11 december 2016
Parts Project heeft in de eerste drie tentoonstellingen tot nu toe abstracte schilderkunst en multidisciplinaire werken laten zien. De tentoonstelling die vandaag opende toont echter historische performance/videokunst. Het betreft een bepaald deel van het werk van Peter Bogers, namelijk de werken waarin hij van zijn lichaam gebruikt maakt om zijn artistiek onderzoek uit te voeren. Het oudere werk is hier en daar goed te plaatsen in een bepaalde tijd waarin fundamenteel werk werd gemaakt, het werk van Bruce Nauman is een goed voorbeeld van wat toen gebeurde. In het begin van Bogers carrière doet zijn werk daar ook wel aan denken, maar allengs laat hij naast zijn lichaam ook de technologie die gebruikt wordt een belangrijke rol spelen. De spanning tussen die elementen is wat het werk zijn kracht geeft. Voor mij is het echt een ontdekking, ik had voorheen nooit van Bogers gehoord, maar de performances en de installaties die nu in de tentoonstelling te zien zijn spreken me echt aan. Hieronder ziet u een aantal indrukken, ik zou zeker de tijd nemen om te gaan kijken, de tentoonstelling is zeer de moeite waard!
Video: Gelotologist – 2015, een recent werk waar in een blank overbelicht vlak nauwelijks elementen van een gezicht te onderscheiden zijn wanneer een lach als een ontploffing uitbarst en een opengesperde mond in al haar banaliteit te zien is.
Galeriehouder Cees van den Burg vraagt aandacht voor de officiéle opening van de tentoonstelling
En de kunstenaar luistert aandachtig naar het verhaal van Rantjie Tjan
die de tentoonstelling met veel respect voor de kunstenaar opent
Portret – 1992 (video-object)
Nog een video-object met zoekende vingers op de schermpjes, het geheel doet verrassend levendig aan!
Nog een video-object: Panoptical Delirium – 2007, om ’s nachts van wakker te schrikken als je droomt: je ziet eerst onderdelen van een oog langs komen, maar opeens kijkt het je aan!
Op de vloer twee zwarte gaten op een scherm, erin een ongedefinieerde zwarte vloeistof en opeens veranderd een perspectief doordat er zich lippen omheen krullen
Een grote, wonderlijke installatie: Medical Imaging – 2012, met overheersend technische onderdelen waarin zich levendige projecties bewegen
Bogers is zich heel bewust van de theatrale mogelijkheden van handen
Een vroeg werk uit 1980 meen ik, de kunstenaar hang aan de muur en de monitor toont zijn gezicht
In het werk Clayman (1990) gaat de kunstenaar op een langwerpig blok klei liggen en handen en voeten zetten zich van de hoeken af…
Waardoor de klei handen en benen krijgt doordat ze over de vloer wordt uitgesmeerd
En naar dit materiaal werd meer onderzoek gedaan zoals in een aantal video’s getoond wordt.
PARTS Project
chmkoome's blog 