Sculpture en fête!

20 juli 2021

De laatste jaren is in Frankrijk een golf aan privé-museums geopend, recent nog is de statige Bourse de Commerce in Parijs omgetoverd tot een etalage voor de collection Pinault (die ook al het Palazzo Grassi in Venetie voor die functie in gebruik had genomen) en is in Parijs voor de Fondation Louis Vuitton door Frank Gehry een representatief museum gebouwd waarin de collectie Vuitton is onder gebracht. Ook in het zuiden vinden we dit soort plekken: op het eiland Porquerolles bevindt de Fondation Carmignac en in de Luberon kan men op het wijngoed Chateau Lacoste een fraaie kunstverzameling zien. In het Provençaalse stadje L’isle-sur-la-Sorgue bevind zich een bescheiden museum, de Villa Datris. Het is een privé museum waar jaarlijks sculptuur tentoonstellingen worden gemaakt met behulp van de collectie van de stichter en president van de Fondation Villa Datris Danièle Kapel-Marcovici. Dit jaar bestaat het museum tien jaar en in de jubileumtentoonstelling worden werken uit de thematentoonstellingen tijdens de afgelopen tien jaar getoond. Het geeft een wat behoudend beeld van sculptuur in een overigens mooie villa met een prachtige tuin, maar je vindt er ook een bepaalde visie op sculptuur in Frankrijk: veel formeel werk, vanuit het materiaal gedacht. Recent komen er langzaam wat meer contemporaine aanwinsten bij, maar het blijft vooralsnog een museum dat je bezoekt en waarna je vervolgens op een terras mijmerend bij een glas rosé je afvraagt waar je het diner gaat nuttigen. Bij deze een persoonlijke indruk:

Een overzicht van de tentoonstellingen de afgelopen jaren.
Jaume Plensa: Nest III – 2012
Niki de Saint Phalle: Blue goddess Thoërris Hippo lamp – 1990
Annette Messager: Tentation – 2017
Tillman: T-41/09 H.O.C. (light blue) – 2009 en T-37/08 H.O.C. (red) – 2008
Overzicht eerste verdieping
Tadashi Kawamata: Collective folie La villette – 2014
Overzicht met werk van Sol Lewitt, Norman Dilworth, Silvie Reveillon, Sarah Oppenheimer en Francesco Marino di Teana
Liam Gillick: Anonymised production – 2008
Antonio Gagliardi: Maisons d’oiseaux – 2011
Laure Provost: Communication Branch – 2015
Dionisis Kavallieratos: Duck – 2016
Laure Provost: TV Mantelpiece – 2016
Robbie Cornelissen: The Labyrinth Runner – 2009
David Nash: Three Knobbers – 2016

Villa Datris

Hoogtij #2

31 mei 2021

Zaterdagmiddag was Hoogtij een heel wat bruisender gebeuren dan vrijdagavond, niet in het minst door het prachtige weer en de algemeen eufore stemming in Den Haag. Het was duidelijk dat ieder blij was om weer een galerie te bezoeken en bekenden te zien en ik heb daardoor van de tentoonstelling bij Parts Project niets gezien, een indruk daarvan volgt nog. Wat ik wel zag vindt u hieronder.

Ik had bezoek en het gezelschap was nog niet bij Quartair geweest, daarvan zag u eerder een verslag op dit blog. Op weg daar naartoe stapten we eerst bij galerie Ramakers binnen die werk van de Nederlandse kunstenaar Wido Blokland toont onder de titel Als het centrum de omtrek is. De kunstenaar heeft zich terug getrokken in Bretagne waar hij volop van sterrenhemels kan genieten zoals hij als kind deed op de waddeneilanden. Die fascinatie heeft tot enigszins esoterisch werk geleid wat zeker de moeite waard is om te zien, ook al door het diverse materiaalgebruik.

It is Yourselves You See and What You Are – 2021
Tautology (Sun) – 2019
?
Chymische Hochzeit (nigredo, purgatio, destillatio, regeneratio) -2020
For your Eyes only (Sohum 3) – 2020
zaaloverzicht met publiek

Vervolgens op naar galerie Maurits van de Laar waar een combinatie van werken van Karin van Dam en Robbie Cornelissen te zien is onder de naam Places we have never been before. De kunstenaars hebben eerder samen tentoonstellingen gemaakt wat niet verwonderlijk is, want het werk combineert heel mooi. Toch maken zij verschillende ontwikkelingen door die in het geval van Cornelissen resulteert in een overgang van strakke architectonische ruimtes naar abstractie. Die abstractie lijkt een focus op de structuren die hij eerder gebruikte om vlakken op te vullen en nu apart toont. In het geval van Karin van Dam zien we een toename van organische vormen en gebruik van textiel wat elkaar mijns inziens versterkt. Een mooie en ook wel enigszins verrassende tentoonstelling tentoonstelling!

Karin van Dam: Cladonia fimbriata – 2021 met een grote tekening van Robbie Cornelissen erachter: The Waiting Room MvdL – 2021
Robbie Cornelissen
Karin van Dam
combinatiewand
Robbie Cornelisessen: Places (red) – 2021
Achterruimte

Galerie Maurits van de Laar

This Must Be the Place

6 januari 2019

De eerste openingen vonden plaats vandaag: Maurits van de Laar begint het jaar grijs met een zweem kleur hier en daar. Het betreft een tekeningententoonstelling met werk van Rik Smits, aangevuld met werk van Robbie Cornelissen en Dirk Zoete. De eerste twee zijn kunstenaars die behoorlijk geobsedeerd zijn door architectuur, perspectieven en de tekenhandeling die zich naar het lijkt oneindig voortzet. Daarbij tekent Rik Smits ook 3D, dwz hij snijdt de gebouwen die hij tekent ook uit wit polystyreen en presenteert ze in grote hoeveelheden bij elkaar wat resulteert in grootstedelijke multiculturele massa’s. In zijn tekeningen van dergelijke metropolen verschijnen in felle kleuren getekende taferelen, als neonreclame’s in Aziatische megasteden. Die steden bevatten geen tekenen van menselijk leven, wat het geheel toch een beetje een post apocalyptische sfeer geeft. Gelukkig is daar ook nog het Belgicisme van Dirk Zoete wat in de tentoonstelling toch nog een lyrisch element inbrengt zoals ik dat graag zie!

Een maquette van een megastad voor een grote tekening van Rik Smits

Robbie Cornelissen: Cloud III (wat zegt dit plafond ons?)

Robbie Cornelissen: Japan I, die perspectieven van Cornelissen…

Dirk Zoete: Panoramic Landscape I, lyriek met eenvoudige middelen

Ook Jegens & Tevens was op bezoek, hier bij een mini-metropool van Rik Smits

Robbie Cornelissen: Underworld II

Dirk Zoete: Landscape (Early Industry)

Galerie Maurits van de Laar

Sculpture en partage

18 augustus 2016

Dit jaar heeft de Villa Datris in l’Ise sûr la Sorgue een jubileumtentoonstelling. De door Danièle  Kapel-Marcovici en Tristan Fourtine begonnen stichting bestaat vijf jaar en laten een aantal sculpturen zien die ze in die periode hebben verworven en daartussen zijn een aantal werken geplaatst die in de afgelopen jaren in de zomertentoonstellingen te zien zijn geweest. Daarin zijn veel recente vormen van beeldhouwkunst vertegenwoordigd, kinetische kunst, lichtkunst, minimalisme en veel meer. Het is elk jaar weer de moeite waard de villa te bezoeken, bij deze een kleine indruk van het getoonde werk:

P1070962

Bij de ingang van de villa staan direct al een aantal sculpturen waarvan deze elegante “Quatrain” van Stéphane Guiran me erg beviel.

P1070964

Dit draakje is van Niki de Saint Phalle; Blue Goddess Thoëris Hippo-lamp

P1070966

Deze hebben we eerder gezien: Laurent Perbos – Niobé

P1070969

En ook dit beeld kwam me bekend voor: Jaume Plensa: Nest III

P1070972

In de Provence is Victor Vaserely onontkoombaar, deze is mooi:Torony II

P1070974

Francois Morellet: Pégatif et nositif

P1070976

Dan Graham: Pavilion Porte de Versailles

P1070978

Sol Lewitt: Cube 3x3x3, Norman Dilworth: V

P1070983

Robbie Cornelissen: The Labyrinth Runner, mooi geprojecteerd in een trappenhuis, wat de perspectief versterkt en nog meer zuigt.

P1070984

Lyrische lichtkunst op zijn Frans: Laurent Bode – Immersions

P1070986

Dit is ook een mooi werkje aan de muur: T 37-08 H.O.C. (red) van Tilman

P1070990

Een verrassend surrealistisch sculptuur van André Bloc: Habitacle

P1070994

In de tuin in de Sorgue een kleurig boeket van Laurent Perbos die een van de sculpteurs is die extra aandacht hebben in deze tentoonstelling. De sculptuur op de voorgrond ben ik kwijt, maar die was interessant in zijn materiaalgebruik.

P1070996

En opzij de porseleinen waterlelies van Sophie Lavaux

Villa Datris

Archi-Sculpture

9 september 2015

Een aanwinst voor de Provence en voor het plaatsje l’Isle sûr la Sorgue aldaar is de Villa Datris, een expositieruimte waar voornamelijk sculptuur getoond wordt. Deze zomer is, bij wijze van hommage aan Tristan Fourtine, een tentoonstelling samen gesteld die sculptuur laat zien die een wisselwerking heeft met archtectuur en architecten inspireert. Fourtine was een architect en mede initiator van de Villa Datris, hij werkte samen met Jean Nouvel en had nauwe banden met de “Groupe Espace” die zich in de avant garde van de aan architectuur verwante kunst bevond.

De tentoonstelling is vol en laat veel details zien, maar voor een onbevangen buitenstaander valt er veel te genieten met werk van veel internationaal bekende kunstenaaars in een prachtig pand met een erg mooie tuin.

P1020782

Claude Parent: Maquette cabriolet

P1020784

André Bloc was een van de oprichters van Groupe Espace

P1020786

Le Corbusier: Ozon III

P1020788

Ann Veronica Janssens: Magic Mirror Green

P1020790

Eduardo Chillida: Lurra G 138 en Lurra G 132

P1020792

Manuel Merida: Usuyaki Chantier III

P1020794

Liam Gillick: Anonimised Production

P1020798

Valery Koshliakov: Iconus II

P1020802

Tadshi Kawamata: Collective Folie La Villette

P1020803

Rémy Jacquier: Pavillon Parker # 6

P1020806

Wim Delvoye: Cement Truck

P1020808

La Fratrie (Karim Berchiche et Luc Berchiche): It’s hard to leave this shitty paradise

P1020810

Een video van tekenaar Robbie Cornelissen past hier wel tussen: The Labyrinth Runner

P1020814

En wat vindt u van onze liftschacht? Een fraai geheel van Daniël Buuren: Élévation colorée, travail in situ

P1020817

Pancho Quilici: Information circulante

Villa Datris

Hoogtij

The Oval Office30 juni 2014

Haags Hoogtij was weer een groot plezier om te bezoeken met goed tot erg goed werk dat was te zien:

IMG_3993

Suzanne Somer is net terug uit China en laat na-suizend direct vers werk zien

IMG_3994

Materiaal werd min of meer in de schoot geworpen

IMG_3997

Bij Refunc had Gerard Holthuis de functie van DJ op zich genomen

IMG_3998

Daar waren ook lekkere hapjes in zwarte hoorntjes te krijgen

IMG_4001

En de bar was ook bepaald sfeervol te noemen

IMG_4002

Je moet wel even ergens doorheen als je dit wilt bezoeken

IMG_4007

Bij 1646 was Dick Verdult de kunstenaar, Dick el Demasiado!

IMG_4009

Te veel was het niet met overal ex voto’s en veel leven in de brouwerij,

IMG_4012

prachtig handwerk,

IMG_4013

dat verschillende kanten heeft (hoe bedoelt u, gelaagd?)

IMG_4014

Onconventionele beaming machines

IMG_4015

Die het latino-element danig versterken

IMG_4018

De staf van 1646 bekijkt het allemaal van achter de bar

IMG_4019

En zo vind je ze niet in de kerk!

IMG_4021

Sociaal geëngageerd werk

IMG_4022

met ook nog mooie tekeningen daarbij

IMG_4023

Daniëls-achtige schilderingen, maar wèl op keramiek!

IMG_4025

Sculptuur, geëngageerde fotografie, kortom een bijzonder toffe tentoonstelling van een kunstenaar die veel meer buiten de grenzen doet, in letterlijke en figuurlijke zin!

IMG_4026

En waar dat dan wel is kunnen we hier uit afleiden!

IMG_4030

Bij Maurits van de Laar laat Robbie Cornelissen werk zien waaronder deze galerie-brede videoprojectie die passend doorloopt in de tekeningen op de zijwand.

IMG_4031

De kleintjes van Robbie vind ik persoonlijk het best, en ik ben niet de enige geloof ik

IMG_4032

Alhoewel deze grote er ook mag zijn.

IMG_4033

Tenslotte zijn we nog bij Ruimtevaart , allmost back en de beste nabuisspot in Hoogtij, die van noodoplossing The Oval Office een echte aanwinst dreigt te maken met dit keer een erg goede presentatie van Tim Breukers

IMG_4036

en Jan Wattjes die zich in een galerie spiegelt

IMG_4037

Met de ovaal van The Oval Office een puik geheel!

 

 Acte de Présence

Refunc

The Nextdoor Window

1646

Galerie Maurits van de Laar

http://www.mauritsvandelaar.nl/

http://www.stichting-ruimtevaart.nl/programma.htm

 

Rondje Haaglanden

7 november 2004

Dit weekeinde heb ik nog twee tentoonstellingen bezocht: Ellen Rodenberg bij galerie Lutz in Delft en de tekeningententoonstelling bij Maurits van de Laar in Den haag:

Ellen Rodenberg: Mis Take – 2004

Ellen Rodenbergs werk, wat deze dag voor het laatst bij Lutz te zien was, maakt indruk door de energie en veelvormigheid waarmee de schilderkunstige ambities worden waargemaakt. Mij spraken vooral de doeken aan waarin een ruimtelijke organisatie de spanning veroorzaakt en de vormen gedoseerd hun werk doen. De plannen voor een grote ruimtelijke schilderkunstige installatie maken nieuwsgierig door de inzichten die in Delft reeds te herkennen zijn.

Robbie Cornelissen

De tekeningententoonstelling bij Maurits van de Laar bezocht ik voornamelijk om de tekeningen van Robbie Cornelissen waarmee ik eerder grote moeite had. De grote ruimtes die geobsedeerd met lineaal geconstrueerd worden laten een tekenhand zien die eerder harde arbeid toont dan een plezier in het materiaal en het vak. De tekeningen waarin dit resulteert tonen lege industriele ruimtes die voornamelijk door hun afmetingen indruk maken, grote leegte!
De huidige tentoonstelling toont een paar kleine schetsen die wat tekenkunst laten zien die mij wel aanspreekt: een vuurtoren die los uit de hand getekend een fel licht op modernistische wijze doet schijnen, een bibliotheek als de ingewanden van een olifant,  andere tekeningen die met gekraste lijnen die aan Penck doen denken: misschien moet ik mijn mening nog eens herzien, ik heb leven gezien!

Galerie Lutz

Galerie Maurits van de Laar