Hoogtij

25 september 2020

Haags Hoogtij werd in ieder geval wat mij betreft overheerst door de sympathieke actie van Quartair: Geen Bloem Zonder Wortel, een Artist Support Fair die gepaard gaat met een manifest dat de zorgen over de huidige situatie voor kunstenaars in Den Haag duidelijk verwoordt:

“Om tot nieuwe kunst te komen is ruimte nodig om te creëren, letterlijk en figuurlijk. De
kunstproductie, daar begint het mee! Ruimte is essentieel voor een dynamisch kunstklimaat. ”

Een open call leverde veel kunstenaars op die voor een gunstprijs hun werk ophingen en dat het gewerkt heeft is te merken aan het feit dat meer dan 30 % van de tentoongestelde werken is verkocht. En het waren bepaald niet allemaal winkeldochters die werden getoond. Uit een gestage stroom bezoekers die in het weekeinde na de goed bezochte opening nog naar Quartair kwam blijkt in ieder geval dat er voldoende interesse is. Dat bleek overigens ook tijdens geheel Hoogtij, de gelegenheden die ik bezocht werden goed bezocht ondanks het weer en de toenemende Coronazorgen. Bij deze een kort verslag van mijn avonturen, te beginnen bij Quartair:

Erik Jan Ligtvoet doet aan sweaters zeefdrukken

Mèt een boodschap

Zelf heb ik twee schilderijtjes uit de Musen-serie opgehangen

En die hingen in een gezellig hoekje met John ter Horst en Nynke Koster

Astrid Nobel

Riet Vooijs

Machiel van Soest

Zeger Reyers

Nies Vooijs

Ingrid Rollema

Babette Wagenvoort

Annemieke Lauwerens

Ludmila Rodrigues

Ton Schuttelaar

Lula Valletta

Hanna de Haan

Ilse Versluijs

Een van de veroorzakers van dit gebeuren: Pietertje van Splunter

Topp & Dubio

Er was aardig wat publiek zo midden op de avond

Hans Konings

Rubins Spaans

Wieteke Heldens

Blanka de Bruijne

Stefanie Scholte

Katarina Konorovska

Ellen Rodenberg

Channa Boon

Harald de Bree

Na Quartair toog ik naar Nest voor de tentoonstellingBrook Andrew die is opgehangen aan de vraag in welke wereld je zou willen geboren als je een generatie zou overslaan. Naast de tentoonstelling wordt ook een publicatie uitgebracht met essays van schrijvers en kunstenaars over dit onderwerp. De keuze van kunstenaars is qua diversiteit wel erg verantwoord valt op. Maar het is een interessant geheel met werk dat ik zelf in ieder geval de moeite waard vind.

Brook Andrew: Smash it

Dramatische beelden met aboriginals in de hoofdrol, de eerste film waarin dit zo is. Dit wordt getoond in een verzameling beeldfragmenten waarin gevestigde waarden worden bevraagd.

Müge Yilmaz: A Garden of Coïncidences, een plek waar mensen bijeen kunnen komen en rituelen kunnen delen. het is gebaseerd op ’s werelds oudste bekende tempelcomplex dat in Turkije is ontdekt.

Simphiwe Ndzube: Entering the City of Mine Moon, een installatie oveer een persoonlijk utopia

met door de hele ruimte rondhangende figuren

Die alle kanten op bewegen

Terug van Nest kijk ik even bij Westend, de tentoonstellingruimet in de Spanjaardshof waar Dann Kuiper als Studio DNNK de vrije hand kreeg. Als designer richtte hij de ruimte in met elementen uit interieurdesign waarbij hij die elementen op onconventionele wijze gebruikt.

Zoals u hier kunt zien…

en ook in deze video van Amy Opstal waarin ze een woonhuis met de elementen uit de tentoonstelling hebben ingericht, zoals dit meubel dat van systeemplafondmateriaal is vervaardigd.

Ik was op weg naar 1646 waar een tentoonstelling is ingericht met werk van Jaakko Palasvuo in samenwerking met Viktor Timofeev, Misa Skalskis, Rachel McIntosh en Stephen Webb. De laatsten componeerden en speelden muziek die tijdens de tentoonstelling te horen is.

In een samenwerking met Viktor Timofeev werd een 3D installatie gebouwd met video en andere elementen.

In de video veel religieuze elementen, een eenzaam lam dat in een bloederig landschap verdwaalt..

Collages in diavorm

Even verderop in de video wordt met het beeld van engelen gespeeld

En dat gebeurt in de voorruimte ook..

De kunstenaar kan wel schilderen…

zolas u in de details kan zien

macht en authoriteit, opgehangen aan religieuze beelden…

Tot slot bezoek ik nog even de Helena waar P.S. een performanceprogramma laat zien. Ik ben juist op tijd voor de laatste performance van Ieke Trinks.

Zij is weer druk met streetjunk, blikjes van straat geplukt en platgestampt: dat geeft zo’n lekker geluid, bijzonder goed gedaan!

Hoogtij

Soundhouse

3 juli 2020

 

Soundhouse is een geluidsproject van Nico Parlevliet, geluidskunstenaar uit Dordrecht NL. De kunstenaar wees een uur van de dag toe aan vierentwintig verschillende kunstenaars, waarna hij deze kunstenaars vroeg het geluid van dat uur van de dag in hun kunstenaarspraktijk op te nemen. Het resultaat vormt het geluid van een dag kunstenaarspraktijk. Men kan naar de geluiden van vierentwintig kunstenaars luisteren op de Soundhouse website.

Nico Parlevliet nodigde ook mij uit en ik kreeg het tiende uur, van 09.00 tot 10.00 u CEST. Andere deelnemers zijn Andrew McNiven, Elise ’t Hart, Steve Giasson, Frans van Lent, Malou van Doormaal, Ricardo Huisman, Ieke Trinks, Laura Maes, Gilbert van Drunen, Manuela Porceddu, Harald Kubicza, Michiel van Bakel, Topp & Dubio, Moritz Ebinger, Ronald van der Meijs, Ienke Kastelein, Peter Bogers, Wouter Klein Velderman, Robert Lambermont, Eve Ariza, Erhard Hirt, Rob Bothof and Gaby Tjon a Tham

Soundhouse

Kauwgompje

19 maart 2019

In februari was ik bij de open ateliers in de Borgerstraat in Rotterdam waar ook Ieke Trinks was als gastkunstenaar. Zij liet bezoekers een voorwerp benoemen en vervolgens verpakte ze dat voorwerp met de naam die de bezoeker gegeven had en voegde het als kunstwerk toe aan haar presentatie. Ik had een stukje kauwgom genomen dat ze op straat in Den Haag had gevonden. Ze stuurde me een foto van het werkje, waarschijnlijk omdat ik haar tijdens “Het Binnenhuis” van Frans van Lent had gezien als performer.

Ieke Trinks: Kauwgompje – 2019

Ieke Trinks

Open Ateliers

10 februari 2019

Het valt niet mee om te kiezen uit het kunstaanbod in Rotterdam deze week. Ik besloot gisteren wat open ateliers te bezoeken, wat gebeurt er in het veld? Bij deze een beperkt overzicht met wat persoonlijke favorieten.

Om te beginnen het gebouw in de Borgerstraat. Hier het atelier van Niels Smits van Burgst, overladen met schilderkunst!

Op weg naar boven stuit ik op het werk van Robin Kolleman, blank en subtiel!

Maarten Janssen, die me hier uitnodigde, heeft een “work in progress” geïnstalleerd, over nationaliteiten en misschien nationalisme.

In de gang een affiche van Julie Müller, een kunstwerk op zich!

En van Michaela Lakova

Toine Klaassen installeerde op uitnodiging een werk en deed daar continu performances .

Ook Ieke Trinks werd uitgenodigd en zij organiseerde een winkel met democratisch bepaalde kunstwerken. Zo mocht ik een uitgekauwd stukje kauwgom als zodanig benoemen en de prijs daarvoor bepalen.

Vervolgens werd het in het aanbod van haar nering opgenomen

Gaaf werk was te zien van Johan Kleinjan!

Op naar de volgende locatie: Kunst en Complex waar een Raincar van Olaf Mooij de bezoekers opwachtte.

In het atelier van Joep van Lieshout werd een soort groepstentoonstelling gehouden met natuurlijk werk van de meester zelf, zoals deze boot uit 1983.

En, daar is ie weer, Ricardo van Eyk: When it Rains it Poors

Charlotte Schleiffert wachtte rustig op wat komen ging in een opgeruimd atelier

Met prima werk in twee…

En in meerdere dimensies

Bij Jeroen Kusters wat recente schilderingen

En prachtige recente woekeringen, mooi gepresenteerd.

V&B lieten hallucinante werken zien

Zoals ook dit paradijselijk tafereel

Lisa Blauwbroek doet het goed met haar even hallucinante tekeningen

En spontaan werk is haar ook niet vreemd

In het oude atelier van Marcel Swint is een tentoonstellingsruimte gecreëerd waar direct een fraai ensemble wordt getoond onder de naam Amber Solo Gallery. Hier met werk van huidige huurder Roland Spitzer en V&B

Vrijdagavond werden van Daan den Houter ritueel wat ice-paintings opgehangen en het residu krijgt een waarde op zich, hier in de context van werk van Elsemarijn Bruys

Let ook op de vloer en het tegelwerk

V&B: Europe’s everlasting End

En de prijslijst is op een T-shirt als oplage verkrijgbaar

Even verder laat Petra van Noort werk zien, woman-power!

Naast Niels Post’s tekstwerken op locatie

En een recent werk van hem, paste net niet op de beurs!

Beider werk combineert verrassend goed.

Een tekening op de gang die me wel aan stond van Marit Shalem?

Eveline Visser was er helaas niet, maar liet wel iets zien in het trappenhuis!

De gelegenheid was te mooi om AVL te laten schieten, als je zo’n monster voor de poort ziet moet je wel naar binnen!

Werk was uitgestald op het terrein, deze was ook niet mis!

Architectuur en organen, wat een combinatie!

Dit duiveltje is met het nodige gevoel voor esthetiek gemaakt

Deze bar binnen heb ik ook eerder gezien.

Het atelier is een waarlijke fabriekshal, on-Hollandse formaten!

Vervolgens het laatste station van de middag: Het Wilde Weten, waar Koen Taselaar o.a. werk van zijn periode in het EKWC laat zien

Verrassende totempalen in ingehouden kleuren

De Iraanse Sara Rajaei zag ik eerder in Nouvelles Images. In haar atelier laat ze werk zien van haar onderzoek naar censuur. Ze bekeek een boek van Milan Kundera en tekende figuren waarin de lichaamsdelen die uit de Iraanse versie van “The Book of Laughter and Forgetting”zijn weg gehaald expliciet worden weergegeven.

Dit is een print met hoofdstukken en tekstfragmenten die volledig zijn verwijderd.

Bij Simon Kentgens hang een ontwerp van een multi-culti-kiosk die in Dresden gebouwd gaat worden.

Met detailstudies van de ui die op de kiosk geplaatst wordt op een mooi tafeltje.

Dan het atelier van Jeroen Bosch met zijn conceptuele werk

En collage -achtige werken

Hij lijkt een Schwitters 3.0 in sommige werken

Tijdens een laatste biertje werden we vergast op avant-garde improvisaties op klarinet van uit het atelier van Simon Kentgens, muziek met een ziel van Johanna Monk!

Studios Borgerstraat

Kunst en Complex

AVL-Mundo

Het Wilde Weten

 

The Parallel Show

22 april 2018

The Parallel Show is een initiatief van Frans van Lent die eerder de aandacht trok met de Unnoticed Art Festivals waarin een aantal eerder verzamelde performancepartituren terloops in de publieke ruimte werden uitgevoerd. In aansluiting daarop leek het een goed idee om in een tentoonstellingsruimte, waar uit de aard der zaak al kunst getoond wordt voor een geïnteresseerd publiek, een aantal impromptu-performances uit te voeren: zonder vooraankondiging, on the spot verzonnen en uitgevoerd en zonder nadien ook maar iets achter te laten! Kunst parallel aan de bestaande expositie, maar als het ware in een andere dimensie. Een eerste poging werd uitgevoerd in de Kunsthal in Rotterdam samen met ieke Trinks en Ienke Kastelein. Het leidde tot veel enthousiasme en in de periode tussen 7 juli 2015 en 8 januari 2017 werden tien van deze Parallel Shows uitgevoerd op plekken over de hele wereld: Naturalis in leiden, M-Museum Leuven, de Tate Britain in London, de Archeological Site in Delphi (G), IVAM in Valencia (S), het Stasi Museum in Berlijn en The Cloisters in New York City. Telkens werd als host een lokale kunstenaar uitgenodigd  die plaatselijke collega’s bij de actie betrok. Van Lent kwam dan zelf ook met een genodigde en gezamenlijk werd de Parallel Show tot uitvoering gebracht.
Vandaag werd in de Kunsthal een publicatie over dit in de loop van de tijd organisch gegroeide project gepresenteerd, waardoor dit aan het Unnoticed Art project een mooie complementaire tegenhanger krijgt. In het boekje, dat werd uitgegeven bij Jap Sam Books, staan de diverse acties die zijn uitgevoerd beschreven, de acties die de deelnemers voorstelden en de eruit voortkomende ervaringen en drie meer bespiegelende teksten. Bij de introductie vertelde Frans van Lent over het project waarna een zeventien-tal teksten van deelnemers werden uitgevoerd door de drie originele deelnemers. Het was een inspirerende bijeenkomst van een actief performance-netwerk dat zeker meer van zich zal laten horen!

Van Lent vertelt!

ieke Trinks draagt voor

De teksten van de deelnemers werden performatief uitgevoerd met hier Frans van Lent, ieke Trinks en Ienke Kastelein

Ienke Kastelein

En hier een bijdrage van een auteur uit het publiek

De trotse initiator van dit alles toont het boekje

The Parallel Show

Verkrijgbaar bij Jap Sam Books

P.S.-This is Live

8 juli 2017

Door allerlei erg tevreden makende gelukkige omstandigheden kon ik het grootste deel van het performancefestival van P.S. niet volgen, maar na de toevallige ontmoeting woensdag wilde ik toch de afsluiting nog even zien. Een groot en interessant deel was al voorbij toen ik binnen kwam, maar het bijgaande heb ik nog meegemaakt.
Met veel energie heeft P.S. de discipline in Den Haag op de kaart gezet. Na eerdere try-outs in Ruimtevaart en in The Hague Youth Factory is nu van 25 juni tot 9 juli een periode van workshops en events georganiseerd met Haagse, nationale en internationale deelnemers. Het gebeuren verspreidde zich over de hele stad en met Quartair als centrum werd een interessant en levendig festival gepresenteerd dat zeker aansluit bij de ontwikkelingen in het kunstenveld en op de diverse kunstacademies. Hulde dus voor de organisatoren en deelnemers

Ieke Trinks: The nature of things Die dingen liggen in een cirkel op de grond terwijl Ieke rondjes loopt waarbij ze zich regelmatig omdraait om de andere richting op te gaan. Regelmatig pakt ze iets op en vraagt aan de omstanders wat het is. Dat wordt opgenomen en dan weer in een geluidscompositie terug gespeeld.

Hier zijn de meeste spulletjes alweer verdwenen, maar die cirkel vond ik wel mooi

Het duo Somer Meier speelde schaak, in slow-motion, zonder schaakbord. Een hallucinante performance in een tenenkrommend tempo waarin het duo gespecialiseerd lijkt te zijn.

In de kale ruimte van Quartair met de grijze vloer werkte het erg mooi!

Dan de afsluiting: de persconferentie van Topp & Dubio over hun woensdagmiddag op het plein uitgevoerde performance.

In een professionele setting kleedde het duo zich nog snel even om achter de microfoons en verklaarden zij zich nader, daarbij de documentatie niet vergetend.

Tijdens de bewuste performance werden lijnen getrokken van het standbeeld van Willem de Zwijger naar het ministerie van Defensie. Het materiaal bestond uit diverse kleuren vla.

De heer Dijks van het illustere duo verklaarde de diverse aspekten van het gebeuren. Met name de politieke en morele lading van de kleurkeuze werden grondig getackled.

Die vla werd heel precies uitgelijnd met lepels, overschot belande in een meegenomen emmer

Waardoor uiteindelijk een zoet geurend monumentaal accent op het Plein verscheen

Dat zelfs kaarsrecht over de fietsen van de beide heren liep.

Er was natuurlijk gelegenheid tot het stellen van vragen, waar kunstenaars en journaille graag gebruik van maakten.

Zo werd na de performance de wasstraat in de Binckhorst bezocht om de fietsen een stevige beurt te geven. Op de vraag hoe het Plein er bij lag na de performance verklaarden de kunstenaars dat niet te weten: ze waren niet meer terug geweest!

P.S.-This is Live

Unnoticed Art

31 januari 2015

In Dordrecht werd vandaag heel terloops in een Dordse stadsbus de publicatie gepresenteerd die gemaakt is naar aanleiding van het project dat door Frans van Lent als afstudeerproject aan het einde van zijn masters aan de HKU s werd uitgevoerd. Van Lent werd onlangs nog door Domeniek Ruijters in Metropolis M geïnterviewd over dit performancefestival. Van lent nodigde zijn gasten voor deze gelegenheid uit de bus te nemen en onderweg stapten twee kunstenaars in die “unnoticed” een performance deden. Dicht bij het eindpunt nam de organisator het woord en presenteerde het boekje dat in de geest van het project heel onnadrukkelijk de deelnemers, voorgestelde projecten en de ervaringen van de uitvoerenden samenvatte en het essay “Three Positions” dat van Lent schreef bevat. Er staan geen illustraties in, puur inhoudelijke informatie: hulde!

p1000219

De bus was aardig bezet

 

10502143_10152668224851149_1114911200079029273_n

Uw correspondent was zelf ook uitgenodigd een bijdrage te leveren: Unnoticed Retreat

10390980_10152668350676149_5009872158726491795_n

en ook Ieke Trinks voerde een actie uit

p1000221

Waarna de boekjes werden uitgedeeld aan deelnemers

Unnoticed publicatie-front

En zo ziet het boekje er dan uit!

Unnoticed Art Festival