Tagarchief: Giorgio de Chirico

The Bay Area: Opening of the new SF MoMA

Posted on by

14 mei 2016

Bij toeval werd vandaag het nieuwe SF MoMA geopend, dat wil zeggen, de nieuwbouw die tegen het alweer oude gedeelte van Botta is aangezet. Dat museum van Botta had ik ook nog niet gezien, in de tijd dat ik er woonde was het museum voor moderne kunst van San Francisco ergens anders gelegen en was het wat mij betreft wat stoffig. Ik was ook erg nieuwsgierig naar het gebouw van Botta toen het geopend werd, maar ben in geen vijfendertig jaar in de VS geweest. Nu deze buitenkans zich voordeed ben ik met mijn perskaart naar de opening gegaan en heb voor de officiele opening rustig rond kunnen lopen. Ik vind het direct mooier en interessanter dan het NY MoMA en het samengaan van oud en nieuw is fantastisch gelukt in een druk bebouwd gedeelte van de stad. De collectie is ook breder dan ik had vermoed door mijn eerdere ervaringen, bij deze een indruk:

Nabij de persingang al direct indrukwekkend werk van Richard Serra

Onder een prachtige tekening van Sol Lewitt wacht het personeel op de crowd

Elsworth Kelly: Colours on a wall en Study for Ormesson beiden van 1950. In zijn tijd in Parijs bestudeerde Kelly stedelijke structuren en ook architecturale details als schoorstenen, viaducten en dergelijke

Robert Smithson: Island of broken concrete – 1969

Robert Smithson: Nonsite (Essen soil and mirrors) – 1969

Eva Hesse: Untitled or Not Yet – 1966

Robert Rauschenberg: White Painting (three panel) – 1951 Rauschenberg onderzocht de minimale vereisten om tot een schilderij te komen. John Cage noemde dit werk enthousiast “vliegvelden voor licht, schaduw en deeltjes” waarbij hij ze zag als ontvankelijke oppervlakken die reageren op de wereld er omheen. Hij zou hierdoor geinspireerd zijn tot zijn stuk 4’33” dat een jaar later in première ging

Clyfford Sill: PH 971 – 1957

Peter Voulkos: Tientos – 1957

Joseph Albers: untitled

Giorgio de Chirico: Les Contrariétés du penseur – 1915

Alexander Calder is goed vertegenwoordigd, zoals hier bij de hippe verticale groenvoorziening

en hier in zijn eigen ruimte

Fantastische presentatie!

Elsworth Kelly wordt gefeatured bij deze opening met ook recenter werk

Prachtige grote ramen in het trappenhuis geven uitzicht op de terassen

Elsworth Kelly: Spectrum I – 1953 en  Spectrum Colours Arranged by Chance – 1951-1953

Robert Ryman: Conduct – 1993

Richard Serra: 1-1-1-1 – 1969 – 1986

Buce Nauman: A Rose Has No Teeth – 1966 Een uitspraak van Wittgenstein. Origineel bedacht als een loden vlak dat aan een boom zou worden vastgemaakt waardoor het in de loop van de tijd in de boom zou verdwijnen.

Jasper Johns: Bridge – 1997

Robert Rauschenberg: Black Painting – 1952-1953 pendant van de witte schilderijen met hier meer nadruk op het oppervlak door onder de verf geplakte kranten

trap in de vide bij de overgang van het oude naar het nieuwe gebouw

Claudy Jongstra: Aarde – 2016

Het terras met cafetaria/restaurant van het museum op halve hoogte

Philip Guston: Nilit – 1977

Sol Lewitt met daarachter een grote Liechtenstein

William Kentridge: Drawing for II Sole 24 Ore (World Walking) – 2007

Michaël Borremans: The Hare – 2005

Doris Salcedo: Untitled – 1998

Raoul de Keijzer: Ice Birds – 2007

Mark Grotjahn: Pink and Yellow Face 808 – 2009

George Condo: Dancing Figures – 2015

Een gigantische balustrade op de bovenste verdieping,

en een monumentale hal als overgang naar het oude gebouw

Van buiten ziet het er zo uit

met aan de straatkant een smalle gevel

Aan de voorkant, uitkijkend op een plein het oude gebouw van Botta met daarachter de stralende nieuwbouw

Dan nog even naar de Yerba Buena Centre om een politieke tentoonstelling te zien

met o.a. werk van artiestencollectief Culture Strike: goedkoop, gemakkelijk en effectief

En een mooie installatie van Jorge Oteiro-Pallos: Old United Sates Mint – 2016 Dit in het kader van Slow Dialogues, Time Space and Scale van het uit Nederland afkomstige Slow Research Lab

Deze architecturale vormen zijn gegoten van materiaal dat zich in meer dan een eeuw heeft vastgezet op de schoorstenen van de SF-Mint, een overblijfsel van de California Gold Rush

Buiten voor het Jewish Contemporary Museum werken Latino’s aan een grote muurschildering

En in dat museum is een tentoonstelling over een van mijn helden: concertpromotor Bill Graham, die aan het roer stond van meer dan één groot event in de roerige jaren zestig. Dit is een heel vroege concertaffiche

Live at Fillmore East van de Allman Brothers Band is een van mijn meest favoriete rockplaten. Dit is de gitaar die Duane Allman, de snel na het concert verongelukte briljante gitarist van de band, bespeelde op die plaat. Filmore East was de oostkusttak van Fillmore West in San Francisco, een beroemde Ballroom waar veel Westcoastgroepen optraden. Beiden werden gerund door Bill Graham wiens herkenbare stem op veel concertopnamen te horen is in aankondigingen en en pogingen tot crowd-control.

De musea zijn dicht, maar na 17.00 u kan ik nog naar het Guggenheimfiliaal dat recent geopend is naast het nieuwe museum:

De handelaren voor de tempel als het ware die ook een graantje willen mee pikken: werk van Jasper Johns, Cy Twombly

en een groot werk van Bruce Nauman

Waarvan ook een weggevertje op papier te krijgen is.

Thuis gekomen klopt de politiek weer aan!

SF MoMA

Yerba Buena Centre of the Arts

The Contemporary Jewish Museum

Museum

Posted on by

30 december 2005

Deze vakantieweek ben ik voor het eerst sinds maanden weer eens in musea in Den Haag geweest, heb Aline Thomassen in het GEM gezien en heb later in het gemeentemuseum wat verrassingen ontdekt: De tentoonstelling van Arnulf Rainer met tekeningen uit zijn collectie outsider-art is erg verhelderend. Er zijn meer contemporaine artiesten die op de hoogte moeten zijn van wat in die wereld gebeurt, want ik meende diverse paralellen te ontdekken (of misschien zijn sommige contemporaine collega’s wel geïntegreerde buitenstaanders). Het werk van Rainer is indrukwekkend, de ontwikkeling binnen zijn werk is te volgen en oogt heel consistent, vooral de oudere tekeningen mag ik graag zien.

Van Constant is een overzicht te zien met veel werk uit zijn Nieuw Babylon periode. Na de uitzending van de ontroerende documentaire van Thomas doebele en Maarten Schmidt vorige week is het goed een aantal werken uit zijn oeuvre terug te zien.

Tijdens het rondzwerven in het Gemeentemuseum kom je altijd wel verrassingen tegen: zo bleek Philip Akkerman zijn portretten voor Vrij Nederland aan het Gemeentemuseum te hebben verkocht, in een zijzaaltje hangen ze met een aantal van de zelfportretten uit de collectie van het GM. In het zaaltje waarin regelmatig onderdelen van de Tritoncollectie worden getoond zag ik een prachtige pastel van Giorgio de Chirico, het is werk wat zelden te zien is in Nederland!

Philip Akkerman: portretten voor Vrij Nederland
Metafysisch stilleven – Giorgio de Chirico

Gemeentemuseum