4 juli 2021
Tagarchief: La Collection Lambert
Le sommeil n’est pas un lieu sûr/Imaginaria
21 augustus 2019
Myriam Haddad studeerde af in Parijs in 2017 aan de Ècole des Beaux Arts. De Syrische schilder, afkomstig uit Damascus, verliet haar geboorteland in 2012 om daar haar studie te vervolgen. In 2019 wordt zij reeds gevraagd voor een prestigieuze opdracht: de affiche te ontwerpen voor het beroemde theaterfestival van Avignon. Een jaar eerder was zij al door Yvon lambert uitgenodigd voor de tentoonstelling Rêvez #2 en nu toont ze na het ontwerpen van de affiche recent werk in de Collection Lambert in Avignon. Na eerder Claire Tabouret te hebben getoond brengt de Collection Lambert nu opnieuw een interessante vrouwelijke schilder. Zij schildert verhalen in figuratieve voorstellingen, waarschijnlijk een gevolg van de orale traditie die in het Midden Oosten bestaat. Die voorstellingen zijn in een krachtige expressieve en gelaagde stijl geschilderd waarbij het kleurgebruik bepaald ongeremd mag worden genoemd. Ik vind het enorm interessant werk en toon bij deze een indruk van wat ik zag:
Agonia – 2019
Debout 1 – 2019
Un ciel sans soleil – 2019
De kunstenaar confronteert constant grote en kleine formaten zoals hier .
Le Sauveur – 2019
Sopor – 2018
Van de Braziliaanse kunstenaar Vic Muñiz wist ik niet veel meer dan dat ik werken met irissen van hem in het Van Gogh-huis in Zundert heb gezien. Het waren fotocollages die tot reproducties van van Gogh’s irissen hadden geleid. De collages waren gemaakt met fotomateriaal waarvan de kleur en de structuur bijzonder effectief zijn gebruikt.
Bij de Collection Lambert zijn nu een grote serie met reproducties van klassieke schilderijen te zien die in de zelfde trant zijn vervaardigd. Alles ingelijst en achter glas, wat door de grote ramen en het felle Provençaalse licht in ieder geval problemen gaf met fotograferen. Het is een vrij indrukwekkende tentoonstelling die vragen stelt over authenticiteit en in hoeverre je jezelf klassiek werk mag toe-eigenen. Ik had de indruk dat sommige werken in een ander perspectief waren gezet, of waren het trompe l’oeuil werken die op een plafond hingen? Uiteindelijk neemt bewondering voor de effectieve wijze van materiaalgebruik de overhand zoals u in het weinige materiaal dat ik schoot kan zien:
Drie voorbeelden met reflectie
Vic muñiz: The immaculate conception, after Giovanni Battista Tiepolo – 2018
Nog een overzicht met een enthousiaste bezoeker
Archangel Michael, after Darko Topalski – 2018
met een close-up, om een indruk te geven van de techniek!
On aime l’art!
2 augustus 2017
In Avignon bij de Collection Lambert is door Éric Mézil een tentoonstelling samengesteld uit de collectie van Agnes B, modeontwerpster die recent in de De Luxe-bijlage van NRC uitgebreid aan het woord kwam over haar belevenissen.
Het is een bijzonder geslaagde tentoonstelling die een sterk persoonlijke signatuur heeft en indruk maakt door de keuzes die de verzamelaar uit diverse oeuvres heeft gemaakt uit wat een indrukwekkende verzameling moet zijn. De curator heeft de meer dan 400 geselecteerde kunstwerken ook nog op originele en intelligente manier verwerkt, zodat de expositie meer dan de moeite waard is en een mooi beeld geeft van New York in de tachtiger/negentiger jaren en ook een sterke Afrikaanse component en meer recente kunst laat zien. Naast deze tentoonstelling wordt ook een hommage aan de Frans/Marokkaanse kunstenaar Leila Allaoui gepresenteerd. Deze fotografe kwam om het leven bij een terroristische aanslag in Ouagadoudou. Verrassend sterk werk van iemand waarvan ik nooit eerder werk zag. Ook is er een groepstentoonstelling te zien met werk van Anselm Kiefer, Joseph Beuys, Lothar Baumgarten en Wolfgang Laib in het kader van het veertigjarig bestaan van het Centre Pompidou in Parijs. Deze tentoonstelling is opgehangen aan de serie “La vie sécrète des plantes” van Kiefer die in 2003 door Yvon Lambert gedoneerd werd aan het Parijse museum. |
Mocht u nog in de buurt van Avignon komen: een aanrader!
Leila Allaoui: installatie
Leila Allaoui: uuit de serie “No pasara” – 2008
Leila Allaoui: video
Chérie Samba: Voyage Clandestin
Seydou Keïta: Sans titre (Homme à la fleur) – 1959
John Goba: Ode e Lay – 1996
Vergeten aan te tekenen
In de mooie zaal met Sol Lewitt-muurtekening – Douglas Gordon: Bootleg – 1995 (The Smiths and Morrissey)
Max Natkiel: Paradisio-still
Claire Taboulet: make-up – 2015
Andy Warhol: Untitled (Boy in the zoo) – 1954-1958
Claire Taboulet: les mangeurs – 2013
Daniel Johnston: Captain America
Cameron Jamie: Untitled – 2005
Futura 2000: Angie – 1995
Alexander Calder: Sun – 1970
Roman Signer: Sand Column – 1995
Roman Signer: Sand Column – 1995
Mona Hatoum: Keffieh – 1998
Mona Hatoum: Set in Stone – 2002 (links het westen, rechts het oosten)
Dieter Roth: Sans titre – 1985
Dieter Roth: Sans titre – 1985
Robert Wilson: Bessie Smith, Breakfast Chair – 1988
Cyprien Gaillard: Pictoresque (Königsburg) – 2007
Pierre Klossowski: Scene du jeune Ogier et du commandeur de St Vit – 1982
David Lynch: Fix my Head, Head and Hand, Potemkin Dream – 2010
Suicide’s Alan Vega: Sons of Anarchy – 2012
Alan Ginsburg: Portrait of Bill Burroughs – 1953
Jean-Michel Basquiat: Z.T.
Alain Dister: Mijn oude leraar Michael McClure en Alan Ginsburg – 1998
Een fantastische Gilbert and George
Anselm Kiefer: Der Traumkönig
Joseph Beuys: Jajaja – Neeneenee Elders in het gebouw klonk het geluidswerk van deze tape
Wolfgang Laib: Maison de Riz – 1985
Achter – Anselm Kiefer: Die Rheintöchter – 1969-1989, voor Wolfgang Laib: Milchtegel – 1996-1999
Anselm Kiefer: La vie secrète des plantes – 2001-2002
Anselm Kiefer: La vie secrète des plantes – 2001-2002
Anselm Kiefer: La vie secrète des plantes – 2001-2002 (detail)
Au coeur
31 juli 2015
Ik bracht weer een bezoekje aan de collection Lambert in een stevig bewaakt Avignon waar het theaterfestival juist haar laatste voorstellingen toonde. Abdessemed in de Église des Celistins miste ik , maar hier is hij ook volop aanwezig:
Een mooi werkje waarvan ik de auteur niet kon vinden.
Adel Abdessemed: Coup de Grace voetballiefhebbers weten wel waarover het gaat!
Marcel Broodthaers: Bouteille à la mer
Adel Abdessemed: Drawing for Hope II
Adel Abdessemed: Solitude
Een aparte installatie van de Israëlische regisseur Amos Gitai: Cronique d’un mort annoncé. Het betreft een draaipunt in het Israëlische bewustzijn toen Yitzak Rabin werd vermoord door een extremist. De installatie geeft met documentair materiaal de morele chaos weer waarin het land is beland.
Met videoprojecties op plafonds, vloeren en wanden
wat vrij claustrofobisch werkt
Toch nog een keer, omdat ie zo mooi is: Claude Leveque: J’ai rêvé d’un autre monde
Hoogtepunt was voor mij de video Cuentos Patrióticos van Francis Alÿs uit 1997
met een situatischets van het Zócalo in Mexico D.F.
Jenny Holzer: Endgame, voor mij onbekend werk van een bewonderde kunstenaar
En daar is hij weer: Adel Abdessemed: Bristow – 2016
In de museale nieuwbouw niet veel interessants, hoogstens deze “Les Yeux”van David Shrigley op de vloer
La collection Lambert en Avignon
8 augustus 2015
In het gedeelte van het complex dat een keuze uit de collectie van Yvon Lambert toont is een indrukwekkende expositie te zien met minimalistisch top-werk en wat andere zaken. Een indrukwekkend geheel!
Stanley Brouwn
Robert Ryman
Agnes Martin
Van links naar rechts: Robert Ryman, Carl André, Lawrence Weiner
Vincent Ganivet op de binnenplaats van het nieuwe gebouw
Richard Tuttle
Miguel Barcélo
Jean Michel Basquiat
Anselm Kiefer (met de mooie titel “cette obscure éclairté qui tombe des étoiles”
Christian Marclay
chmkoome's blog 