2 februari 2023
Tagarchief: Joseph Albers
Madrid part 7: Arte americano en la colección Thyssen
27 februari 2022
Het Thyssen Bornemisza museum heeft op dit moment een tentoonstelling met Amerikaanse schilderkunst uit de collectie naar aanleiding van een onderzoek wat over dit onderwerp plaats vindt. Een interessante tentoonstelling met bijzonder werk van en aantal bekende kunstenaars, zeker als je zoals ik in de ontwikkeling van het modernisme in de VS bent geïnteresseerd.
In de tentoonstelling worden veel landschapsschilderijen uit de negentiende eeuw getoond: de immense natuur in het nieuwe continent is een prachtig onderwerp voor de schilders in die tijd. In de twintigste eeuw merk je echter dat de cultuur het over neemt. De Verenigde Staten ontwikkelen zich als maatschappij en de kunstenaars laten dat zien: het begint al met meer belangstelling voor de mens met portretschilderkunst en architectuur. Maar dan begint ook de stedelijke omgeving zich te ontwikkelen en ook de industrie en haar productielijnen worden onderwerp van de zich evenzeer ontwikkelende schilderkunst, net als de sociale problematiek die daarbij ontstaat. Door de Europese kunstenaars die in Amerika verschijnen wordt ook het modernisme geïntroduceerd en na de tweede wereldoorlog ontwikkelt zich een waarlijk Amerikaanse kunst met het abstract expressionisme en de pop art. In deze tentoonstelling wordt deze ontwikkeling heel mooi getoond.
Staging the World
7 juni 2019
bauhaus imaginista
8 maart 2019
Interaction
12 augustus 2018
The Bay Area: Opening of the new SF MoMA
14 mei 2016
Bij toeval werd vandaag het nieuwe SF MoMA geopend, dat wil zeggen, de nieuwbouw die tegen het alweer oude gedeelte van Botta is aangezet. Dat museum van Botta had ik ook nog niet gezien, in de tijd dat ik er woonde was het museum voor moderne kunst van San Francisco ergens anders gelegen en was het wat mij betreft wat stoffig. Ik was ook erg nieuwsgierig naar het gebouw van Botta toen het geopend werd, maar ben in geen vijfendertig jaar in de VS geweest. Nu deze buitenkans zich voordeed ben ik met mijn perskaart naar de opening gegaan en heb voor de officiele opening rustig rond kunnen lopen. Ik vind het direct mooier en interessanter dan het NY MoMA en het samengaan van oud en nieuw is fantastisch gelukt in een druk bebouwd gedeelte van de stad. De collectie is ook breder dan ik had vermoed door mijn eerdere ervaringen, bij deze een indruk:
De musea zijn dicht, maar na 17.00 u kan ik nog naar het Guggenheimfiliaal dat recent geopend is naast het nieuwe museum:
A Beautiful Confluence
5 november 2015
Black Mountain College und mehr
11 september 2015
Vandaag was EX-MÊKH klaar met het inrichten van de tentoonstelling Augentausch. We bezochten de tentoonstelling over Black Mountain College in Hamburger Bahnhof. Als je in Amerika hebt gestudeerd is de tentoonstelling een weerzien met vele bekenden: het instituut was baanbrekend in haar onderwijsmethodes, gevoed door de Duitse immigranten die de Bauhaus-erfenis met zich meebrachten. Veel nu beroemde Amerikaanse kunstenaars en schrijvers hebben er les gegeven of cursussen gevolgd en het is indrukwekkend om te zien hoe men, door samen te leven en bijvoorbeeld ook voedsel te verbouwen tijdens de oorlog (toen de fondsen achteruit liepen) zich toch wist te handhaven met een volledig met het dagelijkse leven geïntegreerd onderwijsprogramma. Doordat men vanuit een interdisciplinaire praktijk uit ging werden voor die tijd grensverleggende werken gerealiseerd. Nadat een aanvankelijk ontwerp door Walther Gropius en Marcel Breuer te duur bleek werd een faculteitsgebouw door A. Lawrence Kocher ontworpen en werden daarna andere gebouwen neergezet als onderdeel van het onderwijsprogramma. Vanaf het begin heeft de nadruk in het programma gelegen op experimenteel en op ervaring gebaseerd onderwijs en tijdens de zomercursussen die vanaf 1944 gegeven werden, werd vanaf het begin de nadruk gelegd op interdisciplinair werken met multi-media. Albers, Buckminster Fuller en John Cage ontwikkelden modellen hiervoor. Gastdocenten uit Europa als Erwin Panofski en Amadée Ozenfant en daarnaast ook onbekende Amerikaanse kunstenaars als Willem de Kooning, Robert Motherwell, Merce Cunnigham en David Tudor Een prachtige tentoonstelling in een voortreffelijke presentatie!
Een van de “events”in Berlijn was de opening van een presentatie van Paul McCarthy in het Schinkel Pavillion die avond. Dat paviljoen was moeilijk te vinden, omdat de ernaast gelegen opera wordt gerenoveerd. Het gevolg was dat je vanaf Unter den Linden via een kruip door-sluip-door weg in het paviljoen kon komen om daar via een smalle trap het hoofdwerk van de tentoonstelling te zien. Het was beestachtig druk, hierdoor moesten bezoekers eerst in de rij staan op dat trapje wat bepaald bijdroeg aan het effect dat bij binnenkomst in de eerste ruimte werd bereikt: Daar lag een onbeweeglijke naakte oudere man op een deur, het bleek een zelfportret van de kunstenaar te zijn dat hij op kenmerkende directe manier onder de titel Horizontal liet zien. Ernaast in een hoek lag een slappe rubberen mal, wat het maakproces van het beeld suggereert. Een nogal confronterend beeld.
Beneden waren twee ruimtes, een met een zestal videoschermen waarop te zien was hoe een naakt meisje op een tafel werd ge- en betekend bij wijze van voorstudie van een beeld. ” That girl T.G. Drawing Table Drawing” is de naam van de installatie die bedoeld is als voorstudie voor de beelden “That Girl T.G. Asleep en “That Girl T.G. Awake”. In de andere ruimte zijn een aantal afdrukken van gezichtsscans te zien die als portretstudie bij genoemde beelden horen, een high-tech tegenhanger van de tekenstudies op de tafel ernaast.