30 november 2015
U heeft nog een rondje Amsterdam van me tegoed. Het Amsterdam Art Weekend was vrijdag nog niet goed begonnen of ik ging langs bij wat tentoonstellingen die me interesseerden. Daar zit niet de Rijksacademie bij, maar daarvoor had ik geen tijd en de praktijk leert dat we degenen die de moeite waard zijn al snel in het veld terug zien. Afgezien van het Stedelijk Museum waarover hier bij deze een indruk.
Als eerste bezocht ik De Appel om de kandidaten voor de Prix de Rome te bekijken. Wat mij betreft mag Magali Reus winnen. Het werk van Foundland komt niet ver uit boven een analyse van de situatie in het Midden Oosten, de installatie van Christian Nyampeta is sympathiek, maar je wilt graag zien waar het toe leidt en het werk van Hedwig Houben is naar mijn smaak tè geconstrueerd. Het werk van Reus verbindt onverwachte zaken met elkaar in een tot de verbeelding sprekende vormgeving.
Vervolgens het naar Stedelijk Museum en daarna ging ik op bezoek bij Hinke Schreuders die af en toe een bescheiden tentoonstelling maakt in een van haar kamers. In dit geval heeft zij Frank Halmans en Erwin Keustermans uitgenodigd voor een erg geslaagde presentatie:
Dan heb ik nog wat galeries bezocht, eerst Ron Mandos waar Hans Op de Beeck de tentoonstelling Eyes Closed maakte met sculpturale taferelen uit de bourgeoisie en erg mooie aquarellen.
Bij Stigter-van Doesburg is onder de titel “It’s not your paintings I like, it’s your painting” zijn in de galerie werken van vijf kunstenaars te zien. Schilderkunst in de 21e eeuw:
Bij Martin van Zomeren opende een nieuwe tentoonstelling van Navid Nuur onder de titel Context is the new content: als altijd erg de moeite waard !
Tot slot was ik nog even bij Andriesse Eijk Gallery om de collages van Marijn van Kreij te zien. Mooi en sensitief werk waarin de verworvenheden van modernistische kunstenaars en tekstfragmenten gecombineerd worden tot uitingen van onzekerheid en Range Anxiety zoals de tentoonstelling heet.