Vandaag ben ik zonder jas de stad in gegaan. Het is een van die weinige dagen dat je voelt dat het voorjaar begonnen is. Ik neem een korte route, want vandaag heb ik niet veel tijd. Als ik langs een populaire koffiezaak loop en de weg over wil steken zie ik een bijna zwarte auto stil staan midden op de weg. De ramen zijn geblindeerd en opzij staat een jonge vrouw met de bestuurder te praten. Ze lijkt me Hindoestaans, ze heeft een zwarte paardenstaart en is in donkere kleding gehuld: een kort jasje boven een wijde broek met korte pijpen, tot juist boven de knie. Onder het jasje is een witte blouse te zien. Het is niet zozeer hoe zij er uit ziet waarom ze me opvalt, maar de manier van converseren vind ik opvallend: haar armen en handen bewegen mee met wat ze vertelt, alsof ze een traditionele dans uitvoert zonder dat de rest van haar lichaam beweegt. En dat tegenover een duistere monoliet waarin de gesprekspartner verdwenen lijkt.
De komende week neem ik deel aan de Hybrid Art Fair in Madrid als deelnemer aan EX-MÊKH. Ik zal even geen postjes posten, maar u kunt mij vinden op de socials!
De felheid van het zonlicht neemt toe. De lichtdamp waarin eerder de hele omgeving werd opgenomen verandert in scherp afgetekende massa’s en sterke schaduwen. Desondanks zie ik naast de enorme verbouwing die het plein bijna halveert toch veel mensen op de overdekte terrassen zitten. Dik gekleed zitten zij aan hun tafeltjes, soms zelfs onder verwarming. In de schaduw zie ik een man en een vrouw tegenover elkaar zitten. De man kijkt gelaten voor zich uit en ziet schijnbaar alleen zijn eigen innerlijk. De vrouw voor hem is gebogen over de inhoud van haar handtas waarmee zij druk bezig is. De man is al wat ouder, een kalige kruin en een pluizige ringbaard. Zijn regenjas is open geslagen en eronder bolt een buik uit een open colbert. Als de vrouw iets zegt terwijl zij doorgaat met rommelen reageert hij niet. Wat zou hij zien daarbinnen in hem?
Gisteren was het weer een dolle boel bij de HOK Gallery waar de 1.000.061e verjaardag van de kunst werd gevierd. Puntmutsen, wet cake en drankjes werden van stal gehaald om samen met een internationaal FLUXUS-netwerk deze verjaardag te vieren. Te midden van de zojuist geopende tentoonstelling Long Bord Slaatje van Jesus Cinco en Rowan van As zijn t.g.v. de verjaardag door favoriete artiesten van de galerie hoezen van vinyl singles verwerkt tot geheel nieuwe kunstwerken, bij deze een indruk van het feest:
Overzicht tentoonstelling
met rekken met bewerkte singlehoezen
waaronder die van yours truly
Een bekende Franse hitsingle werd tot sculptuur verwerkt
Ouborg runner-up Ramon Ottenhof maakt er het zijne van.
Mr. Pelham toont de bijdrage van Hester Scheurwater
Nog meer hoezen met 2e l.o. de bijdrage van Monika Dahlberg, de bedenker van het bewerkte platenhoesje.
Presentatie Poetin – 2015 in een door EX-MÊKH gecureerde maand
Kees Koomen: Putin – 2015
Op 2 december wordt om 15.00 u in TENT in Rotterdam het Kleine Grote Aanschouwboek gepresenteerd. De Aanschouw is by far de meest sympathieke, maar ook de kleinste expositieruimte van Nederland die jaren lang in een vitrine aan de Witte de Withstraat heeft gefunctioneerd aan de pui van café De Schouw. Door omstandigheden moest De Schouw stoppen en dus ook De Aanschouw haar toekomst overwegen. Inmiddels is een herstart in café Ari aan de Nieuwe Binnenweg aangevangen en verandert café De Schouw in een meer aan de tijdgeest aangepaste horecagelegenheid.
Dit alles leidde tot verwerkelijking van de al langer levende wens een overzicht van 22 jaar De Aanschouw samen te stellen die door een financieringscampagne van Voordekunst mogelijk is geworden. Het wordt een boek met de ambitieuze omvang van 1280 pagina’s waarin alle tentoonstellingen en alle versies van het Overschilderschilderij een pagina hebben. Daarnaast schrijft journalist Edo Dijksterhuis over de geschiedenis van De Aanschouw waarin de diverse periodes nader bezien worden en het Overschilderschilderij en de fameuze veilingen ter financiering van het initiatief langs zullen komen. De pagina’s zullen ook gevuld zijn met anecdotes en opmerkingen van exposanten. Naast een beeld van Rotterdamse geschiedenis wordt het ook een boek van Nationaal belang gezien de lijst kunstenaars die de ruimte hebben gebruikt om daar een statement te maken. We mogen dankbaar zijn dat Frank Taal, Jaap van der Lee, Olivier Scheffer en Daan den Houter het initiatief zo lang hebben volgehouden.
Een bijdrage van € 22,- is nog even mogelijk via deze link. Daarmee bestelt u het boek en, in geval van een hoger bedrag, andere voordelen.
Voor de volledigheid van mijn eigen activiteiten:
Het overschilderschilderij – Kees Koomen: Malieveld – 2020
Lopend via de onderdoorgang van het Casa Uccellini zie ik een man staan. Klein, grijs krullend haar, zware bril, in werkkleding, een schildersbroek. Hij staat te roken en kijkt nadenkend voor zich uit. Plotseling draait hij zich met een ruk om en buigt zich voorover, alsof hij iets uitspuugt. Ik hoor hem inwendig vloeken, Het is niet zijn dag…
Vandaag vond een tweede Equinox plaats, in Het historische Hof van Dordrecht. Equinox is een performancehappening, georganiseerd door 222lodge. Frans van Lent en Nico Parlevliet organiseren kunst-events onder deze naam, in dit geval naar aanleiding van het feit dat de nacht ervoor de zon loodrecht boven de evenaar stond op weg naar de Steenbokskeerkring. Op 26 maart werd de eerste Equinox op dezelfde locatie gehouden, in de stromende regen, maar ditmaal scheen de zon heerlijk in Het Hof en er was zelfs een aardig publiek dat de diverse acties waardeerde. Een delegatie performers was uit Duitsland gekomen, waar de avond ervoor ook een vergelijkbare manifestatie was gehouden. Zo bleek dat in Duitsland toch een heel eigen performancepraktijk is ontstaan, mede door theater, mime en dans beïnvloed. In Nederland is een meer conceptuele praktijk (waar ik mezelf toe reken) en absurdisme wordt hier ook meer gezien (zie bijvoorbeeld Topp & Dubio). Minimalistische acties zoals die van Frans van Lent zijn bij mijn weten vrij uniek, maar theatraal is het allemaal. Er waren op zijn minst twintig kunstenaars die tegelijk bezig waren in de besloten ruimte van Het Hof en dan nog bezoekers die zich spontaan aansloten. Het zorgde voor momenten van grote schoonheid, waar in een trage continue beweging kleurige doeken zonlicht opvingen en muziek en andere geluiden de impact van mijn eigen werk versterkte. Doordat ik zelf ook als performer actief was heb ik niet echt een verslag kunnen maken en niet alles goed tot me door kunnen laten dringen, maar ik vond het een bijzonder mooi en inspirerend gebeuren! Excuus ook voor het feit dat ik niet alle namen weet, maar ik zal ze allemaal in de tags noemen!
Een Dordse kunstenaar verwisselde zand met Pfas met schoon zand
Twee van de Duitse performers
Anne Kolbe uit Rotterdam
Marita Bullman uit Keulen
Dit waren twee Italianen die uit Keulen waren mee gekomen
Topp & Dubio vervingen het plaveisel
Frans van Lent schonk water uit een volle emmer
Deze performer werkte met water uit de emmer van Frans van Lent
Totaal met Anne Kolbe en een Engelse performer
Ik meen dat dit Peter Baren is
Totaaloverzicht
Een donker driemanschap
Topp & Dubio aan de arbeid
Totaaloverzicht
Ieke Trinks met nog een performer
Internationale samenwerking
En aan het einde werd alles weer in de oorspronkelijke staat afgeleverd
Ook deze pendant van het andere gat is weer opnieuw gelegd
Zelf heb ik soundbytes die ik heb opgetekend gedurende mijn “Walks to the Malieveld” ten gehore gebracht. Ik heb ook diverse van deze geluiden op briefjes geschreven en op Het Hof verborgen en ik heb geluisterd naar geluiden uit het verleden boven de Put en terzijde van het plein. Daarnaast maakte ik deze tekeningen van Frans van Lent en van Marita Bulmann.
Als ik de hoek nader zie ik een jonge vrouw staan, spliff in de ene hand en een mobiel in de andere. Bolle wangen en lang krullend donker haar dat in de regen slap over een lange donkere jas hangt. Er komt een wijde bordeaux-rode broek onderuit die aan de onderkant vol modderspatten zit. Ze is lang en als ze besluit te gaan lopen blijft ze en paar honderd meter voor me lopen. Mensen kunnen zo groot zijn tegenwoordig!
chmkoome's blog 