5 mei 2023
Today The Stone was returned, you can follow it’s adventures here!
Tagarchief: EX-MÊKH
Platforms Project 2022 – Wormhole
13 oktober 2022
Na een digitale versie in 2022 en een late ingedikte herfstversie in 2021 vond Platforms Project in Athene dit jaar weer op volle kracht plaats. Dat was ook te merken aan de bezoekers die feestelijk en in groten getale op kwamen dagen voor de opening. Files voor de deur, verwarde politieagenten aan de ingang die niet begrepen wat er aan de hand was en congestie voor diverse stands tekenden de gretige sfeer waarin het Griekse publiek weer naar deze alternatieve kunstbeurs toog. Na de Coronaperikelen was dit het tienjarige jubileum van de beurs en het publiek wilde zich graag weer aan kunst van de onafhankelijke platforms en initiatieven laven.
Zoals al zeven jaren eerder deed ook EX-MÊKH waaraan ik deelneem weer mee. Voor de digitale 2021 versie van de beurs maakten we een video van het maken van een installatie in een in een atelier gebouwde ruimte met de gemiddelde afmeting van een beursstand. Dit beviel ons erg goed. Toen we de video ook nog twee weken op de gevel van EP7 in Parijs mochten vertonen merkten we dat deze manier van werken meer mogelijkheden biedt. We besloten voor de 2022 editie van Platforms Project een nieuwe stand te bouwen. Dit keer geen white cube, maar een houten ruimte in het bos, een klein theater waarin ook de tweede wand open zou zijn. Hierin hebben Ellen Rodenberg, Maarten Schepers en ikzelf acties uitgevoerd en beelden uitgeprobeerd hetgeen resulteerde in de video Scenes From A Wormhole. De installatie die we zouden vertonen heette al Wormhole, omdat hierin ook aan oud werk zou worden gerefereerd. Verschillende perioden in onze praktijk zouden hierin samen komen. We wilden de video vertonen en werk dat we in het bos hadden gemaakt gebruiken om de installatie gestalte te geven. Bij deze een indruk van de installatie Wormhole:
Op weg
Naar Athene om tijdens Platforms Project 2022 de EX-MÊKH installatie Wormhole te tonen. Verslagen volgen na thuiskomst!
Madrid part 8: Poemas que nunca mostraré
1 maart 2022
In La Casa Encendida, een particulier kunstplatform waar ik eerder erg goede tentoonstellingen zag, wordt in deze kunstweek met EX-MÊKH een overzicht met werk van de Italiaanse kunstenaar Chiara Fumai (1978 – 2017) getoond. Het is de laatste tentoonstelling die ik deze week zie en ook de meest verrassende van wat ik gezien heb. Fumai is een feministisch kunstenaar die situaties creëert en performances uitvoert waarin de vrouw de hoofdrol heeft. Door haar engagement met allerlei maatschappelijk marginale culturen gebruikt zij die om haar werk gestalte te geven. Zij bewondert vrouwen die zich hebben onttrokken aan de patriarchale geschiedenis en geeft die een stem door hun teksten in haar werk opnieuw te laten klinken. De kunstenaar identificeert zich met hen en laat door haar eigen mond hun geschiedenis opnieuw tot leven komen. Zo bracht zij onder anderen het medium Eusapia Palladino, de theosofe madame Blavatsky, de feministisch auteur Carla Lonzi, de gebaarde vrouw Annie Jones, de anarchiste Valerie Solanas (die Andy Warhol probeerde te vermoorden) en de terroriste Ulrike Meinhof opnieuw tot leven in haar werk. Door de aard van haar voorbeelden komen in de performances illusionisme, parapsychologische activiteiten, zelfhypnose en de orale traditie aan de orde, het is niet vreemd dat ik soms aan het surrealisme moest denken. Vooral de werken op papier waarop collages met automatisch schrift worden gecombineerd doen daar erg aan denken.
Chiara Fumai heeft niet lang geleefd, maar in de tijd dat ze actief was een internationale carrière opgebouwd en op belangrijke podia als Documenta XIII en de Biënnale van Venetië haar werk getoond. Ze was wars van documentatie van haar werk. Begonnen als DJ-act, wat al erg time-based was, wilde ze ook niet dat ze als vrouwelijk slachtoffer zou worden beschreven. Ze creëerde ongemakkelijke maar meeslepende situaties die live ervaren moesten worden. Als ik zo rond loop in de tentoonstelling kan ik me goed voorstellen dat zij voor de huidige generatie jonge kunstenaars een rolmodel kan zijn door de ongenaakbare onafhankelijkheid van haar activiteiten en door de efficiënte en relevante vormgeving van haar werk. Van de performances kan alleen door de video’s een beperkt beeld gevormd worden, maar een installatie The Moral Exhibition House die in de eerste zaal is opgesteld, omringd door ander werk geeft daarvan een mooi beeld:
Madrid Part 7: The Hybrid Fair, colleagues
28 februari 2022
De andere deelnemers aan de beurs waren duidelijk wat meer op de markt gericht, dat zijn wij van EX-MÊKH als onafhankelijk platform niet gewend. Er zat van alles bij: Roemenen met een punk-mentaliteit, maar ook galeries met een koninginnedag-achtige uitstraling en van alles er tussen in. Het was een internationaal deelnemersveld waar zeker een en ander te genieten viel zoals u hierna kunt zien in een beperkt verslag:
Madrid part 5!
25 februari 2022
De opening van de beurs met eerst een VIP-uurtje dat uitliep in een constante stroom bezoekers tot ver in de middag. Daarna was het even iets rustiger en in de avond werd het ook weer druk. Er waren mensen bij van de Spaanse en internationale pers en ons werk werd uitgebreid bekeken en gefotografeerd. De foto’s van onze inrichting komen snel op de EX-MÊKH-site. Om een beetje en beeld te krijgen van hoe het voelt in een expositie in een hotelkamer bij deze wat foto’s:
Madrid Part 4!
24 februari 2022
In november werd EX-MÊKH uitgenodigd om deel te nemen aan de Hybrid Art Fair in Madrid. Deze beurs vindt plaats tijdens de Madrid Art Week waarin ook andere beurzen gehouden worden zoals de prestigieuze ARCO. Bijzonder van deze beurs is dat het wordt georganiseerd in een hotel, deelnemers richten hotelkamers in. Vandaag hebben we onze kamer ingericht. Deelnemers zouden een borrel krijgen en daarna was er gelegenheid elkaars presentaties te zien. Toch waren er al allerlei geïnteresseerden die in de kamers kwamen kijken en dat gaf meteen al een echte beurs sfeer. Bij deze een indruk van de EX-MÊKH presentatie Con Alma:
Rechts schilderijtjes van Ellen Rodenberg
Achter Ellen Rodenberg – Script
Schilderijtjes: Ellen Rodenberg
Rechts Maarten Schepers – HM7 – 2021
Daarachter Maarten Schepers – HM7 – 2022
Daarachter Kees Koomen – Medusa – 2020
Midden Maarten Schepers – HM2- 2021
Rechts Ellen Rodenberg – Script – 2022
Madrid part 3
23 februari 2022
Intussen ben ik bezig met mijn Madrid Diary, een dagboek over mijn verblijf in Madrid dezer dagen. Ik zie veel en maak veel mee. Als ik ’s avonds mijn boekje ter hand neem om aantekeningen te maken weet ik vaak al niet alles meer. Juist daarom heb ik besloten ook in onze kamer in de beurs de Shards op te hangen: elke dag een met een indruk van wat de dag bracht. Ik maak ze ’s nacht op mijn hotelkamer en hang ze ’s morgen op. Hier ziet u de eerste drie:
Morgen gaan we inrichten en krijgt u een idee van context.
Heidedagen
29 december 2021
Dezer dagen is EX-MÊKH bijeen om onze deelname aan de Hybrid Art Fair in Madrid te bespreken:
Les Idiolithes – II
4 augustus 2021
Op deze tweede avond werden eerst workshops ‘Idioliths’ door KRAATZ georganiseerd. Om 19.30u vond daarna de rituele teruggave van de steen plaats. De steen ging door ieders handen en werd door EX-MÊKH in een daarvoor bestemde tas gedaan waarmee de verantwoordelijkheid voor verdere activiteiten met de steen weer bij EX-MÊKH ligt. Alvorens de steen in de tas ging herhaalde ondergetekende een actie die hij eerder op het Malieveld uitvoerde: ‘The Weight’ . Hiermee illustreerde hij in dit geval de verantwoordelijkheid die hij voelt voor de steen en mogelijke verdere acties.
Vervolgens werd na een korte pauze een performance uitgevoerd door uw correspondent onder de titel ‘ Sentiers d’été ‘. Hierin werd direct gebruik gemaakt van de geretourneerde steen. In een cirkel werden vijf vellen papier neergelegd met daarop materialen. Vier vellen waren wit en de vijfde was zwart. Terzijde lag de steen. De performer begon de steen rond te rollen waarbij de houten vloer een stevig geluid gaf. Na een ronde begon de performer bij het eerste vel met een kleinere steen een stuk gedroogd stokbrood kapot te stampen op de steen. Daarna besmeerde hij het papier met lijm en strooide daar de stukjes stokbrood op. Vervolgens schreef hij een tekst in het vel.
Bij het tweede steen aangekomen te zijn begon hij een nieuwe tekening te maken met de materialen die hij daar vond en zo voort. Bij het vierde vel lag een vrouw op een badhanddoek, daar rolde hij de steen overheen en maakte een tekening in oliepastel. Daarna rolde hij de steen de hele cirkel nog eens door en rolde hij nog een keer over de vrouw. Daarna tekende hij een liggende vrouw in houtskool als donkere schaduw over de al aanwezige tekening. Bij het laatste vel deed de performer een zonnebril op en tekende sterren in het zwart, waarna hij ‘sharing darkness’ in donker blauw in de tekening schreef en in oranje ‘instead of fear we party’. Daarna ging hij zitten en was de performance ten einde.
Na weer een pauze nam Ellen Rodenberg het woord om het publiek tot participatie te bewegen in de EX-MÊKH workshop: zij had beschilderde vierkante vellen papier op de vloer neergelegd en nodigde het publiek uit de markers die ze had meegebracht te pakken en de abstracte afbeeldingen die op het papier stonden te verbeteren. Hieraan werd met enthousiasme mee gedaan. Vervolgens werd het weekeinde officieel afgesloten, het werd laat voor we het bed in doken!
chmkoome's blog 