Le sommeil n’est pas un lieu sûr/Imaginaria

21 augustus 2019

Myriam Haddad studeerde af in Parijs in 2017 aan de Ècole des Beaux Arts. De Syrische schilder, afkomstig uit Damascus, verliet haar geboorteland in 2012 om daar haar studie te vervolgen. In 2019 wordt zij reeds gevraagd voor een prestigieuze opdracht: de affiche te ontwerpen voor het beroemde theaterfestival van Avignon. Een jaar eerder was zij al door Yvon lambert uitgenodigd voor de tentoonstelling Rêvez #2 en nu toont ze na het ontwerpen van de affiche recent werk in de Collection Lambert in Avignon. Na eerder Claire Tabouret te hebben getoond  brengt de Collection Lambert nu opnieuw een interessante vrouwelijke schilder. Zij schildert  verhalen in figuratieve voorstellingen, waarschijnlijk een gevolg van de orale traditie die in het Midden Oosten bestaat. Die voorstellingen zijn in een krachtige expressieve en gelaagde stijl geschilderd waarbij het kleurgebruik bepaald ongeremd mag worden genoemd. Ik vind het enorm interessant werk en toon bij deze een indruk van wat ik zag:

Agonia – 2019

Debout 1 – 2019

Un ciel sans soleil – 2019

De kunstenaar confronteert constant grote en kleine formaten zoals hier .

Le Sauveur – 2019

Sopor – 2018

Van de Braziliaanse kunstenaar Vic Muñiz wist ik niet veel meer dan dat ik werken met irissen van hem in het Van Gogh-huis in Zundert heb gezien. Het waren fotocollages die tot reproducties van van Gogh’s irissen hadden geleid. De collages waren gemaakt met fotomateriaal waarvan de kleur en de structuur bijzonder effectief zijn gebruikt.
Bij de Collection Lambert zijn nu een grote serie met reproducties van klassieke schilderijen te zien die in de zelfde trant zijn vervaardigd. Alles ingelijst en achter glas, wat door de grote ramen en het felle Provençaalse licht in ieder geval problemen gaf met fotograferen. Het is een vrij indrukwekkende tentoonstelling die vragen stelt over authenticiteit en in hoeverre je jezelf klassiek werk mag toe-eigenen. Ik had de indruk dat sommige werken in een ander perspectief waren gezet, of waren het trompe l’oeuil werken die op een plafond hingen? Uiteindelijk neemt bewondering voor de effectieve wijze van materiaalgebruik de overhand zoals u in het weinige materiaal dat ik schoot kan zien:

Drie voorbeelden met reflectie

Vic muñiz: The immaculate conception, after Giovanni Battista Tiepolo – 2018

Nog een overzicht met een enthousiaste bezoeker

Archangel Michael, after Darko Topalski – 2018

met een close-up, om een indruk te geven van de techniek!

Collection Lambert

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.