5 juli 2013
Na het bezoek aan het atelier van Niels Post wilde ik voor de Ostrale 2013 geopend werd nog wat de stad verkennen en onderweg schoot ik de volgende plaatjes:
De kunst ligt op straat, er is veel te zien in Dresden!
De Ostrale wordt behoorlijk goed geafficheerd in de stad.
Bij de Elbe aangekomen zijn de sporen van het hard stromende water nog steeds goed te zien.
Deze Teutoon lijkt wel uit de Lord of the Rings te komen, maar hij bewaakt de toegang tot het Residentzschloss
De plaatselijke kunstacademie houdt je niet voor mogelijk, dit is alleen nog maar de toegang, maar ze hebben een grote tentoonstellingsruimte en een enorme glazen koepel boven een van de ateliers.
Dan nog wat galeries: Katryn Fest bij Sybille Nutt, de bovenleidingen in Dresden worden hier wel heel grafisch gebruikt.
Galerie Baer: de Gorbatshow 3 wordt nog ingericht voor de galerieronde een dag later, maar de tentoonstelling blijkt de moeite waard.
Hier met fraai werk van Andrej Klassen.
en hier van Matthias Materne.
Galerie Gebr. Lehmann oogt wat esthetischer
en blijkt rare wintergezichten van Eberhart Haverkort te tonen.
Na een hapje eten is het op naar de Ostragehege waarnaast zich de Messe Dresden bevindt. De opening vindt plaats in Halle 4 waar ook het werk van de kandidaten voor de Cool Silicon Art Award in aparte ruimten te bewonderen is. Deze prijs heeft als doel een intensieve dialoog in het spanningsveld tussen kunst en wettenschap en techniek te initiëren.
Maar eerst voor is de ingang van de hal een groot beeld te zien van Bernhard Rüdiger.
Daan Roosegaarde, deze zomer zomergast bij de VPRO, is gekandideerd voor de Cool etc. prijs met zijn Smart Highway.
Evenals Davide Dormino met zijn Systema nervoso
Via Lewandowski heeft een geluids installatie gemaakt met regelmatig opklinkend applaus dat hij in Dresden bij diverse gelegenheden heeft opgenomen.
Splash van Francois du Plessis is ook een goede kanshebber.
Maar ik duik toch maar snel de tentoonstelling in en begin bij de Futterställen, waar hier een Kieferiaans spektakel is te zien van Jan Brokoff
Zwaar bewerkte doeken Sara Hoppe van die bijna opgaan in de muren van de voederstallen.
Deze kinderportretten van Viktoria Graf zijn in twee lagen gemaakt: een onderschildering met op enige afstand daarvan een grafische weergave op plastic.
Bij Komplizzen van Anya jansen en Mitsy Groenendijk, waar uw correspondent zelf werk bij toont, viel galeriegenoot Margreet Bouman direct op
Evenals rugfotograaf André Smits, wiens artist-maps ik erg goed vind.
Links Aimée Terburgh die mij hiervoor uitnodigde en rechts René Coelho
Rechts Ties ten Bosch
Die de hand van de toeschouwer bij het werk betrekt
Nog een onderdeel van Komplizzen, u mag raden wat ondergetekende heeft bijgedragen.
Boven in de Heuboden is de sfeer anders, waar in de voederstallen de ruimtes apart gecureerd zijn is dit een grote tentoonstelling van de leiding met hier werk van Simone Cametti, beschilderd groen Guatamala marmer.
Deze Israelische Jeruzalem muur van Willy Filz is hier al claustrofobisch geplaatst, het geeft maar een kleine indruk van wat het monster ter plekke veroorzaakt.
Deze installatie van Olaf Mooij heeft een fantastische locatie, de omgeving werkt goed mee!
En bezoekers zijn danig geïntrigeerd.
Dit doet denken aan Jochem Rotteveel, ook met tape maar 3-D, gemaakt door Manja Barthel: Nütze dein leben und sei mein.
Nacht, de camera open, foto’s van Olaf Roessler
En deze “installatie” is van Nicolai Tomalescu: de verf is vermengd met aarde en plantaardige resten.
Een nogal groot doek: Pulsar van Vera Hilger
Een enorme digitalisering van Le Penseur van Rodin door Davide Quayola
Jacob Flohe
Mooi materiaalgebruik door Christian Manss
Doordachte foto’s door de Nederlandse Lilith Love
Deze objecten vond ik vrij opvallend in de ruimte gestrooid en dat beviel me wel:Benjamin Stölsel
Een voor mij favoriet schilderij van de Zweedse kunstenaar Richard Johansson: The Zapatista Leader
In een apart pand waren wat videodingen en installaties geplaatst en het project van de kunstacademie, Take Seven, waar zeven kunstenaars aan deel namen:
Flowstone mind van Jeanne Maike Nienborg, een hout-harsgeur doortrok de ruimte met teksten van Gertrude Stein op de muur en de textielstroken.
Dit wandje is een mooi beeld van het moderne dilemma: Die Qual der Wahl van Mara Scheibinger
De achterkant was (onbedoeld waarschijnlijk) ook mooi!
Dit hoort weer bij de hoofdtentoonstelling in de Aussengelände: Schlachthaus fünf Motherfucker van Thomas O’Grady
Vanuit dat aparte gebouw terug in de schemering in een prachtige atmosfeer.
Onderweg kwam ik nog dit gebouwtje tegen dat sprookjesachtig aandeed in dit licht: Anne Klein
Dit was het gebouw waar ik uit kwam met een bloedrode bal er boven.
Deze video was waarschijnlijk onderdeel van het eerder getoonde Flowstone Mind
Terug bij Komplizzen bleken we een behoorlijk publiek te hebben dat aandachtig de verschillende werken bekeek.
Met hier het verslag van Niels Post voor trendbeheer.
chmkoome's blog 
Goed weerzien en wat nostalgie: