presenteert:
Andrea Freckman
Erik Pape
Lotte van Lieshout
Ronald Versloot
De bruisende HOK Gallery aan het Westeinde laat dit maal onder de titel Cut Loose collagekunst zien van de Zwitserse Natascha Frioud en van Tinca Veerman. Tijdens Hoogtij werd ook een zine gepresenteerd van Tinca Veerman and Leonor Faber-Jonker, een gecollageerd tijdschrift dat vervolgens in editie gerisood is.
Natascha Frioud
Natascha Frioud
Natascha Friouod en Tinca Veerman
Collage-magazine van Tinca Veerman en Leonor Faber-Jonker
Bij West-End Gallery vond een performance plaats bij een tentoonstelling onder de naam Model Studies Florence Marceau-Lafleur. Deze Française is als model bij kunstopleidingen actief en houdt zich bezig met het lichaam en met een wat particuliere opvatting van het begrip extase:
Florence Marceau-Lafleur: Model Studies
Op naar de grafische werkplaats aan de Prinsegracht. Daar is het kunstenaarsintitiatief Hgtomi Rosa neergestreken om de tentoonstelling All You Can Print samen te stellen. Het deed me meer aan een sociaal kunstwerk denken dan aan een presentatie van grafische mogelijkheden:
Een levendige boel voorwaar
Alom aanwezig, die kunstenaars
In de Boekhorststraat is in de relatief nieuwe galerieruimtes van Gallery Nono en Sinarts-gallery een solotentoonstelling van de Chinese Serene Hui ingericht onder de naam WHAT KIND OF TIMES ARE THESE, WHEN TO TALK ABOUT A TREE IS ALMOST A CRIME. Een onderzoek naar diverse elementen, poëzie van de Chinees-Zweedse dichter Gui Minhai, maar ook leven onder beperkingen, in eenzaamheid en bespiegelingen over Zweden.
Een uitgekiende inrichting
Met voor de prints gebruikte linostenen
Eenmaal in de Boekhorststraat kan je niet om 1646 heen. Paul DD Smith stelt daar een installatie tentoon evenals een ruimte met zijde-schilderijen die van achter worden aangelicht. De man is sterk bezig met slakken en hermafrodieten, bestiariums en vivariums en christelijke thematiek. Hij doet dat met uitgekiend materiaal gebruik dat een sensuele kant heeft. Interessante tentoonstelling
Hoogtij was vanavond ondanks het weer een groot succes. Er waren rondleidingen met grote groepen belangstellenden, veel enthousiaste bezoekers en het getoonde werk was erg de moeite waard. Ik was zelf al bij een aantal tentoonstellingen geweest, maar bij deze nog een indruk van wat ik nog meer zag:
Bij Quartair opende vorige week al de tentoonstelling Eigen beweging van Marica Endhoven: twee van oorsprong Rotterdamse kunstenaars, Dwight Marica en Ellen Endhoven, zijn naar Den haag verhuisd en werken al weer jaren samen onder deze naam. Zij zijn beiden multi-disciplinair, maar laten hier vlak werk zien. Toch plaatste Marica een sculptuur centraal van een aantal grote schilderijen bij wijze van focuspunt. Die schilderijen zien er expressionistisch uit, maar ze zijn met grote aandacht zijn gemaakt. Hij werkt met verf in laagjes waarin hij delen weer weg haalt waardoor een mooi gekleurd landschap ontstaat. De grote schilderijen worden gemaakt door eerst een soort dijkjes te schilderen en de zo ontstane vlakken vol te gieten met verf. Op deze wijze ontstaat een gelaagd oppervlak dat tegenstrijdig werkt, maar bijzonder levendig en effectief oogt. Endhoven toont tekeningen die tijdens de Corona-pandemie zijn ontstaan. Onder invloed van alles wat gebeurde maakte zij inkttekeningen met golven waarin ze met kleur verder werkte. Het resultaat zijn tekeningen die uit een andere wereld lijken te komen, de verwarring en angst uit die periode zijn er in terug te herkennen.
Dwight Marica
Dwight Marica
Dwight Marica
Ellen Endhoven
Ellen Endhoven
Ellen Endhoven
Bij 1646 is werk te zien van een Spaanse kunstenaar, Carmen Roca Igual, in de tentoonstelling Tan Lines from a Spiritual Retweet. De kunstenaar onderzoekt hoe het zoeken naar identiteit zich uit en welke invloeden sociale media als Tik Tok daar op uitoefenen. het resultaat is een tentoonstelling die me erg aan de films van Pedro Almodóvar doen denken, ten eerste al door de Spaanse setting die gesuggereerd wordt. De achterste expositieruimte is veranderd in een patio, een binnenplaats tussen huizenblokken met ramen die daarop uitkijken. In een daarvan staat een vrouw met een telefoon die zich ergert aan het geluid van de daar vertoonde video en het publiek. Die vrouw blijkt de moeder van de kunstenaar te zijn. In de patio staan tafels met plastic kleedjes en stoeltjes, beiden fel rood gestippeld. Bezoekers kunnen vanuit die stoeltjes de video bekijken waarin vrouwen proberen zich een identiteit te geven door wat ze doen. Aan het einde rennen twee meisjes na elkaar enthousiast en behoorlijk gemaniëreerd begroet te hebben de zee in, wat de kunstenaar dan ziet als een wedergeboorte. In de voorruimte zijn nog wat Spaanse taferelen te zien en een andere video, Clean Talk waarin vrouwen zich met elkaar onderhouden in standaardsituaties zoals bij een wasplaats. In het rond hangen werken met de bezigheden die zij normaal hebben zoals het uit het raam hangen boven geraniums of het aan de lijn hangen van was. Alles bij elkaar is het een bijzonder interessante installatie die een mooi beeld geeft van de identiteitscrisis van de hedendaagse Spaanse vrouw.
Clean Talk
Hangen boven de geraniums: Women in Labour
K girls hanging up their parent’s laundry
Video achter ruimte: Apatía y Devoción
Wedergeboorte…
Patio: Overzicht achter ruimte
De tentoonstelling Non-Profit bij Nest vond ik ook erg geslaagd. Farida Sedoc is gevraagd het samen te stellen en zij is uit gegaan van kunstenaars die hun praktijk in hun maatschappelijke activiteiten laten overlopen. Sedoc is daar zelf een goed voorbeeld van met de manier waarop ze in haar kunstenaarschap maatschappelijke begrippen als economie, geld, gemeenschap en erfgoed verwerkt. Zo ontwerpt ze jaarlijks haar eigen munt waarvoor ze een persoonlijk en algemeen archief gebruikt. De kunstenaars waarvan werk te zien is maken deel uit van haar persoonlijke netwerk en zij selecteerde ze omdat ze gelijk gestemd zijn. Bijzonder vond ik hoe grafisch ontwerpster Eline Mul deel uitmaakte van het opbouwproces door in de scenografie en het ontwerp van het begeleidende boekje een collage met werk van alle deelnemende kunstenaars van Farida Sedoc te verwerken. Zij deed dat door het werk op alle mogelijke manieren te knippen, weer bij elkaar te plakken, op te blazen en wat je er allemaal maar mee kunt doen. Het resultaat is naar mijn idee erg geslaagd.
Farida Sedoc: Declaration of Rights, Coin by hosselaer
Eline Mul: scenografie tentoonstelling
Roxette Capriles: Wishful Thinking Well
met fantastisch plafond
Van opzij gezien. Ieder wordt uitgenodigd zelf valuta te maken en in de put te gooien
Herbert Luciole (Barnaby Monk en Laetitia Migliore): Digital Riot Shield
Herbert Luciole (Barnaby Monk en Laetitia Migliore): Digital Riot Shield
Bij galerie Sophie opende een tentoonstelling van Harald van Noordt en Jef Stapel, het werk deed het goed bij elkaar. Het kleurgebruik is bij beiden nogal ingehouden en de formaten van het werk zijn ook niet bijzonder groot wat al te grote confrontaties voorkomt. Ik zag in dat werk een mooi materiaal gebruik waarbij het werk van van Noordt vaak landschappelijk is en dat van Stapel puur abstract.
Ook hier volle bak met de kunstenaars centraal
Jef Stapel
Harald van Noordt
Van Noordt en Stapel
Jef Stapel
Jef Stapel
Harald van Noordt
…ism nodigde Roman Nieuweboer uit om een installatie te maken. Nieuweboer maakt performatieve installaties waarbij hij zichzelf niet spaart. In de installatie die hij bij …ism maakte onder de naam Toegang/Entrance betrekt hij nadrukkelijk ook het publiek bij het werk. Als ik de voorruimte binnen kom blijkt dat de toegang tot de projectruimte is afgesloten door een muur. De kunstenaar vraagt me die muur om te duwen en aarzelend begin ik de behoorlijke massa in beweging te krijgen. Zal die omvallen, wordt die opgevangen op een bepaalde hoogte? Nee, als ik door duw valt het geval met een klap omlaag, (in mijn geval) schijnt fel licht in mijn gezicht en zie ik schaduwen van mensen die tegenover me in de volgende ruimte zitten. Mij wordt verzocht over de omgeduwde massa door te lopen en in de ruimte stappen. De massa wordt weer omhoog geduwd en ik zit in het donker tegen een dichte ingang aan te kijken. Op een bepaald moment wordt een projectie vertoond van een eerdere performance die Nieuweboer zelf uitvoerde en die bij hem naar ik aanneem ook een onzekerheid veroorzaakte die ook mij beving. Het is een interessante kunstenaar waarvan ik wel meer wil zien.
Toegang geblokkeerd
En het gezicht vanuit de achterliggende ruimte
Als laatste was ik nog even bij HOK Gallery waar vorige week een tentoonstelling van Leonor Faber-Jonker opende. Zij maakt subtiele collages die op een bijzonder fraaie manier gepresenteerd worden, ware Objects of Desire zoals de titel van de tentoonstelling luidt. De collages zijn gemaakt met afbeeldingen uit de catalogus van een Kunst- en Antiekveiling die op allerlei manieren zijn bewerkt. De kunstenaar heeft zich zo al die begeerlijke objecten eigen gemaakt.
Vanavond vond weer een Haagse Rondgang plaats tijdens Hoogtij. Ik heb een wat beperkt rondje gedaan, maar ik merkte dat de sfeer er weer goed in zat. Daarbij wasThe other Book wel een grote trekker. Het is een beurs waarin kunstenaarsboeken- en edities en allerlei andere zaken uit de underground worden gepresenteerd. Toen ik bij Quartair binnen liep was ik overweldigd doordat de ruimte stampvol stond met tafeltjes en met belangstellenden. Uit verhalen daarna kreeg ik de indruk dat ook veel publiek van buiten Den Haag hier op af was gekomen, een groot succes dus! Deze beurs gaat nog het hele weekeinde door evenals een aantal andere tentoonstellingen en zondag wordt de beurs afgesloten met een feest vanaf 20.30 u.
Bij deze een indruk van wat ik zag:
Overzicht The other Book
De Billytown presentatie met Nishiko als host
En Elsje zit bij RUW
Alle generaties zijn vertegenwoordigd, zoals hier Ton Martens met zijn activiteiten in druk.
Een gedenkwaardige tentoonstelling!
Dit is echt underground…
met de bijbehorende humor!
Ook Lucius pax zit er bij met PAX-International waaraan yours truly ook een bijdrage leverde!
Vervolgens ging het voort naar …ism met de tentoonstelling Collective Contemplation naar een interessant concept van Ying Lu: meditatie als interactie met materialen! In een on-line workshop met twaalf kunstenaars werd e.e.a. voorbereid en in een sessie van twee uur op donderdag is de tentoonstelling gemaakt:
Fatemeh Hedari: making wasted substances
Frits Dijcks: Writing down Putin’s first (2000) and last (2022) New Year’s speech in Russian.
Zoe d’Hont: starting a listening journal with guidance from Paul ‘Oliveros’ book Deep Listening: A composer’s Sound Practice
idem
Zela Odessa Palmer: Doing Asemic writing on the window
idem
Anastasia Shin: Surface impressions, interior and exterior
Sam Beachy: creating a puzzle from broken glass found in the basement
Dan naar HOK-gallery, de tentoonstelling I wanna be sedated van Matt Plezier. De kunstenaar is uitgenodigd naar aanleiding van The Other Book waar hij ook aanwezig is met zijn imprint MonoRhetorik. In de tentoonstelling veel Punk-sentimenten:
De roemruchte Koekrant van Hugo Kaagman
En guerilla affiches op metaal gedrukt
Dan was Westend ook dichtbij. Daar wordt een tentoonstelling van kunstenaars uit de Spanjaardshof getoond naar aanleiding van het veertigjarig bestaan van dit ateliergebouw. Zondag zijn er ook open ateliers en bij Bos Fine Arts was ook al een tentoonstelling te zien met werk van kunstenaars uit de Spanjaardshof.
De verzameling van Pim Piët
Een zelfportret van John McKellar
Mooi werk van Helène Penninga
Theo ten Have in optima forma
Westend curator Annemiek Lauwerens
Schetsboeken met subtiele tekeningen van Ardi Brauwer
Het weer was vandaag dat van een prachtige na zomerdag en de avond was nog bijzonder zacht zodat overal in de stad een ruis klonk van alle dingen die we weer kunnen doen na de Coronabeperkingen. Zo leek ook Hoogtij weer als het normaal altijd was op een mooie avond: druk bezochte openingen en overal pratende, drinkende en rokende mensen buiten op straat. Bij deze een kleine indruk.
In de Spanjaardshof werd zelfs gedanst. In Westend bij de installatie van Ildikó Horvàth die onderzoekt hoe tactiele materialen en geluid een ruimte kunnen beïnvloeden. Hier werd gedanst door Guido Dutilh. In de projectruimtes van de Spanjaardshof, de voormalige liftruimtes, had Angeline Dekker een ruimte gemaakt die door twee dansers werd gebruikt om solo’s en duetten in te dansen. Bij bezoek werden groepjes door de dansers door de donkere gangen van de Spanjaardshof naar de projectruimtes geleid.
Naar de eerste etage…
Waar een danseres wachtte
en soleerde
Angeline Dekker had de ruimte goed aangepakt, o.a. met een vorm die aan een schoorsteen deed denken
De wanden leken met inkt en verschillende materialen bewerkt wat qua kleur erg subtiel uitwerkte.
De danseres nam ons mee naar de tweede etage
Waar de danser ons tegen het plafond geplakt opwachtte
en de twee een duet voor ons opvoerden
In een weer door de kunstenares bewerkte ruimte
Verder gaand aan het Westeinde kwam ik bij de nieuwe ruimte van de HOK-gallery. Daar hing een tentoonstelling met werk van Tosca Niterink onder de titel Toscania: portretten van figuren uit The Thunderbirds , een Britse poppenserie die in mijn jeugd erg tot de verbeelding sprak. Ook diverse dames uit de media en Bassie en Adriaan werden in allerlei situaties in vlotte toets geschilderd. Door het gebruikte licht heb ik geen goede foto’s kunnen maken, maar de sfeer van het werk komt toch fijn over!
Ook voor de volle HOK Gallery stond het publiek zich op de stoep te vermaken.
Dames in situaties
Portret van Brains, het brein achter de Thunderbirds
De piloten van de Thunderbirds
En de kunstenares ontvangt nog een mooi boeket
Verder aan het Westeinde, dat op deze manier wel een onverwacht hippe straat wordt, is bij ….ism project space een tekeningententoonstelling te zien onder de naam Drawing Appreciation Day. In het woonhuis van de initiators van het platform vind ik in alle hoeken en gaten tekeningen van het grote kunstenaarsinitiatief Hgtomi Rosa. Tekeningen als deel van het dagelijks leven, een mooi idee op aansprekende wijze uitgevoerd. Na het inrichten hebben de deelnemers elkaars werk becommentarieerd en die teksten zijn te lezen naast het becommentarieerde werk.
Bernice Nauta: Untitled
Joost Krijnen: The menu
Angelina Nonaj: Out of the blue
Anastasia Cistokova: Untitled
Lisa Blauwbroek: Babi Pangang (Feed me drawing #089)
meer in de keuken
en op tafel, u merkt: contekst is ook belangrijk
Topp & Dubio
Daniele Formica: Architrove from the interior of an Etruskan tomb in Cerveteri
Adele Dipasquale: Untitled sketch, for Theresa
Ook klein maar fijn platform: The Balcony verhuisde, nu naar de Kleine Mol straat, waar het een behoorlijk publiek tot op de stoep wist te trekken.
Binnen en buiten publiek
Er was werk te zien dat meer concentratie vereiste dan ik op deze avond kon opbrengen
Het zij me vergeven!
De volgende tentoonstelling is de finissage van een expositie die voor de Coronacrisis was begonnen. Bij Galerie Sophie had Harald van Noordt werk gepresenteerd dat eigenlijk niet goed te zien is geweest en hij besloot het nu nog een keer te tonen: mooi werk, gebaseerd op een mengsel van Japanse penseeltechnieken, monotype en andere methoden. Met beelden van stromend water en verwaaiende begroeiing laat hij het Panta Rei zien in bijna romantische beelden.
aan de stroom
met begroeide kanten
Een leporello-installatie
wat ouder werk
schetsboeken
Update zaterdag 25 september toen ik nog wat meer bezocht:
Een mooie ingehouden presentatie van Jan de Weerd en Lula Valletta bij de etalage van Maldoror was de moeite waard om te bezoeken:
totaal gezicht
Jan de Weerd
Lula Valletta met teksten en foto’s
Ik kon niet achterhalen waar de teksten van kwamen
maar het vormt een mooi suggestief landschap
En als laatste een bezoek aan Billytown waar onder de titel Palmtree toeval leidend was in de keuze van de kunstwerken.
Boven Viola Yesiltac, staand: Joseph Buckley
Peggy Franck
Marius Lut, de subtiliteiten in het oppervlak zijn niet te fotograferen
Sepus Noordmans, bij toeval ontdekte ik het werk achter de radiator
Stevig werk van Jeroen Jacobs op diverse plekken in de tentoonstelling
links Nishiko (2006 – 2008) en rechts Suzie van Staveren (2012-2006) beide werken onafhankelijk van elkaar gemaakt op de KABK
Zaterdagmiddag was Hoogtij een heel wat bruisender gebeuren dan vrijdagavond, niet in het minst door het prachtige weer en de algemeen eufore stemming in Den Haag. Het was duidelijk dat ieder blij was om weer een galerie te bezoeken en bekenden te zien en ik heb daardoor van de tentoonstelling bij Parts Project niets gezien, een indruk daarvan volgt nog. Wat ik wel zag vindt u hieronder.
Ik had bezoek en het gezelschap was nog niet bij Quartair geweest, daarvan zag u eerder een verslag op dit blog. Op weg daar naartoe stapten we eerst bij galerie Ramakers binnen die werk van de Nederlandse kunstenaar Wido Blokland toont onder de titel Als het centrum de omtrek is. De kunstenaar heeft zich terug getrokken in Bretagne waar hij volop van sterrenhemels kan genieten zoals hij als kind deed op de waddeneilanden. Die fascinatie heeft tot enigszins esoterisch werk geleid wat zeker de moeite waard is om te zien, ook al door het diverse materiaalgebruik.
Vervolgens op naar galerie Maurits van de Laar waar een combinatie van werken van Karin van Dam en Robbie Cornelissen te zien is onder de naam Places we have never been before. De kunstenaars hebben eerder samen tentoonstellingen gemaakt wat niet verwonderlijk is, want het werk combineert heel mooi. Toch maken zij verschillende ontwikkelingen door die in het geval van Cornelissen resulteert in een overgang van strakke architectonische ruimtes naar abstractie. Die abstractie lijkt een focus op de structuren die hij eerder gebruikte om vlakken op te vullen en nu apart toont. In het geval van Karin van Dam zien we een toename van organische vormen en gebruik van textiel wat elkaar mijns inziens versterkt. Een mooie en ook wel enigszins verrassende tentoonstelling tentoonstelling!
Karin van Dam: Cladonia fimbriata – 2021 met een grote tekening van Robbie Cornelissen erachter: The Waiting Room MvdL – 2021
Na mijn bezoek aan …ism heb ik de rest van Hoogtij online bezocht om een indruk te krijgen. Niet de rondleidingen van Renate Boere of Giulia Malaperto, maar gewoon de filmpjes die geplaatst waren. Bij deze een overzicht van wat ik zag:
Eerst een informatief interview door Marie Jeanne de Rooij met Yasmijn Jarram over KM21
HOK gallery had een filmpje gemaakt van de mail-art kunstruil actie
En niet toevallig zag ik daarna het filmpje van Peer In gallery met werk van Lula Valletta in Iconoclast
werk naar aanleiding van de dood van Robert Walser
Bij Ruimtevaart is “Es malt” aan de orde met werk van Hans Ensink op Kemna, Elsa Hartjesveld en Paul van der Zande
West End gallery in de Spanjaardshof toont “Carousel” van Pietertje van Splunter
Page not Found toont een boek van Barbara Bloom: A picture, a thousand words, naar het essay van Roberto Bolaño: Labyrinth
Aether Haga laat ons kennis maken met de Bulgaarse kunstenaar Sofia Dimova met Hollandse opleiding
Seelab heeft een naar het mij lijkt consistente tentoonstelling: I’m Not Where I’m Supposed To Be van Biba Cole, Alejandra LC3pez en Daisy Madden-Wells
levendige boel daar lijkt me!
Tot slot Das leben am Haberkampf met een verzameling sculpturale kostuums van Wessel Verrijt
Komende vrijdag zal in Den Haag weer Hoogtij plaatsvinden, de Haagse rondgang langs kunstenaarsinitiatieven, expositieplekken en waar maar kunst te genieten valt. Het is een editie die zich op het internet zal afspelen, een mooie gelegenheid om het Malieveldproject nog eens onder de aandacht te brengen. Op de interactieve kaart is dat ook te vinden in de hoop dat meer kunstenaars en kunstliefhebbers zich op zaterdagochtend naar het malieveld zullen begeven om iets te laten zien of om van het gebodene te genieten!
Van Hoogtij kreeg ik niet veel mee, omdat ik in mijn eigen solo in Ruimtevaart wilde zijn. Daar werd echter ook Hoogtij geopend met soep en goede luim èn in de Helena, waar Ruimtevaart tegenwoordig gevestigd is bevindt zich ook Billytown en daar was ik ook even. Bij deze een kort verslagje waarbij ik ook niet kan zwijgen over de foto’s van mijn Berlijnse actie in december die voor de publiciteit gebruikt zijn:
Hoogtij flyer
Een bescheiden doorkijkje in mijn eigen tentoonstelling bij Ruimtevaart!
De opening van Hoogtij met een mooi overzicht van de activiteiten van Ruimtevaart van Ben Faydherbe en een passende toespraak van Henk Hubenet!
Terug in de expositieruimte kwam ik direct de Baracca-posse tegen die ambulant bezig waren: de oorvorm die zij als ornament tegen waren gekomen proberen zij op Google maps te tekenen met het volgen van een bepaalde route tijdens Hoogtij!
Ook de Billytownboys zagen zo mijn werk eens een keer!
Billytown toont werk van Ide André, die een residency bij hen tot een einde bracht
De overblijfselen van een performance met geluid
De kunstenaar was in opperbeste stemming, en terecht. Hij heeft een interessante tentoonstelling voort gebracht tijdens zijn verblijf.
En zo zie je ook meteen dat zich een proces heeft afgespeeld!
In The Kitchen viel me dit werk op: Erosions I van Enric Fort Ballister uit Hannover
Hoogtij was een beetje tam qua publiek terwijl er toch wel een en ander georganiseerd was. Zo is het hele weekeinde The Other Book te zien in Quartair, The Grey Space, De Grafische werkplaats, Billytown en West. Dit gebeuren is georganiseerd rond Haagse kunstenaarsboeken. Bij … ism had de Belgische kunstenaar Bram van Meervelde de galerie voorbereid voor een avond met performances, maar hij liet het op het laatste moment door omstandigheden afweten wat door de galeriehouders op sympathieke wijze werd opgevangen door toch open te gaan. Ekster Raum had een open call uit doen gaan voor activiteiten in de bouwkeet van Baracca en daar was het de hele avond feest. Ik zag foto’s van performers in suikerspinnen en was aanwezig bij “Retribution of the Fire Snakes” van Liselot Versteeg en de afwisslend aanwezige Katia Borghesi. Bezoekers werden ontvangen door de “Suikeroom” die door Charlotte van Winden werd gepersonificeerd. Billytown had een opening met werk waar ik even wat tijd nodig had. Het publiek daar het het prima naar de zin. Bij deze een indruk, klik de foto’s aan voor een diashow!
chmkoome's blog 