Art Rotterdam 2023

8 februari 2023

De officiële opening van Art Rotterdam miste ik door een vergeten tandarts afspraak, maar toen ik arriveerde ritselde het al van de BN-ers die juist werden toegelaten tot de beurs. Het begon druk en bleef druk tot ik weg ging en terecht, want deze editie straalde wat meer leven uit dan de voorgaande gelegenheden. Het publiek had er zin in en ook de galeries deden hun best met soms erg geslaagde presentaties. De beurs heeft een iets andere opzet met een beeldenplein wat centraal in de beursruimte is geplaatst wat de rest van de beurs overzichtelijk maakt. het lijkt dat er meer buitenlandse galeries zijn en een paar Nederlandse habitués zijn verdwenen, ik heb de indruk dat het geheel wat meer kan ademen. Buiten is een beeldenroute naar de ingang van de beurs georganiseerd met beelden die door de galeries zijn gesuggereerd. Ik begin daarmee om wat indrukken te tonen:

trendbeheer/Art Agent Orange plaatste werk van Luuk Smits. Hij zou zo bij het Malieveldproject kunnen mee doen!

Pim Palsgraaf via NL=US met Mycelium

Phoebus vaardigde Jan Smejkal af met tekstwerk.

Dat eerder bij Poetry International in de boom hing

De Aanschouw is aan haar toekomst aan het werken, hier de crew bij de mobiele Aanschouw

Met het overschilderschilderij, in deze vorm van Joop van ’t Hoenderdaal

Brinkman en Bergsma Cont. Art met Eugenie Boon

Krijn de Koning bij Slewe Gallery

Adam Colton idem dito

Monali Meher bij Lumen Travo, zij won de NN Art Award 2023

Keramiek ad infinito bij No Limits Art Castle met een keur aan bekende en onbekende kunstenaars.

Pauline Curnier Jardin bij Ellen de Bruijne die sowieso een aantrekkelijke stand heeft

ook met Daniele Formica en Lara Armacegui

Jochem Rotteveel doet het nu samen met Vermeer

Den Haag’s Glam Twins Dürst Britt & Mayhew hebben David Roth uitgenodigd met een overzicht van kleinere werken

en recent met bloemen geschilderde bloemschilderijen (hoe tautologisch wilt u het hebben?)

Anneke Eussen bij Tatjana Pieters

Heejsteck heeft een consistente presentatie met o.a. de Deen Claus Hugo Nielsen die een installatie op een Colenbrander plaatste

en natuurlijk mooi werk van V&B

Bij Frank Taal zijn uitsnedes uit de portefeuille te zien, mat hier Daan den Houter, Mike Ottink, Stef Rijs en Saminte Ekeland

Oey Tjeng Sit duikt plotseling op bij het relatief nieuwe Stevenson

Evenals Moshekwe Langa die recent in KM21 tentoonstelde

Vandenberge is een oude getrouwe beursganger met mooi werk van Clary Stolte

En wel heel fraai subtiel werk van Frank Halmans

Niels Post en Petra van Noort zijn te zien bij NL=US met groot en klein werk

Deze aquarellen van Robert Armstrong zijn te zien bij Kavanagh uit Dublin

Een Madrileense galerie met een werk van Jordi Alcaraz in de beste Spaanse materie-traditie

Jan Wattjes doet het heel goed bij Living Stone in Den Haag

Evenals Ton van Kints het nog steeds prima doet bij Ramakers

Maurits van de Laar heeft o.a. Susana Inglada

met een effectieve installatie van Susana Inglada

Tjebbe Beekman bij Grimm, gelaagd werk…

Wie zich afvroeg wat Michael Raedecker tegenwoordig doet….

Een mooi wandje van Sigrid Calon, in dit geval van keramiek

Joey Ramone laat werk zien van de Spaanse kunstenaar (?) die na het begin van de recente samenwerking met een Barcelonese galerie aan de presentatie met ook werk van Maurice Meeuwisse is toegevoegd.

Arjan van Helmond bij Galerie Gerard Hofland: Altijd goed!

Geen kwaad woord over Dick Verdult, hier met een foto van Ed van der Elsken bij Annet Geelen

Nogmaals de winnares van de NN Art Award, Monali Meher

Een mooie serie van Marijn van Kreij

bij Barbara Seiler

Dan nog even naar Prospects 2023 met Mattia Papp in de gang met zijn Atlantis project

Nico Riedinger met een schilderij en een sculptuur

Kimberly Dias

Lotte Wieringa

Art Rotterdam 2023

Top Floor

12 april 2019

Het Gemeentemuseum komt opeens met een tentoonstelling om de collectie in het zonnetje te zetten. Daartoe nodigde het museum van oorsprong Haagse kunstenaars uit met wat andere landelijk of internationaal bekende mensen om hun activiteiten in samenhang te tonen met hun keuze uit het museum. Het geheel mondt uit in een bijzonder aardige tentoonstelling die laat zien dat niet alleen blockbusters nodig zijn om het museum naar behoren te laten functioneren. Met die bezoekersaantallen zit het straks toch wel goed na die vermaledijde naamsverandering (die overigens nog even flink in het zonnetje werd gezet tijdens de openingstoespraak).
De genodigde curatoren zijn Jennifer Tee, Berlinde de Bruyckere, Tjebbe Beekman, Jan Taminiau, Marcel van Eeden, Philip Akkerman en Erik Kessels. Zij hebben een gevarieerd geheel samengesteld waarin soms ook eigen werk en soms alleen de museumcollectie figureert, bij deze een indruk:

Philip Akkerman’s werk is niet aanwezig in zijn presentatie, maar persoonlijk verlevendigt hij de opening met diepe bassen en hardcore disco!

Bij Marcel van Eeden staat het tekenen centraal met hier materiaaloefeningen van Paul Citroen die actief was in de Vorkurs van Bauhaus

De basis van het tekenen brengt mooie resultaten voort!

Een serie tekeningen van van Eeden ontbreekt niet, deze is uit een publicatie die hij vorig jaar in opdracht maakte. Hierin komt zijn oude zwierige Haagse stijl even terug om de hoek kijken.

Ook Nederlandse lesboeken van Citroen zijn te zien

Modeontwerper Jan Taminiau heeft de grootste ruimte ter beschikking en maakt daar theatraal gebruik van met eigen ontwerpen en textielproeven in combinatie met artefacten uit de collectie van het museum.

De ruimte van Berlinde de Bruyckere vind ik erg mooi, met werk van Richard Long

Een imposant werk van haarzelf

en het werk van Lee Bontecou, aan wie het museum eerder een solotentoonstelling wijdde. De Bruyckere kene het werk uit de V.S. waar de verwerking van textiel haar opviel en inspireerde.

Erik Kessels richtte een zal in met 19e-eeuwers. Voor elk werk legde hij een mat op de vloer met een inspiratie-tekst, om de bezoeker beter te laten kijken. Beetje flauw geheel vind ik het eerlijk gezegd.

Tjebbe Beekman ontwikkelt zich snel met hallucinante schilderijen waarin allerlei invloeden verwerkt zijn.

Zo is het werk van Isda Genzken belangrijk voor hem

En een priemend zelfportret van Max Beckman

Bij de ruimte van Philip Akkerman belanden we in het jaar 1913, hier een verrassende Mondriaan

Een futuristisch schilderij van Russolo

Een prachtige foto van ik weet niet wie

En deze kan ik ook niet plaatsen, maar de band met het werk van Akkerman lijkt me evident.

Een kunstenaarsslaapkamer uit de stijlkamers

met een mij onbekend schilderij van een vermoeid achterover leunend heerschap

Jennifer Tee heeft een mooie lichte ruimte met daarin eigen werk, dat van vrienden en dingen uit het museum

waarvan de donkere camera-achtige sculpturen me nogal aanspraken

Gemeentemuseum

Amsterdam

30 november 2015

U heeft nog een rondje Amsterdam van me tegoed. Het Amsterdam Art Weekend was vrijdag nog niet goed begonnen of ik ging langs bij wat tentoonstellingen die me interesseerden. Daar zit niet de Rijksacademie bij, maar daarvoor had ik geen tijd en de praktijk leert dat we degenen die de moeite waard zijn al snel in het veld terug zien. Afgezien van het Stedelijk Museum waarover hier bij deze een indruk.
Als eerste bezocht ik De Appel om de kandidaten voor de Prix de Rome te bekijken. Wat mij betreft mag Magali Reus winnen. Het werk van Foundland komt  niet ver uit boven een analyse van de situatie in het Midden Oosten, de installatie van Christian Nyampeta is sympathiek, maar je wilt graag zien waar het toe leidt en het werk van Hedwig Houben is naar mijn smaak tè geconstrueerd. Het werk van Reus verbindt onverwachte zaken met elkaar in een tot de verbeelding sprekende vormgeving.

Magali Reus: Leaves

Magali Reus: Leaves

Hedwig Houben: Personal Matters and Public Affairs

Hedwig Houben: Personal Matters and Public Affairs

Foundland: Failed Futures and Extended Borders

Foundland: Failed Futures and Extended Borders

Foundland: Failed Futures and Extended Borders

Christian Nyampeta: How to live together: Sequentia

Christian Nyampeta: How to live together: Sequentia

Christian Nyampeta: How to live together: Sequentia

Christian Nyampeta: How to live together: Sequentia

Magali Reus: Leaves

Magali Reus: Leaves

Vervolgens het naar Stedelijk Museum en daarna ging ik op bezoek bij Hinke Schreuders die af en toe een bescheiden tentoonstelling maakt in een van haar kamers. In dit geval heeft zij Frank Halmans en Erwin Keustermans uitgenodigd voor een erg geslaagde presentatie:

Frank Halmans

Erwin Keustermans

Erwin Keustermans

Frank Halmans

Erwin Keustermans: afscheiding

Erwin Keustermans

Erwin Keustermans

De beide kunstenaars

Erwin Keustermans

Erwin Keustermans

Frank Halmans

Dan heb ik nog wat galeries bezocht, eerst Ron Mandos waar Hans Op de Beeck de tentoonstelling Eyes Closed maakte met sculpturale taferelen uit de bourgeoisie en erg mooie aquarellen.

Video still

Als een theaterpodium

Geslaagde aquarellen

en een vanitaselement zit in alle werken

Zoals deze pauw die de galeriehouder aan een verzamelaar toont

Bij Stigter-van Doesburg is onder de titel “It’s not your paintings I like, it’s your painting” zijn in de galerie werken van vijf kunstenaars te zien. Schilderkunst in de 21e eeuw:

Tjebbe Beekman

Roman Wolgin

Helen Verhoeven

ook met een verrassend beeld

Aukje Koks

en het beeld van Verhoeven blijkt een Janus-kop

Bij Martin van Zomeren opende een nieuwe tentoonstelling van Navid Nuur onder de titel Context is the new content: als altijd erg de moeite waard !

Navid Nuur: Recaptured from the Collective

Navid Nuur: Rituals of the Rational – Late Cretacious period – 2015

Navid Nuur: Untitled 241014

Navid Nuur: Study 52-153 (The Eye Codex of the Monochrome)

Navid Nuur: The Meter is Present

Navid Nuur: Untitled

Navid Nuur: The Main Remain

En als laatste de speciale editie die bij elke tentoonstelling wel verkrijgbaar is, Navid Nuur: Context is the New Content

Tot slot was ik nog even bij Andriesse Eijk Gallery om de collages van Marijn van Kreij te zien. Mooi en sensitief werk waarin de verworvenheden van modernistische kunstenaars en tekstfragmenten gecombineerd worden tot uitingen van onzekerheid en Range Anxiety zoals de tentoonstelling heet.

Amsterdam Art Weekend

 

Amsterdam Art Fair

27 mei 2015

De Amsterdam Art Fair werd geopend en het blijkt een aangenaam overzichtelijk geheel te zijn waarvoor een veertigtal van de beste galeries in Nederland door Wim van Krimpen werd uitgenodigd hun waar uit te stallen. Dit gebeurde op de eerste en de tweede verdieping en op grondniveau is een sculptuur-tentoonstelling ingericht. Het kale garagegebouw vormde een uitdagend contrast voor de kunstenaars en voor sommigen werkte dit in hun voordeel en voor anderen was het misschien wat frustrerend. Zelf vond ik het een levendig geheel waarvoor iets grotere gebaren misschien meer geschikt zouden zijn geweest dan de soms bescheiden bijdragen die nu te zien waren, maar ja, het is wennen om als je werk in een beurs denkt te tonen het een gelegenheid is die ook de gekraakte ruimte van een kunstenaars-initiatief zou kunnen zijn.

Marleen Sleeuwits

Zeger Reijers

Johan Tahon

Olga Balema

Koen Tazelaar (foto Jeroen Bosch)

 

 

 

Lennart Lahuis ligt er lekker bij

Willem Spekenbrink verheft de eikel tot kunst

Rik Smits verdriedimensionaliseerde zijn stedelijke tekeningen

tot een soort witgewassen Gotham City

Roger Hiorns

Vervolgens het beursgedeelte dat, naar het mij lijkt, in de voormalige showroom van de Citroëngarage werd gehouden. Alles wit, wit-glanzende tegels op de vloer, het zag er wel opeens heel clean uit na de sculptuur-ruimte en dat deed de stands geen kwaad.

Vroeg werk van Herman de Vries (bij galerie Wit) paste daar naadloos in

Tim van Laere, de enige buitenlandse galerie die ik gespot heb, had een gave stand , met werk van Aaron van Erp (protégé van van Krimpen), Kathy Heck en een mooie Gelatin

Voor Anne Wenzel, achter Esther Tielemans

Ronald Versloot

Dirk Zoete

Evi Vingerling

Charlotte Schleiffert

Joncquil

Kees de Goede doet het met verf en roet

Voor Johan Tahon, achter Jan van der Ploeg

Dina Danish

Tjebbe Beekman

Links Navid Nuur, rechts Julliaan Andeweg

Navid Nuur

Julliaan Andeweg

Dan naar de tweede verdieping waar de kraak-esthetiek weer helemaal terug was. Dat weerhield gerenommeerde galeries er niet van om hun stand hier in te richten.  Aantrekkelijk gegeven is dat het pop-up Citroën restaurant zich daar ook bevindt.

Zinnelijk formalisme van Mariken Wessels

Rik Smits

Florian en Michael Quistrebert

Florian en Michael Quistrebert

Het chique restaurant op de bovenverdieping had daar zijn eigen kruidentuin ingericht

Pieter Paul Pothoven projecteert flinterdunne schijfjes Lapis lazuli en toont desolate foto’s van uitgeputte mijnen bij Dürst Britt & Mayhew

Bonno van Doorn

Lieven Hendriks

Een aangename keuken maakte fantastische hapjes

En op weg naar buiten stond een gigantische rij te wachten voor een garagedeur waardoor ieder erin en eruit moest, dat is wel een “dingetje”. Maar we kunnen toch wel concluderen: Van Krimpen doet het weer!

 Amsterdam Art Fair

Ook bij: trendbeheer

Lost Painters

Jegens & Tevens

Mr. Motley

It Might As Well Rain Until September II

9 juli 2013

Tjebbe Beekman

 

Galerie Diana Stigter