Het was koud vanavond en de vijfenzeventigste editie was dientengevolge ook een wat tamme Hoogtij. Heel spectaculair was het aanbod niet, maar het is toch steeds bijzonder fijn om te zien wat de diverse podia te bieden hebben, dit jaar waren het er vierentwintig. Bovendien werd naar aanleiding van het lustrum weer eens een prijs uitgereikt: de Prix de Mer! De beoordeling vond plaats door twee jurykoppels die dus ook consequent twee prijzen ex-aequo uitreikten. De jury met Ramon Ottenhof (vermaard entrepreneur in beeldend Den Haag en medeverantwoordelijk voor het oer-Hoogtij) en Elisabeth de Vaal en een tweede jury bestaande uit Baraccaan en veel meer Ivo van der Vat en nog iemand die uiteindelijk Trixie en …ism de prijs waard achtten. Ik heb zelf wel wat gemist, maar bij deze in ieder geval een indruk:
Eerst bij West een tentoonstelling met vrouwelijke Koreaanse kunstenaars die in de tentoonstelling Hexed, Vexed & Sexed de positie van de vrouw in de maatschappij en natuur onderzoeken. Hier een tekening van Mackerel Safranski: Body Image
ik heb niet alle namen er bij gezocht, maar dit is van Eunsae Lee
de indruk is toch dat ze wel kan schilderen
en niet vies zijn van engagement: Theresa Hak Kyung Cha: Amer – (pre 1959 flag of the USA )
Een video met natuur en cultuur
En verslag van een performance, Theresa Hak Kung Cha: Aveugle Voix – 1975
Theresa Hak Kung Cha: Aveugle Voix – 1975
Een video van monotoon zingende vrouwen in een soort tredmolens
En lichamelijk bewustzijn is ook belangrijk
Nour Eddine Jarram is een van de door jongeren van 16 tot 30 jaar gekozen kunstenaars die in de tentoonstelling The Intern’s Choice figureren
Dat geldt ook voor een mooi schilderij van Albert Zwaan
Haags Zwitsers schilder Urs Pfannenmüller
en Koen Vermeule
Ook bij …ism Koreaanse kunst van Hee Sub Han
intrigerende beelden die zijn samengesteld door indrukken van de expositieplek
die ook ooit een biljartwinkel is geweest
Dat wordt dan in context geplaatst met zijn kunstenaarschap
en het proces
In de hal achter de ingang hangen wat schermen ondersteboven waarop acties in Den Haag worden getoond
Én dóórrr, naar HOK Gallery waar Sophia Boeschoten de performance Kill me uitvoert in de tentoonstelling Slumberland die ze samen met Renée van Roekel heeft gemaakt.
Vrouwelijke kunst
mooi gemaakt
met ook een mythische sfeer
Bij 1646 is de sfeer gedempt in Mulch Sleep van Görkem Yalim
een multi media installatie
met video’s
die met smaak is ingericht
alhoewel het niet goed fotograferen is.
Bij Eather Haga wordt getekend in een project waarin Marie Civikov met haar groepje afgestudeerden waarvan zij binnen het Apprentice-Master project master was afgelopen jaar. In Den Haag en in Sofia maken zij tekeningen. Waarbij het publiek mag participeren.
Er wordt driftig getekend in Aether Haga dat in het atelier van Civikov is gevestigd.
Werk van haar is dus ook te zien.
Bij het project is een mooi boekje gemaakt verkrijgbaar bij Marie Civikov
Om de hoek zag ik ook de resten van een performance van Mark van Overeem in Corneroh
Helaas was ik te laat, maar de resten intrigeerden wel!
Vandaag vond een tweede Equinox plaats, in Het historische Hof van Dordrecht. Equinox is een performancehappening, georganiseerd door 222lodge. Frans van Lent en Nico Parlevliet organiseren kunst-events onder deze naam, in dit geval naar aanleiding van het feit dat de nacht ervoor de zon loodrecht boven de evenaar stond op weg naar de Steenbokskeerkring. Op 26 maart werd de eerste Equinox op dezelfde locatie gehouden, in de stromende regen, maar ditmaal scheen de zon heerlijk in Het Hof en er was zelfs een aardig publiek dat de diverse acties waardeerde. Een delegatie performers was uit Duitsland gekomen, waar de avond ervoor ook een vergelijkbare manifestatie was gehouden. Zo bleek dat in Duitsland toch een heel eigen performancepraktijk is ontstaan, mede door theater, mime en dans beïnvloed. In Nederland is een meer conceptuele praktijk (waar ik mezelf toe reken) en absurdisme wordt hier ook meer gezien (zie bijvoorbeeld Topp & Dubio). Minimalistische acties zoals die van Frans van Lent zijn bij mijn weten vrij uniek, maar theatraal is het allemaal. Er waren op zijn minst twintig kunstenaars die tegelijk bezig waren in de besloten ruimte van Het Hof en dan nog bezoekers die zich spontaan aansloten. Het zorgde voor momenten van grote schoonheid, waar in een trage continue beweging kleurige doeken zonlicht opvingen en muziek en andere geluiden de impact van mijn eigen werk versterkte. Doordat ik zelf ook als performer actief was heb ik niet echt een verslag kunnen maken en niet alles goed tot me door kunnen laten dringen, maar ik vond het een bijzonder mooi en inspirerend gebeuren! Excuus ook voor het feit dat ik niet alle namen weet, maar ik zal ze allemaal in de tags noemen!
Een Dordse kunstenaar verwisselde zand met Pfas met schoon zand
Twee van de Duitse performers
Anne Kolbe uit Rotterdam
Marita Bullman uit Keulen
Dit waren twee Italianen die uit Keulen waren mee gekomen
Topp & Dubio vervingen het plaveisel
Frans van Lent schonk water uit een volle emmer
Deze performer werkte met water uit de emmer van Frans van Lent
Totaal met Anne Kolbe en een Engelse performer
Ik meen dat dit Peter Baren is
Totaaloverzicht
Een donker driemanschap
Topp & Dubio aan de arbeid
Totaaloverzicht
Ieke Trinks met nog een performer
Internationale samenwerking
En aan het einde werd alles weer in de oorspronkelijke staat afgeleverd
Ook deze pendant van het andere gat is weer opnieuw gelegd
Zelf heb ik soundbytes die ik heb opgetekend gedurende mijn “Walks to the Malieveld” ten gehore gebracht. Ik heb ook diverse van deze geluiden op briefjes geschreven en op Het Hof verborgen en ik heb geluisterd naar geluiden uit het verleden boven de Put en terzijde van het plein. Daarnaast maakte ik deze tekeningen van Frans van Lent en van Marita Bulmann.
Er was veel performance te genieten op Platforms Project 2022. De curatoren Adrien Chevrier en Tugba Varol stelden een programma samen voor de Association Théâtre Dionysos & Apollon dat gedurende de gehele beursperiode voort ging. Daarnaast hebben verschillende andere deelnemers aan de beurs performers uitgenodigd. Niet alles was brillant, maar er waren erg mooie voorbeelden van deze discipline. Ik heb ook lang niet alles gezien, maar hierbij toch een aantal voorbeelden:
Lucia Bricco: Self Continuity
De performer komt aan met een koffertje zet dat neer, haalt er twee pruiken uit en hangt die aan een kapstok
Na die evenals haar eigen haar gekamd te hebben
gaat ze er onder staan, heel lang
Na ongeveer drie kwartier pakt ze haar koffer tergend langzaam op en staat daarmee nog enige tijd onder de pruiken en vertrekt.
Costa Palamides: Aedos y Teatrela/Los dioses y los adioses Na een theatrale opkomst waarbij hij zingend en dansend door de ruimte aan komt zingt hij een aantal liederen in het Spaans
Telkens pakt hij een voorwerp uit het kruis dat hij centraal in de ruimte heeft geplaatst
Hij verwisselt maskers en liederen en danst door
Door de akoestiek in de ruimte en zijn krachtige stem maakt het een enorme indruk.
Iemand die ook zingt is Sofia Andronikos met Sacrifice. Zij begint haar bovenlichaam in te tapen en met de handen aan de enkels loopt zij zingend door de ruimte
In dit geval is het klassieke Griekse zang die veel indruk maakt
Irini Roumeliotaki doet een Den Houtertje met Stopping Time: gedurende een uur tekent zij tergend langzaam een lijn op de muur
Zaterdag hangt Cyrille Jacquin tekeningen op en laat het publiek er een uit zoeken. Vervolgens maakt hij een foto van ieder die er een deelneemt.
Zelf kreeg ik deze en hoefde het niet terug te geven zoals de bedoeling was.
Bij het Duits-Brits-Oekraiense Rythm Section zag ik dit doek
Daar bleek live geschilderd te worden met Jazz & Poetry
Op de laatste dag zag ik Vincent Meyrignac met een sculptuur bezig die ik ook erg waardeerde.
Sonia Delaunay: Cleopatra costume design for the 1918 Ballets Russes production of Cléopâtre, 1918 Lubov Tchernicheva as Cleopatra in Sonia Delaunay’s costume design for the 1918 Ballets Russes production of Cléopâtre, ca. 1918.
chmkoome's blog 