28 september 2019
Gisteren vond Hoogtij plaats in Den Haag, de kunstroute langs platforms en galeries die ik normaal altijd volg. Dit keer was ik mede-organisator en onderdeel van MÊKH-web bij Quartair en had ik andere verantwoordelijkheden. Vandaag heb ik nog twee tijdelijke locaties bezocht waarnaar ik nieuwsgierig was, bij deze dus nog een klein verslag:
Bij Quartair was het rustig wachten op de crowd..
Die zich al snel zou aandienen, goede vrienden
Oude vrienden
Familie
Collega’s
Het ging de hele avond door met een constante stroom bezoekers
lest best: de Baracca cowboys
Mijn dagboek van de tentoonstellingsperiode groeit gestaag. Het werk daaraan verhinderde me rond te gaan op Hoogtij
Zondag ben ik nog bij …ism geweest waar dit keer Thomas Bakker werd uitgenodigd. Onder de naam “The place of sculpture in daily life” plaatste hij op diverse plaatsen in het huis uiteenlopende werken. Met als referentie “The Place of Sculpture in the House: Sculpture in the House” (Edmund Gosse – The magazine of Art – London,1995) trekt hij sculptuur en het maken van sculptuur de huiselijke omgeving van …ism binnen. Sculptuur is echter een breed begrip, de kunstenaar lijkt hier het huis naar zichzelf toe te halen door zichzelf te deconstureren en onderdelen van zichzelf, materieel en conceptueel, over het huis te verdelen. Dit zegt niet zo veel over de functie van sculptuur in de huiselijke omgeving als wel over de functie van de huiselijke omgeving voor de sculptuur en de maker hiervan. Wat hierbij een rol speelt is dat het huis in dit geval atelier van de kunstenaar is geweest waar het getoonde werk gemaakt is. Wanneer dat werk getoond wordt is het huis weer een tentoonstellingsruimte waarin onderdelen van de kunstenaar en het werkproces getoond worden. Een vrij fascinerend gegeven waar …ism met de gebruikelijke grootmoedigheid ruimte aan geeft.
In een tussenkamertje dat zo te zien nog under construction is wordt een film getoond. Het doet me sterk denken aan de oude film “les mains d’Orlac” met Peter Lorre
maar de kunstenaar lijkt de protagonist die vooruit voelend met zijn handen rondloopt in het huis
Dan volgt aan het slot een sleutel die het proces misschien in context zet
De ogen van de kunstenaar kijken alle kanten op
Op de gang hangen twee in brons gegoten doeken: de atmosfeer wordt niet meer bepaald door wat er op staat, maar door wat zich er om heen afspeelt.
De leidraad
Een editie van twee foto’s die bij de tentoonstelling verkrijgbaar zijn
De mal voor twee sculpturen die ter plekke gemaakt zijn. Het doet denken aan een KKK-muts op een schilderij van Philip Guston.
Twee halve dia’s op halfkleinbeeld
De met de mal gemaakte sculpturen zijn afdrukken van de arm van de kunstenaar.
Ze krijgen zo iets bijzonder archaïsch…
Dan was ik ook nog even met het project van Baracca. Zij gavenTon Kraaijeveld gelegenheid werk te maken bij het voormalig hotel “Het wapen van Dordrecht op de stationsweg.
Het pand waarin het hotel zich bevond
Kraaijeveld wist daar zoals verwacht wel weg mee….
chmkoome's blog 