20 februari 2021
Door omstandigheden geen actueel Malieveld, maar een reacap van 25 februari 2014:
En op het Malieveld was vandaag toch activiteit:
Malieveld recap
Tagarchief: Ellen rodenberg
Hoogtij
25 september 2020
Haags Hoogtij werd in ieder geval wat mij betreft overheerst door de sympathieke actie van Quartair: Geen Bloem Zonder Wortel, een Artist Support Fair die gepaard gaat met een manifest dat de zorgen over de huidige situatie voor kunstenaars in Den Haag duidelijk verwoordt:
“Om tot nieuwe kunst te komen is ruimte nodig om te creëren, letterlijk en figuurlijk. De
kunstproductie, daar begint het mee! Ruimte is essentieel voor een dynamisch kunstklimaat. ”
Een open call leverde veel kunstenaars op die voor een gunstprijs hun werk ophingen en dat het gewerkt heeft is te merken aan het feit dat meer dan 30 % van de tentoongestelde werken is verkocht. En het waren bepaald niet allemaal winkeldochters die werden getoond. Uit een gestage stroom bezoekers die in het weekeinde na de goed bezochte opening nog naar Quartair kwam blijkt in ieder geval dat er voldoende interesse is. Dat bleek overigens ook tijdens geheel Hoogtij, de gelegenheden die ik bezocht werden goed bezocht ondanks het weer en de toenemende Coronazorgen. Bij deze een kort verslag van mijn avonturen, te beginnen bij Quartair:
Erik Jan Ligtvoet doet aan sweaters zeefdrukken
Mèt een boodschap
Zelf heb ik twee schilderijtjes uit de Musen-serie opgehangen
En die hingen in een gezellig hoekje met John ter Horst en Nynke Koster
Astrid Nobel
Riet Vooijs
Machiel van Soest
Zeger Reyers
Nies Vooijs
Ingrid Rollema
Babette Wagenvoort
Annemieke Lauwerens
Ludmila Rodrigues
Ton Schuttelaar
Lula Valletta
Hanna de Haan
Ilse Versluijs
Een van de veroorzakers van dit gebeuren: Pietertje van Splunter
Topp & Dubio
Er was aardig wat publiek zo midden op de avond
Hans Konings
Rubins Spaans
Wieteke Heldens
Blanka de Bruijne
Stefanie Scholte
Katarina Konorovska
Ellen Rodenberg
Channa Boon
Harald de Bree
Na Quartair toog ik naar Nest voor de tentoonstellingBrook Andrew die is opgehangen aan de vraag in welke wereld je zou willen geboren als je een generatie zou overslaan. Naast de tentoonstelling wordt ook een publicatie uitgebracht met essays van schrijvers en kunstenaars over dit onderwerp. De keuze van kunstenaars is qua diversiteit wel erg verantwoord valt op. Maar het is een interessant geheel met werk dat ik zelf in ieder geval de moeite waard vind.
Brook Andrew: Smash it
Dramatische beelden met aboriginals in de hoofdrol, de eerste film waarin dit zo is. Dit wordt getoond in een verzameling beeldfragmenten waarin gevestigde waarden worden bevraagd.
Müge Yilmaz: A Garden of Coïncidences, een plek waar mensen bijeen kunnen komen en rituelen kunnen delen. het is gebaseerd op ’s werelds oudste bekende tempelcomplex dat in Turkije is ontdekt.
Simphiwe Ndzube: Entering the City of Mine Moon, een installatie oveer een persoonlijk utopia
met door de hele ruimte rondhangende figuren
Die alle kanten op bewegen
Terug van Nest kijk ik even bij Westend, de tentoonstellingruimet in de Spanjaardshof waar Dann Kuiper als Studio DNNK de vrije hand kreeg. Als designer richtte hij de ruimte in met elementen uit interieurdesign waarbij hij die elementen op onconventionele wijze gebruikt.
Zoals u hier kunt zien…
en ook in deze video van Amy Opstal waarin ze een woonhuis met de elementen uit de tentoonstelling hebben ingericht, zoals dit meubel dat van systeemplafondmateriaal is vervaardigd.
Ik was op weg naar 1646 waar een tentoonstelling is ingericht met werk van Jaakko Palasvuo in samenwerking met Viktor Timofeev, Misa Skalskis, Rachel McIntosh en Stephen Webb. De laatsten componeerden en speelden muziek die tijdens de tentoonstelling te horen is.
In een samenwerking met Viktor Timofeev werd een 3D installatie gebouwd met video en andere elementen.
In de video veel religieuze elementen, een eenzaam lam dat in een bloederig landschap verdwaalt..
Collages in diavorm
Even verderop in de video wordt met het beeld van engelen gespeeld
En dat gebeurt in de voorruimte ook..
De kunstenaar kan wel schilderen…
zolas u in de details kan zien
macht en authoriteit, opgehangen aan religieuze beelden…
Tot slot bezoek ik nog even de Helena waar P.S. een performanceprogramma laat zien. Ik ben juist op tijd voor de laatste performance van Ieke Trinks.
Zij is weer druk met streetjunk, blikjes van straat geplukt en platgestampt: dat geeft zo’n lekker geluid, bijzonder goed gedaan!
FeMaler – The opening
11 september 2020
Vanavond om 19.00 uur opent in Berlijn de tentoonstelling FeMaler van Ellen Rodenberg die ook haar EX-MÊKH kompanen Maarten Schepers en Kees Koomen uitnodigde om te zien wat het element gender binnen het collectief als gegeven op zou leveren binnen het jaarthema A Femme City. Voor dit project heeft A-TRANS twee “Schaufenster” in metrostation Kleistpark ter beschikking. Een daarvan wordt gebruikt door Ellen Rodenberg en een daarvan door Maarten Schepers en Kees Koomen. Zij vormen twee pendanten die een kenmerkend beeld geven van EX-MÊKH als creatief spanningsveld. Bij deze een indruk van de opening:
De installatie van Ellen Rodenberg, die zij met een performance zal openen.
Have you seen the stars tonight? van Kees Koomen en Maarten Schepers voordat ze met een performance de definitieve vorm zal krijgen. De kunstenaar ligt hier in het water naar de sterren te kijken.
Naast het hoofd ligt een grote steen uit de Provence
En zo ziet het totaal er uit met stevige kleurvlakken terzijde van de etalages.
Isolde Nagel van A-TRANS vertelt hoe de tentoonstelling tot stand kwam.
Vervolgens begint uw verslaggever zijn performance, Knocking on Heaven’s Door. Eerst wordt de liggende figuur, duidelijk een zelfportret, aan de muur gehangen.
Dan gaat hij liggen en luistert naar de steen, na enige tijd begint hij er op te kloppen, ritmisch als in muziek, en soms dwingend, als om iemand te bereiken.
Op een bepaald moment houdt hij daarmee op en legt de steen ter zijde. vervolgens plaatst hij sokkels in de ruimte…
Als er zes sokkels zijn geplaatst pakt hij de aan de muur hangende figuur
en begint er ledematen vanaf te scheuren
om die vervolgens op de sokkels te draperen.
De armen en de benen worden verwijderd
en op iedere sokkel komt een onderdeel te liggen, de figuur wordt in stukken gescheurd.
Het publiek kijkt met aandacht toe
Als op elke sokkel een deel van het zelfportret ligt worden er schilderijen op geplaatst, onderdelen van de muzenserie
Een en ander wordt nog even beter geplaceerd…
en het lijkt goed te zijn.
Dan begint Ellen met haar performance, langzaam maar gedecideerd verwijderd ze het tape van het glas
Het wordt steeds duidelijker waaraan zij heeft gewerkt de afgelopen maanden
Als ze klaar is zit het tape dat van het glas haalde op haar broek
En pakt ze een aantal kleine boekjes van de stapel
Ze vertelt het publiek dat ze die uit gaat delen
en vraagt ze om daarin te tekenen
wat daarna met veel plezier door iedereen gedaan wordt
Het werk van Ellen is voor sommige mensen een mooie aanleiding
En ook Isolde Nagel is trots op haar tekening
Concentratie overal!
Met dit soort resultaten.
Dit is de uiteindelijke installatie van ondergetekende
met wat details
de kunstenaar is danig verscheurd door zijn muzen
waaronder hij eerder in het water lag te dromen
FeMaler
6 augustus 2020
Ellen Rodenberg: Z.T. – 2020
A-Trans in Berlin asked Ellen Rodenberg to make an installation in their Schaufenster exhibitions in Subwaystation Kleistpark. This season the theme of all A-Trans exhibitions is “A Femme City” dealing with the female gaze on urban developments. Ellen complied and decided to ask her male-EX-MÊKH companions Maarten Schepers and Kees Koomen to design a pendant of her installation focussing on the element of gender in EX-MÊKH.
The exhibition FeMaler will be visible from September 11 until Oktober 18 at Vitrine U – Kleistpark (U7) in 10783 Berlin.
The opening will take place with two performances on friday September 11 at 19.00 h.
“…When do we talk of a female gaze and of a female approach? What does it look like? I decided to engage the men of the EX-MÊKH-collective in this project in order to be able to hold the development of my work against the light of a male/female concept. Two shop windows next to each other, organized with work based on the male/female concept. I had discussions with Maarten Schepers and Kees Koomen about the difference in strategies, upbringing, social behavior and networking. When do we talk about expressing oneself with personal character and where do we observe the influence of gender?…”
(Ellen Rodenberg, 2020)
As if…
1 maart 2020
Vandaag opende bij galerie Lutz in Delft voor het eerst sinds jaren weer een solotentoonstelling van Ellen Rodenberg. Haar installaties en performances, zoals die met EX-MÊKH, getuigen van een enorme creatieve energie die met grote gebaren wordt geuit. In deze galerietentoonstelling toont ze echter kleiner werk in een ruime opzet waardoor de elementen uit haar schilder-onderzoek duidelijk naar voren komen. We zien verschillende beeldthema’s waarmee ze zich al jaren bezig houdt terug komen en soms gecombineerd worden. Die beeldthema’s komen voort uit directe observaties uit haar omgeving die dan in meer of meerdere mate geabstraheerd worden. Het gevolg is bijvoorbeeld dat met een architectonisch gegeven perspectivische lijnen in een abstract doek verschijnen waarin zo ruimte ontstaat of dat de lijnen van een luik waardoor het zonlicht binnenvalt voor een aantal abstracte vormen als repoussoir gaan werken waardoor ook weer ruimte ontstaat in het beeld.
Zo apart op een wat kleiner formaat leidt dat tot mooie kleurige doeken. Daarin herkennen we soms ook parallellen met andere schilders die dergelijk onderzoek uitvoeren zoals bijvoorbeeld Raoul de Keijzer, maar het werk van Rodenberg heeft zeker een eigen signatuur die zich tegenwoordig tot een aantal disciplines heeft uitgebreid. Het pure schilderen kan echter in deze sterke tentoonstelling bij galerie Lutz bewonderd worden!
Perspectivische lijnen
Parallellen…
Ook taaltekens zijn aanleiding
Dit doet me dan weer aan een Amerikaans abstract expressionist denken: Joan Mitchell
Pure schilderkunst
waarin het omdraaien van het beeld een schilderkunstige handeling kan zijn
Of waarin een bijna impressionistisch handschrift verschijnt
Les volets..
Op een of andere manier moet ik hier aan breipennen denken die overigens een sterk doek opleveren.
Artemis Potamianou
20 februari 2020
Excuses voor het achterlopen van dit dagboek/kunstblog, maar mijn solotentoonstelling bij Ruimtevaart neemt veel tijd in beslag.
Vorige week was Artemis Potamianou uit Athene bij STROOM te gast als gastcurator en zij bezocht gedurende die dagen een behoorlijk aantal ateliers van Haagse kunstenaars. Dit gebeurde op voorspraak van EX-MÊKH’s Ellen Rodenberg die mede verantwoordelijk is voor het educatieve gedeelte van Platforms Project, de beurs voor onafhankelijke platforms die jaarlijks in Athene wordt georganiseerd.
Educatie tijdens Platforms Project gebeurt met behulp van studenten van Artemis en vrijwilligers.
De laatste dag gaf zij een lezing voor geïnteresseerden waarin zij over haar Griekse praktijk in de kunstwereld vertelde. Die praktijk is veelvormig en internationaal en zij verdeelde haar activiteiten in die van curator, kunstenaar en organisator. Van huis uit is zij kunsthistorica en ook praktiserend kunstenaar èn medewerker aan de universiteit waar zij les geeft. Als curator maakte ze tentoonstellingen met Joseph Kosuth, Damien Hirst ,Joseph Beuys, Terry Atkinson, Peter Greenaway, Candice Brietz, Guerrilla Girls, etc. Als kunstenaar zou je haar conceptueel appropriation-artist kunnen noemen: zij neemt onderdelen van kunstwerken en verwerkt die in collages. De manier waarop EX-MÊKH met haar te maken kreeg was door deel te nemen aan Platforms Project: eerst als sideshow bij de belangrijke Levantijnse kunstbeurs Art Athína die Platforms Project op den duur als een bedreiging begon te ervaren. Toen zij werden uitgesloten van de beurs organiseerde Potamianou op zeer korte termijn en in financieel onzekere omstandigheden Platforms Project als zelfstandige beurs midden in Athene in een groot kantoorpand. Nadat dit een succes werd tijdens het jaar dat de Documenta deels in Athene plaats vond kreeg ze het jaar daarop de beschikking over een van de ruimtes waarin de Documenta te zien was: de Nikos Kessanlis Exhibition Hall van de Athens School of Fine Arts, een perfecte ruimte waarin de beurs in een bijzonder open opzet plaats vindt.
De lezing werd onverwacht goed bezocht en was voor ieder een interessante en geslaagde gebeurtenis.
Voor de lezing liep het aardig vol
De geweldige Jane Hultman die STROOM binnenkort nog gaat missen introduceerde de spreker voor het publiek.
Waarna Ellen Rodenberg over haar betrokkenheid bij het bezoek van Artemis vertelde.
Vervolgens nam de spreekster na een korte video het woord met een gedreven en enthousiast verhaal.
Over een ontwerp voor de Turbine room van de Tate Modern
De concepten achter haar curatoriele activiteiten werden verduidelijkt
Zoals hier een route die een kunstenaar in een tentoonstelling aflegt, en die van een curator en die van een gewone bezoeker
En dan nog een collage die in de begeleidende PowerPoint getoond werd.
Tot slot nog een beeld van Platforms Project 2018, altijd erg goed bezocht met enthousiast publiek.
The Act/PROBE
8 december 2019
Vandaag werd de tentoonstelling ingericht die in de gehele maand december te zien zal zijn in Das Haus der Statistik. Improviserend en uitproberend voor publiek werden de werken van Maarten Schepers, Ellen Rodenberg en mijzelf geplaatst om uiteindelijk een installatie te vormen met de naam PROBE die zichzelf formeel mooi aanvult en die ook inhoudelijk opvallende elementen combineert. Bij deze een indruk:
Performance weekend
7 december 2019
Naar aanleiding van de EX-MÊKH tentoonstelling MÊKH-web werd EX-MÊKH spontaan uitgenodigd in Berlijn voor een pop-up tentoonstelling voorafgegaan door een performance-weekend. Deze uitnodiging kwam van A-Trans, het tentoonstellingsplatform waar EX-MÊKH in 2015 de tentoonstelling Augentausch maakte. Dit maal vindt het hele gebeuren plaats in het Haus der Statistik, een oud DDR-archief achter de Alexanderplatz.
Vandaag opende het performancefestival met Kraatz, een internationaal collectief in dit geval vertegenwoordigd door Marian Wijnvoord uit Berlijn en Forbes Morlock uit Londen. In de performance “Writing on Art” werden tekeningen van Marian Wijnvoord beschreven en bewerkt door Forbes Morlock waarna de werken tot boekjes werden gevouwen.
De volgende performance, Tssssss K-BAM werd uitgevoerd door uw correspondent en slagwerker/electronisch musicus Yorgos Dimitriadis. Hierin probeerde ik de geluiden van de Improvisatie van Yorgos op te schrijven op de ruit van de galerie die van binnen en van buiten door het publiek bekeken werd.
Daarna volgde “Feed”van Ellen Rodenberg samen met Yorgos Dimitriadis die heel andere geluiden ten gehore bracht. In een gezamenlijke interactieve happening werd een veelvormige installatie gecreëerd waarin Rodenberg wat van haar belangrijke bronnen opschreef en zo haar creatief proces probeerde te tonen.
Dan was het de beurt aan Maarten Schepers samen met Yorgos Dimitriadis. In de performance werkte Schepers vooruit naar de tentoonstelling “PROBE” die morgen middels de performance “The Act” in de ruimte zal worden ingericht. Snel en effectief zette hij een schoorsteenmantel in elkaar en zette daar wat foto’s uit de krant van vandaag op nadat hij ze ingelijst had. Door begeleiding van Dimitriadis kregen de geluiden van het proces een heel andere waarde waardoor een totaal geluidsbeeld ontstond dat een heel eigen kwaliteit kreeg.
MÊKH-web Live! – Finissage
6 oktober 2019
MÊKH-web Live! was een feest vandaag! Ondanks het weer was het druk en de hele middag waren er performances en muziek (van de USB-stick weliswaar…) met o.a. een gave soundscape van Daan den Houter en composities van componist Mark Harperink. Bij deze een idee van de bijdragen:
Doorkijkje met werk van Corine Barendregt, Nies Vooijs, Lucius Pax, Tanja Smit, en het dagboek van uw correspondent
Onder een afdruk van het afvoerputje voor de deur door Corine Barendregt en een piepklein, maar kapot gaaf doekje van Nies Vooijs
wat hier nog even apart genomen is
Hier een wat beter zicht op het werk van Lucius Pax
Links een schilderij van Marian Wijnvoord, dan gaaf werk van Zaida Oenema en het dagboek van deze periode door ondergetekende
Dat werk van Zaida Oenema mag nog wel wat duidelijker
Links landschapstekeningen door Marisa Polin en rechts een najade van mijn hand
Dit is een van de tekeningen van Marisa Polin
Links een scherf uit het verleden van ondergetekende en rechts een hommage aan Quartair door Riet Vooijs
Miranda Meijer leverde een tekening met tekst in gezien de tendenzen in deze tentoonstelling
Zaaloverzicht met op de voorgrond nog een klein accent van Zaida Oenema
Leontine Lieffering leverde fotodocumentatie van een Malieveld actie waarbij ondergetekende ook betrokken was
Dolf Pauw vroeg om participatie van het publiek: zij konden een route tekenen op deze middeleeuwse Arabische kaart en vervolgens een selfie maken die naar het blog van Dolf verstuurd moest worden: http://rdpauw.blogspot.com/
Roeland Langendoens werk hangt stemmig naast dat van Maarten Schepers
Topp & Dubio refereerden met een subtiel werk aan een eerdere actie in Quartair: https://chmkoome.wordpress.com/2015/03/06/haags-hoogtij-6/
Zaaloverzicht met werk van Niels Post, Machiel van Soest, Laura van Eeden, Helène Penninga en ondergetekende
idem met Machiel van Soest, Ellen Rodenberg, Niels Post, Marian Wijnvoord
Diederik Gerlach had het goede idee zich met mijn werk te verbinden
En met dat van Maarten Schepers
Links Laura van Eeden, rechts Helène Penninga
En deze close up is van het werk van Laura van Eeden
Nog een zaaloverzicht met op de voorgrond werk van Maarten Schepers
Les extrèmes se touchent: Hans Ensink op Kemna en Marian Wijnvoord
En de boer hij ploegde voort: Frans van Lent deed vanmiddag zijn performance voor de laatste keer met op de voorgrond werk van Alfred Beekenkamp
Stijn Peeters hing zijn werk boven de bar: bar en boos!
met een aanval op de alt-right pastor Robert Jeffres
Frans van Lent en Maarten Schepers kijken kritisch…
Nog een keer het gedeelte met de vloer van Machiel van Soest, nu met werk van mijzelf en van Saber Javanmard
het persoonlijke museum van Loes Grotenbreg hangt aan de bar als een vogelkooitje
Links een werkje van Melissa Cruz Garcia
Het werk van Machiel van Soest in relatie tot het werk van Ellen Rodenberg
Dat werk van Ellen Rodenberg heeft vele mogelijkheden
Gerjanne van Zuilen bracht dit paardje aan op de muur
Om 15.00 u beginnen de performances, hier met Saber Javanmard die gedreven een gedicht voordraagd voor zijn eigen werk.
Dan begint Jolanda Jansen met haar performance die veel succes oogst
Terzijde staan attributen klaar
De resten van Jolanda Jansen’s werk zijn een mooie aanvulling voor de tentoonstelling
Na met marsmuziek te zijn opgekomen probeert een figuur iets te berde te brengen
Er komt niet meer uit dan enige stevige boeren waarna de figuur weer afgaat op een marsritme. Deze R&R-performance was van Charlotte van Winden
Waarom feestjes toch altijd naar de keuken of de badkamer trekken is me een raadsel….
Dan is het klaar, ik sluit mijn dagboek af met fin….
MÊKH-web, de opening
20 september 2019
Overzicht zaal
Frans van Lent prepareert zijn performance
Familie
En goede vrienden
Zelfs van heel lang geleden
Maarten Schepers en Pim Piët
Frans van Lent begint
Eerst meten, dan boren…
Hangk! En gaat het verder….
Intussen groeit mijn dagboek verder, live bij gehouden tijdens de openingsuren
En de details beginnen interessant te worden!
