12 september 2020
Rondzwervend door Berlijn komen we in Sprüth Magers, een grote galerie waar we met moeite de VIP toegang verwerven. Binnen is een tentoonstelling van Andreas Gursky, een van de nieuwe Duitse fotografen die met objectieve beelden de moderne wereld beschrijven. Technisch indrukwekkend, inhoudelijk nogal formeel. Een paar foto’s van in stro rondscharrelende varkens maken het niet beter, een foto van moeder met kind spreekt me meer aan.
Vervolgens doorlopend naar de Nicolaikirche komen we langs Das Rotes Rathaus, het stadhuis van Berlijn. In de gevel van dat raadhuis bevindt zich een mooi fries in terra cotta, Die steinerne Chronik genoemd, met de geschiedenis van Berlijn. Doorlopend komen we in het gerestaureerde Nicolai-viertel en vinden we de genoemde kerk die tegenwoordig als museum gebruikt wordt. Hier heeft gewaardeerd collega Maarten Janssen een tentoonstelling over schilderkunst gecureerd. Hij nodigde tien collega’s uit een schilderij over Berlijn te maken op een bepaald formaat dat tussen de pilaren in het kerk schip moest passen. Zo wordt een nieuw hedendaags fries gevormd met kunstenaars van over de hele wereld die in Berlijn wonen en werken. Het fries als uitgangspunt is niet vreemd als je je realiseerd dat zich naast het fries in het raadhuis in de omgeving ook een ander fries bevindt, Die Entwicklung Berlins van Gerhardt Thieme, bedoeld als verfraaiing van het “socialistisch Biedermaier” waarin de restauratie van de Altstadt in de DDR tijd is uitgemond.
De tentoonstelling oogt wat misplaatst in de middeleeuwse kerk, moderne inclusieve schilderkunst tussen middeleeuwse pilaren met tegenlicht van de hoge kerkramen, maar het geeft toch een idee van Berlijn heden ten dage met een aantal interessante doeken. Bijgevoegde video-interviews en een informatief boekje geven een goed beeld van een en ander. Bij deze een paar voorbeelden: