This Must Be the Place

6 januari 2019

De eerste openingen vonden plaats vandaag: Maurits van de Laar begint het jaar grijs met een zweem kleur hier en daar. Het betreft een tekeningententoonstelling met werk van Rik Smits, aangevuld met werk van Robbie Cornelissen en Dirk Zoete. De eerste twee zijn kunstenaars die behoorlijk geobsedeerd zijn door architectuur, perspectieven en de tekenhandeling die zich naar het lijkt oneindig voortzet. Daarbij tekent Rik Smits ook 3D, dwz hij snijdt de gebouwen die hij tekent ook uit wit polystyreen en presenteert ze in grote hoeveelheden bij elkaar wat resulteert in grootstedelijke multiculturele massa’s. In zijn tekeningen van dergelijke metropolen verschijnen in felle kleuren getekende taferelen, als neonreclame’s in Aziatische megasteden. Die steden bevatten geen tekenen van menselijk leven, wat het geheel toch een beetje een post apocalyptische sfeer geeft. Gelukkig is daar ook nog het Belgicisme van Dirk Zoete wat in de tentoonstelling toch nog een lyrisch element inbrengt zoals ik dat graag zie!

Een maquette van een megastad voor een grote tekening van Rik Smits

Robbie Cornelissen: Cloud III (wat zegt dit plafond ons?)

Robbie Cornelissen: Japan I, die perspectieven van Cornelissen…

Dirk Zoete: Panoramic Landscape I, lyriek met eenvoudige middelen

Ook Jegens & Tevens was op bezoek, hier bij een mini-metropool van Rik Smits

Robbie Cornelissen: Underworld II

Dirk Zoete: Landscape (Early Industry)

Galerie Maurits van de Laar

The Nudist on the Late Shift

20 februari 2018

Ernst Bergmans, coördinator van heel veel op de KABK, nam afscheid  wegens pensioen. Ter gelegenheid van dat afscheid is een keuze gemaakt uit de studenten van de masterclass die Bergmans met Marcel van Eeden op poten zette en die in de loop van de tijd met Barbara Seiler, galeriehoudster uit Zürich en echtgenote van Marcel van Eeden, werd uitgebreid. Met deze studenten is een groepstentoonstelling gemaakt waarmee tegelijk een einde komt aan de masterclasses. Bij deze een indruk van een keuze uit studenten van de afgelopen tien jaar:

Een wandkleed van Afra Eisma

Hanae Wilke gematerialiseerde contradictie

Luis Maly’s werk vind ik intrigerend

Marijn Ottenhof met een installatie en een video van een groepsperformance

Lucas van Eeden maakte een installatie waarin hij Nietsche’s teksten laat klinken

Rik Smits met een bescheiden kermis

En Mirthe Klück met intrigerend werk

KABK

The Survivors

15 april 2016

Vanmiddag opende in het stadhuis van Den Haag de tentoonstelling The Survivors. Deze tentoonstelling is samengesteld door de  The Hague Peace Project, een NGO die het publiek bewust wil maken van politieke conflicten en de gevolgen daarvan. In dit geval gaat het over de situatie in Syrië . Deze tentoonstelling is mede tot stand gekomen in samenwerking met Syrische vluchtelingen . Uitgangspunt van de tentoonstelling zijn de tekeningen van Taim Safar, een elfjarige vluchteling uit Damascus, die op dit moment in een kamp in Turkije verblijft. Een aantal kunstenaars is gevraagd op deze tekeningen te reageren en de resultaten zijn vanaf nu te zien. De gelukkige keuze van voornamelijk jonge kunstenaars zorgt er voor dat bijzonder interessant werk te zien is, dat misschien niet altijd direct met het werk van Taim te maken heeft, maar wel garant staat voor een geslaagde tentoonstelling. De opening werd goed bezocht en begeleid door het geluid van weemoedige Syrische muziek werden de werken van zestien beeldend kunstenaars door een behoorlijk divers publiek bewonderd.

De aanleiding van de tentoonstelling waren de werken van Taim Safar

Hanna de Haan: Tribute to a City

Eva Murakeözy: Z.T.

Rutger van der Tas: Taim de Overlever

Rutger van der Tas: Promised Land

Albert Zwaan: vlnr: Playground , Playground 2, House according to a design by Taim

Malou Cohen: Z.T.

Airco Caravan: Slaughterer links en 12.000 lost, rechts

Airco Caravan

Helen Hintjens: Broken Family

Bassam Alkhouri: The Survivors

Saskia Burggraaf: Panoptical home – Flee to a domestic panopticum, a cupola of disciplines and a home in Holland

Robert Roelink: World Citizenship I t/m VIII (detail)

Suzanne Somer: Inner Object 5

Rik Smits: Memoria City

Leonard van de Ven

En tot slot het muzikaal ensemble

The Hague Peace Project

Amsterdam Art Fair

27 mei 2015

De Amsterdam Art Fair werd geopend en het blijkt een aangenaam overzichtelijk geheel te zijn waarvoor een veertigtal van de beste galeries in Nederland door Wim van Krimpen werd uitgenodigd hun waar uit te stallen. Dit gebeurde op de eerste en de tweede verdieping en op grondniveau is een sculptuur-tentoonstelling ingericht. Het kale garagegebouw vormde een uitdagend contrast voor de kunstenaars en voor sommigen werkte dit in hun voordeel en voor anderen was het misschien wat frustrerend. Zelf vond ik het een levendig geheel waarvoor iets grotere gebaren misschien meer geschikt zouden zijn geweest dan de soms bescheiden bijdragen die nu te zien waren, maar ja, het is wennen om als je werk in een beurs denkt te tonen het een gelegenheid is die ook de gekraakte ruimte van een kunstenaars-initiatief zou kunnen zijn.

Marleen Sleeuwits

Zeger Reijers

Johan Tahon

Olga Balema

Koen Tazelaar (foto Jeroen Bosch)

 

 

 

Lennart Lahuis ligt er lekker bij

Willem Spekenbrink verheft de eikel tot kunst

Rik Smits verdriedimensionaliseerde zijn stedelijke tekeningen

tot een soort witgewassen Gotham City

Roger Hiorns

Vervolgens het beursgedeelte dat, naar het mij lijkt, in de voormalige showroom van de Citroëngarage werd gehouden. Alles wit, wit-glanzende tegels op de vloer, het zag er wel opeens heel clean uit na de sculptuur-ruimte en dat deed de stands geen kwaad.

Vroeg werk van Herman de Vries (bij galerie Wit) paste daar naadloos in

Tim van Laere, de enige buitenlandse galerie die ik gespot heb, had een gave stand , met werk van Aaron van Erp (protégé van van Krimpen), Kathy Heck en een mooie Gelatin

Voor Anne Wenzel, achter Esther Tielemans

Ronald Versloot

Dirk Zoete

Evi Vingerling

Charlotte Schleiffert

Joncquil

Kees de Goede doet het met verf en roet

Voor Johan Tahon, achter Jan van der Ploeg

Dina Danish

Tjebbe Beekman

Links Navid Nuur, rechts Julliaan Andeweg

Navid Nuur

Julliaan Andeweg

Dan naar de tweede verdieping waar de kraak-esthetiek weer helemaal terug was. Dat weerhield gerenommeerde galeries er niet van om hun stand hier in te richten.  Aantrekkelijk gegeven is dat het pop-up Citroën restaurant zich daar ook bevindt.

Zinnelijk formalisme van Mariken Wessels

Rik Smits

Florian en Michael Quistrebert

Florian en Michael Quistrebert

Het chique restaurant op de bovenverdieping had daar zijn eigen kruidentuin ingericht

Pieter Paul Pothoven projecteert flinterdunne schijfjes Lapis lazuli en toont desolate foto’s van uitgeputte mijnen bij Dürst Britt & Mayhew

Bonno van Doorn

Lieven Hendriks

Een aangename keuken maakte fantastische hapjes

En op weg naar buiten stond een gigantische rij te wachten voor een garagedeur waardoor ieder erin en eruit moest, dat is wel een “dingetje”. Maar we kunnen toch wel concluderen: Van Krimpen doet het weer!

 Amsterdam Art Fair

Ook bij: trendbeheer

Lost Painters

Jegens & Tevens

Mr. Motley