4 september 2017
De opening van de tentoonstelling van Christie van de Haak en Elmar Trenkwalder bij Maurits van de Laar vond plaats onder bijzonder ongelukkige omstandigheden, maar vond toch doorgang. Het was er druk, zoals te verwachten was en de tentoonstelling kon eigenlijk niet mislukken met deze kunstenaars. Toch waren ieders gedachten bij Philip die je toch wel een Haags monument mag noemen. Het gaf een wat onwerkelijke sfeer aan het gebeuren.
Desondanks toch een indruk van het werk:

Trenkwalder doet een Krikhaar

Maar hij blijft toch ook zijn barokke Oostenrijkse zelf.

Waarin esoterie en Freud nooit ver weg zijn

Zoals ook in dit werk te zien is.

Christie van de Haak is een nieuw experiment aan gegaan, dit keer met in epoxy hars gegoten patronen zoals in het centrale beeld

Er zijn ook oudere mooie landschappen te bewonderen

En centraal lag een vloerzeil dat ik ook nog niet gezien had. De voorste ruimte van de galerie had zo iets van een ruimte in een oosters paleis

Maar dit werk had ik toch graag op een neutrale achtergrond gezien.
Pingback: Jaarlijst 2017 | chmkoome's blog
Pingback: Hoogtij | chmkoome's blog