Art Rotterdam 2023

8 februari 2023

De officiële opening van Art Rotterdam miste ik door een vergeten tandarts afspraak, maar toen ik arriveerde ritselde het al van de BN-ers die juist werden toegelaten tot de beurs. Het begon druk en bleef druk tot ik weg ging en terecht, want deze editie straalde wat meer leven uit dan de voorgaande gelegenheden. Het publiek had er zin in en ook de galeries deden hun best met soms erg geslaagde presentaties. De beurs heeft een iets andere opzet met een beeldenplein wat centraal in de beursruimte is geplaatst wat de rest van de beurs overzichtelijk maakt. het lijkt dat er meer buitenlandse galeries zijn en een paar Nederlandse habitués zijn verdwenen, ik heb de indruk dat het geheel wat meer kan ademen. Buiten is een beeldenroute naar de ingang van de beurs georganiseerd met beelden die door de galeries zijn gesuggereerd. Ik begin daarmee om wat indrukken te tonen:

trendbeheer/Art Agent Orange plaatste werk van Luuk Smits. Hij zou zo bij het Malieveldproject kunnen mee doen!
Pim Palsgraaf via NL=US met Mycelium
Phoebus vaardigde Jan Smejkal af met tekstwerk.
Dat eerder bij Poetry International in de boom hing
De Aanschouw is aan haar toekomst aan het werken, hier de crew bij de mobiele Aanschouw
Met het overschilderschilderij, in deze vorm van Joop van ’t Hoenderdaal
Brinkman en Bergsma Cont. Art met Eugenie Boon
Krijn de Koning bij Slewe Gallery
Adam Colton idem dito
Monali Meher bij Lumen Travo, zij won de NN Art Award 2023
Keramiek ad infinito bij No Limits Art Castle met een keur aan bekende en onbekende kunstenaars.
Pauline Curnier Jardin bij Ellen de Bruijne die sowieso een aantrekkelijke stand heeft
ook met Daniele Formica en Lara Armacegui
Jochem Rotteveel doet het nu samen met Vermeer
Den Haag’s Glam Twins Dürst Britt & Mayhew hebben David Roth uitgenodigd met een overzicht van kleinere werken
en recent met bloemen geschilderde bloemschilderijen (hoe tautologisch wilt u het hebben?)
Anneke Eussen bij Tatjana Pieters
Heejsteck heeft een consistente presentatie met o.a. de Deen Claus Hugo Nielsen die een installatie op een Colenbrander plaatste
en natuurlijk mooi werk van V&B
Bij Frank Taal zijn uitsnedes uit de portefeuille te zien, mat hier Daan den Houter, Mike Ottink, Stef Rijs en Saminte Ekeland
Oey Tjeng Sit duikt plotseling op bij het relatief nieuwe Stevenson
Evenals Moshekwe Langa die recent in KM21 tentoonstelde
Vandenberge is een oude getrouwe beursganger met mooi werk van Clary Stolte
En wel heel fraai subtiel werk van Frank Halmans
Niels Post en Petra van Noort zijn te zien bij NL=US met groot en klein werk
Deze aquarellen van Robert Armstrong zijn te zien bij Kavanagh uit Dublin
Een Madrileense galerie met een werk van Jordi Alcaraz in de beste Spaanse materie-traditie
Jan Wattjes doet het heel goed bij Living Stone in Den Haag
Evenals Ton van Kints het nog steeds prima doet bij Ramakers
Maurits van de Laar heeft o.a. Susana Inglada
met een effectieve installatie van Susana Inglada
Tjebbe Beekman bij Grimm, gelaagd werk…
Wie zich afvroeg wat Michael Raedecker tegenwoordig doet….
Een mooi wandje van Sigrid Calon, in dit geval van keramiek
Joey Ramone laat werk zien van de Spaanse kunstenaar (?) die na het begin van de recente samenwerking met een Barcelonese galerie aan de presentatie met ook werk van Maurice Meeuwisse is toegevoegd.
Arjan van Helmond bij Galerie Gerard Hofland: Altijd goed!
Geen kwaad woord over Dick Verdult, hier met een foto van Ed van der Elsken bij Annet Geelen
Nogmaals de winnares van de NN Art Award, Monali Meher
Een mooie serie van Marijn van Kreij
bij Barbara Seiler
Dan nog even naar Prospects 2023 met Mattia Papp in de gang met zijn Atlantis project
Nico Riedinger met een schilderij en een sculptuur
Kimberly Dias
Lotte Wieringa

Art Rotterdam 2023

Art Rotterdam 2022

18 mei 2022

Vandaag opende de beurs voor pers, vips en genodigden. Dit gebeurt wat later in het jaar dan normaal, februari was nog te onzeker vanwege de pandemie. De beurs lijkt kleiner door wat aanpassingen in de indeling (die overigens een stuk overzichtelijker is). Er waren minder buitenlandse galeries, maar er is veel moois te zien. Eerder was ik bij ARCO in Madrid, maar mijns inziens is in ieder geval dit jaar Art Rotterdam spannender. Er zijn opvallend veel textiele werken, maar wat mij opviel dat er weer relatief veel schilderkunst te zien is en met name bij de Belgische galeries waarvan er een aantal acte de presence geven. Er zijn solopresentaties met video’s bij galeries onder de noemer Projections, maar ik heb in de beurs minder de neiging bij een video te staan kijken, zeker als het iets is als die van Guido van der Werve die een gevoelig onderwerp laat zien. Bij deze een indruk:

Hans Broek: Elmnina – 2021
Hinke Schreuders
Niels Post & Petra van Noort
Raquel van Haver
David Bade
Krijn Giezen: untitled – 1966
Bij Ellen de Bruijne ?
Daniele Formica: Magic, Madness, mania, man – 2022
Machteld Rullens: Box (turtle) – 2020 – 2022
Helen Verhoeven: Judith and her helper – 2018
De subtiele presentatie van Brinkman en Bergsma met werk van Inez de Braauw die ook is genomineerd voor de NN Art Award 2022.
Thierry Oussou: Workers – 2021
And the winner of the NN Art Award 2022 is: Vytautas Kumza
Maar van mij had Thierry Oussou ook mogen winnen!
Inez de Brauw won ook niet!
Pieter Paul Pothoven: Consignor Consignee
Pieter Paul Pothoven: Consignor Consignee
Heidi Ukkonen: Not that pretty – 2021
Flexboj & L.A.: Five Monkeys – 2021
Harry Markusse
Bert Boogaard: Pugin’s Memo’s – 2021 en Lint-Correctie – 2021
Een Rotterdams duo: Anne Wenzel en Charlotte Schleiffert bij Akinci
Waar ook Jaap van den Ende te vinden is.
Marijn van Kreij: Untitled (Picasso, the painter, 1963) – 2019
Peter Martens: Bijna Juist – 2021
Alexander Schabracq: Untitled – 2022
Anne van Boxxelaere: Stories – 2021
Een crowdfunding editie van Simon Funiwara bij Melly
En on the way back zijn er nieuwe portretten van Raquel van Haver in de stand verschenen
Ook buiten gebeurt van alles, waaronder de performer Toine ‘Dutch Bushman’ Klaasen met een installatie
en V&B (Alex Jacobs en Ellemieke Schoenmaker): Continental Drifter #3 – 2021 – 2022

Art Rotterdam 2022

After Daan van Golden

10 september 2021

De tentoonstelling die afgelopen weekeinde bij Parts Project in Den Haag is geopend werd gecureerd door Niek Hendrix en Robin Heyker. De aanleiding hiervoor is een gezamenlijke fascinatie voor de Rotterdamse kunstenaar Daan van Golden. Bij Heyker is dat vrij evident (zie bijvoorbeeld zijn papegaaischilderijen), maar bij Hendrix zag ik die niet zo snel aan komen. Zij hebben een aantal jongere kunstenaars die vergelijkbare sentimenten hebben of invloeden hebben ondergaan uitgenodigd samen met henzelf en werk van Daan van Golden een tentoonstelling te maken wat een mooi geheel heeft opgeleverd in het toch al steeds verrassende programma van de galerie. Er is veel werk te zien, maar niet overal is de band met het onderwerp meteen duidelijk. Wat wel duidelijk is, is dat de mentaliteit en een soort kernachtigheid in al het tentoongestelde werk te zien zijn die ook bij van Golden belangrijk waren. De tentoonstelling als geheel straalt daardoor ondanks de hoeveelheid werk toch een prettige rust uit en nodigt uit tot interpretatie. Het is zeker de moeite waard om te bezoeken, het werk is nog te zien tot 7 november.

Daan van Golden: Nepal – 1983/2013
Mirthe Klück: links 2017 – 2021, rechts I’ll Be Your Mirror – 2018
Ronald de Bloeme: Briefumschläge – 2004
Maurice van Es: Testimony III – 2018 – 2021
Daan van Golden: Marguerite – 2014
Richard Aldrich: Vuillard #1 – 2008
Marijn van Kreij: Untitled (Picasso, the studio-1955) – 2016
Daan van Golden: Tokyo/Dion – 1996 – 2016
Richard Aldrich: Two Bodies as One – 2019
Marijn van Kreij: Untitled (Nirwana) – 2006- ongoing
Fergus Feehily: The House – 2019
The guys that did the do met het lijdend voorwerp: Vlnr Daan van Golden – Mozart – 2010, Niek Hendrix: Study of a Window (The Tale of Zeuxis and Parrhasius) – 2021, Robin Heyker: Untitled (Black Redstart 1) 2021
Just Quist: Forming an Intention – 2019 en Formation of Colours – 2019
Magali Reus: Dearest (Short the Electric) – 2018
Links Alice Tippett: Hilde – 2020, rechts Daan van Golden: untitled – 1964
Indigo Deijman: Musée des instruments de musique- 2021

Parts Project

Positions

13 september 2020

In Berlijn was ook de Berlin Art Week dezer dagen actief. In dat kader vond ik het interessant wat de Berlin Art Fair onder de titel Positions te bieden had. Dat was veel, door omstandigheden was de beurs Paper Positions met werk op papier in april niet door gegaan en werd dus met de Positions beurs gecombineerd. Daarnaast was er Photo Basel/Berlin waarin Photo Basel als speciale gast werd uitgenodigd en Fashion Positions waarvoor twintig designers werden uitgenodigd zich te presenteren. Daarnaast in de marge nog een drietal gecureerde tentoonstellingen met werk van academiestudenten, goedkoop werk en geselecteerd werk van kunstenaars uit internationale galeries. Een ambitieus geheel dus waarmee de kunstwereld zich hier weer op de kaart wilde zetten. Opvallend was dat de echt grote spelers hier niet aanwezig waren en ik weet niet of het daardoor komt, maar ik was iet heel erg onder de indruk van het gebodene. Bij deze wat krenten uit de pap:

Raquel Maulwurf bij Living Stone

Aaron van Erp idem dito

Raquel van Havert is bekend van overdonderende schilderijen, maar hier brengt ze fotocollages bij ARTCO in o.a. Kaapstad

Foto op aluminium, maar even sterk als de schilderijen

Jan Smejkal bij Hilgeman.Art

Roger Ballen in de Photo Basle afdeling met bijzonder werk

Uit The theatre of apparitions, het zijn experimenten met diverse elementen uit de fotografie en glas

gebaseerd op tekeningen uit een verlaten vrouwengevangenis in Johannesburg.

Bij de geslecteerde internationale kunstenaars vinden we Marijn van Kreij

en ook zijn droedels mogen niet ontbreken.

Bij de academiestudenten vond ik dit werk van Elisa Manig sterk

Eenvoudig, maar toch aanwezig

op verschillende manieren!

En een onbekende serie van Marcel van Eeden bij een interessant platform: de oqbo paperfiles: een tafel met daa1 uitgestald werk op papier

. Wat op gepaste wijze werd gepresenteerd (ieder binnen in de hangars van Flügfeld Tempelhof droeg maskers).

Positions

Entre ’21

16 juni 2020

Na de sluiting van de tentoonstelling van Werner Cuvelier leek het seizoen afgelopen voor Parts Project. De algehele opluchting in de kunstwereld over het heropenen bleek echter tot een project te leiden waaraan meer dan tweehonderd instellingen deelnemen: Unlocked/Reconnected! Elke instelling toont onder die titel naast haar normale presentatie één werk dat refereert aan het begrip thuis. Cees van den Burg vond het reden Pim Voorneman uit te nodigen en zo het seizoen passend af te sluiten.
Voorneman denkt groot, zoals we bij eerdere gelegenheden wel hebben gezien, nu neemt hij onder de naam Entre ’21 bijkans de gehele galerie voor zijn rekening waarbij hij niet bang is voor de ruimte. Met minimale ingrepen verandert hij deze in een echo van weemoed en verlangen, precies de sentimenten die in ieder geval mij bevingen tijdens de quarantaine. Daarbij weet hij met de nodige associaties een gelaagd geheel te doen ervaren waarbij de ruimte optimaal meewerkt, knap staaltje!

Bij de ingang ligt onder de naam #1 Antichambre grof zand op de vloer waardoor je jezelf keihard hoort binnen knisperen! Entre in het Frans betekent tussen (wat je in een antichambre ook ervaart), maar ook “kom binnen” waarbij het verbeelde nabije verleden bedoeld kan worden, maar ook 2021 waarin hopelijk veel zaken anders blijken te zijn geworden.

In de nis ter rechterzijde staat een Blue Tooth speaker die de BBC Worldservice laat horen, # 2 How soon is now. De titel is van een song van de super-romantische neo-punk band The Smiths. Het geluid vult de gehele ruimte en voelt bijna als een massa. Ik zou me niet verwonderen als de Brexit ie continu speelt op de achtergrond van het wereldnieuws hier ook nog een rol speelt!

Achter in de ruimte, naast de deur naar de tuin hangt een kandelaar met een aantal brandende kaarsen

Onder de naam #3 La Calisto krijgt deze naast de natuurlijke weemoed die dit valse licht al oproept een nog veel bredere invulling.

Na deze ervaring kan de bezoeker in de zijruimte achter ook nog wat hoogtepunten zien uit de collectie van den Burg waarin een van mijn favorieten behoorlijk vertegenwoordigd is.

Marijn van Kreij met zeven Breughels over elkaar!

Robert Holyhead

Robert Holyhead

Voor de droedels van van Kreij had ik ook altijd al een zwak!

Mooie vellen met tekst en tekening

Parts Project

Ook in de Villa next Door

Art Rotterdam 2019

6 februari 2019

Ja, de galeries hebben het moeilijk en dat is te merken: veel werk voor de kleine beurs op Art Rotterdam en meer “corporate” werk bij de bedrijfscollecties. Een kleinere beurs ook waar ik de Intersections wel miste, maar ja, naast een aantal verbouwingen in de omgeving van het van Nelle gebouw is het ook financieel niet erg interessant natuurlijk. De Prospects & Concepts is maar een beperkte plaatsvervanger, maar daarover later meer. Hier een overzicht van de werken die mij aanspraken.

Lieven Hendriks: “Brick Wall” bij We Like Art

Die overigens weer fors uitpakte met werk voor ieder op een roze fond!

De 3D-paintings van Koen Delaere, die had ik graag wat beter en ruimer gepresenteerd gezien! De titels zijn ook de moeite waard: “Mud HoneySummer Small” en “Sparklehard”.

Aaron van Erp bij Livingstone: “De heldendaden van de Zwitserse Garde in de slag bij Lepanto”

Ook steeds minimaler wordend werk van Jan Wattjes onder de naam “Made in Vietnam”

The devil is in the detail bij Wattjes!

Handel, ja, maar wat voor handel! René Daniels: Fingerspitzengefühl – 1981 een klassieker en kennelijk nog steeds op de markt te verkrijgen!

Thomas van Linge: Fountain III, detail uit de 21e eeuw, herkenbaar kennelijk, want direct verkocht!

Jos van Meerendonk maakte een wandje waarin zijn reguliere werk door studies gecamoufleerd worden.

Marijn van Kreij met 56 Picassostudies, of is het één werk?

Emo Verkerk: Samuel Beckett in Den Helder, oud, maar goud!

Ik was onder de indruk van de presentatie van de NN Group Award Prijs, redelijk bescheiden opgenomen tussen de galeriepresentaties, maar met erg goede kandidaten die voor mij allen kandidaat waren. Hier werk van Matea Bakula

Die met suggestieve bewerkingen massa aanpakt

Waardoor bijvoorbeeld die betonnen balk gebakken lucht lijkt.

Femmie Otten is natuurlijk ook een prima kandidaat

Het is prachtig zoals zij de verschillende disciplines tot een eigen wereld weet te smeden

met een poëtische beeldtaal

Katja Mater, ook al zo goed! Dit vond ik wel een prachtig werk, de rest liet zich minder goed fotograferen.

Weer bij de galeries: Tom Claessen met een poezelig kuikentje

Die Ricardo van Eyk kom ik tegenwoordig overal tegen, maar zijn werk is wel de moeite waard!

Navid Nuur blijft hors concours, hier “Passing” – 2015

Anne Wenzel maakt met “Under Construction” (I can’t believe I still have to protest this shit!) deel uit van Now/Forever, de tentoonstelling die Hester Alberdingk Thijm maakte met kunstenaars die op de beurs presenteren.

Paul Kooijker: Eggs and other Rarities – 2018 Die tentoonstelling laat wel de bekende kunstenaars zien, waarvan ik dezen wel het best vindt.

Toch ook weer in Nederland: Michael Raedecker

Powerpainting van André Roiter

En nog een keer Anne Wenzel bij Akinci, nu met een betere indruk van de huid.

Diana Roig, verrassinkje!

Een krachtig schilderij van de jonge Belg Pieter Jennes: Get on Your White Horse and Get the Girls – 2018

Bij de Young Art Section was het kruip door sluip door, maar dat gaf wel ambiance, zoals hier bij van Gelder die Salim Bayri presenteert

Uit Goes brengt van den Berge altijd kwaliteit, zoals hier werk van Tamara Dees

Die ook deze installatie toont

Aangenaam: NL=US, met kunstenaars die ik al jaren waardeer. Op de voorgrond Pim Palsgraaf en daarachter Niels Post

Niels Post nu ook in kleur en meer design

Dit is ook wel een heel straffe van Niels

En ook nog een Palsgraafje, aangenaam minimaal en onder de arm mee te nemen!

Het grote werk van Palsgraaf uit een andere hoek…

Het werk op de achtergrond is van Willem Besselink, ook al een topkunstenaar! Installatie, schilderij en tekening over boeken.

Joey Ramone schiet weer raak met Momu & No Es

Mind-map op de vloer van het duo!

Bram Braams bij Frank Taal

Durst Britt & Mayhew bij Young Arts Section met Alex Farrar die doeken als met de zweetvlekken in beslapen onderlakens maakte

met hier en daar een bronzen boomstronkje er voor

En bewerkte teksten onder de naam ‘umble prints

De boomstronkjes ogen wel erg hulpeloos

Hier nog een heel effectieve presentatie, dit keer van galerie Rianne Groen. Tim Hollander maakte een design waarop werk van hier Wouter van der Laan

en hier van Wouter Venema en elders Lieven Hendriks

Onze wonderboy Niek Hendriks heeft bij Roger Katwijk werk waar vissen in zwemmen, wat op verrassende wijze combineert.

Hier komen wel wat vragen naar boven over hoe we dit nu moeten interpreteren, maar zoals Cage schreef: indeterminacy creates space

Ook recent bij Ramakers gezien: Jérôme Touron met hier “Incrustation” (blu)

Maurits van de Laar laat werk van Andrea Freckman zien

wiens 3D-werkjes ik ook steeds aardiger vind!

Stéphanie Baechler @ Josilda da Conceicao. Dit werk is van keramiek.

Nu we het er toch over hebben: Ramakers toont de Zweed Michael Johanssen en nog veel meer

Barbara Seiler houdt het dicht bij huis met een in-your-face-achtergrond èn werk van Marcel van Eeden

Naast ook werk van iemand die ik niet kan plaatsen, (Michiel Ceulers, tanx MvE) maar oogt goed!

Van Klaas Kloosterboer zag ik al veel werk, maar dit vond ik ècht top!

Art Rotterdam 2019

Apprentice Master Project # 13: Austerity

31 maart 2017

Vanavond was het de beurt aan nummer 13 in de reeks Apprentice Master tentoonstellingen, dit maal in de Willem II in Den Bosch. Meester is Marijn van Kreij en kunstenaars zijn Holly Shaw (Nottingham University), Michiel van Zavel (PXL Hasselt) en Nick Ernst (Fontys Tilburg). In een nogal overheersende ruimte kregen de kunstenaars het voor elkaar een subtiele tentoonstelling te maken met eenvoudige ingrepen zoals de titel van de tentoonstelling suggereert. De wanden zijn vrij gehouden, wat niet voor de hand ligt, maar het draagt erg goed bij aan de tentoonstelling en de intentie die de kunstenaars hadden. Door werk op de vloer, aan het plafond, tussen de ijzeren constructies en een geluidswerk wordt toch een beeld geschapen dat zich onttrekt aan de wat industriele ruimte zoals die is en zich vormt tot een vrije ruimte die het kunstenaarschap toont. Het geluidswerk van Nick Ernst, die incidenteel een vogeltje laat tjilpen is in dat opzicht illustratief.

Michiel van Zavel bewerkte de vloer met een ingenieus apparaat waarmee hij tekeningen maakte. Die tekeningen zijn gebaseerd op de constructie van het gebouw van de Willem II

Nick Ernst: Bird in Flight

Meester Marijn van Kreij maakt ad-hoc mibiles met gesorteerde resten uit zijn atelier onder de titel “Not much is thrown away because there really is no place to throw it”

Nick Ernst: Vessels

Holly Shaw: this one s, Holly maakte een video met allerlei “props” die ook in de ruimte opdoemen. Door subtiele ingrepen doet ze suggesties voor mogelijke sensaties die de kijker zouden kunnen bevangen.

Het werk van Michiel van Zavel vormt ook al door de gebruikte kleur van het pigment een erg goede ingreep in de ruimte

Over die kleuren die de kunstenaars gebruikten tov van die van de ruime kan je ook nog wel wat opmerken.

Een ingreep van Holly Shaw

Een werk van Marijn van Kreij

Met een fraaie titel

De video van Holly Shaw lijkt over verteerproces te gaan

De kunstenaar heeft het hier steeds over “My tongue” waar ze overdrachtelijk overheen lijkt te lopen

Nog een werk van Holly Shaw dat ik niet zo goed bij de rest wist te plaatsen

Dat lukt met deze ingreep beter

De directeur van de Willem II begint de opening

Waarna ze het woord geeft aan de nieuwe coördinator van Kunstpodium T, Klaartje Esch

Tot slot vertelt Marijn van Kreij nog iets over het proces dat tot deze tentoonstelling heeft geleid.

Op deze foto ziet u nog een totaaloverzicht

Apprentice Master Project