17 maart 2024
Vandaag opende een tentoonstelling met werken van Rien Monshouwer, een kunstenaar die bekend is in de Haagse kunstwereld. De tentoonstelling vindt plaats in galerie de Zaal en bevat zoals de naam al zegt werken uit verschillende perioden van Monshouwers carrière. Die carrière bevat behalve de schilderkunst, waar in deze tentoonstelling de nadruk op ligt, nog veel meer disciplines en ook maatschappelijke activiteiten. Zo was hij vroeg actief binnen het voor de Haagse kunstwereld belangrijke HCAK, cureerde diverse tentoonstellingen zoals Indizi Terrestri in het Palazzo Ducale in Mantua met diverse Haagse kunstenaars, was docent aan de KABK waar hij generaties studenten begeleidde die nu als kunstenaar functioneren en recent verblijdde hij ons met mooie korte geschreven observaties op de website Jegens & Tevens die nu helaas ter ziele is. Ik noem nu nog maar een persoonlijke keuze van activiteiten die me raakten. Die stukjes bevatten de gedempte sfeer en de weemoed die in het werk dat nu te zien is in Delft ook voorkomen. Sporen van wat geweest is, namen die met een gevoelig handschrift geschreven zijn in fragmenten van plattegronden, een route in de kantlijn van een abstract doek. En dat alles in vervagende kleuren die een patroon vormen van wat verdwenen is.
Zoals de kunstenaar traag en om zich heen kijkend in een lange jas voortbeweegt door het Haagse centrum ben ik hem vaak tegen gekomen en altijd heeft hij wel opmerkingen over wat hij onderweg heeft opgemerkt. Het werk laat diezelfde bedachtzaamheid zien en de tonaliteit van het werk heeft dezelfde dynamiek als de stem die de observaties verwoordt. Inhoudelijk denk ik dat hij laat zien wat de kunstenaar doet: hij beweegt, hij ziet, hij beschrijft wat hij ziet, waardoor hij geraakt wordt en wat hij zich herinnert en doet dat op minimalistische wijze. Wat hem opvalt is wat rest van het verleden, plekken, historie, kleuren. Een fremdkörper in de tentoonstelling zoals de installatie Gesloten café moet wel op dezelfde wijze tot stand zijn gekomen.
Er is ook werk op papier te zien waarin beweging wordt gethematiseerd. Die tekeningen zijn minimaal, soms met fotofragmenten en ook met tekst waarin de kunstenaar zich bij voorbeeld realiseert hoe de beweging zich voltrekt, of waarlangs de beweging plaats vindt, over het hoe en waarom en over het kijken. De band met de schilderijen is evident en het is een mooie aanvulling binnen deze tentoonstelling die met de schilderijen al een mooi geheel vormt.
chmkoome's blog 