20 januari 2023
Bij deze een indruk van de werken die werden ingebracht bij de viering van de 1.000.060e verjaardag van kunst. De foto’s zijn lang niet allemaal helemaal gelukt, als het helemaal niks was heb ik het gelaten. Zo krijgt u in ieder geval toch een indruk en kunt u wellicht morgen nog even naar HOK Gallery om uw slag te slaan in de giftshop waar het werk tussen € 6,- en € 60,- te verkrijgen is!
11 maart 2022
Vanavond werden dus RUW! Issues 4 en 5 gepresenteerd bij de HOK Gallery. Een volle bak in een tentoonstelling die door Pim Piët fantastisch is ingericht. Deelnemers aan het magazine hebben erg goed werk ingeleverd en samen met de beide edities van het tijdschrift vormt dit een tentoonstelling die het misschien wel verdient wat langer te hangen dan dit weekeinde. Bij deze een indruk van de enthousiaste opening:
24 januari 2022
In de rustige Haagse Obrechtstraat in het chique Duinoord bevindt zich een verrassend sympathieke presentatieruimte waar met toenemende regelmaat een kleine presentatie wordt gemaakt. Verantwoordelijk hiervoor is Mark Peeters. Hij struint veilingen en marktplaats af om naïeve kunst te vinden en heeft inmiddels een indrukwekkende verzameling opgebouwd waarvan hij delen laat zien. Hij is de zoon van Henk Peeters, Zero kunstenaar. Hierdoor heeft hij veel mee gemaakt in de sfeer rond die beweging. Hij heeft nog steeds contact met kunstenaars rond zero. Ook beweegt hij zich in de hedendaagse kunst en dit alles leidt tot tentoonstellingen als bijvoorbeeld die met de verzamelde nieuwjaarskaarten van Jan Henderikse, schilderijen uit zijn verzameling naïeve kunst en, zoals die waar ik zaterdag was, een combinatie van foto’s van Monika Dahlberg en naïeve schilderijen van Eline van Dam.
Monika Dahlberg is bekend van haar Gatekeepers, beelden van poortwachters die duidelijk niet westerse invloeden hebben. Zij is zelf van oorsprong Keniaans en die invloed is in haar werk en voorkomen duidelijk te zien. Ze laat bij Sunday Wonders foto’s zien, otofoto’s, selfies met haar gezicht, haar lichaam , maar ook teksten, uitspraken. Heel actueel werk waarmee ze zich met het huidige discours engageert.
De schilderijen van Eline van Dam zijn ook de moeite waard en een mooi contrast met het werk van Dahlberg. Het zijn de herkenbare preoccupaties van een Nederlandse vrouw in het verleden die nog niet eens slecht geschilderd zijn waarbij ze zich in het zeegezicht verrassende vrijheden veroorlooft.
21 februari 2021
In een annex van het Hilton in Amsterdam namen André Smits en Monika Dahlberg gedurende drie weken hun intrek op uitnodiging van de Rotterdamse kunstenaar Herman Lamers. Zij waren daar om daar in het openbaar een installatie te maken waarvan de opbouw gevolgd kon worden. Bezoekers werden voor de gedane arbeid gefotografeerd en die foto’s van een oneindige rij bezoekers werden vervolgens op Instagram en Facebook gepubliceerd wat natuurlijk weer nieuwe bezoekers opleverde. Zo was ik ook nieuwsgierig geworden en toog ik de laatste dag van het project naar Rotterdam om De ruimte is een grote betonnen doos met pilaren en etalageruiten. Centraal in de ruimte werkte Monika Dahlberg aan haar “Gatekeepers” waarvan ik het derde exemplaar te zien kreeg: een groot sculptuur gemaakt uit overal gratis beschikbare kartonnen dozen. In de ramen stonden nog een aantal fraaie kleinere exemplaren op sokkels: mythische wezens gemaakt uit maatschappelijk overschot!
Hieromheen waren de hoge witte wanden gevuld met de zwerftochten van de Artist in the World, André Smits. Zoals genoegzaam bekend maakt deze kunstenaar foto’s van kunstenaars in hun atelier en publiceert die vervolgens op de site Artist in the World. Parallel aan deze activiteit maakt hij al enige tijd wandschilderingen waarvan hij een soort mind-maps maakt over zijn avonturen met de steden en de kunstenaars die hij bezoekt. Hij heeft daarvoor een effectieve techniek ontwikkeld die snel en doeltreffend is. als je zo’n grote moderne ruimte ziet waarvan de wanden geheel met die schilderingen zijn gevuld moet je wel onder de indruk raken van het geheel en daarnaast van het project dat beschreven wordt. Het geeft de indruk van een oer-grot en de gatekeepers van Monika Dahlberg passen daar naadloos in!
19 februari 2017
Opeens, als een duveltje uit een doosje, verscheen een tentoonstelling aan het chique Noordeinde in Den Haag waarin grote muurtekeningen, foto’s en fotocollages met elkaar tot een grote installatie zijn verwerkt. André Smits is al jaren als Artist in the World bezig kunstenaars in hun atelier te fotograferen, op hun rug wel te verstaan. Hij laat die foto’s ook regelmatig zien en doet dat in combinatie met een soort roadmaps die hij in monumentale groeisels op de muur schildert. Die tekeningen kom je inmiddels op diverse plekken in Nederland tegen en op foto’s zie ik dat datzelfde spul ook in het buitenland uitzaait. De actieradius is aanzienlijk groter geworden en het is fascinerend te zien hoe de atelier/galeriebezoeken zich organisch aan elkaar rijgen. De onderhavige tentoonstelling laat iets van Smit’s belevenissen in het Haagse zien: de namen van de gefotografeerde kunstenaars zijn in de tekeningen verwerkt en de foto’s hangen daar ook bij, een feest van herkenning voor wie de Haagse scene een beetje kent.
Bij het werk van Smits zijn ook foto’s en collages/assemblages van Monika Dahlberg gevoegd die prima combineren met zijn werk: eenzelfde schijnbaar archiverende zoektocht naar plaatjes die in sommige gevallen tot zelfstandige kunstwerken worden gecombineerd, ingekaderd door Smit’s tekeningen. Een gave tentoonstelling, hulde aan de galerie die haar smetteloze ruimte ter beschikking heeft gesteld voor deze installatie.
Een routebeschrijving uit het begin volgens mij.
Zo zijn de foto’s op de wand gehangen, met zelfs uw correspondent daartussen
Links de RKD en rechts Hans Ensink op Kemna
Zo is het werk van Monika Dahlberg er in verwerkt
met soms een zeer effectief spotje er op
of een ruig kader er om heen
De combinatie met de tekeningen van Smits werkt prima
En overal die bekende namen
chmkoome's blog 