6 januari 2019
De eerste openingen vonden plaats vandaag: Maurits van de Laar begint het jaar grijs met een zweem kleur hier en daar. Het betreft een tekeningententoonstelling met werk van Rik Smits, aangevuld met werk van Robbie Cornelissen en Dirk Zoete. De eerste twee zijn kunstenaars die behoorlijk geobsedeerd zijn door architectuur, perspectieven en de tekenhandeling die zich naar het lijkt oneindig voortzet. Daarbij tekent Rik Smits ook 3D, dwz hij snijdt de gebouwen die hij tekent ook uit wit polystyreen en presenteert ze in grote hoeveelheden bij elkaar wat resulteert in grootstedelijke multiculturele massa’s. In zijn tekeningen van dergelijke metropolen verschijnen in felle kleuren getekende taferelen, als neonreclame’s in Aziatische megasteden. Die steden bevatten geen tekenen van menselijk leven, wat het geheel toch een beetje een post apocalyptische sfeer geeft. Gelukkig is daar ook nog het Belgicisme van Dirk Zoete wat in de tentoonstelling toch nog een lyrisch element inbrengt zoals ik dat graag zie!
Een maquette van een megastad voor een grote tekening van Rik Smits
Robbie Cornelissen: Cloud III (wat zegt dit plafond ons?)
Robbie Cornelissen: Japan I, die perspectieven van Cornelissen…
Dirk Zoete: Panoramic Landscape I, lyriek met eenvoudige middelen
Ook Jegens & Tevens was op bezoek, hier bij een mini-metropool van Rik Smits
Robbie Cornelissen: Underworld II
Dirk Zoete: Landscape (Early Industry)
chmkoome's blog 
Pingback: Tussen einde en begin #32: Rik Smits | Villa La Repubblica