29 september 2020
Dezer dagen verschenen: het niet te missen kunstenaarsdagboek van Philip Akkerman, een onthutsend verslag van de Werdegang van een kunstenaarscarrière, van de kunstwereld en van de indrukwekkende manier waarop de kunstenaar zijn roer daarin recht houdt. Het boek is te bestellen bij NAI bij onderstaande link!
18 februari 2020
Zoals gezegd wilde Lia Bender als cadeau voor haar afscheid een tentoonstelling maken met werk uit de collectie van HEDEN. Dit heeft ze kunnen doen en daarbij zijn ook wat bruiklenen en eigen werk in de tentoonstelling opgenomen. Heet is een enorm leuk geheel geworden met een breed beeld van wat HEDEN in de loop van de tijd heeft aangekocht en uitgeleen:
Eko Nogruho
Marius Lut
Willem Speekenbrink
Paul Citroen
Philip Akkerman
Uw correspondent
Stefanie Scholte
Aline Thomassen
Sigrid Calon
Hinke Schreuders
Mark Nagtzaam
Wederom uw correspondent
Nies Vooijs
Thom Vink
Nanda Runge
Hans van der Pennen
Krijn Giezen
Lieven Hendriks
Leon Adriaanse
Adam Colton
Hinke Schreuders
5 februari 2020
Art Rotterdam 2020 bestaat uit verschillende onderdelen: naast de beurs en Prospects & Concepts, dit jaar gecureerd door 1646’s Johan Gustavson, is er een Performancefestival in samenwerking met AVL. Dit festival is gecureerd door Zippora Elders. Ook Haute Photographie met foto’s en Object Rotterdam met design vinden in deze week plaats in respectievelijk Las Palmas en het HAKA-gebouw. En dan zijn er nog de nodige open ateliers en andere open instellingen. Er is kortom meer dan genoeg te doen om publiek van heinde en verre naar Rotterdam te trekken. Vandaag bezocht ik de persopening van de beurs in het van Nelle gebouw waarin dit allemaal uitgelegd werd door Fons Hof c.s. Daarna de beurs: veel buitenlandse galeries en naar mijn idee veel onrustige presentaties. Ik sprak met verschillende mensen over de strategie om alles te zien zonder iets te missen: die was bepaald niet vanzelfsprekend! Van wat ik zelf de moeite waard vond vindt u hier een overzicht:
Tijdens de presentatie van Prospects & Concepts sprak de directeur van het Mondriaanfonds, Eelco van der Lingen, en vertelde de curator van de presentatie van beursontvangers, Johan Gustavson om zijn uitgangspunten te verduidelijken. Even een Haags kwartiertje dus!
Bij We Like Art mooie maquettes van Leo Gabin: Real Estate (Foreclosure)- 2019
En mooi werk van Zaïda Oenema
Odoteres Ricardo de Ozias uit Minas Gerais maakt intrigerende kleine outsiderachtige paneeltjes
Emo Verkerk: Portret van Don Talayesva – 2017
Glanzende Dieleman!
Guilaume Bijl met wat Belgicismen om het meisje met de parel
Marjolein de Wit toont een mooie serie olieverven bij Gerard Hofland
Nu een keer in het echt: Anneke Eussen
Bob Boniës, still alive and kicking bij Vivid!
Johan Tahon
Bij Witte de With een mooie prent van Cecilia Vicuña: El Paro
Vreemde monochromen van Benedikt Leonardt bij het Duitse ASPN
Dürst Britt & Mayhew tonen o.a. mossels van Wieke Wester
en textiel van Paul Beumer
Niek Hendriks heeft kleur hervonden!
Een mooie kubistisch-achtige Akkerman bij Torch
Hoog achter een niet mis te verstane tekening van Peter Morrens bij Kristof de Clercq
Natalia Jordanova, de Bulgaarse deelnemer aan de NN-prijs met een soort techno-kunst die ook bij de prijs van de Deutsche Nationalgalerie te zien was
Ton van Kints stapelt zijn werk tegenwoordig en werkt het dan af met iets kleurigs. Het resultaat is wel erg goed.
Joey Ramone toont de Turkse Cihad Caner
met o.a. een Arabisch letterteken
Erik Sep bij Frank Taal met speels werk
en Mike Ottink met boekwerken dit maal
Achter Erik Sep hingen ook interessante schilderijen van Daniel Mullen
Michael Johansen bij Ramakers
Maurits van de Laar nodigde Susanna Inglada uit voor een solo
Een krachtige installatie laat ze zien
Cinnamon toont Just Quist met recent werk
wat ik wel verrassend vind!
Mooi ingehouden werk van machteld Rullens bij Martin van Zomeren
Die ook de huidige galerie – exposant Anne de Vrieslaat zien
en natuurlijk Navid Nuur
Katja Mater laat in Citizen M Projections haar nieuwe met de NN-prijs van vorig jaar gefinancierde film zien. Dit hangt buiten de galerie, te lezen van voor…
en van achter!
Jeroen Kuster feest in Roodkapje vrijdag en neemt daarvoor een aantal bands/DJ’s mee uit Frankrijk waar hij resideerde
Peter Jennes bij galerie Sophie van der Velde, goeie schilder zeg!
Bob Eikelenboom bij Barbara Seiler
En ook hier een grote Marcel van Eeden op canvas, nu ook met kleur…
en Tenki Hiramatsu
Bij Ellen de Bruijne ligt een vrouw op de grond van Pauline Curnier Jardin…
met beangstigende details
Zij brengt ook Klaas Kloosterboer
die met simpele ingrepen mooi werk weet te maken
èn Mauricio Limón de León die later ook in het performancefestival zal optreden. Hier laat hij portretten zien.
Bij de NN-awards Koen Taselaar als kandidaat
met een heel diverse presentatie.
Dan Prospects & Concepts dat wat meer helderheid bood in de irichting dan eerdere edities. Hier met werk van Annabel Kanaar dat persoonlijke ervaringen in verband brengt met universele sentimenten: A universal love story between two lobsters – 2019
Koes Staassen met nu grote tekeningen
Mooi verstild werk van Konstantin Guz
Die ook stenen verzamelt
Een grote installatie van Wouter van der Laan die zijn atelier verplaatst naar locaties
En daarmee erg goed werk laat zien
Suzie van Staaveren werkt met bomen
En Maud van den Beuken scande de Missisippi river om die door piepschuim uit te frezen hier te recreëren
Dit is dan een plakje uit de bodem als ik het goed begrijp. Echts de kunstenaar in gesprek met een collega
Ook Mickey Yang had een startstipendium en toont hier een deel van de installatie Closed Eyes die ze eerder in P/////AKT liet zien.
En dan nog een schilderijtje van Ralf Kokke die een nieuwe vorm van Hollandse schilderkuknst laat zien
En ter vergelijking van de sentimenten:
3 september 2019
Zondag vond ook de seizoensopening bij Maurits van de Laar plaats en het was meteen een knaller! Cedric ter Bals, een jonge Scheveningse tekenaar met een grote preoccupatie voor de, zoals de Fransen zeggen, Grote Oorlog mocht de ruimte vullen en hij nodigde daarbij Philip Akkerman uit. De heren hadden elkaar al eerder ontmoet op Art The Hague en zij konden het direct goed met elkaar vinden. Dat blijkt nu, want voor deze tentoonstelling zijn ze volledig los gegaan. Hun werk is helemaal met elkaar vermengd in grote wandcollages en tijdens de druk bezochte opening was een schiettent neergezet waarvoor de zoon van Philip de lakens uitdeelde en, als je raak schoot, een zelfportret van de door de schutter gekozen kunstenaar overhandigde. Daarnaast was de DJ-set van Akkerman van stal gehaald en het geheel werd zo een met haring en jenever overgoten feestje.
Ter Bals tekent scenes uit de wereld van Oskar von Balz, een soldaat uit de eerste wereldoorlog die ook wonderbaarlijk sporen nalaat in het heden , in Scheveningen, waar de tekenaar zelf woont en werkt. De tekeningen zijn gemaakt met kleurpotlood op papier en ogen bijzonder kleurig, wat gezien het onderwerp niet voor de hand ligt. Het past echter goed in de stripverhaal-achtige stijl waarin de avonturen van von Balz zich voltrekken.
Akkerman weeft daar zijn eigen werk tussen en dat voegt zich mooi in het geheel, de autobiografische elementen in het werk van beide kunstenaars lossen zo op in een wereldverhaal.
Maurits van de Laar scoort zo goed met een spannende en tot de verbeelding sprekende tentoonstelling en vooralsnog de opening van het jaar!
Een grote stroom bezoekers…
En Akkerman op zijn meest swingend achter de draaitafel
Voor zijn “backdrop” met behartenswaardige woorden van Gerrit den Brabander werd de tentoonstelling geopend door correspondent Vincent ’t Sas.
Ter Bals vond het prachtig allemaal
De kunstenaar is ook creatief met taal zoals hier in zijn portret van Philip Akkerman: Meine Farbe benne trotzdem op!
Ter Bals maakte in eigen beheer een stripboek over zijn held dat integraal op de muur gehangen is. De edities zijn in de galerie verkrijgbaar
De ruines suggererende achtergronden functioneren goed
Dit soort composities van ter Bals zijn energiek
en dit soort taferelen vindt je in elke oorlog.
Philip Akkerman draagt werk bij uit elke periode van zijn oeuvre. Het is fijn oude pentekeningen weer eens te zien.
De schiettent is populair, hier waagt Theo Jansen een kans: in een keer raak.
In de buurt nog fraai werk van Akkerman
En ook Zeger Reyers gaat er voor, ook hij schiet raak!
Bij het verlaten van de galerie valt me pas de gigantische teaser van Philip Akkerman op: in echte Weimar-stijl!
12 april 2019
Het Gemeentemuseum komt opeens met een tentoonstelling om de collectie in het zonnetje te zetten. Daartoe nodigde het museum van oorsprong Haagse kunstenaars uit met wat andere landelijk of internationaal bekende mensen om hun activiteiten in samenhang te tonen met hun keuze uit het museum. Het geheel mondt uit in een bijzonder aardige tentoonstelling die laat zien dat niet alleen blockbusters nodig zijn om het museum naar behoren te laten functioneren. Met die bezoekersaantallen zit het straks toch wel goed na die vermaledijde naamsverandering (die overigens nog even flink in het zonnetje werd gezet tijdens de openingstoespraak).
De genodigde curatoren zijn Jennifer Tee, Berlinde de Bruyckere, Tjebbe Beekman, Jan Taminiau, Marcel van Eeden, Philip Akkerman en Erik Kessels. Zij hebben een gevarieerd geheel samengesteld waarin soms ook eigen werk en soms alleen de museumcollectie figureert, bij deze een indruk:
Philip Akkerman’s werk is niet aanwezig in zijn presentatie, maar persoonlijk verlevendigt hij de opening met diepe bassen en hardcore disco!
Bij Marcel van Eeden staat het tekenen centraal met hier materiaaloefeningen van Paul Citroen die actief was in de Vorkurs van Bauhaus
De basis van het tekenen brengt mooie resultaten voort!
Een serie tekeningen van van Eeden ontbreekt niet, deze is uit een publicatie die hij vorig jaar in opdracht maakte. Hierin komt zijn oude zwierige Haagse stijl even terug om de hoek kijken.
Ook Nederlandse lesboeken van Citroen zijn te zien
Modeontwerper Jan Taminiau heeft de grootste ruimte ter beschikking en maakt daar theatraal gebruik van met eigen ontwerpen en textielproeven in combinatie met artefacten uit de collectie van het museum.
De ruimte van Berlinde de Bruyckere vind ik erg mooi, met werk van Richard Long
Een imposant werk van haarzelf
en het werk van Lee Bontecou, aan wie het museum eerder een solotentoonstelling wijdde. De Bruyckere kene het werk uit de V.S. waar de verwerking van textiel haar opviel en inspireerde.
Erik Kessels richtte een zal in met 19e-eeuwers. Voor elk werk legde hij een mat op de vloer met een inspiratie-tekst, om de bezoeker beter te laten kijken. Beetje flauw geheel vind ik het eerlijk gezegd.
Tjebbe Beekman ontwikkelt zich snel met hallucinante schilderijen waarin allerlei invloeden verwerkt zijn.
Zo is het werk van Isda Genzken belangrijk voor hem
En een priemend zelfportret van Max Beckman
Bij de ruimte van Philip Akkerman belanden we in het jaar 1913, hier een verrassende Mondriaan
Een futuristisch schilderij van Russolo
Een prachtige foto van ik weet niet wie
En deze kan ik ook niet plaatsen, maar de band met het werk van Akkerman lijkt me evident.
Een kunstenaarsslaapkamer uit de stijlkamers
met een mij onbekend schilderij van een vermoeid achterover leunend heerschap
Jennifer Tee heeft een mooie lichte ruimte met daarin eigen werk, dat van vrienden en dingen uit het museum
waarvan de donkere camera-achtige sculpturen me nogal aanspraken
1 december 2018
Gisteren vond Hoogtij weer plaats, de geleide groepen waren groot, het publiek in het algemeen enthousiast en naar mijn indruk ook heel behoorlijk en de presentaties bijzonder goed. Kortom: het was weer een fijn avondje Haagse Kuns!
Baracca stond om de hoek bij de grafische werkplaats met een “Sound Piece” van Una Hamilton Helle: Eerie!
De Grafische Werkplaats heeft een dertigtal grafisch ontwerpers en kunstenaars uitgenodigd een affiche voor Den Haag Creatieve Stad te maken. Zij maakten in de werkplaats een kleiner ontwerp in een door hen gekozen grafische techniek en daarvan werden grote affiches gemaakt die te zien zijn in de tramtunnel. Het grote werk was nog een stap teveel op deze drukke avond, maar de ontwerpen zagen er erg goed uit. Alweer een leuk project van de Grafische Werkplaats die inmiddels een erg vruchtbare wisselwerking heeft met het Haagse kunstenaarsveld en daarbuiten. Deelnemers zijn o.a. Zeloot, Bob van Dijk, Diederik Gerlach, Bernice Nauta, Akiem Helmling, Philip Akkerman en nog heel veel anderen!
Koud tegen elkaar gehangen op een grijs fond
U mag zelf kijken welk van wie is, in dit geval zijn er wat duidelijk aanwijsbaar (voor mij althans)
Zoals deze bijvoorbeeld
En ook deze mag geen grote problemen opleveren.
Deze is moeilijker, de rode vindt ik erg goed en die daarnaast ook!
Op naar Lief Hertje waar voor het laatst werk getoond wordt in de huidige ruimte. De gelegenheid is een tienjarig jubileum, het roer wordt verzet en ze willen op een geheel andere wijze gaan functioneren, wat bepaald nieuwsgierig maakt. Ze noemen het onthuizen. Voorlopig is dit een heel mooie keuze uit hun kunstenaars b.w.v. afscheid van het pand.
Nadine Stijns
Marleen Sleeuwits
Lana Mésic (met excuus voor de reflectie)
Deze installatie in het souterrain is waarschijnlijk van Pierre Derks
Vervolgens toog ik naar Dürst Britt & Mayhew waar Joseph Montgomery de tentoonstelling “Joe” heeft ingericht. Verrassend subtiel werk met een conceptueel randje. Mooi nieuws was dat de galerie de vertegenwoordiging van Willem Hussem hebben kunnen verwerven. Tijdens Hoogtij is in de voorruimte werk van Hussem te zien, wat een aangename ervaring oplevert. Ik heb maar geen foto’s gemaakt, je weet maar nooit.
Joseph Montgomery laat een algorithme zijn schilderijen bepalen, hij laat alleen zien wat hem bevalt
hetgeen tot fraaie resultaten leidt.
De spiegelbanen in het werk betrekken ook de omgeving en de toeschouwer in het werk.
De video van een zich in bad uitstrekkend figuur, gebaseerd op de minimale verbeelding van een mens met de wigjes die Montgomery ook voor zijn schilderijen gebruikt: het mechanisme wordt zelfs onder dit minimalisme levensecht!
Dan gaan we naar galerie Sophie waar de tentoonstelling “Frans” met o.a. werk van uw correspondent nog steeds te zien is. Het verslag van de opening tijdens de vorige Hoogtij is te zien onder de link. Ondanks de plotselinge deelname aan Hoogtij was het toch aangenaam druk aan de Paviljoensgracht.
Frans van der Steen: Z.T.
De volgende stop is vrij overweldigend: In the Grey Space in the Middle programmeerde P.S. het project “Embodiment of Time” waarin de belichaming van tijd dus het thema was. In de voormalige ruimtes van de Vrije Academie vonden een aantal performances parallel plaats met bekende namen als Jolanda Jansen, Larissa Bauge, Topp&Dubio, Somer Meijer en Yvette Teeuwen en ook anderen. De gelijktijdigheid gaf een aangename afwisseling van sentimenten die zich hier en daar mooi mengden, zelfs voor iemand die beperkte tijd aanwezig was zoals ikzelf.
Jolanda Jansen
Het duo Somer Meier had weer een trage gang met minimale handelingen in een terloopse afwisseling.
Terwijl de een haar kleding schikte, ging zitten en op de knieën ging schreef de ander op haar dij en op haar arm
Meri Hietala (F) arrangeerde aarde en suiker in een langzaam ritueel, totdat ze zachtjes opmerkte dat het goed was!
Topp & Dubio performden op video in een installatie die real en digitaal was en zich dus verdubbelde
Lisetteh en Myrthe verzwolgen pasta met van alles erbij in een verslag op video
Dan gaan we op naar de laatste halte aan het Helena van Doeveren Plantsoen. Billytown heeft een decembershow met vierentwintig kunstenaars die allemaal aan een kleurplaat met een papegaai gewerkt hebben. Inmiddels vindt ook het zij-programma “The Kitchen” in een volwaardige ruimte plaats waardoor dit platform/deze galerie weer op volle sterkte kan programmeren. Het kleurplaatproject heeft een interessant deelnemersveld en dus veel geslaagde “papegaaien”. Het is leuk om te zien wie wat heeft gemaakt en altijd gezellig om Billytown te bezoeken.
Een Pizzadoos met Billytown-kunst met edities van de kunstenaars die in Billytown resideren. Voor slechts 150 euri te verkrijgen!
Dezen wist ik al niet te plaatsen eerlijk gezegd
Maar als ik me niet vergis is dit Maaike Schoorel
Onmiskenbaar Lut
De ook in Den haag bekende Belg Lieven Seghers
Henk Visch mij dunkt!
Dit zie ik weer even niet, maar wel goed!
Afra Eisma?
“Between the Soup and the Potatoes” door het duo David Bernstein en Rosa Sijben. Heel passend in de vernieuwde Kitchen waar hapjes werden uitgedeeld in de mini-kitchen
en waar ook nog “echte” kunst te zien is van hun hand.
Wat bescheiden, maar wel interessant!
Dan mijn persoonlijke uitbuislocatie: Stichting Ruimtevaart. Ook Ruimtevaart is nu gevestigd in de school aan het van Doeverenplantsoen en nadat moeilijke verhuisacties en het bouwen van een nieuwe filmzaal en een expositieruimte nogal wat tijd namen is inmiddels ook Ruimtevaart in Full Swing. Eerder vonden al lezingen van Huib Emmer en Gilius van Bergeijk plaats en vandaag opende tijdens dit Hoogtij de tentoonstelling “New Boots and….” waarin werk van de deelnemers aan Ruimtevaart wordt getoond. De nieuwe ruimte, gemaakt door Maarten Schepers, blijkt bijzonder veel beter werkbaar dan de vorige, alhoewel ook die haar charme en mogelijkheden had. Met wat vers bloed en nieuw enthousiasme is toch weer een sfeervolle ruimte in elkaar gezet waar veel activiteiten mogelijk zijn.
Een bekend werk van Maarten Schepers
Mooi bescheiden werk van Albert Wulffers
Een intrigerend grijze installatie van José de Bruin
Deel van een mooie serie schilderijtjes van Paula van Zeggeren
Een gaaf exterieur (stadsgezicht) van Judith van Bilderbeek
Ook Jolanda Jansen werkt in Ruimtevaart
En Sanne Maes laat deze zelfportretten zien
Dit kleinere werk van Maarten Schepers was ook in de Jubileumexpo van Kunstpodium T te zien waar hij meester was in het Master-Apprentice Project
Henk Hubenet reisde in de V.S. en nam daar foto’s van mee
Willem Marijs’ werk is strak als altijd
10 oktober 2018
Supporters van ADO inclusief Philip Akkerman: spandoek ADO 2018/2019
Bijdrage Philip Akkerman
28 september 2018
Vanavond vond Hoogtij plaats, tijdens Art The Hague. Ook was mijn werk opgenomen in een tentoonstelling die vanavond opende waarin een aantal vrienden van Frans van der Steen werk lieten zien samen met werk van Frans zelf. Deze tentoonstelling vond plaats naar aanleiding van het feit dat deze Haagse kunstenaar 10 jaar geleden is overleden.
Kortom: een overladen programma dat ik ook niet heb afgemaakt, tegen 22.00 u ben ik afgehaakt met een griep die me nog een fors aantal dagen heeft bezig gehouden. Desalniettemin een indruk van wat ik nog mee maakte:
De aftrap vond plaats op Art the Hague, waar Philip Akkerman voorlas uit zijn dagboeken. Binnen afzienbare tijd wordt een selectie uit zijn dagboeken gepubliceerd bij 010 uitgevers.
Hoe goed die dagboeken ook zijn, ze worden pas echt goed als de kunstenaar met een waarlijk Reviaanse toon voordraagt.
Dan op naar Hoogtij: een van de nieuwe initiatieven in Den Haag is Trixie die vorige week opende met de tentoonstelling “Come as You Are”. Hier een schilderij in de beste Pop-Art traditie van Teun Verheij.
Centraal werd een performance voorbereid die ik niet heb kunnen bijwonen
Verheij had zijn werk op een wand met diagonale spiegelende vlakken geplaatst wat erg goed bij de schilderijen past.
Terzijde bevond zich een ruimte waarin een andere performance zou worden uitgevoerd door Yael levy en Nikos Kokolakis. Met stemvorken wordt op allerlei materialen getikt om een partituur uit te voeren die door Kokolakis is geschreven.
Een installatie van Maria Gabriela Batres begreep ik niet helemaal, maar Trixie lijkt een mooie aanwinst voor Den Haag.
Dan de tentoonstelling “Frans” in Galerie Sophie, ooit opgericht door Frans van der Steen zelf. Hier ziet u mijn eigen werk, herinneringen aan Frans in Den Haag en in Eygalières.
En hier een mooi paneel van Frans zelf
Jan Peter van der Wenden maakte deze wandelende man, kinetisch kunstwerk
Grafisch ontwerper Bob van Dijk maakte een serie piepkleine penseeltekeningen op basis van Frans’ favoriete toast: Op de kunst de dood en de liefde!
Hier twee voorbeelden uit “de dood”
Bob droeg ook vier van deze tekeningen bij
Robert Blok laat materiaalonderzoek zien
Enno de Kroon toont duiven die steeds minder eierdoos zijn
Harald van Noordt ziet tegenwoordig de Sorgue ook in Amsterdam stromen, alleen de kleur is toch anders
Maar het zijn wel fraaie werken
Bij de grote duiventil van Enno de kroon staan constant mensen, zoals hier deze habituées van Hoogtij
