18 november 2022
Tagarchief: Giuseppe Penone
Toucher Terre
27 augustus 2022
In l’Isle sûr la Sorgue in de Franse Vaucluse bevindt zich naast een klein museum (musée Campredon) en een groot aantal antiquariaten de Villa Datris. Een klein privé-museum dat jaarlijks thematentoonstellingen samen stelt uit de privé-collectie sculpturen van Danièle Kapel-Marcovici, stichter en president van de Fondation Villa Datris. De tentoonstellingen reizen na de zomer in de Vaucluse te zien te zijn geweest naar Parijs waar een dépendance is gevestigd in de Espace Monte Christo.
Dit jaar is het thema keramiek. Onder de titel Toucher Terre, aarde raken, is een groot aantal keramische werken te zien van een internationaal gezelschap kunstenaars. De nadruk ligt wel op Franse kunstenaars, maar om context te geven worden ook niet-Franse kunstenaars aangekocht. Keramiek is tegenwoordig, evenals textiel, populair onder kunstenaars. Niet in het minst, omdat de diverse kunstopleidingen de mogelijkheid bieden om met keramiek te werken wat ook wel weer komt omdat er vraag naar is ontstaan bij studenten. Een oriëntering op traditionele materialen en oude culturen en het naar deze tijd brengen van functionele voorwerpen en het spelen daarmee zal daar debet aan zijn. Het is natuurlijk ook gewoon lekker om met klei te kliederen. Deze tentoonstelling biedt in ieder geval een mooi overzicht van de mogelijkheden die het materiaal biedt, bij deze een indruk:
Sève et pensée
Weerzien
16 februari 2018
Als ik in de buurt van de Pont ben ga ik altijd even kijken, het maakt niet uit welke tentoonstellingen er plaats vinden en of ik ze al gezien heb: er is altijd wel iets te zien waardoor ik verrast wordt. Ik was een tijdje niet geweest en was nieuwsgierig naar het cadeau van Anish Kapoor dat voor de ingang is geplaatst. Daarnaast was de jubileumtentoonstelling ter gelegenheid van het 25 jarig jubileum voorbij, maar er waren nog onderdelen te zien. Aangezien ik een paar dagen in Tilburg was om “Keepsake” in te richten in Kunstpodium T fiepte ik naar binnen en werd ik weer verrast:
Christian Boltanski: Menschlich (daders en slachtoffers willekeurig door elkaar)
Philippe Vandenberg: Arafat painting – 1990
Raoul de Keijzer
Luc Tuymans
Sigmar Polke (waarvan meerdere grote doeken te zien zijn)
Een verrassende Ton Verhoef
Giuseppe Penone: Palpebre – 1981-1991 – nog niet eerder zo ruim geïnstalleerd
Detail
En het is erg mooi met het werk van Richard Long er voor geplaatst
In de wolhokken o.a. Sophie Calle met werk dat ik nog niet zag
en dit werk van Anri Sala met draaiende handschoenen
Buiten keek ik nog even naar het werk van Anish Kapoor dat geschonken is: een prachtige getordeerde snede uit de hemel!
De nature en sculpture
20 juli 2017
In L’Isle sûr la Sorgue in de Vaucluse maakt de Villa Datris jaarlijks een sculptuurtentoonstelling voor de vermogende toeristen die elk jaar naar de Provence togen. In een mooie stadsvilla aan de rondweg om het oude stadje is dan heel veel moois te zien, Franse kunstenaars, maar ook internationale kunstenaars. Met een vol programma aan rondleidingen, kunstenaarsgesprekken en symposia wordt van mei tot november de aandacht getrokken. Dit jaar is het thema beeldhouwkunst en natuur, wat direct bij de ingang met de gedigitaliseerde film Spiral Jetty van Robert Smithson wordt geaccentueerd. Het is altijd de moeite waard om even te gaan kijken en dus ben ik weer op pad gegaan om verslag te doen:
Robert Smithson: Spiral Jetty – 1970
Robert Smithson: Spiral Jetty – 1970 Aan het einde van de film rent de kunstenaar over de spiraal die hij in het grote zoutmeer in Utah heeft gestort.
Eva Jospin: Forêt – 2016
Eva Jospin: Forêt – 2016, gemaakt uit ribkarton
Achter – Giuseppe Penone: Senza titolo – 1989 getekend met chlorophyl uit de bladeren van een boom die op de schors van die boom op een doek gefrotteerd worden. Voor – Toni Grand: Grande Courbe fermée Noire- 1977
Ricardo Brey: Latigazo (zweepslag) 2013-2014
Ricardo Brey: Latigazo (zweepslag) 2013-2014 (detail)
Michel Lazy: Le mur qui boit du vin – 2014
Laure Prouvost: Communication Branch – 2015
Yayoi Kusama: All about Happiness – 2013
Een kleine Sponge-Bob – Fabrice Hyber: L’Homme Eponge – 2004
Yvves Klein: Sculpture Eponge sans titre – 1961
Berndnaut Smilde: When All the World is Green – 2007
Berndnaut Smilde: When All the World is Green – 2007
Gilles Barbier: Sans Titre (grande cabane) – 2009
In de prachtige tuin – Johan Creten: Why Do Strange Fruits Always Taste So Sweet? – 1998-2015
Fabrice Hyber: L’Homme vert – 2014
Mireille Fulpius: Sortie de route – 2017
Equivalenze
Slave City
25 augustus 2016
In de Pont in Tilburg is de tentoonstelling Slave City van Joep van Lieshout te zien. Zijn thematiek is een ironische doordenking van de economische principes tot productie-optimalisering. Het werk oogt erg moraliserend. Het lijkt dan ook niet meer dan logisch dat hij soms zijn inspiratie zoekt in middeleeuwse kunst en dat deze tentoonstelling in het kader van het Jeroen Bosch jaar tot stand is gekomen. Het is een overzicht en wat opvalt is dat er formeel wel ontwikkelingen te bespeuren zijn van interessante sculpturen naar hele installaties zoals die hij in La Friche Belle de Mai in Marseille liet zien. Daarnaast is er een ontwikkeling van door architectuur geïnspireerde werken naar mensfiguren in alle staten van ontleding. Het oogt hier en daar gruwelijk, maar het zijn de consequenties van ver doorgevoerde op lage kosten en hoge productie gerichte efficiëntie.
Daarnaast zag ik nog wat andere werken die ik niet kende:
Giuseppe Penone: Palpebre – 1989-1991
Giuseppe Penone: Palpebre (detail)
Giuseppe Penone: Muzikale transcriptie van de taal der bomen – 2012
Marlene Dumas: Geelschorskop – 1993
Marlene Dumas: Swartschorskop – 1993
Vervolgens was ik ook nog even bij Park waar Yona Friedman deze zomer een installatie had laten bouwen waarin elke donderdag een dj het publiek liet dansen in een silent disco.
DJ at work
De installatie vanaf de ingang
Tijdens de zomer zjn interventies gepleegd door verschillende kunstenaars zoals hier een rest te zien is van werk van Marijn van Kreij
Die ook hiervoor verantwoordelijk is
En nog een plaatje van de achterkant.
Arte Povera e Multipli
Sculpture du Sud
10 augustus 2014
In het hier eerder genoemde L’Isle sur la Sorgue is al enige jaren een verrassende nieuwe expositieplek actief. In de Villa Datris, een 19e eeuwse villa met een mooie tuin eromheen is sinds 2011 een “Fondation pour la sculpture comtemporaine” gevestigd die daar jaarlijks tentoonstellingen en cursussen organiseert . Twee particulieren, Daniëlle Kapel Marcovici en Tristan Fourtine kwamen al jaren in het plaatsje en wilden iets doen voor de omgeving. Aangezien ze een voorkeur hebben voor ruimtelijk werk richt de stichting zich voornamelijk op sculptuur. Het is bijzonder sympathiek dat de villa vrij toegankelijk is waardoor het bijzonder goed bezocht wordt. Dit jaar is de tentoonstelling “Sculpture de Sud ….. d’une rive a l’autre de la Mediterranée” er te zien, gecureerd door Daniëlle Kapel Marcovici . De opening van het MUCEM in Marseille zal er zeker invloed op hebben gehad, want ook daar wordt de Mediterrane cultuur getoond als samenhangend geheel.
De tentoonstelling is een levendig en misschien wat vol geheel geworden met mooie voorbeelden van wat de afgelopen decennia in het gehele Middellandse-zeegebied gemaakt wordt. Daarbij zitten ook een aantal goede bruiklenen van meer bekende beeldhouwers.
In de tuin bij de ingang al direct een werk van Giuseppe Penone
En een Miró
Binnen is het als gezegd wat vol, maar zo is ook de mediterrane cultuur
Hervé diRosa: Virgèn del Arte Contemporaneo, met achter werk van Agam en een rozenkrans van kinderhoofdjes van Austin Camilleri
Robert Combas was net als diRosa een van de wilde Fransen die ook in Nederland gebracht zijn in de negentiger jaren
Veel mediterraner dan dit kan je het niet krijgen denk ik – Nabil Nahas: Tyrian Purple
Yves Klein: Venus Bleue
Jean Pierre Formica (FR): Armée de Sel, Daniel Dezeuze: Pavillon
In het trappenhuis veel werk op papier, zoals hier van Jean Pierre Formica
Iannis Kounellis mocht niet ontbreken
En nog een Griek – Nakis Panayotidis: 3 seconds for you – 3 seconds for everyone
Claude Viallat (FR) zegt dat hij takjes en draadje bijeen brengt, maar hier heeft hij een tent gemaakt met nogal doordacht gezeefdrukt patroon op doek
Dit is meer iets van een ruimtelijke collage
Uit Beyrouth – Mohammed Saïd Balbaaki: One hand alone can’t clap
Mounir Fatmi (Maroc): Calligraphie de feu
Deze twee ben ik kwijt, maar mooi samenspel wat mij betreft
Sigalit Landau (ISR): O my friends, there are no friends
Wie de schoen past….
achter: Jaume Plensa (SP), voor weet ik niet meer
Een wensboom doet het altijd goed, vooral als het een olijfboom is
Marc Nucera (FR): Le Poison Ivre
Austin Camilleri (MALTA): L’Ouil de Osiris (het oog van Osiris werd door maltese zeelui op de boeg van hun boot geschilderd als bescherming tegen onheil, een gewoonte die van de Pheniciërs stamde)
EX-MÊKH@ Platforms Project – Art Athina day 2
12 mei 2014
In the Gennadius library in Athens, an institute for research linked to the American School of Classical Studies, the general public is usually kept out. Now however everybody is welcome to visit an international exhibition which is organized on its premises and in the library, well known artists show their work under the name “A Thousand Doors”. This exhibition has been organized by NEON, a foundation which was started by the wealthy collector D. Daskopoulos to show and stimulate contemporary art in Greece. For this occasion Neon involved The Whitechapel Art Gallery in the show which can be recognized somewhat in the artists that are being shown. The exhibition has wonderfully succeeded in showing how art can form a means to take the spectator to another time and to another world. In this respect the library is an appropriate context, because books also have exactly the quality the exhibition tries to achieve. This is not the only aspect that makes this location perfect for the exhibition: the library houses in a beautiful neo-classistic building surrounded by a magnificent garden. Both the house and the garden were used for the exhibition and some of the artists seem to have made their work especially for this spot. A must see when in Athens!
Front: Francis Upritchard, back: Daniel Silver – Freud applied to Greek philosophers
In the studyroom of the library we can see a beautiful piece of Georg Herold: texts from poetry in different languages on a wooden construction one can see when one looks up.
idem
And this is what the complete work looks like in the space
Matthew Barney also makes books
as does Isa Genzken, this is a fancy publication from Germany
Mark Manders also feels at home here
Pavel Büchler practices German Philosophy in Greece
Christian Boltanski practices personal archeology, he shows the contents of a box from his archive
with catalogues, texts etc.
John Latham petrifies books
Edward Ellington standardises forms in his books
A collection of autographs by Shuruq Harb
Here you can see the Georg Herold piece from above
Michael Deans work seems a bit sick
but he really has a sense of humor
Here also something readable has been used, I can not find the name of the artist anymore
Meric Algün Ringborg created a library of books that have never been lent
Nina Fisher and Meroan el Sani made a video in the Bibliotheque National in Paris after the books had been moved to a new library
Ah, I remember, this is made by Paky Vlassopoulou
Outside around the building we first see the books made of filo-dough by Nikos Navridis
the placing of which was wel thought about by the way
Iannis Kounellis could not be missed in this context
Juan Muñoz certainly feels at home on this patio
As does Giuseppe Penone in the garden
Whose bark turned inside out has been guilded on the inside (but actually really on the outside if you can follow)
Silver placed his work in several spots
with homemade classical sculpture in a variety of materials
And finishing off the Argentino Adrián Villar Rojas shows us the future
Everyday, at a quarter before closing time, a soundwork of Kostas Ioannidis can be heard. A magical symphony of birds sounds from the speakers to discuss with the birds present in the garden. Ioannidis is known for this kind of wonderful interventions. In Rotterdam he was invited by “Het Wilde Weten” for which occasion he had nightingales sound in the water of the van Mannenstreet. An experience for who accidentally dove into the water.
Ioannides work at 19.45h
One of the youngest artists to contribute to the exhibition and also one of the most interesting ones is Valentina Karga. Five days a week she is present to invite visitors to make a walk in the garden and to think about information, knowledge, education and the meaning of this in our times. At the end of the walk an account of what has been talked about is worked out on a typewriter in two copies which are signed. The collection of the “Exercises in Walking and Talking” will be taken in the Gennadeios Library after the exhibiton.
Valentina Karga talking with visitors
Valentina Karga at the acoounts of her discussions
Een bericht van Maria Ikonomoupoulou en chmkoome
chmkoome's blog 