20 januari 2023
Bij deze een indruk van de werken die werden ingebracht bij de viering van de 1.000.060e verjaardag van kunst. De foto’s zijn lang niet allemaal helemaal gelukt, als het helemaal niks was heb ik het gelaten. Zo krijgt u in ieder geval toch een indruk en kunt u wellicht morgen nog even naar HOK Gallery om uw slag te slaan in de giftshop waar het werk tussen € 6,- en € 60,- te verkrijgen is!
5 december 2020
7 februari 2020
De Rotterdamse feestweek was aanleiding om ook weer een Hectobar te organiseren, in TENT dit keer. De vorige edities heb ik gemist, maar deze maakte dat ruimschoots goed. Ik dacht met weemoed aan de diverse Fitax-edities waarin ik mooi werk van diverse kunstenaars heb verworven. De Hectobar verschilt daarmee in die zin dat het werk ook voor de eenheidsprijs van één hecto-euro oftewel 100 Euri te koop is en gekocht werd er! Zelf had ik al snel belangstelling van diverse kanten om te ruilen, wat ik gezien het werk dat ik terug zou krijgen ook met plezier gedaan heb voordat er ook maar iemand met geld aan kwam. Bij deze een indruk van het gebeuren!
Marie Civikov had twee mooie miniatuurtjes ingebracht en nog een wat oudere elders.
Lucas van Eeden verkocht zijn werk, aan een collega n.b.!
Philippa Driest wilde ook ruilen, maar zonder sokkel (die was van TENT), terwijl die het geheel nou net àf maakte!
Alex Jacobs bracht een subtiel werkje in met een stukje ruimtepuin van een sterrestelsel heel ver weg.
Deze portretjes van Edwin zagen er ook goed uit.
Alvorens de handel kon beginnen werkte Daan den Houter gedurende een uur aan een lijn die daarna ingebracht werd, die tekening was direct heel populair!
Heel langzaam en erg gedecideerd trok het potlood over het papier
Anique Weve bracht drie edities in van een oplage van 100, een rots in de woestijn met een poetische tekst er onder: “Als het zo is dat stenen kunnen zwemmen zullen blaadjes zinken”! Nummer drie is nu van mij!
Kyra Fröse hing twee spiegel-krieleitjes aan de wand, althans, zo leek het, en dat is precies waar haar werk over gaat!
Elsemarijn Bruys deed drie klimknopen in de aanbieding found art-pieces, neo-pop, roept u maar!
Uw verslaggever deed drie schetsen voor “Pre-Trump portraits” uit de Trumpcampagne in 2016 in de aanbieding.
Jacco bood een wat relativerend werkje aan, over tijdelijkheid gesproken!
Malou Cohen nam twee erg mooie werkjes mee, hier met de tekst “hoe voel je je nu?”
en deze tekst: “Ik zeg altijd, je moet zelf de slingeers ophangen weet je?”
Maarten Bel ging voor het geld met hippe borduursels (maar kocht ook)!
Bij de schilderijencentrale bleef het angstwekkend stil (maar ook hij ging voor het geld)
Dan was het tijd, Daan lijstte zijn werk in, hing het op….
En de handel werd geopend door Rosemarijn en Elzemieke
Mijn eerste ruil, met Jeroen Jongeleen, ik heb de rechter verworven.
Dit is de derde!
Niels Post had bijzonder fraaie werkjes ingebracht
Waarvan ik deze nu de mijne mag noemen!
De maker hiervan was me niet helemaal duidelijk, maar een sympathiek sculptuurtje is het!
En ook no. 3 is een erg goede!
De sfeer steeg naar grote hoogten
Petra van Noort toonde een mooie meerduidige tekening met Slavische elementen
Toine Klaassen was ook zeer aanwezig met peukteksten en zijn zeer performatieve aanwezigheid
Vrij laat hing Barbara mooi werk op
Hester Scheurwater was ook laat wegens open ateliers, maar haar bijdragen waren niet mis!
Zelf moest ik al op tijd weer weg, maar ik kreeg de indruk dat avond nog lang niet op zijn einde liep, en een zeer geslaagde avond was het, met een goede opkomst en veel ruil en koop!
2 juni 2017
En in Kunstpodium T was ook nog steeds de tentoonstelling te zien die meester Hester Scheurwater gemaakt heeft met studenten Eva Gielen (Fontys), Iris Zendman (AKI) , Elisabel de Freitas (Universidad de Vigo S) en Chris Rijk (HKU). Elk van de studenten had een eigen ruimte waarin werk van Hester Scheurwater is toegevoegd wat steeds erg goed uitpakt. De Freitas laat een vrij formele serie werk zien en daarnaast een video die wel parallellen vertoont met het werk van Scheurwater. Zoals alle Spaanse kunstenaars in deze serie tentoonstellingen een sterke bijdrage die de kwaliteit van de opleiding in het Spaanse Galicie aantoont.
Iris Zendman toont ook sterk werk dat tegen design aan schuurt. Vooral haar fotografisch zelfportret vind ik erg geslaagd. Daarnaast ik zou best meer performatief werk van haar willen zien zoals in de getoonde video.
Chris Rijks werk lijkt beïnvloed door Grayson Perry door de keramische werken in zijn presentatie en de seksuele en genderthema’s die er ook in te vinden zijn. De presentatie is echter zo breed en gelaagd dat hij toch een heel persoonlijk beeld geeft in zijn werk. Dat hij daarbij plotselinge ingevingen niet lijkt te schuwen spreekt wat mij betreft in zijn voordeel.
De laatste deelnemer is Eva Gielen die bewerkt foto’s en documentaire foto’s in grote kleurvlakken laat zien. Het is een stap verder in haar zoektocht in de integratie van foto/film.stop motion met tekenachtige technieken waarin ze vertelde geïnteresseerd te zijn tijdens haar initiële presentatie.
Elisabel de Freitas
Elisabel de Freitas
Elisabel de Freitas
Elisabel de Freitas
Hester Scheurwater
Iris Zendman
Iris Zendman
Hester Scheurwater en Iris Zendman
Iris Zendman
Chris Rijk
Chris Rijk
Chris Rijk
Chris Rijk en Hester Scheurwater
Chris Rijk
Chris Rijk
Chris Rijk en Hester Scheurwater
Eva Gielen en Hester Scheurwater
Eva Gielen
Hester Scheurwater
Eva Gielen
18 maart 2016
Moose Space heeft een Video Art Night georganiseerd met video’s van jonge juist afgestudeerde kunstenaars. Charlotte van Winden, initiatiefneemster van deze avond nodigde haar voormalig KABK-docent Hester Scheurwater uit om iets te zeggen in de pauze.
Het publiek reageerde enthousiast. Veel mensen waren teleurgesteld dat ze niet binnen konden komen in de niet heel erg grote ruimte die constant vol was, en terecht, want het programma was bepaald dynamisch!
In Trash the House vond een performance plaats van het illustere duo Somer Meijer. Vanaf de schouw klonk het verslag van een spannende tenniswedstrijd
En ook performen blijkt duursport, het duo zat boven tegen het plafond de avond uit.
Bij LhGWR bezocht ik de tentoonstelling Safe Distance van Rune Peitersen, geabstraheerde stills van oorlogsvideo’s, beelden van observatiecamera’s, vliegtuigcamera’s tijdens bombardementen
Fascinerende eenzame ruínes in de woestijn
In grijs oplossende explosies
En in zand begraven archeologisceh overblijfselen.
Bij Maurits van de Laar hangen bijzonder levendige schilderijen van Andrea Freckman
Die geënsceneerde foto’s in vogelhokjes in een boomsculptuur hangt.
Die 3D-foto’s zijn inspiratie voor haar schilderijen
In de voorruimte hangen minutieus doorwerkte panelen waaraan het frame zich onttrekt en als een slang door de ruimte sluipt
De panelen zien er mooi uit en houden de atmosfeer in die ook in de oudere nachtgezichten van Lilian Kreutzberger te vinden is.
De tekeningen tonen eenzelfde soort stucturen met loskomende frames
Bij Locatie Z is de tentoonstelling Native Speakers te zien met hier werk van Alette Wttewaall
Pim Voorneman laat de betekenis van zijn woorden zien
Met een levendige geluidstape van een familiereünie toont Ellen Hofstra dit mini-tentje
Marjolein van der Meij maakte een installatie met haar werk
Ibrahim R. Ineke toont zijn donker-symbolische tekeningen voor een luie stoel in gepaste duisternis
Naast deze tentoonstelling woonde ik ook een subtiele performance bij in Locatie Z. In een schoon gesopte ruimte werd het publiek in een duistere ruimte gebracht. Na verloop van enige tijd priemde een lichtbundel door de ruimte waarin duizenden stofdeeltjes rond zweefden. Achter de bundel stonden twee vrouwen waarvan een achtereenvolgens drie ideeën van Demokritos voorlas over deeltjestheorie. De tweede vrouw liet daarbij deeltjes loskomen uit verschillende stoffen. Het mooist vond ik de deeltjes die door de lichtbundel spoten tijdens het doorscheuren van een krantenpagina. Performers waren Elke Veltman en Marijn te Kolsté.
7 februari 2014
Het is jammer dat er zo veel onenigheid is in een toch al kwetsbare kunstwereld. Art @ The Warehouse ging niet door en een paar van de deelnemers hebben een pop-up-fair georganiseerd bij een van de deelnemers om de hoek om toch nog enig voordeel te hebben van de Rotterdamse kunstweek. Ze zouden beter bij de RAW passen, maar dat zijn de gevolgen van de voorgeschiedenis. Wellicht dat de perfecte formule voor iedereen in de toekomst nog eens gevonden wordt, want dat deze week in Rotterdam hèt kunst-event van het jaar is en veel bezoekers trekt is nu wel duidelijk. De Great Last Minute Art-Fair blijkt ook zeker de moeite waard te zijn om te bezoeken met een zevental galeries die enige naam hebben opgebouwd met interessante kunstenaars en een levendig programma. De beurs bevindt zich in een voormalige drukkerij en heeft een aangenaam geïmproviseerde sfeer die de kunstwerken een context geeft om boven uit te stijgen. Eerst nog even naar galerie Frank Taal, waar ik de tentoonstelling If paradise is Half as Nice Part II nog niet gezien heb. Part I speelde zich af in Leipzig waar de deelnemende kunstenaars anderhalve maand hebben gewerkt om daarna ter plekke de tentoonstelling te openen. Deze tentoonstelling is naar Rotterdam verhuisd om ook daar in de thuishaven van de kunstenaars gezien te kunnen worden:
Ties ten Bosch doet het met baksteenschilfers
Bram Braam met gevonden materiaal
Willem Besselink zaagde stukken hout uit de vloer van de oude kazerne waar hij werkte, de stukken zijn in de vorm van de groeiende omvang van de stad leipzig en vormen zo een groeidiagram. Op de achtergrond een muurschildering van Daan Botlek.
Ties ten Bosch
Ties ten Bosch
Bram Braam
Mooi werk van een piepjonge Lindert Paulussen bij Majke Hüsstege
en gaaf tekenwerk van Ibo Pompe bij Majke Hüsstege
Waarbij ook Gijs van Lith exposeert
Walls gallery laat Lennart Schuurmans zien
evenals Royalsteez
Ming Smith hangt bij NL=US Art
Bij Frrank Taal veel bekenden zoals Mike Ottink
een ongoïng project van Willem Besselink
Bram Braam
nieuw is hier ERwin Mulder met een indrukwekkend CV, maar hier vooralsnog niet echt bekend: binnenkort solo bij Taal!
Een artist’s book van Mike Ottink: 3 weeks seclusion
muzikanten noemen dat woodshedding!
en natuurlijk hoort Hester Scheurwater er bij!
Bij Roger Katwijk een überbekende: Niek Hendriks
en Tijl Orlando Frijns is ook bij Katwijk ingelijfd
hij laat erg goed werk zien!
en nog een groepsportret met nvlnr Frank Taal, Marloes van Vugt, een galrie assistente en mevrouw Katwijk (?)
chmkoome's blog 