29mei 2020
Tot 20 juni nog steeds te bezoeken: Hoogtij online, via deze kaart
15 januari 2019
Vanavond werd de nieuwjaarsborrel van de Haagse Kunstinstituten gehouden. Daarvoor werd de “Helena” gebruikt, dit is de school aan het Helena van Doeverenplantsoen in het centrum waar inmiddels Billytown en Ruimtevaart gehuisvest zijn. Ik vond het een moeilijk pand, maar beide instellingen hebben het voor elkaar gekregen om zich er binnen een beperkte tijd op hun eigen manier te vestigen.
De borrel werd druk bezocht en er werd gesproken, performances werden uitgevoerd en de lopende tentoonstellingen in het pand waren ook geopend. Super-B had ook een permanent programma lopen zodat er al bij al veel te doen was. Het pand bleek zo ook prima geschikt voor dit soort activiteiten en zo bleek dit weer een prima avond!
Ik was laat (normaal werk ik tot 18.00 u), en toen ik binnen kwam begon een gedreven toespraak van deze dame waarvan ik me de naam niet herinner. Ze kreeg het publiek goed mee!
Het publiek (de helft ongeveer)
Dan de performance “On the Sublime” van Jessica van Deursen met behulp van Sis Josip
Monique van Deursen
En de performancekunstenaar danste in een wit kostuum dat werd beschenen door videoprojecties
En zij danste
En tot slot boog zij en kreeg applaus!
2 december 2016
Hoogtij bestaat in gradaties. Er is een groot Hoogtij en een wat kleiner Hoogtij tijdens welke minder galeries en initiatieven open zijn. Het Hoogtij van vandaag was wat kleiner, maar er waren wel een behoorlijk aantal goede tentoonstellingen te bezoeken. Het weer was mooi en men had er zin in dus er was ook een behoorlijk publiek deze avond. Ondanks alle verhalen over verhuizingen en subsidieperikelen blijkt tijdens Hoogtij dat de Haagse kunstwereld veerkracht heeft en dat zij een krachtig beeld blijft tonen van wat hier in het veld gebeurt. Bij deze een indruk:
Bij de Grafische werkplaats een tentoonstelling onder de naam SUR-Face in samenwerking met Whispering Wall. De genodigde kunstenaars vervaardigden eerst papier bij het platform aan de Weimarstraat en bedrukten dat vervolgens bij de Grafische Werkplaats die zo weer een aansprekend project realiseerde:
Maarten Schenkeveld vormde 3D-papier en zo hoefde hij eigenlijk geen druktechnieken meer te gebruiken
Deze gemodificeerde zuigtafel was zijn mal
Machiel van Soest bedrukte zijn witte papier met een witte tekst, niet te fotograferen
Almost…
De kleur van dit papier stond me direct aan en in combinatie met zwart oogt het erg fraai. Dit werk is van Evelyn Snoek
Voor ontwerper Ben Faydherbe was het een tijdelijk afscheid van zijn comfort-zone, maar het resultaat mag er zijn. Rechts zijn werk op geschept papier.
Twee uitgaven zijn vervaardigd binnen het project: rechts een mooi boekje van Machiel van Soest die kennelijk een vouwschema had gemaakt voor zijn drukgang en ter linkerzijde een uitgave van Aliki van der Kruis
Dit zijn de drukken van Aliki van der Kruis
Bij JCA de Kok had galeriehoudster Ineke Sleeuwenhoek een uitwisseling met de beheerder van “Trash the House”, Suzanne Somer. Beiden keken door elkaars fotoarchieven en maakten met een combinatie deze tentoonstelling in de ruimtes van de galerie.
Het geheel zit vol spiegelingen en verdubbelingen
Suzanne Somer liep druk rond om het idee van de tentoonstelling enigszins te verduidelijken. zo heeft zij hier het gewillige oor van Dubio & Topp.
Er hingen verrassende foto’s
in fraaie combinaties.
Hier dacht ik even dat ook Marijn van Kreij te gast was
Maar bij nadere beschouwing bleek het toch een origineel van de dames
1646 was aan het inrichten en dus gesloten, maar voor de etalage hing een video van het komende collectief.
Dürst Britt & Mayhew tonen werk van de Fransman Alexandre Lavet onder de welluidende titel “La cigarette n’a pas le même goût au soleil” wat een conceptueel impressionisme suggereert. Bij binnenkomst denk ik direct aan de ooit door Arno van Roosmalen geconcipieerde Nieuwe Haagse School en rondkijkend met name aan Ton Schuttelaar. Bij nadere beschouwing blijkt het werk intentioneler: de kassabonnetjes op de vloer zijn precies getekend en de bierblikjes zijn ook precies nagemaakt. De stofhopen zijn weliswaar van de galerievloer geveegd, maar dan wel weer precies geplaatst. Aan de muur waren witte vlakken geschilderd die zich amper van de muur onderscheiden. Een intrigerend geheel dat de ruimte als zodanig laat prevaleren, maar er wel suggestieve accenten in toont.
Geplaatste stofhoopjes
een tekstvel bij de tentoonstelling op de vloer
Zorgvuldig gesneden boomplaadjes
en een naar ontwerp gedrukte verflap
Kassabonnetjes
Tape aan de muur hier en daar
Galerie Maurits van de Laar opende vorige week een tweede jubileumtentoonstelling met kunstenaars van de galerie, dit keer in de gebruikelijke galerieruimte. Ook hier blijkt dat van de Laar een fraaie portefeuille heeft met kunstenaars die in een aantal gevallen erg goed zijn. bij deze een door omstandigheden nogal willekeurige keuze:
Erik Pape: Place Stalingrad (je suppose?)
Elsbeth Ciesluk
Justin Weijers
Vorige keer gemist, maar hier magistraal centraal in de ruimte: Zeger Reijers
Diederik Gerlach
De maker van dit fonteintje kan ik me niet herinneren
Trio van Martin Assig
Sebastiaan Schlicher
Nour Eddine Jarram
Tobias Lengkeek
Het toilet met werk van Zeger Reijers
En dan mijn traditionele afsluiting bij Stichting Ruimtevaart met wel heel fraai werk van Maarten Schepers die onder de naam Green/Orange een dubbel-installatie maakte: in de etalage een groene en in de ruimte een oranje. In beide installaties wordt een ingreep gedaan in de werkelijkheid die nogal ontregelend werkt en het oog op het verkeerde spoor zet.
Een kubistische versie van een kerstboom of een surrealistische collage
De tentoonstellingsruimte die nu wordt gebruikt, afmetingen van een beurs-stand, bevat nu de Ruimtevaart Art Fair en dit is editie 1 met slechts één werk, maar wel meteen een hoogtepunt.
22 januari 2016
Te elfder ure werd door de gezamenlijkheid een nieuwjaarsborrel georganiseerd, dit keer op de heilige dansvloer van het voormalige Lucent theater, ik zag weinig bekenden, werd erg weemoedig en ben snel weg gegaan!
9 januari 2015
Roeland Langendoen is een fundamentele schilder die de werking van verf onderzoekt. Hij heeft een tentoonstelling bij EXO in Den Haag waar hij recent werk heeft opgehangen. Wie van schilderijen houdt ziet hier hoe de verf slurpt, scheurt, schuurt, plakt en glanst. Een mooie tentoonstelling van een echte schilder!
31 mei 2005
Tekeningen over Haags voetbal van de middenvoor van de Clingendael Rovers in een nieuwe publicatie van TrespassersW met illustraties van Diederik Gerlach:
29 december 2004
Oh oh Den Haag,
16 oktober 2004
Ja, de tramtunnel! Bij gelegenheid van de opening een plaatje met de tunnelvisie van Willem van Genk, origineel Haags werk!
Willem van Genk: Tube Station – 1970