11 september 2020
Vanavond om 19.00 uur opent in Berlijn de tentoonstelling FeMaler van Ellen Rodenberg die ook haar EX-MÊKH kompanen Maarten Schepers en Kees Koomen uitnodigde om te zien wat het element gender binnen het collectief als gegeven op zou leveren binnen het jaarthema A Femme City. Voor dit project heeft A-TRANS twee “Schaufenster” in metrostation Kleistpark ter beschikking. Een daarvan wordt gebruikt door Ellen Rodenberg en een daarvan door Maarten Schepers en Kees Koomen. Zij vormen twee pendanten die een kenmerkend beeld geven van EX-MÊKH als creatief spanningsveld. Bij deze een indruk van de opening:
De installatie van Ellen Rodenberg, die zij met een performance zal openen.
Have you seen the stars tonight? van Kees Koomen en Maarten Schepers voordat ze met een performance de definitieve vorm zal krijgen. De kunstenaar ligt hier in het water naar de sterren te kijken.
Naast het hoofd ligt een grote steen uit de Provence
En zo ziet het totaal er uit met stevige kleurvlakken terzijde van de etalages.
Isolde Nagel van A-TRANS vertelt hoe de tentoonstelling tot stand kwam.
Vervolgens begint uw verslaggever zijn performance, Knocking on Heaven’s Door. Eerst wordt de liggende figuur, duidelijk een zelfportret, aan de muur gehangen.
Dan gaat hij liggen en luistert naar de steen, na enige tijd begint hij er op te kloppen, ritmisch als in muziek, en soms dwingend, als om iemand te bereiken.
Op een bepaald moment houdt hij daarmee op en legt de steen ter zijde. vervolgens plaatst hij sokkels in de ruimte…
Als er zes sokkels zijn geplaatst pakt hij de aan de muur hangende figuur
en begint er ledematen vanaf te scheuren
om die vervolgens op de sokkels te draperen.
De armen en de benen worden verwijderd
en op iedere sokkel komt een onderdeel te liggen, de figuur wordt in stukken gescheurd.
Het publiek kijkt met aandacht toe
Als op elke sokkel een deel van het zelfportret ligt worden er schilderijen op geplaatst, onderdelen van de muzenserie
Een en ander wordt nog even beter geplaceerd…
en het lijkt goed te zijn.
Dan begint Ellen met haar performance, langzaam maar gedecideerd verwijderd ze het tape van het glas
Het wordt steeds duidelijker waaraan zij heeft gewerkt de afgelopen maanden
Als ze klaar is zit het tape dat van het glas haalde op haar broek
En pakt ze een aantal kleine boekjes van de stapel
Ze vertelt het publiek dat ze die uit gaat delen
en vraagt ze om daarin te tekenen
wat daarna met veel plezier door iedereen gedaan wordt
Het werk van Ellen is voor sommige mensen een mooie aanleiding
En ook Isolde Nagel is trots op haar tekening
Concentratie overal!
Met dit soort resultaten.
Dit is de uiteindelijke installatie van ondergetekende
met wat details
de kunstenaar is danig verscheurd door zijn muzen
waaronder hij eerder in het water lag te dromen
