5 september 2018
Toen ik ver van hier opeens las dat galerie Nouvelles Images er mee zou stoppen moest ik eerst iets weg slikken. De zaak was zo lang een vaste waarde geweest in Den Haag dat de confrontatie met de realiteit hard aan kwam. Na het overlijden van Erik Bos leek het beleid zich met Marie Jeanne de Rooij wat meer aan het tijdsgewricht aan te passen en het wat chique beeld te veranderen met meer publieksvriendelijke activiteiten en nieuwe presentaties. Kennelijk was dat toch te laat om het tij te keren. De galerie leek zich altijd wat boven het gebruikelijke kunstrumoer te verheffen, maar de ontwikkelingen in de economie en in de kunstwereld zijn haar nu dus toch fataal geworden.
Omdat mijn eigen kunstpraktijk zich in de loop van de tijd nogal heeft veranderd kwam ik er wat minder dan eerder, toen ik zelf nog netjes bij een galerie exposeerde, maar toch heb ik er de drempel veel overschreden. In het begin was die drempel voor mij ook vrij hoog, maar ik ben me er gaande weg toch steeds meer gaan thuis voelen. Vanaf de eerste bezoeken tijdens mijn opleiding toen Ton Berends de galerie nog leidde zag ik daar kunst waar ik tegenop keek. Ik kreeg boekjes toegestuurd en ging naar openingen en bijvoorbeeld een middag met Peter Otto die de muziek van Morton Feldman liet horen of de presentatie van Insomnia, het boek met interviews met kunstenaars dat uit kwam ter gelegenheid van het vijftigjarig bestaan van de galerie. Zelf heb ik twee keer wat gekocht: een keer het beeldje met de hondjes van Carel Visser dat als editie uitkwam en dat ik samen met mijn vrouw kocht en een keer een foto van Jasper de Beijer die ik voor de aankoopcommissie van de Artoteek Den Haag verwierf. Dat gaf me wel een beetje het gevoel dat ik er bij hoorde en nu hoort de galerie er niet meer bij!
De galerie stopt nu deze week (t/m zondag) met een tentoonstelling van werk uit de eigen collectie die aanzienlijk is. met de opbrengsten willen ze de sluiting van de galerie op juiste wijze afhandelen waarbij ook de kunstenaars die aan de galerie verbonden waren recht wordt gedaan. De prijzen zijn voor de gelegenheid lager dan ze ooit waren. De tentoonstelling wisselt, omdat aangekochte werken direct meegenomen kunnen worden, maar het is een plezier en ook wel een beetje treurig er doorheen te lopen en werken te zien die in de loop van de tijd in de tentoonstellingen hebben gehangen. Bij deze een indruk van de stand van zaken vandaag:
Piet Dieleman: Z.T. (P13) – 2003-2004
David Vandekop: Z.T. – 1986
Richard Allen: Z.T. – 1979
Thorsten Brinkman: From the series portraits of a Serialsammler fltr – Rain McKeul and Diego el Renzo – 2017
Jasper de Beijer: Udongo (07-07) – 2009
Thorsten Brinkman: The Youngest – 2016
Willy Jolly: Bali – 2000
Nu met een solo in het Utrechts centraal museum – Michael Tedja: Z.T. – 1999
Michael Tedja: Luther – 2002
Jean-Marc Spaans: Z.T. – 2003
Vittorio Roerade: The wind in my Heart – 1999
Martin Mc Murray: Returning to nr. 1 – 2005
Ton Kraaijeveld: Z.T. – 1993
Eko Nogruho: I Am Living with Too Much Democratic – 2004
Diederik Gerlach: Tirol IX – 2008
Norbert Gontschowski: In Flandern – 2006
chmkoome's blog 