29 december 2021
Dezer dagen is EX-MÊKH bijeen om onze deelname aan de Hybrid Art Fair in Madrid te bespreken:
Heidedagen
Tagarchief: Ellen rodenberg
Les Idiolithes – II
4 augustus 2021
Op deze tweede avond werden eerst workshops ‘Idioliths’ door KRAATZ georganiseerd. Om 19.30u vond daarna de rituele teruggave van de steen plaats. De steen ging door ieders handen en werd door EX-MÊKH in een daarvoor bestemde tas gedaan waarmee de verantwoordelijkheid voor verdere activiteiten met de steen weer bij EX-MÊKH ligt. Alvorens de steen in de tas ging herhaalde ondergetekende een actie die hij eerder op het Malieveld uitvoerde: ‘The Weight’ . Hiermee illustreerde hij in dit geval de verantwoordelijkheid die hij voelt voor de steen en mogelijke verdere acties.
Vervolgens werd na een korte pauze een performance uitgevoerd door uw correspondent onder de titel ‘ Sentiers d’été ‘. Hierin werd direct gebruik gemaakt van de geretourneerde steen. In een cirkel werden vijf vellen papier neergelegd met daarop materialen. Vier vellen waren wit en de vijfde was zwart. Terzijde lag de steen. De performer begon de steen rond te rollen waarbij de houten vloer een stevig geluid gaf. Na een ronde begon de performer bij het eerste vel met een kleinere steen een stuk gedroogd stokbrood kapot te stampen op de steen. Daarna besmeerde hij het papier met lijm en strooide daar de stukjes stokbrood op. Vervolgens schreef hij een tekst in het vel.
Bij het tweede steen aangekomen te zijn begon hij een nieuwe tekening te maken met de materialen die hij daar vond en zo voort. Bij het vierde vel lag een vrouw op een badhanddoek, daar rolde hij de steen overheen en maakte een tekening in oliepastel. Daarna rolde hij de steen de hele cirkel nog eens door en rolde hij nog een keer over de vrouw. Daarna tekende hij een liggende vrouw in houtskool als donkere schaduw over de al aanwezige tekening. Bij het laatste vel deed de performer een zonnebril op en tekende sterren in het zwart, waarna hij ‘sharing darkness’ in donker blauw in de tekening schreef en in oranje ‘instead of fear we party’. Daarna ging hij zitten en was de performance ten einde.
Na weer een pauze nam Ellen Rodenberg het woord om het publiek tot participatie te bewegen in de EX-MÊKH workshop: zij had beschilderde vierkante vellen papier op de vloer neergelegd en nodigde het publiek uit de markers die ze had meegebracht te pakken en de abstracte afbeeldingen die op het papier stonden te verbeteren. Hieraan werd met enthousiasme mee gedaan. Vervolgens werd het weekeinde officieel afgesloten, het werd laat voor we het bed in doken!
Les Idiolithes
3 september 2021
Einde juni werd EX-MÊKH plotseling uitgenodigd door KRAATZ, een internationaal kunstenaars collectief waarmee we eerder werkten in Berlijn, om deel te nemen aan een tentoonstelling in Parijs. Ook een Duitse kunstenaar zou zich hier nog bij voegen, Sabine Bürger uit Essen. Het ging om het vertonen van video op het gebouw van EP7, een multifunctioneel gebouw aan de hypermoderne Avenue de France. Op de gevel zijn zestien monitoren gemonteerd waarop de video’s te zien zijn. KRAATZ zou haar video ‘Les Idiolithes’ tonen die ze gemaakt hebben op uitnodiging van EX-MÊKH om tijdens Platforms Project NET 2021 te vertonen. In deze video werken zij met een zware steen uit de Provence die ik zelf in Berlijn achter liet nadat ik hem gebruikt heb in de EX-MÊKH tentoonstelling ‘Femaler’ die we daar voor A-Trans maakten. Tijdens een openingsweekeinde zouden performances kunnen worden uitgevoerd en zou de steen ritueel aan de rechtmatige eigenaar worden terug gegeven.
EX-MÊKH besloot haar gezamenlijke video ‘Stage Arousal’ te tonen en in het weekeinde performances uit te voeren en bereidde een en ander voor tijdens de vakantie. Vandaag was de eerste avond: KRAATZ’ Forbes Morlock voerde een fantastisch absurd interview met de steen over zijn mening over Freud’s reizen naar de Dolomieten, het Harz gebergte, Rome en Athene en zijn ervaringen met steen.
Na een korte pauze nam KRAATZ’s Yorgos Dimitriades, een improviserend musicus die met slagwerk en electronica werkt, het stokje over om in een muzikale dialoog te gaan met de steen:
Om 20.00 u begon de vertoning van de video’s op de schermen op de gevel van EP7. Er was inmiddels een behoorlijk publiek en het was spectaculair om het werk waaraan we in de winter intensief gewerkt hebben zo op een avenue in Parijs vertoond te zien worden:
The Reason Why
22 mei 2021
Ik ben jarig, dus ik vind dat ik wat van mezelf mag laten zien:
This year also EX-MÊKH participates in the on-line Platforms Project again , it’s the art-fair in Athens for independent art-platforms all over the world. This time we decided to collaborate with the international Artist Collective KRAATZ and with the Berlin based independent art platform A TRANS, both of which we have worked with before.
KRAATZ shows the video Idioliths which I interpret as an inspired contemplation on elements in our exhibition FEMALER in Berlin last fall. We also collaborate with the independent Berlin based art-platform A-TRANS that compiled its activities in video. EX-MÊKH produced a video in which their working method is shown: Stage Arousal ! It shows how we have a place to exhibit and build up a show. We decided to include performance, because video is time-based, as is performance. Please click under the picture underneath to visit the EX-MÊKH page. Video’s can be seen from May 27!
Platforms Project NET 2021 teaser
5 april 2021
The teaser opened today, it can be found here!
Teaser
Malieveld recap
20 februari 2021
Door omstandigheden geen actueel Malieveld, maar een reacap van 25 februari 2014:
En op het Malieveld was vandaag toch activiteit:
Hoogtij
25 september 2020
Haags Hoogtij werd in ieder geval wat mij betreft overheerst door de sympathieke actie van Quartair: Geen Bloem Zonder Wortel, een Artist Support Fair die gepaard gaat met een manifest dat de zorgen over de huidige situatie voor kunstenaars in Den Haag duidelijk verwoordt:
“Om tot nieuwe kunst te komen is ruimte nodig om te creëren, letterlijk en figuurlijk. De
kunstproductie, daar begint het mee! Ruimte is essentieel voor een dynamisch kunstklimaat. ”
Een open call leverde veel kunstenaars op die voor een gunstprijs hun werk ophingen en dat het gewerkt heeft is te merken aan het feit dat meer dan 30 % van de tentoongestelde werken is verkocht. En het waren bepaald niet allemaal winkeldochters die werden getoond. Uit een gestage stroom bezoekers die in het weekeinde na de goed bezochte opening nog naar Quartair kwam blijkt in ieder geval dat er voldoende interesse is. Dat bleek overigens ook tijdens geheel Hoogtij, de gelegenheden die ik bezocht werden goed bezocht ondanks het weer en de toenemende Coronazorgen. Bij deze een kort verslag van mijn avonturen, te beginnen bij Quartair:
Erik Jan Ligtvoet doet aan sweaters zeefdrukken
Mèt een boodschap
Zelf heb ik twee schilderijtjes uit de Musen-serie opgehangen
En die hingen in een gezellig hoekje met John ter Horst en Nynke Koster
Astrid Nobel
Riet Vooijs
Machiel van Soest
Zeger Reyers
Nies Vooijs
Ingrid Rollema
Babette Wagenvoort
Annemieke Lauwerens
Ludmila Rodrigues
Ton Schuttelaar
Lula Valletta
Hanna de Haan
Ilse Versluijs
Een van de veroorzakers van dit gebeuren: Pietertje van Splunter
Topp & Dubio
Er was aardig wat publiek zo midden op de avond
Hans Konings
Rubins Spaans
Wieteke Heldens
Blanka de Bruijne
Stefanie Scholte
Katarina Konorovska
Ellen Rodenberg
Channa Boon
Harald de Bree
Na Quartair toog ik naar Nest voor de tentoonstellingBrook Andrew die is opgehangen aan de vraag in welke wereld je zou willen geboren als je een generatie zou overslaan. Naast de tentoonstelling wordt ook een publicatie uitgebracht met essays van schrijvers en kunstenaars over dit onderwerp. De keuze van kunstenaars is qua diversiteit wel erg verantwoord valt op. Maar het is een interessant geheel met werk dat ik zelf in ieder geval de moeite waard vind.
Brook Andrew: Smash it
Dramatische beelden met aboriginals in de hoofdrol, de eerste film waarin dit zo is. Dit wordt getoond in een verzameling beeldfragmenten waarin gevestigde waarden worden bevraagd.
Müge Yilmaz: A Garden of Coïncidences, een plek waar mensen bijeen kunnen komen en rituelen kunnen delen. het is gebaseerd op ’s werelds oudste bekende tempelcomplex dat in Turkije is ontdekt.
Simphiwe Ndzube: Entering the City of Mine Moon, een installatie oveer een persoonlijk utopia
met door de hele ruimte rondhangende figuren
Die alle kanten op bewegen
Terug van Nest kijk ik even bij Westend, de tentoonstellingruimet in de Spanjaardshof waar Dann Kuiper als Studio DNNK de vrije hand kreeg. Als designer richtte hij de ruimte in met elementen uit interieurdesign waarbij hij die elementen op onconventionele wijze gebruikt.
Zoals u hier kunt zien…
en ook in deze video van Amy Opstal waarin ze een woonhuis met de elementen uit de tentoonstelling hebben ingericht, zoals dit meubel dat van systeemplafondmateriaal is vervaardigd.
Ik was op weg naar 1646 waar een tentoonstelling is ingericht met werk van Jaakko Palasvuo in samenwerking met Viktor Timofeev, Misa Skalskis, Rachel McIntosh en Stephen Webb. De laatsten componeerden en speelden muziek die tijdens de tentoonstelling te horen is.
In een samenwerking met Viktor Timofeev werd een 3D installatie gebouwd met video en andere elementen.
In de video veel religieuze elementen, een eenzaam lam dat in een bloederig landschap verdwaalt..
Collages in diavorm
Even verderop in de video wordt met het beeld van engelen gespeeld
En dat gebeurt in de voorruimte ook..
De kunstenaar kan wel schilderen…
zolas u in de details kan zien
macht en authoriteit, opgehangen aan religieuze beelden…
Tot slot bezoek ik nog even de Helena waar P.S. een performanceprogramma laat zien. Ik ben juist op tijd voor de laatste performance van Ieke Trinks.
Zij is weer druk met streetjunk, blikjes van straat geplukt en platgestampt: dat geeft zo’n lekker geluid, bijzonder goed gedaan!
FeMaler – The opening
11 september 2020
Vanavond om 19.00 uur opent in Berlijn de tentoonstelling FeMaler van Ellen Rodenberg die ook haar EX-MÊKH kompanen Maarten Schepers en Kees Koomen uitnodigde om te zien wat het element gender binnen het collectief als gegeven op zou leveren binnen het jaarthema A Femme City. Voor dit project heeft A-TRANS twee “Schaufenster” in metrostation Kleistpark ter beschikking. Een daarvan wordt gebruikt door Ellen Rodenberg en een daarvan door Maarten Schepers en Kees Koomen. Zij vormen twee pendanten die een kenmerkend beeld geven van EX-MÊKH als creatief spanningsveld. Bij deze een indruk van de opening:
De installatie van Ellen Rodenberg, die zij met een performance zal openen.
Have you seen the stars tonight? van Kees Koomen en Maarten Schepers voordat ze met een performance de definitieve vorm zal krijgen. De kunstenaar ligt hier in het water naar de sterren te kijken.
Naast het hoofd ligt een grote steen uit de Provence
En zo ziet het totaal er uit met stevige kleurvlakken terzijde van de etalages.
Isolde Nagel van A-TRANS vertelt hoe de tentoonstelling tot stand kwam.
Vervolgens begint uw verslaggever zijn performance, Knocking on Heaven’s Door. Eerst wordt de liggende figuur, duidelijk een zelfportret, aan de muur gehangen.
Dan gaat hij liggen en luistert naar de steen, na enige tijd begint hij er op te kloppen, ritmisch als in muziek, en soms dwingend, als om iemand te bereiken.
Op een bepaald moment houdt hij daarmee op en legt de steen ter zijde. vervolgens plaatst hij sokkels in de ruimte…
Als er zes sokkels zijn geplaatst pakt hij de aan de muur hangende figuur
en begint er ledematen vanaf te scheuren
om die vervolgens op de sokkels te draperen.
De armen en de benen worden verwijderd
en op iedere sokkel komt een onderdeel te liggen, de figuur wordt in stukken gescheurd.
Het publiek kijkt met aandacht toe
Als op elke sokkel een deel van het zelfportret ligt worden er schilderijen op geplaatst, onderdelen van de muzenserie
Een en ander wordt nog even beter geplaceerd…
en het lijkt goed te zijn.
Dan begint Ellen met haar performance, langzaam maar gedecideerd verwijderd ze het tape van het glas
Het wordt steeds duidelijker waaraan zij heeft gewerkt de afgelopen maanden
Als ze klaar is zit het tape dat van het glas haalde op haar broek
En pakt ze een aantal kleine boekjes van de stapel
Ze vertelt het publiek dat ze die uit gaat delen
en vraagt ze om daarin te tekenen
wat daarna met veel plezier door iedereen gedaan wordt
Het werk van Ellen is voor sommige mensen een mooie aanleiding
En ook Isolde Nagel is trots op haar tekening
Concentratie overal!
Met dit soort resultaten.
Dit is de uiteindelijke installatie van ondergetekende
met wat details
de kunstenaar is danig verscheurd door zijn muzen
waaronder hij eerder in het water lag te dromen
FeMaler
6 augustus 2020
Ellen Rodenberg: Z.T. – 2020
A-Trans in Berlin asked Ellen Rodenberg to make an installation in their Schaufenster exhibitions in Subwaystation Kleistpark. This season the theme of all A-Trans exhibitions is “A Femme City” dealing with the female gaze on urban developments. Ellen complied and decided to ask her male-EX-MÊKH companions Maarten Schepers and Kees Koomen to design a pendant of her installation focussing on the element of gender in EX-MÊKH.
The exhibition FeMaler will be visible from September 11 until Oktober 18 at Vitrine U – Kleistpark (U7) in 10783 Berlin.
The opening will take place with two performances on friday September 11 at 19.00 h.
“…When do we talk of a female gaze and of a female approach? What does it look like? I decided to engage the men of the EX-MÊKH-collective in this project in order to be able to hold the development of my work against the light of a male/female concept. Two shop windows next to each other, organized with work based on the male/female concept. I had discussions with Maarten Schepers and Kees Koomen about the difference in strategies, upbringing, social behavior and networking. When do we talk about expressing oneself with personal character and where do we observe the influence of gender?…”
(Ellen Rodenberg, 2020)
chmkoome's blog 