16 oktober 2015
Op vrijdagavond werd in de grafische werkplaats aan de Prinsegracht de nieuwe expositie Haagse Portretten geopend door Geert-Jan Borgstein, werkzaam in het Mauritshuis en betrokken bij de tentoonstelling Hollandse zelfportretten – Selfies uit de Gouden Eeuw. Voor de tentoonstelling werden 10 Haagse kunstenaars uitgenodigd om een zelfportret te maken in vlakdruk, linoleumsnede of een combinatie van technieken. De kunstenaars, waaronder uw correspondent, maakten een in techniek variërende hoeveelheid aan zelfportretten. Daarnaast is een kleine tweehonderd linoleumsnedes te zien van Haagse burgers. Het is de bedoeling dat deze tentoonstelling de wijken in gaat met een soort pasfotohokje waaraan door burgers in de wijk gefabriceerde zelfportretten worden getoond. Het geheel is een verrassende en aantrekkelijke manier om mensen in contact te brengen met hun eigen creativiteit. Deze tentoonstelling is nog te zien t/m 23 nov: te zien op ma, wo, vr. 10.00-17.00 u.
Babette Wagenvoort: Zelf in context
Hier Geert-Jan Borgstein in gespek met deelnemers Philip Akkerman en Ewoud van Rijn
Philip Akkerman: Zo ik iets ben…
Ewoud van Rijn: Reflexivity: The mark of the subject
Jerney de Wilde: In your light I shine
Ondine de Kroon: Aanwezig, afwezig
Ilse Versluijs: Kali-me
Toyin Loye: Open your mind
Jos de L’Orme: Z.T.
Melle de Boer: Zelfportret met Bruce Lee-haar
Kees Koomen: In Summer
Class of 1976 (gedeelte althans)
Het ” pasfotohokje”
Burgerselfies, erg mooi allemaal!
Ik was pas laat in de stad, maar na de steeds maar drukke opening van de Haagse zelfportretten bezocht ik toch nog twee andere gelegenheden: eerst galerie Sophie waar Pim Piët werk liet zien dat verder gaat op de ingeslagen weg. In dit geval werkte hij samen met komponist Jerzy Bielski om tot nieuwe soundworks te komen. Naast de kompositie die te horen was ontwikkelt het werk van Piët zich ook verder, met name in de derde dimensie, wat de invloeden van o.a. Russische modernisten nog meer pregnant maakt.
Pim Piët: Turning Point
Pim Piët: Noise painting
Pim Piët: another Noise Painting
Tot slot Ruimtevaart waar voor het eerst sinds de verhuizing weer een tentoonstelling gehouden zou worden. Ik was nieuwsgierig naar de ruimtes en die verrasten nogal; Het zijn twee open gewerkte dozen die elkaar spiegelen in kantoor-achtige ruimtes . Het is de bedoeling daar intieme duo-presentaties te houden. Dit is een gegeven dat moet groeien, maar de eerste tentoonstelling smaakt naar meer: Pietertje van Splunter en Ellen Rodenberg maakten ieder installaties die niet echt iets met elkaar van doen hadden, maar op zich wel intrigeerden: schilderkunst ontleed. Van Splunter hield zich voor zo ver ik het zie bezig met een verloren gegaan portret van Elisabeth I van Engeland en Ellen Rodenberg liet in een verrassend ingehouden presentatie elementen uit haar werk zien. Onderdeel daarvan is een serie schilderijen die zij komende winter in de Beurs van Berlage tijdens This Art Fair wil tonen
Pietertje van Splunter: vier mogelijke portretten
Pietertje van Splunter: beeldarchief 1:1 7x op houten wand
Bette Midler als Elisabeth I
Ellen Rodenberg
Pietertje van Splunter: Galloping Horse (After Muybridge) – video
Ellen Rodenberg
Ellen Rodenberg
Grafische werkplaats Galerie Sophie Ruimtevaart Hoogtij
De cover ziet er zo uit
En dit is de achterkant, met de uitgave met dagboekfragmenten erin verwerkt
Voorin de zeefdruk
Foto’s van het atelier
Essays
Dit is een tekening uit het begin van de carrière als zelfportrettenschilder
Activiteiten uit de opleiding met illegaal originele tekeningen plakken, op de KABK met
En dan de schilderijen waaronder deze relatief recente exemplaren.
